Torsie van dunne darm - Diagnose van acute buik

Het merendeel van deze torsies beschreven in de literatuur vindt plaats rond een mesenterium as, en darmlussen draaien het vaakst met de klok mee met het verschillende aantal graden.

Op de chirurgische afdeling van het ziekenhuis van Lenin werden torsies op 180 °, op 360 ° en zelfs op 540 ° waargenomen. Bij zo'n verscheidenheid aan mate van rotatie van lussen van darmen rond een mesenterium-as moet voedsel van de ingehouden mesenteriën en ingewanden veel niet in dezelfde mate lijden. Uit casuïstiek blijkt echter dat de volledige afhankelijkheid van gangreen van het snelheidsbereik en de mate van verwaarlozing van torsie niet bestaat. Het is mogelijk om instructies in de literatuur te vinden (I.P. Sklyarov, I.M. Perelman, V.I. Rozov, etc.) dat bij enterische torsies gangreen van de gewikkelde lussen minder samenkomt dan bij sigma-torsies. De statistieken van II Grekov getuigen echter van een andere, namelijk:in het Obukhovsk-ziekenhuis (Leningrad) werd in 19 gevallen gangreen van de maagdarmontsteking waargenomen en in 34 van 120 gevallen van torsie van sigma. Blijkbaar is het kwantitatieve verschil niet echt essentieel, en er kunnen op dit moment geen conclusies worden getrokken.
Wat betreft de frequentie van torsies van afzonderlijke lussen van darmen van een pla van alle lussen van een dunne darm is er ook geen overeenkomst in digitaal materiaal. Terwijl bij Mack-Kekni en Priestley van 37 gevallen van torsies van een dunne darm met totale torsies slechts 3, een jejunum - 2 en een ileale darm - 32 was, nam S. I. Spasokukotsky de dominantie van totale torsies waar (twee derde); de helft van de darmen werd minder vaak ingepakt en het is zeer zeldzaam - één lus.

Anamnese.

Uit de anamnese van patiënten met torsies van een dunne darm blijkt dat chirurgen nogal eens tijdens operaties verschillende intra-buikverbindingen in grotere of kleinere hoeveelheden vonden (volgens de chirurgische afdeling van het ziekenhuis van Mechnikov van een vakbond kwam in 7 gevallen samen van 15). Het deel van deze vakbonden werd gemakkelijk verklaard door de eerdere operaties. Deze omstandigheid opgemerkt en aan andere auteurs, zegt dat in de anamnese van deze patiënten er operaties of lokale ontstekingsprocessen kunnen zijn zonder duidelijke etiologie. Sommige chirurgen hechten veel waarde aan hernia's.
De volgende anamnese die niets waardevols is, geeft vaak; het verhaal van patiënten over fouten in een dieet, over het gebruik van ondermaatse producten brengt niets nieuws in een symptoomcomplex.
De arts moet de grootste aandacht besteden aan vragen van patiënten naar pijn.
Zeer zelden is pijn aan het begin van een ziekte afwezig, hoewel sommige auteurs geloven dat torsie van de dunne darm bij 17,1% geen pijn geeft aan het begin van een ziekte. Het is een beetje waarschijnlijk. Meestal verschijnen pijnklachten al bij het begin van de ziekte.
De volgende supervisie kan een voorbeeld zijn.
De patiënt, 27 jaar, kwam om 16 uur 22/II 1937 g met de diagnose — geperforeerde maagzweer.
In 1933 werd de eerste herniotomie overgedragen, in 1934 — de tweede, hetzelfde jaar — appendectomie; in 1935 wordt het geopereerd tegen maagzweren.
Ach 22/II om tien uur. Plotseling waren er pijnen in een navelcirkel. De pijn was zo hevig dat de patiënt moest gaan liggen. Oorspronkelijk pijnen waren skhvatkoobrazny. Braken was niet.
Bij ontvangst in de kliniek doet de hele maag, vooral rechts van een navel en in het rechter ileale gebied al pijn. Om 22 uur, in de kliniek, kwam er braaksel.
Objectief. De algemene toestand van de patiënt zwaar, ligt op spin. Bleek gezicht, taal nat. Pols 56. Bloeddruk van 125/75 mm. De test van een Stange - 20 seconden. Temperatuur 36,8 °. Op buikhuid vier postoperatieve zomen. De maag is op gemiddelde afdeling een beetje opgeblazen. De vermiculaire beweging van de ingewanden is niet zichtbaar. Bij het luisteren is gerommel in lef niet gedefinieerd. De duidelijke tympanieten rond een navel worden bepaald door percussie. De buikwand is een beetje stijf. Er is geen ondertiteling. Bij palpatie wordt scherpe morbiditeit in een navelcirkel (symptoom van Tevenar) gevonden. Symptomen van Shchetkin - Blyumberg duidelijk positief rond een navel. Het rectum is iets uitgebreid. Röntgenoscopisch niet duidelijk symptoom van Kloyber. De laatste braakneigingen zijn duidelijk door gal geschilderd. De diagnose - Ilheus. Dringende operatie is aangesteld.
Bij een laparotomie wordt een torsie van een dunne darm op twee plaatsen van een vereniging van darmlussen met een buikvlies van een voorste buikwand gevonden. Commissuren zijn losgekoppeld. Er wordt losgedraaid. De patiënt herstelde.
Het beschreven geval behoort tot verse enterische torsie. In de begonnen pijngevallen gebeuren bijna nooit skhvatkoobrazny, en hebben eigenschap van constanten. Mondor, die ze beschrijft, noemt dergelijke pijnen "diep, prevertebraal, herinnerend aan een scheiding, naar voren geven, terzijde nadchrevya, in een navel en terug - in een rug en een taille".
Een van onze patiënten verzekerde ons dat hij gevoeld, "zoals in een maag van een darm waren gewikkeld".
Braken is altijd de satelliet van pijn, het wordt waargenomen bij bijna 3/4 patiënten. De vertraging van een stoel en gassen wordt niet altijd waargenomen.

Objectief onderzoek.

Bij onderzoek van een maag bij patiënten met gedeeltelijke torsies van de dunne darm tijdens de eerste uren van ziekten is het mogelijk een plaatselijk meteorisme op te merken waarover E. Wal schreef. Bij totale torsies wordt het symptoom van Wal, aangezien alle dunne darmen worden tegengehouden en bijgevolg worden opgeblazen, bepaald door de hele buikholte, en daarom is het niet nodig om in vergelijkbare gevallen te spreken over een lokaal meteorisme, natuurlijk, dat zichtbaar is uit het volgende supervisie.
De patiënt, 58 jaar, wordt voor de 6e dag vanaf het begin van een acute ziekte naar het ziekenhuis van Mechnikov van 4/III 1934 g gebracht. Klaagt over scherpe alle buikpijn. 3 dagen als gestopt een otkhozhdeniye een calla en gassen. Braken begon ook 3 dagen geleden.
Objectief. Pols 84. Alle maag is opgeblazen, vooral in een bovenste helft. Bij palpatie is de maag vooral pijnlijk in een navel (symptoom van Tevenar). Er is geen vermiculaire beweging. Het rectum dat naar beneden is gevallen. In de urine zit geen suiker of eiwit. Na een hevelklysma met terpentijn van kcal en gassen vertrok niet.
Met de diagnose — acute intestinale onbegaanbaarheid voor de patiënt wordt geopereerd. Bij een laparotomie werd duidelijk dat de patiënte een volledige torsie van de hele dunne darm had. Er wordt losgedraaid en er wordt een jejunostomie gemaakt. De patiënt herstelde.
De kwestie van de definitie van ongeveer een intestinale vermiculaire beweging is uiterst belangrijk weergegeven.
Van 15 gevallen van torsie van de dunne darm die door de chirurgische afdeling van het ziekenhuis van Mechnikov gingen, waren er slechts in 3 hints. In andere gevallen in de geschiedenis van een ziekte wordt een peristaltiek ofwel niet absoluut genoemd, ofwel categorisch beweerd dat er geen vermiculaire beweging is. Deze omstandigheid verdient alle aandacht omdat het een vrij constant symptoom is dat enterische verwurgingen aanzienlijk onderscheidt van andere vormen van intestinale onbegaanbaarheid.
In de bovengenoemde casuïstiek wordt het symptoom van Tevenar opgemerkt. die, volgens de auteur, moet worden beschouwd als specifiek voor torsies van de dunne darm. Dit symptoom is ook het feit dat patiënten, wanneer ze op de gemiddelde lijn van een maag drukken, op twee kruisende vingers onder een navel, voortdurend acute, wrede pijn voelen.
In bepaalde gevallen concentreert de scherpste morbiditeit zich echter niet in een navel bij alles, en bijvoorbeeld in de rechter ileumholte, en pijnen in een cirkel van een navel verdwijnen ver naar de achtergrond. Bevestiging verteld is de volgende anamnese.
De patiënt, 57 jaar, kwam naar het ziekenhuis van Mechnikov van 23/VIII 1935 g. De arts van een ongevallenafdeling stelde de diagnose:perforatieve blindedarmontsteking. Pijn om tien uur 's avonds 22/VIII, in 4 uur na aten paddestoelen. De ziekte begon met braken en de scherpste buikpijn.
Objectief. Puls 50. Temperatuur 36,5 °. De taal is droog, overtrokken. De maag is opgeblazen. Bij palpatie spant de buikwand. Palpatorische morbiditeit is geconcentreerd in het rechter ileale gebied, minder scherpe morbiditeit wordt aan de linkerkant gevoeld.
23/VIII. Een leukocytose — 23 000. De diagnose van de chirurg — een acute blindedarmontsteking. Op dezelfde dag wordt het onderzocht door de therapeut; de diagnose — voedselvergiftiging.
24/VIII. Het wordt opnieuw onderzocht door de chirurg. Pulse 100. De maag is opgeblazen en intens. Palpatorische morbiditeit op de gehele buikwand, vooral rechts en onder. Braken paddestoelen. Na klysma's vertrokken een kleine hoeveelheid calla en gassen. Voor de tweede keer wordt de patiënt een operatie aangeboden die hij weigerde.
Om 11 uur 30 minuten wordt het opnieuw onderzocht door de chirurg. Akkoord gegaan met de operatie van de patiënt. Bij operatie wordt torsie van een darmdarm bijna op 270° gevonden. Het losdraaien is gemaakt.
28/VIII hemotransfusie en een jejunostomie worden gemaakt.
30/VIII de patiënt stierf.
Van ziekte is zichtbaar dat pijnen de overhand hadden in het rechter ileale gebied. In totaal alsof peritonitis herinnerde aan een appendiculaire oorsprong, en met deze diagnose van de patiënt en het werd geopereerd.
Ophoping in een buikholte van exsudaat als gevolg van snelle transsudatie van de ingehouden ingewanden kan nauwelijks als een pathognomonisch symptoom worden beschouwd , en bovendien is het niet constant. Laboratorium onderzoek. Op de 1e of 2e dag van een ziekte van leukocyten kunnen er 15 000 - 20 000 zijn. Niet veel bloedanalyses wijzen op chloriden die in de eerste dagen van
het begin van een ziekte van een demonstratieve hypochloremie niet worden waargenomen; verder is de hypochloremie nogal demonstratief.

Huidige.

De ziekte kan enkele uren tot meerdere dagen duren (8 - 10). Het hangt af van de lengte van het ingepakte stuk darm; volledige torsies gaan het hardst, gedeeltelijk - het is gemakkelijker. Bij gedeeltelijke torsiehoogte is van groot belang. Hoge torsies verlopen veel zwaarder dan lage. Aangezien torsies van een darmdarm in de meeste gevallen de overhand hebben, wordt de duur van een ziekte vaak bepaald door dagen, maar niet door uren. Naast lengte en hoogte van het omwikkelde darmstuk, worden de duur en het gewicht van een ziekteverloop nog beïnvloed door de mate van een prelum van zenuwen en bloedvaten in het omhulde stuk darm en de algemene toestand van de zieke.
Diagnose. De diagnose van torsie van een dunne darm is moeilijk. Mack-Kekni en Priestley specificeren dat van 37 operaties voor deze ziekte de vermoedelijke diagnose slechts in 3 werd gesteld. De vergelijkbare visie op het herkennen van enterische torsies is echter niet door iedereen verdeeld in diagnostische moeilijkheden. I. P. Sklyarov was van mening dat "de diagnose in nieuwe gevallen, niet gestart, gewoonlijk geen moeilijkheden oplevert". Bij een van de 15 patiënten die werden geopereerd op de chirurgische afdeling van het ziekenhuis van Mechnikov en in de door mij beheerde kliniek, werd de exacte diagnose niet gesteld. Diagnostische fouten in de overgrote meerderheid van de gevallen:treden op omdat het bijna onmogelijk is om de differentiële diagnose tussen wurging en torsie. Alle beeld van een ziekte wordt meestal gereduceerd tot mechanische intestinale onbegaanbaarheid met een hemostase.

• Mechanische onbegaanbaarheid met een hemostase - Diagnose van acute buik
• Caecum torsie - Diagnose van acute buik