Verschillen in de risicofactoren tussen de patronen van recidief bij patiënten na curatieve resectie voor geavanceerde maag carcinoma

verschillen in de risicofactoren tussen de patronen van recidief bij patiënten na curatieve resectie voor gevorderde maagcarcinoom
Abstracte achtergrond
Terugkeerpatronen bij patiënten die curatieve gastrectomie hebben ondergaan voor gevorderde maagcarcinoom kan worden geclassificeerd als peritoneale, hematogene of lymfatische. Het doel van deze studie was om de verschillen in de risicofactoren tussen deze verschillende soorten herhaling patroon te verduidelijken.
Methods
Postoperatieve cursussen, met inbegrip van websites van herhaling en de periodes tussen chirurgie en herhaling, van de patiënten die curatieve gastrectomie hadden ondergaan voor geavanceerde maagcarcinoom (meer dan pT2 invasie) werden ondervraagd in detail. . Clinicopathologische factoren werden onderzocht als mogelijke onafhankelijke risicofactoren voor elke herhaling patroon, gebaseerd op recidief-vrije overleving, met behulp van multivariate analyse
Resultaten
Multivariate analyse geïdentificeerd diepte van tumorinvasie (pT4 vs. pT2 /3; hazard ratio ( HR), 7,05; P Restaurant < 0,001), aantal lymfekliermetastasen (pN2 /3 vs. pN0 /1; HR, 4,02; P
= 0,001), en histologische differentiatie (G3 /4 vs. G1 /2, HR, 2,22; P
= 0,041) als onafhankelijke risicofactoren voor peritoneale metastase. Het aantal van lymfkliermetastasen (HR, 26,21; P Restaurant < 0,001) en veneuze vat invasie (HR, 5,09; P
= 0.001) werden geïdentificeerd als onafhankelijke risicofactoren voor hematogene metastase. Het aantal van lymfkliermetastasen (HR, 6.00; P
= 0,007) en de diepte van tumorinvasie (HR, 4.70; P
= 0,023) werden geïdentificeerd als onafhankelijke risicofactoren voor lymfatische metastase
Conclusies <. br> Deze studie verduidelijkt de verschillen in de risicofactoren tussen de verschillende patronen van herhaling. Zorgvuldige bestudering van risicofactoren kan helpen toezicht op herhaling te voorkomen en het verbeteren van de detectie van recidieven tijdens de follow-up. Het aantal metastasen vormt een onafhankelijke risicofactor voor de drie patronen van herhaling; dus patiënten met multiple lymfekliermetastasen rechtvaardigen bijzondere aandacht.
Sleutelwoorden
Maagcarcinoom Patronen van herhaling Prognose Risicofactor Achtergrond
Zelfs na het uitvoeren van curatieve chirurgische resectie, de dood van een recidief is frequent bij patiënten met gevorderde maagkanker. Echter, vroegtijdige opsporing van herhaling sites is soms moeilijk. Een reden hiervoor is dat herhaling diverse patronen kan vertonen. Terugkeerpatronen bij patiënten die curatieve chirurgische resectie ondergaan voor gevorderde maagcarcinoom kan worden aangemerkt als peritoneale, hematogene of lymfatische metastasen. Verduidelijking van de verschillen in de risicofactoren tussen deze patronen van herhaling kan nuttig zijn bij postoperatieve follow-up om ervoor te zorgen dat de recidieven niet worden gemist en aanvullende therapie, waaronder chemo- of radiotherapie, vroeg in de herhaling fase gestart worden mogelijk te maken.
Het doel van deze studie was daarom verschillen in de risicofactoren tussen deze drie terugkeerpatronen bij patiënten die curatieve resectie hadden ondergaan gevorderde maagcarcinoom verduidelijken.
Methods

patiënten patiënten met synchrone primaire neoplasmata van of andere organen die neoadjuvante chemotherapie hadden ondergaan werden uitgesloten van de studie. Een totaal van 132 patiënten (87 mannen, 45 vrouwen) die chirurgische curatieve resectie hadden ondergaan en waren pathologisch gediagnosticeerd met gevorderde maagcarcinoom (gedefinieerd als carcinoom dieper uitstrekt dan de muscularis propria) tussen april 1999 en december 2011 op de Nationale Ziekenhuis Organisatie in Hakodate ziekenhuis, Hakodate, Japan, werden in het onderzoek geregistreerd. Al deze patiënten vertoonden negatieve resultaten op intra-operatieve peritoneale cytologie. De mediane leeftijd ten tijde van de operatie was 69 jaar (bereik 30-92 jaar). Chirurgische procedures voor deze patiënten betrokken totale gastrectomie voor 53 patiënten distale gastrectomie voor 70 proximaal gastrectomie voor 6 en voor pancreaticoduodenectomy 3. De reikwijdte van lymfklierdissectie werd D2 niveau 71 patiënten en onder D2 61, volgens de Japanse 2010 maagkanker behandelingsrichtlijnen [1]. Adjuvante behandeling na chirurgische resectie werd toegediend in de keuze van de individuele chirurg. Een totaal van 61 patiënten (waaronder 3 van de 19 patiënten in fase 1, 15 of 51 in fase 2, en 43 van de 61 in fase 3 volgens de TNM classificatie van kwaadaardige tumoren
[2]) ontvingen orale toediening van S- 1 of UFT voor ongeveer 1 jaar, of tot de bijwerkingen te sterk te tolereren geworden.
Postoperatieve follow-up
De meeste patiënten kregen regelmatige follow-up-sessies om de 3 maanden. Bij elk bezoek, een klinisch onderzoek, hematologische analyse (inclusief tumormarker assays voor carcino-antigeen en koolhydraat antigeen 19-9), en de borst en de buik radiografie werden uitgevoerd. Digestive endoscopie werd jaarlijks uitgevoerd. Follow-up eindigde in maart 2012. De mediane overleving periode voor alle patiënten was 32 maanden (range, 1-157 maanden).
CT-scan van de buik werd elke 6 maanden uitgevoerd of op verdenking van klinische recidief, inclusief wanneer een toename van tumormarkers bovenstaande pathologische niveaus waargenomen. Botscintigrafie werd gebruikt voor verdenking bot metastase. Als een intestinale obstructie niet werd verbeterd door lange buis inbrengen, werd de patiënt onderzocht op peritoneale verspreiding en onderging een operatie indien nodig.
Klinisch-pathologische factoren Inloggen Deze studie onderzocht acht clinicopathologische factoren als kandidaat risicofactoren voor recidief na curatieve resectie van geavanceerde maagcarcinoom: grootte van de primaire tumor (pT2 /3 vs. pT4); aantal metastatische lymfeklieren (pN0 /1 vs. pN2 /3); histopathologische indeling (G1 /2, zoals papillair carcinoom, vs. G3 /4, zoals zegelring cel carcinoom, mucineus adenocarcinoom, overeenkomstig de TNM classificatie Kwaadaardige tumoren
[2]); veneuze invasie; lymfatische vaartuig invasie; seks; leeftijd (< 70 jaar versus ≥70 jaar); en omvang van systematische lymfadenectomie (D2 of kleiner dan D2, volgens de Japanse richtlijnen maag kankerbehandeling 2010 [1]). In deze studie werd prestaties van adjuvante chemotherapie niet onderzocht als kandidaat risicofactor van herhaling, omdat deze factor gecorreleerd met andere factoren (pT4 pN2 en /3).
Prognostische factoren voor overleving
Risicofactoren voor algehele overleving werden onderzocht met behulp van univariate en multivariate analyse om ze te vergelijken voor elk patroon van herhaling.
onderzoeken van risicofactoren op basis van patronen van herhaling
het type van herhaling werd ingedeeld op basis van beeldvormende onderzoeken of intra-operatieve en biopsie bevindingen bij patiënten die heroperatie ondergaan. De incidentie van herhaling afhankelijk van het tijdstip van de chirurgische resectie. Daarom onderzochten wij voor risicofactoren in verband met de tijd van recidief-vrije overleving (RFS): 1. RFS werd gedefinieerd als het interval tussen de voltooiing van de operatie en herhaling.
2. Voor patiënten met twee of drie terugkeerpatronen asynchroon gedetecteerd, RFS voor herhalingspatronen werd gedefinieerd als het interval tussen de operatie en de eerste herhalingspatroon.
3. Patiënten met twee of drie terugkeerpatronen tegelijk gedetecteerd werden geclassificeerd als met alle de herhaling patronen ontdekt. ​​4
. In een onderzoek naar een patroon van herhaling, gegevens van patiënten met alleen de andere herhaling patronen werden gecensureerd vanaf de datum van het optreden van de andere terugkeerpatronen.
5. De gegevens voor patiënten die geen herhaling ondervonden werden gecensureerd met ingang van de datum van de laatste waarneming.
6. Gegevens voor patiënten die zonder recidief stierven werden gecensureerd met ingang van de datum van overlijden.
Statistische analyse
Survival curves werden geconstrueerd met behulp van de Kaplan-Meier-methode en de verschillen in de totale overleving en RFS op univariate analyse werden geëvalueerd met behulp van de log-rank test. De Cox proportionele hazards model werd gebruikt om de multivariate analyse uit te voeren. Alle testen waren twee kanten; waarden van P Restaurant < 0,05 werden beschouwd als statistisch significant.
Resultaten
Terugkeerpatronen
Van de 132 patiënten die een curatieve resectie ondergingen voor gevorderde maagcarcinoom, 66 waren in leven zonder herhaling en 6 waren tot leven met herhaling van maagkanker, met ingang van maart 2012 , terwijl 21 patiënten was overleden aan andere ziekten, zonder duidelijke herhaling van maagcarcinoom en 39 was overleden van recidiverende maagcarcinoom.
van de 45 patronen van herhaling, alleen peritoneale-,-only hematogene, lymfatische alleen, alle drie patronen gecombineerd , hematogene met lymfatische, peritoneale met hematogene en peritoneale met lymfatische patronen werden waargenomen bij 21, 8, 2, 4, 5, 2, en 3 patiënten. Overall survival curves na chirurgische resectie met de drie herhalingspatronen worden getoond in Figuur 1. De mediane overlevingstijd voor peritoneale, hematogene en lymfatische metastase patronen was 22,6 maanden (bereik 7-115 maanden), 32,5 maanden (8-72 maanden ) en 40,5 maanden (8-72 maanden), respectievelijk. Geen statistisch verschil werd gezien tussen de drie herhaling patronen (P
= 0,939). Figuur 1 Totale overleving curves van patiënten met recidief bij drie terugkeerpatronen.
Prognostische factoren in overall overleving
De effecten van klinische en pathologische variabelen op de totale overleving bij alle 132 patiënten worden weergegeven in tabel 1. Histologische differentiatie, diepte van tumorinvasie, aantal metastasen, lymfevaten invasie en veneuze verblijf invasie werden geïdentificeerd als prognostische factoren voor de algehele overleving op univariate analyse (P
= 0,020, P Restaurant < 0,001, P Restaurant < 0,001, P
= 0,016 en p = 0,026
respectievelijk). Op multivariate analyse, histologische differentiatie, de diepte van de primaire tumor invasie, en het aantal lymfkliermetastasen werden geïdentificeerd als onafhankelijke factoren die van invloed totale overleving (P
= 0,006, P
= 0,040 en P Restaurant < 0,001 , respectievelijk) .table 1 Univariate en multivariate analyses van de totale overleving
Variable
n
Survival tarief op 5 jaar (%)
Univariate P

Multivariate P relatief risico (95% betrouwbaarheidsinterval)
Leeftijd (jaar)
0,104 Restaurant < 70
74
61,7
≥70
58
45.2
Sex
0,165
Man
87
58,8
Female
45
47,0
Lymfadenectomie
0,647 Restaurant < D2
61
56,2
D2
71
54,8
histologische differentiatie
0.002
0.006
G1 of G2
58
70,7
1
G3 of G4
74
41,2
2,15 (1,23-3,85)
diepte van tumorinvasie Restaurant < 0,001
0.040
pT2 of pT3
64
77,2 1
pT4
68
35,6
1,85 (1,03-3,47)
Aantal lymfekliermetastasen Restaurant < 0,001 Restaurant < 0,001
pN0 of pN1
74
72,8 1
pN2 of pN3
58
36,5
2,71 (1,53-4,98)
lymfatische invasie
0,016
Negatieve
45
70,7
Positieve
87
48,1
veneuze invasie
0,026
Negatief
84
62,7
Positieve
48
39,4
Risicofactoren voor terugkeerpatronen
peritoneale uitzaaiingen
de mediaan RFS voor de 30 patiënten met peritoneale metastasen was 14,5 maanden (range, 3,4-64,2 maanden). De effecten van klinische en pathologische variabelen op de RFS van peritoneale recidief zijn weergegeven in tabel 2. Bij univariate analyse, histologische differentiatie, de diepte van de tumor invasie, en het aantal lymfkliermetastasen werden geïdentificeerd als risicofactoren voor peritoneale metastasen (P = 0,022
, P Restaurant < 0,001 en P Restaurant < 0,001, respectievelijk). Op multivariate analyse, histologische differentiatie, de diepte van de tumor invasie, en het aantal lymfkliermetastasen vertegenwoordigd onafhankelijke risicofactoren in verband met peritoneale metastasen (P
= 0.041, P Restaurant < 0,001, en P
= 0.001, respectievelijk) .table 2 Univariate en multivariate analyses van recidief-vrije overleving voor peritoneale metastase
Variabelen
n
Cumulatieve recidief na 5 jaar (%)
Univariate P
Multivariate P relatief risico (95% betrouwbaarheidsinterval)
Leeftijd (jaar)
0.460 Restaurant < 70
74
30,6
≥70
58
30,0
Sex
0,126
Man
87
23,6
Female
45
48,7
Lymfadenectomie
0,595
< D2
61
29,0
D2
71
33,0
histologische differentiatie
0,022
0,041
G1 of G2
58
20.4 1
G3 of G4
74
42,3
2,22 (1,03-5,17)
diepte van tumorinvasie Restaurant < 0,001 Restaurant < 0,001
pT2 of pT3
64
8,0 1
pT4
68
53,6
7,05 (2,42-30,05)
Aantal lymfekliermetastasen Restaurant < 0,001
0,001
pN0 of pN1
74
13,2 1
pN2 of pN3
58
53,7
4,02 (1,03-5,17)
lymfatische invasie
0.120
Negatief
45
23.1
Positieve
87
36,0
veneuze invasie
0,441
Negatief
84
29.1
Positieve
48
34,6
hematogene metastase
herhaling sites in de 19 patiënten met hematogene herhaling waren de lever op de tien patiënten (52,6%), bot in vier (21,1%), pleura in drie (15,8%), drie longen (15,8%), hersenen twee (10,5%) en intramurale resterende maag, niet weggesneden stomp of plaats van anastomose, in twee (10,5%). Sommige patiënten hadden een recidief in meer dan één plaats. Ondernemingen De mediaan RFS van de 19 patiënten met peritoneale metastasen was 14,2 maanden (range, 2,1-59,8 maanden). De effecten van klinische en pathologische variabelen RFS voor hematogene metastase zijn weergegeven in tabel 3. Op univariate analyse, de diepte van de tumor invasie, aantal lymfkliermetastasen, lymfatische vaartuig invasie, en veneuze invasie werden geïdentificeerd als risicofactoren voor hematogene metastase (P
= 0,009, P Restaurant < 0,001, P
= 0,004 en P Restaurant < 0,001, respectievelijk). Op multivariate analyse, het aantal lymfkliermetastasen en veneuze vaartuig invasie vertegenwoordigd onafhankelijke risicofactoren voor hematogene metastase (P Restaurant < 0,001 en P
= 0,001, respectievelijk) .table 3 Univariate en multivariate analyses van recidief-vrij overleving voor hematogene metastase
Variabelen
n
Cumulatieve recidief bij 5-jaar (%)
Univariate P
Multivariate P relatief risico ( 95% betrouwbaarheidsinterval)
Leeftijd (jaar)
0,309 Restaurant < 70
74
27,1
≥70
58
13,5
Sex
0,505
Man
87
20,2
Female
45
28,3
Lymfadenectomie
0,234 Restaurant < D2
61
20.9
D2
71
25,1
histologische differentiatie
0,094
G1 of G2
72
14,5
G3 of G4
59
31.2
Diepte van tumorinvasie
0.009
0,708
pT2 of pT3
64
13,0 1
pT4
68
33,1
1,23 (0,43 naar 4,08)
Aantal lymfekliermetastasen Restaurant < 0,001 Restaurant < 0,001
pN0 of pN1
74
2,0 1
pN2 of pN3
58
47,7
26,21 (3,66-581,73)
lymfatische invasie
0.004
0,982
Negatief
45
3.3 1
Positief
87
32,5
1,03 (0,14-22,26)
veneuze invasie Restaurant < 0,001
0,001
Negatief
84
12,9 1
Positief
48
49,3
5,09 (1,89-14,87)
lymfatische metastase
de mediaan RFS voor de 14 patiënten met lymfatische metastase (waarvan 3 patiënten met lymphangiosis carcinomatosa) was 15,3 maanden (range, 4.2 tot 59,8 maanden). De effecten van klinische en pathologische variabelen RFS voor lymfatische metastase zijn weergegeven in tabel 4. Bij univariate analyse, de diepte van tumorinvasie en het aantal lymfeklieren uitzaaiingen werden geïdentificeerd als risicofactoren voor lymfatische metastase (P
= 0,001 en P
< 0,001, respectievelijk). Op multivariate analyse, de diepte van tumorinvasie en het aantal lymfkliermetastasen vertegenwoordigd onafhankelijke risicofactoren voor lymfatische metastase (P
= 0,023 en P
= 0,007, respectievelijk) .table 4 Univariate en multivariate analyses van recidief-vrije overleving voor lymfatische metastase
Variabelen
n
Cumulatieve recidief bij 5-jaar (%)
Univariate P
Multivariate P relatief risico (95 % betrouwbaarheidsinterval)
Leeftijd (jaar)
0,949 Restaurant < 70
74
21,2
≥70
58
12,3
Sex
0,609
Male
87
16,9
Female
45
23,0
Lymfadenectomie
0,492 Restaurant < D2
61
20.4
D2
71
18,5
histologische differentiatie
0,074
G1 of G2
58
14,6
G3 of G4
74
27,9
Depth of tumor invasie
0.001
0,023
pT2 of pT3
64
7.7 1
pT4
68
31,2
4.70 (1.21 tot 31.28)
Aantal lymfekliermetastasen Restaurant < 0.001
0,007
pN0 of pN1
74
5.0 1
pN2 of pN3
58
38,1
6,00 (1,56-39,83)
Lymfatische invasie
0,073
Negatief
45
8.4
Positieve
87
24,8
veneuze invasie
0,122
Negatief
84
14.9
Positieve
48
35,3
Discussie Inloggen Deze studie onderzocht de verschillen in de risicofactoren tussen de verschillende patronen van recidief bij patiënten die een chirurgische curatieve resectie ondergingen voor gevorderde maagcarcinoom. Dientengevolge werden onafhankelijke risicofactoren voor elk herhalingspatroon als volgt geïdentificeerd. Voor peritoneale metastase, de diepte van tumorinvasie, aantal lymfekliermetastasen en histologische differentiatie werden geïdentificeerd. Voor hematogene metastase, aantal lymfkliermetastasen, en veneuze schip invasie werden geïdentificeerd. Voor lymfatische metastase, diepte van tumorinvasie en het aantal metastasen werden geïdentificeerd.
Zaaien van kankercellen in de buikholte is de eerste stap in peritoneale metastasen. Dit betekent dat pT4 redelijkerwijs kan worden beschouwd als een onafhankelijke risicofactor voor peritoneale metastasen, zoals eerder beschreven [3-6]. Histologische differentiatie werd ook gedetecteerd als een risicofactor voor peritoneale metastasen in sommige rapporten [4, 6-9]. Hoewel sommige rapporten beschreven lymfeklier als een onafhankelijke risicofactor voor peritoneale metastasen, zoals in ons resultaat [4, 5, 10-12], is de rol van lymfeknoop metastasen in peritoneale metastasen onduidelijk. Omdat peritoneale herhaling voorkwam bij patiënten met kanker beperkt tot het maagslijmvlies of submucosa maar met lymfeknoop metastase, invasie van het lymfestelsel van kankercellen is voorgesteld als het mechanisme onderliggende peritoneale herhaling [13, 14]. Bovendien letsel aan het lymfestelsel tijdens operatieve ingrepen bij patiënten met zeer uitgebreide metastatische lymfeknopen kan de verspreiding van levensvatbare kankercellen in de buikholte [12] toe. Ondernemingen De eerste stap in hematogene metastase invasie van kankercellen in de lumen van de veneuze circulatie. Onze bevinding van het vaartuig invasie als een onafhankelijke factor voor hematogene metastase is redelijk. Hetzelfde resultaat is gemeld uit andere instellingen [15, 16]. Echter, vat invasie niet opgenomen als een factor in de Unie voor de International Cancer Control (UICC) staging criteria of de Japanse classificatie van maagcarcinoom. Aandacht moet dus worden besteed aan hematogene recidief bij patiënten die vat invasie, zelfs als de tumor stadium anderszins relatief laag. Omgekeerd kan het aantal metastasen een onafhankelijke risicofactor voor hematogene metastase door de aansluiting van lymfevaten in de systemische circulatie via de ductus thoracicus zijn. Noguchi et al
. [16] gemeld veneuze invasie en lymfeklieren metastase als risicofactoren voor lever metastase. Kodera et al
. [17] gemelde lymfeklier als risicofactor voor botmetastase.
Wat lymfatische metastase, het aantal lymfeknoop metastasen en diepte van tumorinvasie vertegenwoordigd onafhankelijke risicofactoren. In deze studie is echter lymfevaten invasie werd niet geïdentificeerd als een risicofactor voor lymfatische metastase, misschien om de volgende redenen. Eerst kankercellen stroom door lymfevaten naar verre schepen. Kankercellen binnenvallende lymfevaten worden daarom soms niet gedetecteerd in resectiepreparaten. Ten tweede, lymfevaten zijn soms moeilijk te onderscheiden van het veneuze vaatstelsel. Bovendien zijn sommige lymfevaten gedacht worden vernietigd door invasie van kankercellen, zodat pathologen niet altijd goed detecteren lymfevatontwikkeling invasies. Ten derde, als het aantal kankercellen invasie lymfevaten klein is, de invasie mogelijk niet weerspiegeld in de prognose voor de patiënt. Bovendien, het kwantificeren van de graad van lymfatische vaartuig invasie objectief is moeilijk. Echter, het aantal lymfkliermetastasen weerspiegelt uitstroom van kankercellen in lymfevaten. In onze studie, het aantal lymfekliermetastasen werd gestratificeerd in N0 /N1 of N2 /N3. Deze gelaagdheid van lymfeknoop metastase kan worden beschouwd als het aantal kankercellen invasie lymfatische netwerken beter dan de aanwezigheid of afwezigheid van lymfatische invasie tijdens verblijf.
Als bij onze Bijgevolg zijn enkele gevallen het aantal lymfkliermetastasen beschreven als risicofactor voor lymfatische metastase [12, 14]. De identificatie van pT4 als onafhankelijke factor voor lymfatische uitzaaiing afbreuk kunnen kankercel invasie in de gehele subserosal laag door de overvloedige lymfevaten. Ondernemingen De status van lymfeknoop metastase is geïdentificeerd als de belangrijkste voorspellende factor bij patiënten die gastrectomie [ ,,,0],3, 4, 7, 18-21]. Dit blijkt uit het feit dat het aantal metastasen voorgesteld een onafhankelijke prognostische factor voor de drie patronen van herhaling in deze studie. Zoals eerder vermeld, kan het aantal lymfkliermetastasen weerspiegelen het aantal kankercellen in lymfatische kanalen in het peritoneum en zowel de grote en de kleine omentum. Preoperatieve neoadjuvante chemotherapie voor patiënten met een sterke aanwijzing lymfeknoop metastasen zou daarom aanvaardbaar zaaien van kankercellen te reduceren tot de buikholte als gevolg van chirurgische procedures. Er zijn echter geen gerandomiseerde studies nog gericht het voortbestaan ​​voordelen van deze aanpak [1]. Gerandomiseerde gecontroleerde studies van neoadjuvant therapie voor patiënten met lymfekliermetastasen zijn dus nodig om middelen voor het bereiken van betere prognose bij patiënten die curatieve resectie ondergaan verduidelijken.
Conclusies
Risicofactoren voor recidief na curatieve gastrectomie voor gevorderde maagcarcinoom verschillen tussen de patronen van herhaling. Door meer aandacht voor de specifieke risicofactoren van herhaling aanwezig bij patiënten, kan de kans op het missen van locaties van herhaling worden verlaagd en recidieven eerder geïdentificeerd. Hierdoor zouden geschikte behandeling sneller worden gestart bij patiënten met een recidief. Bovendien, de status van lymfeknoop metastasen bijgedragen aan alle vormen van herhaling, zelfs peritoneale metastasen. Voor patiënten bij wie de lymfeklieren metastase preoperatief wordt vermoed, kan neoadjuvante therapie worden gebruikt om een ​​betere behandeling resultaten te bereiken
Afkortingen
HR:.
Hazard ratio
RFS:
Herhaling-free survival
UICC.
Union for International Cancer Controle
verklaringen
Authors 'origineel ingediend -bestanden voor beelden
Hieronder staan ​​de links naar originele ingediende dossiers van de auteurs voor afbeeldingen. 12957_2012_1313_MOESM1_ESM.tif Authors 'originele bestand voor figuur 1 Concurrerende belangen Ondernemingen De auteurs verklaren dat ze geen concurrerende belangen.
Auteurs bijdragen
MO, HD en MI uitgevoerde chirurgische resectie. MO, TS en SH herziene het manuscript voor belangrijke intellecutual content. YN uitgevoerde chirurgische resectie en klinische gegevens verzameld en ontwierp deze studie en de opstellers van het manuscript. Alle auteurs gelezen en goedgekeurd het definitieve manuscript.

• Mestcel dichtheid in de maag biopten van pediatrische leeftijdsgroep en de relatie tot ontsteking en de aanwezigheid van Helicobacter pylori
• Expressie van multidrug-resistentie geassocieerde eiwitten en hun relatie tot postoperatieve geïndividualiseerde chemo bij maagkanker