Ongepast antidiuretisch hormoon syndroom presenteren als buitenbaarmoederlijke antidiuretisch-hormoon afscheidende adenocarcinoom van de maag: een zaak report

ongepast antidiuretisch hormoon syndroom presenteren als buitenbaarmoederlijke antidiuretisch-hormoon afscheidende adenocarcinoom van de maag: een case report
De abstracte Inleiding
Hoewel het syndroom van inadequate antidiuretisch hormoon heeft verband met diverse kwaadaardige tumoren, zijn er weinig meldingen in verband met gevorderde maagkanker.
Case presentatie
We beschrijven het geval van een 63-jarige Koreaanse mannen met ongepaste antidiuretisch hormoon syndroom als gevolg van een buitenbaarmoederlijke antidiuretisch -hormoon producerende geavanceerde adenocarcinoom manifesteerde met openlijke serum hypo-osmolar hyponatriëmie en hoge urinaire natrium concentraties. Zijn bijnier, thyroïdale en nierfunctie waren normaal, en hyponatriëmie verbeterd na verwijdering van de tumor. De kankercellen werden immunologisch gekleurd en positief voor het antidiuretisch hormoon zijn. Voor zover wij weten is dit het eerste rapport van een antidiuretisch hormoon-uitscheidende advanced maagdarmkanker geassocieerd met het syndroom van inadequate antidiuretisch hormoon, tonen kankercellen immunostained het antidiuretisch hormoon.
Conclusies
Hoewel een sterke relatie tussen maagkanker en het syndroom van inadequate antidiuretisch hormoon moet nog worden vastgesteld, stellen we voor dat maagkanker kan worden opgenomen als een differentiële diagnose van kanker die wordt geassocieerd met het syndroom van antidiuretisch hormoon.
Sleutelwoorden
ADH Maagdarmkanker Hyponatremia Introductie
het syndroom van antidiuretisch hormoon (SIADH) wordt gekenmerkt door overmatige afgifte van serum antidiuretisch hormoon (ADH) ten opzichte serumosmolaliteit. Het resulteert meestal in een teveel aan water reabsorptie in het verzamelen van leidingen en hyponatriëmie. SIADH wordt voorkomen bij patiënten met diverse tumoren, waaronder long, hersenen, blaas, duodenum, pancreas, prostaat, en hoofd- en nekkanker, alsook lymfoom, leukemie, mesothelioma, thymoma en [1, 2]. Echter, er zijn zeer weinig meldingen van SIADH geassocieerd met gevorderde maagkanker (AGC) [3-5].
Case presentatie
Een 63-jarige Koreaanse mannen werd opgenomen in ons ziekenhuis met anorexia, algehele zwakte, en melena dat drie dagen voorafgaand aan de toelating begon. De patiënt was toegelaten tot de eerste hulp van drie maanden voor als gevolg van misselijkheid en braken. Zijn serum natriumgehalte was 114mEq /L, osmolaliteit was 250mOsm /kg, en urinezuur was 2.9mg /dL. Tests bleek urine osmolaliteit en natrium 390mOsm /kg en 57mEq /l, respectievelijk. Hetzelfde laboratorium resultaten waren consistent met SIADH. Ondanks een aanbeveling voor verdere evaluatie, de patiënt weigerde te worden toegelaten tot het ziekenhuis. Vervolgens werd hij ontslagen na zijn de symptomen verdwenen en zijn natrium niveaus werden hersteld 122mEq /L na een infuus van 3% zoutoplossing.
Na toelating, heeft de patiënt geen tekenen van uitdroging of over-hydratatie te geven. De patiënt had geen onderliggende ziekte, zoals diabetes, hypertensie, chronische hepatitis, nierziekte of chronische longziekte, en is niet nemen van medicatie. Hij had niet een bijdragende familiegeschiedenis. Zijn bloeddruk was 130 /80mmHg, zijn hartslag was 78 slagen per minuut, en zijn lichaamstemperatuur was 36,7 ° C. Zijn fysieke en neurologisch onderzoek waren normaal. Laboratorium tests bleek het volgende: hemoglobine 13,4 g /dL, plaatjes 159 × 10 3 /mm 3, witte bloedcellen 6700 /mm 3 (30% neutrofielen, 52% lymfocyten), serumnatrium 109mEq /L, kalium 3.6mEq /L, chloride 71.4mEq /L, osmolaliteit 223mOsm /kg, urinezuur 2,4 mg /dL, alkalische fosfatase (ALP) 110U /L, aspartaataminotransferase (AST) 23U /L, alanine transaminase (ALT) 29u /l totaal eiwit 7,3 g /dL albumine 3,9 g /dl creatinine 0,9 mg /dL, urine natrium 52.4mEq /L en osmolaliteit 345mOsm /kg. Zijn serumnatrium niveau verhoogd naar 121mEq /L na een tweedaagse infuus van 3% zoutoplossing, en zijn plasma ADH niveau (Kit; BÜHLMANN, methode: RIA (radio-immunoassay), Schönenbuch, Zwitserland) was 11.18pg /ml (0 tot 6,7) op dat moment. Schildklier functie testen openbaarde zijn schildklier-stimulerend hormoon (TSH) niveau te zijn 1.02μU /ml (0,27-4,2), gratis T4 naar 1.28μU /ml (0,93-1,70), en een totaal T3 van 91.02μU /ml (80 zijn 200). Een adrenocorticotroop hormoon (ACTH) stimulatie test toonde aan dat zijn basaal cortisolspiegel was 22.64μg /dL. Bovendien zijn cortisolspiegel was 27.89μg /dl bij 30 minuten na ACTH toediening (250 ug) en 33.73μg /dL op 60 minuten na de ACTH toediening. Zijn prostaat-specifiek antigeen (PSA) niveau was 1.80ng /ml. Zijn serum natriumgehalte gedeeltelijk hersteld tot 127mEq /L van waterbeperking vóór de ingreep.
Een gastroendoscopy procedure onthulde een ulceroinfiltrative laesie op de kleinere kromming van het bovenste hoge lichaamstemperatuur, met onregelmatige randen en een diameter van 2,5 x 2,5 cm (figuur 1). Bloeden werd aangetroffen in het midden van de ulceratie zijn. Een biopsie toonde een matig gedifferentieerd adenocarcinoom. Een computertomografie (CT) scan toonde verdikte wand op de mindere kromming van de hoge (Afbeelding 2). Een laparoscopische totale gastrectomie en Roux-en Y-esophago jejunostomie werd uitgevoerd. Tumorcellen bleken de subserosa infiltreerde en had uitgezaaid naar één perigastric lymfeklier, resulterend in fase T3N1M0 kanker. Zijn natriumgehalte en ADH normaliseerde tot 135mEq /L en 5.9pg /ml, respectievelijk, drie weken na de operatie (tabel 1). Retrospectieve immunohistochemische kleuring van de kankercellen waren positief voor de ADH eiwit (H-300, Santa Cruz Biotechnology, Santa Cruz, CA, Verenigde Staten) (Figuur 3a). Geen kleuring werd gedetecteerd op de normale gastrische cellen (Figuur 3b). Hij stierf als gevolg van de progressie van kanker 1,6 jaar later na de diagnose, ondanks operatie en chemotherapie. Figuur 1 A gastrofibroscopy toont een ulceroinfiltrative letsel met actieve lekt bloeden. De laesie is ongeveer 2,5 x 2,5 cm groot en gelegen in het midden van een defecte ulcus van de geringere kromming van de hoge lichaamstemperatuur.
Figuur 2 een axiale computationele tomografie scan van de geringere kromming van de hoge body in de maag . Het vet vliegtuig wordt bewaard. Nr lymfadenopathie gezien. Scan shows verdikking (pijl) en mucosale toebehoren.
Tabel 1 Serum en urine laboratoriumgegevens na opname en post-operatie
Toelating dag
Toelating 3e dag
Bericht OP 1 dag
bericht Op de 5e dag
bericht Op de 12e dag
Drie weken na OP
Serum natrium (mEq /L)
109
121
128
131
134
135
serumosmolaliteit (mOsm /kg)
223
250
264
276
NA
NA
Urine natrium (mEq /L)
52,4
76,3
73,2
NA
NA NA

Urine osmolaliteit (mOsm /kg)
325
356
337
NA NA

NA
Plasma ADH niveau (pg /ml)
NA
11.18
NA
NA
NA
5,9
ADH, antidiuretisch hormoon; NA, niet beschikbaar; OP, de exploitatie.
Figuur 3 immunokleuringen van kanker en normale cellen van de maag. (A) kanker cellen positief voor het antidiuretisch hormoon eiwit (200 × vergroting). (B) Normale maag cellen negatief voor het antidiuretisch hormoon eiwit (200 × vergroting).
Discussie
Onze case rapport beschrijft een patiënt met SIADH geassocieerd met een AGC. Dit werd bevestigd door 1) hypo-osmolar hyponatriëmie, hypo-uricemie, hoge urine natriumconcentratie en geconcentreerde urine; 2) normale bijnier, schildklier- en nierfunctie; 3) ongepaste secretie van ADH onder hyponatriëmie; 4) positieve immunokleuring van de kankercellen met een anti-ADH antilichaam; 5) een volledig herstel van de natriumconcentratie in het serum en ADH niveaus na verwijdering van de tumor. Voor zover ons bekend, is dit het eerste verslag van AGC in verband met SIADH dat histologisch werd bevestigd door anti-ADH immunokleuring van de tumorcellen.
SIADH wordt vaak beschouwd als een diagnose van uitsluitingen. Eerst moet bijnier- en schildklierziekten met bijbehorende hyponatremie uitgesloten. Verschillende medische aandoeningen moet worden gezien in verband met SIADH, waaronder [2]: 1) ectopische secretie van ADH (vrijgemaakt uit tumorweefsel, infecties of condities met veranderde intrathoracale druk, zoals bij een pneumothorax of de status asthmaticus); 2) verhoogde hypothalamus productie van ADH-achtige stoffen geassocieerd met neurologische aandoeningen (infecties, Guillain-Barre syndroom en hersentumoren); 3) medicijnen (cytostatica, carbamazepine, chloorpropamide, clofibraat, verdovende middelen, en sulfonylureum); en 4) de toediening van exogeen ADH of oxytocine. Met uitzondering van maagkanker, werden een aantal voorwaarden uitgesloten in het onderhavige geval door te verifiëren hormoonspiegels en het uitvoeren van een grondige anamnese, lichamelijk onderzoek en laboratorium en radiologische testen. Belangrijker zijn hyponatriëmie en verhoogde serum niveaus ADH verbeterd na de verwijdering van de tumor, wat aangeeft dat de hyponatremie werd geassocieerd met de ADH-uitscheidende kankercellen.
Overmatige ADH secretie vaak gevonden in tumoren met ectopische hormoonproductie. Drie klinische omstandigheden nodig zijn voor een tumor met ectopische ADH productie [6]. Deze criteria omvatten SIADH als klinisch symptoom van hormonale herstel van hyponatriëmie na verwijdering van de tumor. De hyponatriëmie aanwezig in onze patiënt was te wijten aan ADH-afscheidende kankercellen.
Een eerdere studie, waaronder een groot aantal SIADH patiënten gemeld dat SIADH optreedt in 3% van de patiënten met hoofd- en nekkanker, 0,7% van de patiënten met niet- kleincellige longkanker en 15% van de patiënten met kleincellige longkanker [1]. De relatie tussen SIADH en maagkanker echter niet goed duidelijk. Anti-ADH antilichamen zijn niet gebruikt om ADH te detecteren in kankerweefsel in de drie gevallen van maagkanker die zijn gemeld sinds 1990. Hier toonden we hyponatriëmie met ADH-gekleurde maagkanker cellen. Hoewel de snelheid van maagkanker afneemt, is het nog steeds de meest voorkomende vorm van kanker in Korea. Volgens de Zuid-Koreaanse ministerie van Volksgezondheid en Welzijn 2010 rapport, maagkanker is de belangrijkste oorzaak van kanker met een incidentie van 15,7%. Het gebruik van een maag- endoscopie moeilijk te handhaven vanwege de hoge incidentie van maagkanker. De lagere incidentie van hyponatriëmie in ons geval beschrijft een patiënt die aanvankelijk gepresenteerd met symptomen van misselijkheid en braken door hyponatremie, die leiden tot een diagnose van AGC drie maanden later.
Conclusies
Hoewel een sterke relatie tussen de maag kanker en SIADH moet nog worden vastgesteld, stellen we voor dat maagkanker kan worden opgenomen als een differentiële diagnose van kanker die wordt geassocieerd met SIADH.
toestemming
schriftelijke toestemming is verkregen van de patiënt next-van-kin voor publicatie van deze zaak verslag en de bijbehorende beelden. Een kopie van de schriftelijke toestemming is beschikbaar voor beoordeling door de Editor-in-Chief van dit tijdschrift
Afkortingen
ACTH:.
Adrenocorticotroophormoon
ADH:
antidiuretisch hormoon
AGC:
gevorderde maagkanker
CT:
computational tomography


PSA:
prostaat-specifiek hormoon
SIADH:
syndroom van inadequate antidiuretisch hormoon
TSH.
TSH
verklaringen
Authors 'originele ingediende dossiers voor afbeeldingen
Hieronder staan ​​de links naar de auteurs oorspronkelijke ingediende dossiers voor afbeeldingen. 'Originele bestand voor figuur 1 13256_2013_2841_MOESM2_ESM.tiff Authors' 13256_2013_2841_MOESM1_ESM.tiff Auteurs originele bestand voor figuur 2 13256_2013_2841_MOESM3_ESM.tiff Authors 'originele bestand voor figuur 3 Concurrerende belangen Ondernemingen De auteurs verklaren dat ze geen concurrerende belangen.
Authors' bijdragen
Alle auteurs gelezen en goedgekeurd het definitieve manuscript. HK schreef en bewerkte het rapport. JDH, JHN, BEJ, CHS, CSH, en PDJ deelgenomen aan het schrijven en bewerken van het manuscript. LJS geholpen te beschrijven en onze alle cijfers te interpreteren. Alle auteurs gelezen en goedgekeurd het definitieve manuscript.

• Nucleaire Stamboom Criteria voor de identificatie van personen die verdacht worden aan een risico op een erfelijke aanleg voor maagkanker
• Gastric tonometrie bij patiënten die herstellen van paracetamol overdosis