Lineage analyse van de vroege en gevorderde buisvormige adenocarcinoom van de maag: continu of discontinu

Lineage analyse van de vroege en gevorderde buisvormige adenocarcinoom van de maag: continu of discontinu
Abstracte achtergrond
Uitroeiing van vroege maagcarcinoom ( GC) wordt verondersteld bij te dragen aan vermindering van de mortaliteit van GC, aangezien de meeste van de vroege GC vooruitgang geavanceerde GC. Echter vroeg GC alternatief als een slapende variant van GC, en zelden ontwikkelt tot geavanceerde GC. Het doel van deze studie was om verduidelijking van de omvang van de overlap van de genetische lijnen tussen de vroege en gevorderde buisvormige adenocarcinomen (Tubs) van de maag.
Methods
Immunohistochemische kleuring voor p53 werd uitgevoerd met behulp van 28 chirurgisch weggesneden magen met 13 en het darmslijmvlies 15 invasieve tubs. Door chromosoom- en array-gebaseerde vergelijkende genomische hybridisatie (CGH), werd genomische kopij grondwet vergeleken tussen de mucosale en invasieve delen van de invasieve baden en tussen de mucosale delen van de invasieve en het darmslijmvlies tubs, met behulp van 25 en 22 vaten, respectievelijk. TP53
mutatie in exons 5-8 werd in 20 Tubs onderzocht.
Resultaten
chromosomale CGH bleek dat 4q + en 11q + kwamen vaker voor in geavanceerde en begin tubs, respectievelijk, terwijl het aantal veranderingen in 8q en 17p liet kopiëren geen significante verschillen tussen de vroege en gevorderde tubs. Echter, array CGH bleek dat van de 13 darmslijmvlies Tubs onderzocht, verlies van MYC
(MYC
-) en de winst van TP53
(TP53
+) werd ontdekt in 9 tobben en MYC
+ en /of TP53
- werd ontdekt in 3 tubs. Van het mucosale monsters van 9 invasieve tubs, 7 toonde MYC
- /TP53
+ en niemand toonde MYC
+ en /of TP53
-. Van de 9 monsters uit de invasieve delen, 1 (uit submucosale kankers) toonde MYC
- /TP53
+ en 6 (1 van submucosale en 5 van gevorderde kankers) toonde MYC
+ en /of TP53
-. De laatste 6 tumoren gewoonlijk vertoonde een mutant patroon (diffuse of null) in p53 immunohistochemie en 4 van de 6 tumoren evalueerbaar voor TP53
sequentieanalyse onthulde mutaties. De totale array CGH patroon aangegeven dat tussen de mucosale en invasieve delen, werd de genetische afkomst discontinu in 5 gevorderde kankers en continue in 3 submucosale kanker gevonden.
Conclusies
Genetische lijnen vaak verschilde tussen de vroege en gevorderde tubs. MYC
- /TP53
+ en MYC
+ en /of TP53
-. Kunnen de handtekeningen van de slapende en agressieve tubs, respectievelijk in de maag achtergrond
Maagkanker blijft de tweede meest voorkomende oorzaak van kanker-gerelateerde sterfgevallen wereldwijd, ondanks een recente daling van de sterfte in de ontwikkelde landen [1]. Maagcarcinomen (GC) zijn morfologisch onderverdeeld in 2 grote categorieën: buisvormige-vormende type en diffuse het type [2, 3] en in het opvoeren, in het begin van kanker (waarbij het slijmvlies en de submucosa) en geavanceerde vormen van kanker (met betrekking tot de muscularis propria of diepere). Vroege GC wordt beschouwd als een uithardbare kanker [4]; Het rapport ontwikkelt tot geavanceerde GC na variërende tijdsduren als een vroeg stadium van GC [5, 6]. In Japan, vroege GC kan actief endoscopisch en chirurgisch weggesneden [7], gebaseerd op de principes van vroege opsporing en behandeling. Anderzijds, enkele pathologen stellen dat het buisvormige vormende neoplastische laesies die zijn beperkt tot de mucosa een lange tijd of niet in staat om diepere weefsels binnen te dringen. Daardoor zijn deze laesies genoemd dysplasie [4].
Onlangs, een massa-screening programma voor neuroblastomen in Japan [8-10] werd opgeschort omdat een discontinue genetische afkomst werd gevonden tussen de vroege als de late-presenterende neuroblastomen. Negatieve en late-presenterende (≥1 jaar) neuroblastomen toonde bijna diploïdie met verlies van de terminal 1p, terwijl positieve neuroblastomen bij zuigelingen toonde in de buurt van-triploïdie zonder 1p verwijdering [11, 12]. Anderzijds, vergelijkende genomische hybridisatie (CGH) gebaseerde analyse suggereerde dat hoogwaardige atypische adenomateuze hyperplasie in de longen is de ware voorloper van bronchioloalveolar carcinoma [13]. In de maag, is het een probleem hoeverre genetische lijn overlapt begin en geavanceerde GC.
In diffuse Type GC, gebruikten we CGH aangetoond dat chromosomale kopie-aantal veranderingen in het darmslijmvlies zegelring cel carcinomen die aantoonden een gelaagde structuur [14] werd geërfd in een fractie van slecht gedifferentieerde GC in gevorderde stadia [15]. De aanwezigheid van een gelaagde structuur van zegelring cellen in het mucosale delen van deze geavanceerde kanker gesuggereerd dat zegelring celcarcinomen een echte voorloper van slecht gedifferentieerde GC kan zijn. CGH-gebaseerde lineage analyse van een subset van slecht gedifferentieerde geavanceerde GC Buisvormige onderdelen maar geen gelaagde structuur in het mucosale gedeelte bleek dat GC's van deze subgroep zijn ontleend aan een buisvormige component in een tumor en werden gekenmerkt door 17p- en 8q + [16] en inactivatie van de wild-type TP53
door mutatie en verlies van heterozygositeit (LOH) [17]. Om de beginnende tegenhanger van dit type GC bepalen, analyseerden we intramucosaal buisvormige adenocarcinomen (tubs) via CGH. Deze studies bleek dat het darmslijmvlies Tubs bleek niet alleen een aantal chromosomale veranderingen gemeen geavanceerde GC, maar ook vaak liet 8q- en 17p + die kritisch verschillend van geavanceerde en slecht gedifferentieerde GC [18] waren.
In de huidige studie, kopiëren aantal veranderingen van chromosomen en genen werden in het mucosale en invasieve delen van een andere reeks van vroege en gevorderde tubs met behulp van array en chromosomale CGH onderzocht. Op basis van deze gegevens, we
toonden gevallen van continue en discontinue lijnen tussen het darmslijmvlies en invasieve deel van de individuele tumoren en vond dat TP53 Kopen en MYC
kunnen goede afstamming markers voor de maag tubs. Methods
Institutional review Board Medische Ethiek aan Shiga University of Medical Science goedkeuring heeft verleend voor het uitvoeren van dit onderzoek, op voorwaarde dat de gebruikte materialen anoniem moet zijn.
Tumor samples Inloggen deze studie omvatte 28 chirurgisch weggesneden magen (tabel 1) met 13 darmslijmvlies baden en kuipen 15 invasieve [6 submucosale en 9 gevorderde kanker die de muscularis propria of diepere weefsels binnengedrongen (de buisvormige component van elke tumor werd geëvalueerd meer dan 30% bedragen)]. Elke maag gefixeerd in formaline en ingebed in paraffine. Deze werden willekeurig geselecteerd uit het materiaal gediagnosticeerd in onze afdeling van 1996 tot 2008. De histologische types en tumorstadia werden bepaald volgens de Japanse classificatie van maagkanker [19] en pTNM enscenering, respectievelijk. Bij een mucosale histologische patroon werd gevonden heterogene per individu invasieve tumor was, werd het deel met de laagste graad van atypism genomen als de mucosale monster dat het eventueel weer-invasie van invasieve kanker cellen in de mucosa kunnen voorkomen. In invasieve kanker, werden DNA-monsters verkregen van het darmslijmvlies en invasieve parts.Table 1 Samenvatting van de klinische, histopathologische en moleculair genetische gegevens van 25 buisvormige adenocarcinoom van de maag
Case No.
Leeftijd /geslacht
Histologisch type *
Invasion **
LN **
Stage **
CGH
p53 IHC

TP53mutation

M1
57/M
tub1
T1(M)
N0
IA
c/a
+
NT
M2
72/M
tub1
T1(M)
N0
IA
c/a
+
NT
M3
67/F
tub1
T1(M)
N0
IA
c/a
-
-
M4
67/M
tub1
T1(M)
N0
IA
c/a
-
-
M5
74/M
tub1
T1(M)
N0
IA
c/a
+
-
M6
65/M
tub1
T1(M)
N0
IA
c/a
+
-
M7
67/F
tub1
T1(M)
N0
IA
c/a
+
-
M8
70/F
tub1 ≫ pap
T1 (M)
N0
IA
c /a
-
- M9
51 /M
tub1 > tub2
T1(M)
N0
IA
c/a
+
-
M10
52/M
tub2
T1(M)
N0
IA
c/a
+
-
M11
57/F
tub2
T1(M)
N0
IA
NT/a
-
-
M12
89/M
tub2
T1(M)
N0
IA
NT/a
+
+
M13
70/M
tub1
T1(M)
N0
IA
NT/a
-
NA
S1m
73/F
tub2
T1(SM)
N0
IA
c/a
+
-
S1i
NT /a
+
- S2m
81 /F
pap
T1 (SM)
N1
IB
c /a
+
- S2I
NT /a
+
+
S3M
79 /M
tub1
T1 (SM)
N0
IA
c /a
+
+
S3i
NT /a
+
+
S4M
63 /M
tub2 > tub1
T1 (SM)
N0
IA
c /NT
+
NT
S5M
75 /M
pap > tub2
T1(SM)
N1
IB
c/NT
+
NT
S6m
79/M
pap
T1(SM)
N1
IB
c/NT
+
NT
A1m
71/M
tub2
T2(SS)
N2
IIIA
c/a
null
-
A1i
NT /a
null
NA
A2m
73 /M
tub1 > tub2
T2 (SS)
N0
IB
c /a
+
- A2i
NT /a
+
+
A3M
56 /M
pap
T2 (SS)
N1
II
c /a
+
- A3i
NT /een
+
+
A4M
81 /M
tub2 /pap
T2 (SS)
N2
IIIA
c /a
null
- A4i
NT /a
null
+
A5M
56 /M
tub1
T2 (MP)
N0
IB
c /NT -
NT
A5i
NT/NA
-
NA
A6m
45/F
tub2
T2(SS)
N1
IB
c/NT
+
NT
A7m
79/F
tub2
T2(MP)
N1
IB
c/NT
+/-
NT
A8m
69/M
tub1
T3(SE)
N2
IIIB
c/a
null
-
A8i
NT /a
null
NA
A9m
67 /F
tub2
T2 (SS)
N1
II
c /a
+
- A9i
NT /a
+
+
* Japanse classificatie van maagkanker; ** PTNM classificatie. In de kolom van de Zaak, M = intramucosale kanker; S = kanker waarbij submucosa; A = gevorderde kanker; m = mucosale deel; i = invasieve deel. In de kolom van CGH, c = chromosomale CGH; a = array CGH. In de kolom van p53 immunohistochemie (IHC); "+" Geeft diffuus (> 70%) positief kernen, "-" geeft sporadisch (< 5%) positief kernen; "Null" geeft geen immunoreactiviteit at all. In de kolom van TP53
mutatie; "+" En "-" geven als zonder mutatie, respectievelijk; NVT = niet beoordeelbaar; NT = niet getest

Immunohistochemie Immunohistochemische kleuring werd uitgevoerd met monoklonale antilichamen tegen p53 (DO-7, 1: 100, Dako, Glostrup, Denemarken).. Na antigen herstel van weefselsecties in gedestilleerd water bij 121 ° C gedurende 5 min, werd immunoreactiviteit gedetecteerd door indirecte biotine-streptavidine-peroxidase wordt gebruikt bij de Histofine Kit (Nichirei, Tokyo, Japan) en diaminobenzidine reactie. De secties werden tegengekleurd met hematoxyline. Slides van de negatieve controle zonder het primaire antilichaam en die van de positieve controle werden parallel verwerkt.
Laser microdissectie DNA bereiding
Tumorcellen werden uit 5 urn dikke weefselcoupes verkregen met een LMD6000 laser microdissectie systeem ( Leica Microsystems, Wetzlar, Duitsland). Voor individuele tumoren werden kankercellen verkregen uit gebieden > 3 mm 2, waarbij kankercellen goed voor ≥90% van het totale aantal cellen. Deze kankercellen werden verteerd in 200 pl proteinase K oplossing bij een concentratie van 200 ug /ml gedurende ongeveer 70 uur bij 37 ° C, gevolgd door fenol /chloroform extractie DNA.
Totaal genoom amplificatie
Monster DNA werd geamplificeerd gebruik gedegenereerde oligonucleotide primer polymerasekettingreactie (DOP-PCR) in 2 fasen, zoals eerder beschreven [20], waardoor PCR producten meer dan 2 kb groot, geschikt voor nick-translatie etikettering van CGH.
voor matrix CGH, monster DNA werd geamplificeerd met behulp van de GenomePlex Tissue Whole Genome Amplification Kit (WGA2 kit; Sigma, St. Louis, USA) [21]. Voor sommige DNA-monsters die niet voldoende kon worden versterkt, de WGA5 Kit (Sigma) werd gebruikt.
CGH (hybridisatie probe DNA labeling en digitale beeldanalyse)
DOP-PCR-versterkt tumor en normaal DNA werd gelabeld met fluoresceïne-12-dUTP en tetramethylrhodamine-5-dUTP (Roche, Mannheim, Duitsland), respectievelijk door translatie nick [15]. Hybridisatie en beeld analyse werden uitgevoerd zoals eerder [22] beschreven. Winsten en verliezen in de DNA-kopie-aantallen werden gedefinieerd door groen naar rood ratio's > 1.2 en < 0,8, respectievelijk. Chromosomen 1p32-pter, 16p, 19, 22 en Y werden uitgesloten van deze analyses.
Array CGH
Oligo CGH microarray (60 K, 60-mer) (Agilent, Santa Clara, USA) werd gebruikt in deze studie volgens de instructies van de fabrikant. Kortom, tumor en controle DNA non-enzymatisch gemerkt met Cy5 en Cy3, respectievelijk, met de Genome DNA ULS Labelling Kit (Agilent) en competitief gehybridiseerd aan de microarray. Gebruik Feature Extraction Ver.9.5.3 (Agilent), de fluorescentie-intensiteit van de tumoren en controles werd berekend uit de gehybridiseerde reeks beelden gemaakt met een DNA microarray scanner (Agilent). Copy-nummer winsten en verliezen werden gedefinieerd als basis 2 logaritme van de tumor signaal intensiteit van de verwijzing signaalintensiteit verhouding meer dan 0,3219 en minder dan -0,3219, respectievelijk.
Mutation analysis for TP53
PCR-primer sets werden voorbereid exons 5-8 van TP53
, die hybridiseren met de introns flankeren van elk exon. Zie extra bestand 1 voor primersequenties. De eerste PCR-mengsel bestond uit een buffer, 200 uM dNTPs, 1,5 mM MgCl 2, 0,8 uM primer, 1 ng /pl monster-DNA en 0,5 U Platinum Taq (Invitrogen, California, USA) in een 25-pl eindvolume . Na aanvankelijke denaturatie bij 94 ° C gedurende 2 minuten, werden 40 PCR cycli uitgevoerd bij 94 ° C gedurende 30 sec, 54 ° C gedurende 1 min en 72 ° C gedurende 1 min, gevolgd door een laatste verlenging bij 72 ° C gedurende 10 minuten. Na bevestiging van PCR-producten door agarose gelelektroforese, werd sequentie-PCR uitgevoerd met de BigDye Terminators v1.1 Cycle Sequencing Kit (Applied Biosystems, California, USA). Het reactiemengsel bestond uit een buffer, 2 pi van het eerste PCR-product, 0,15 pM primer en 0,5 ui BigDye Terminator 1,1 V in een 10-pl eindvolume. Na aanvankelijke denaturatie bij 96 ° C gedurende 1 minuut, werden 25 PCR cycli uitgevoerd bij 96 ° C gedurende 10 sec, 50 ° C gedurende 5 seconden en 60 ° C gedurende 4 min. De forward en reverse sequenties werden bepaald onder toepassing van de ABI PRISM 3100 Genetic Analyzer (Applied Biosystems). Mutaties werden gedetecteerd door deze monsters te vergelijken met de DNA-sequentie (GenBank: HSU94788). Allelische status werd bepaald met behulp van de verhouding van de mutant met wild-type piekniveaus in sequencing profielen.
Statistische analyses
Contingency tafels werden geanalyseerd met behulp van Fisher's exact test en Cochran-Armitage testen. Verschillen van 2-zijdig testen met P <
0,05 werden beschouwd als statistisch significant. Resultaten
Immunohistochemie voor p53
kleurpatronen werden beschouwd overexpressie alleen wanneer ≥70% tumorcellen toonde positief lood kernen wanneer bekeken in een low-power veld. Acht van de 13 darmslijmvlies kanker, alle 6 submucosale kankers en 4 van de 9 vergevorderde kankers vertoonden diffuus positieve nucleaire kleuring voor p53 (tabel 1). Een focale kleurpatroon werd waargenomen in het geval # A7. Een patroon werd als negatief (die het wildtype TP53
) wanneer de aanwezigheid van schaarse, sporadische zwakke nucleaire kleuring werd waargenomen in < 5% van de kernen. Een null kleurpatroon werd waargenomen in gevallen # A1, A4 en # # A8, hetgeen duidt op een non-sense mutatie van TP53
[23].
Chromosomale CGH
Vijfentwintig monsters van 25 gevallen (10 mucosale , 6 en 9 submucosale gevorderde kankers) werden gebruikt voor chromosomale CGH. Al deze monsters werden verkregen van het darmslijmvlies laesies die de laagste rang van atypism toonde.
Terwijl 4q + vond plaats in de meerderheid (09/06 gevallen) van geavanceerde tubs, werd niet gedetecteerd in de 16 vroege Tubs (p = 0,0005). Een ander significant verschillend chromosomale veranderingen tussen vroege en gevorderde kankers was 11q +, die werd gedetecteerd in 11 van de 16 vroege kankers en 2 van de 9 vergevorderde kankers (P = 0,0414). Van de 10 onderzochte darmslijmvlies baden, 3 lieten verminderde 8q (8q-) en /of versterking van 17p (17p +), terwijl 7 en 2 toonden 8q + en 17p- respectievelijk. Van de 15 monsters van mucosale invasieve tubs onderzocht, 3 en 4 vertoonden 8q- en 17p +, respectievelijk, terwijl 7 en 6 vertoonden 8q + en 17p- respectievelijk.
Array CGH
Eenendertig monsters van 22 gevallen (13 mucosale, 3 en 6 submucosale gevorderde kankers) werden beoordeeld met behulp van array CGH (figuur 1). DNA monsters werden verkregen van het darmslijmvlies en /of invasieve laesies. Figuur 1 Array CGH gegevens van MYC en TP53 en TP53 sequencing data in de vroege en gevorderde buisvormige adenocarcinoom van de maag. Vroege kankers zijn verdeeld in het darmslijmvlies (m) kankers en submucosale (sm) kanker. Zie tabel 1 voor aantallen monsters. Cijfers zijn gemiddelden test /referentie-verhoudingen van array CGH. Aanzienlijke verliezen en winsten worden aangegeven met rood en groen, respectievelijk. Wild type (wt) en mutatie in exon (ex) en tussenliggende sequentie (IVS) van TP53 hotels met geel en grijs, respectievelijk aangeduid.
Zoals getoond in figuur 1 en tabel 2, gelijktijdig verlies van MYC
(MYC
-) en de winst van TP53
(TP53 +
) werden gedetecteerd in 9 van de 13 darmslijmvlies tubs, 7 van de 9 mucosale monsters van invasieve tubs, 1 van de 3 invasieve monsters van submucosale kanker en geen van de 6 invasieve monsters van gevorderde kankers. Een patroon van MYC + Kopen en /of TP53 Catawiki - werd gedetecteerd in 3 van de 13 darmslijmvlies kankers, geen van de 9 monsters van mucosale invasieve tubs 1 van de 3 invasieve monsters 3 submucosale kankers en 5 van de 6 invasieve monsters van 6 geavanceerde cancers.Table 2 Wijzigingen van MYC Kopen en TP53
kopiëren nummers in de vroege en gevorderde buisvormige adenocarcinoom van de maag
Tumor diepte
slijmvlies
Submucosa
MP of dieper -



Mucosale deel
SM
Mucosale deel
Deep
cCGH
(10)
aCGH
(13)
cCGH
(6)
aCGH
(3)
aCGH
(3)
cCGH
(9)
aCGH
(6)
aCGH
(6)
8q(MYC
)+
7
2 (2 *)
3
0
1 (1 *) verhuur 4
0
3 (2 *)
8Q (MYC
) -
3
9 (9 **)
3 Pagina 2 (2 **)
1 (1 **)
0
5 (5 **)
1 (0 **)
17p (TP53
) +
3
10 (9 **)
3 Pagina 2 (2 **) Pagina 2 (1 ** ) 1
6 (5 **)
1 (0 **)
17p (TP53
) - 2
3 (2 *) Pagina 2
0
1 (1 *) verhuur 4
0 verhuur 4 (2 *)
SM, de submucosa; MP, de muscularis propria. cCGH en aCGH, chromosoom- en array gebaseerde vergelijkende genomische hybridisatie; De cijfers tussen haakjes geven het totale aantal onderzochte monsters. Vetgedrukte letters geeft de resultaten van aCGH. Sterretjes in haakjes geven gelijktijdigheid van MYC
+ en TP53
-. Dubbele sterretjes duiden gelijktijdigheid van MYC Catawiki -. En TP53
+
basis van de totale array CGH patronen werden genetische groepen gevonden discontinue en continue tussen de mucosale en invasieve onderdelen in 5 geavanceerd en 3 submucosale kankers respectievelijk. Zoals getoond in figuur 2, het monster uit het slijmvlies van # S3 toonde 4p-, 4q-, 8q +, 9p-, 13q +, 15q-, 18q-, 20q + en Y-, terwijl het monster uit de invasieve van # S3 erfde dezelfde afwijkingen van het mucosale deel, toonde extra aberraties (2q-, 7p +, 8p-, 10p +, 14q + en 20q +) en verloor 4p- en 22q +. In # S1, versterkingen van 1t, 14q, 19 en 20, en verlies van 18q is gebruikelijk in mucosale en submucosale monsters, maar de winst van 1t, 14q, 19q en 20 in de submucosa waren iets lager dan het significant niveau. In # S2, een gemeenschappelijke verandering in zowel de mucosale en submucosale onderdelen was een winst van 20p. De submucosale steekproef toonde extra winst in 10p, 12 en 13q en verliezen in 3T, 4, 5, 8p, 9p, 9q, 10q, 12p, 14q, 16 en 19p. De mucosale steekproef toonde verlies van 18q, die werd gerestaureerd in de submucosale monster, mogelijk door uniparentale disomie [24, 25]. In # A1, # A3, A4 #, # A8 en A9 # werden afwijkingen in de monsters uit het mucosale delen niet gedetecteerd bij die van de invasieve onderdelen. In # A2, zou de continuïteit van genetische groepen niet worden beoordeeld vanwege de afwezigheid van significante kopie-aantal variaties in het mucosale gedeelte. Figuur 2 Array CGH profielen. De chromosomale regio kopieaantal afwijkingen in de mucosale deel van # S3 (S3M) zijn opgenomen in principe in de in de invasieve deel (S3i), terwijl die in het mucosale deel van # A1 (A1m) verschillen van die van de ingrijpende gedeelte (A1i)
TP53
mutatieanalyse
Mutaties in 7 van de tumoren die voor de sequentie-analyse van exons 5-8 van TP53
(figuur 1, tabel 3) werden onderzocht werden gedetecteerd. 1 van de 10 darmslijmvlies kankers, 2 van de 3 submucosale kanker en alle 4 gevorderde kankers (alleen de onderdelen invasief). In al deze 7 tumoren, de TP53
allel hemizygoot behalve 1 darmslijmvlies kanker (# M12) met een heterozygote patroon voor een exon 8-mutatie (figuur 3) en een diffuus of null patroon voor p53, zoals blijkt uit immunohistochemie. Nr TP53
mutatie werd gedetecteerd in p53 monsters, zoals getoond in figuur 4. In p53 + /null monsters 2 van de 15 monsters van mucosale deel toonde TP53
mutatie, terwijl 6 van 7 monsters van invasieve deel toonde TP53
mutatie (p = 0,0023). In 1 van de submucosale kankers tonen TP53
+ en een hemizygote mutatie (de invasieve deel van # S2), TP53
+ kan uniparentale polysomie weerspiegelen [24, 25] .table 3 Kopiëren aantal veranderingen van de TP53
en MYC Kopen en p53 immunoreactiviteit in de geteste monsters voor mutatie-analyses
Case No.
MYC

TP53
Mutatie van TP53exons 5-8
Mutant allel
MDM2
p53 IHC
M3
-
+
gew
-
- M4
- +
gew
ns
- M5
-
+
gew
ns
+
M6
- +
gew
- +
M7
ns
+
gew
- +
M8
- +
gew
ns
- M9
- +
gew
ns
+
M10
- +
gew
- +
M11
ns
-
gew
ns
- M12
+
- Exons 5/8
hemi /hetero
ns
+
M13
+
- NA
ns
- S1M
- +
gew
- +
S1i
-
+
gew
- +
S2m
- +
gew
- +
S2I
ns
+
exon 7
hemi
ns
+
S3M
ns
ns
exon 8
hemi
ns
+
S3i
+
- exons 5/6/8
hemi
ns
+
A1m
- +
gew
-
null
A1i
+
- NA
- null
A2m
- +
gew
ns
+
A2i
+
- exon 8
hemi
ns
+
A3M
- +
gew
ns
+
A3i
-
- exon 5
hemi
- +
A4M
- +
gew
- null
A4i
ns
ns
exon 5
hemi
ns
null
A8m
ns
+
gew
- null
A8i
+
- NA
ns
null
A9m
- +
gew
- +
A9i
+
+
exon 6
hemi
ns
+
ns = niet significant; gew = wild type; NVT = niet beoordeelbaar; hemi = hemizygoot; . Hetero = heterozygoot
M12, exon 5: R175H (CGC > CAC), C182C (TGC > TGT), S183L (TCA > TTA); exon 8: R267R (CGG > CGA)
S2I, exon 7: C242F (TGC > TTC)
S3M, exon 8: R273S (CGT > AGT)
S3i, exon 5: A161V ( GCC > GTC); exon 6: T211I (ACT > ATT); exon 8: R273S (CGT > AGT)
A2i, exon 8: R273 H (CGT > CAT)
A3i, exon 5: A161T (GCC > ACC)
A4i, exon 5: IVS5 + 1G > T
A9i, exon 6: Y220C (TAT > TGT)
Figuur 3 TP53 mutatie patronen. Een heterozygote mutatie een aanzienlijke wildtype component in exon 8 (A) en een hemizygote mutatie in exon 5 (B) per darmslijmvlies kanker (# M12). Mutaties in het andere tumoren onderzocht waren hemizygoot zoals weergegeven in C (# S2).
Figuur 4 Relaties tussen p53 immunohistochemie, aantal kopieën van de TP53 en hot spot mutatie van TP53. Voor "p53 +" en "p53", zie de legende in Tabel 1. "TP53
+", "TP53 Catawiki -" en "TP53
n /s" geven belangrijke copy-nummer winst en verlies en geen significante verandering, respectievelijk. Cijfers tussen haakjes geven het aantal monsters in invasieve delen. Cijfers zijn aantallen monsters. Cijfers tussen haakjes geven het aantal monsters in invasieve delen. NA = niet beoordeelbaar.
Anderzijds, in het mucosale monsters werd de diffuse /null patroon vaak geassocieerd met wildtype TP53
. Om deze bevinding te verklaren, werd de MDM2
kopieaantal onderzocht onder toepassing van array CGH data. Van de in totaal 22 monsters onderzocht op TP53
mutatie-analyse, MDM2
toonde copy-nummer verlies in 10 van de 14 monsters met een wild-type TP53 Kopen en 1 van de 8 monsters met TP53
mutatie . (P = 0,0237)
Discussie
In het darmslijmvlies tubs, chromosomale CGH onthulde 8q- en /of 17p + bij een frequentie van 3 van de 10 tumoren onderzocht; deze veranderingen kwamen vaker voor in een eerdere studie die willekeurig priming etikettering [18] gebruikt. In de onderhavige studie werd 8q + frequent aangetroffen zowel in het darmslijmvlies kanker (7/10) en invasieve kankers (7/15); De bovengenoemde eerdere gegevens toonden zelden 8Q +. Deze verschillen kunnen verschillen zijn in de etikettering gebruikte methoden weerspiegelen; CGH resultaten met nick translatie etikettering of willekeurige priming labeling werden vergeleken met FISH-signalen, en het bleek dat nick translatie etikettering niet zelden bleek vals-positieve winsten [26]. Echter, met behulp van dezelfde labeling voorwaarden, significante verschillen in de incidentie van 4q + en 11q + werden gedetecteerd tussen de vroege en gevorderde kankers, mogelijk als gevolg van verschillen in genetische lijnen tussen hen. Chromosomale CGH data van geavanceerde vormen van kanker in deze studie waren in overeenstemming met eerdere chromosomale CGH data verkregen met nick vertaling labeling voor geavanceerde GC (dwz 17p- en 8q + waren heel gewoon) [27-30].
Hoewel klinisch waarneembaar vroege kankers zijn over het algemeen beschouwd als de voorlopers van geavanceerde vormen van kanker [5, 6], het darmslijmvlies en invasieve delen van geavanceerde tubs toonde vaak tegenstrijdige kopie aantallen MYC Kopen en TP53
in dit onderzoek: MYC
- en TP53
+ in 5 van de 6 monsters van mucosale onderdelen, zoals algemeen als in het darmslijmvlies kanker onderzocht en MYC
+ en /of TP53 Catawiki - in 5 van de 6 monsters van de invasieve onderdelen. Bovendien, gebaseerd op de totale array CGH patroon van de mucosale en invasieve delen van tumoren, werd een discontinue genetische lijn in 5 van de 6 vergevorderde kankers. Derhalve blijkt dat de tumor klonen in de mucosale delen van de gevorderde kankers niet voorlopers van het invasieve deel, maar minuten intramucosaal kankers die waarschijnlijk bestond naast de invasieve kankers. Er is beschreven dat meerdere minuten kankers komen vaker voor dan in kuipen in ongedifferentieerde type GC [31]. In geavanceerde vaten, kan het intramucosaal voorloper van een invasieve component verloren gegaan als gevolg van zweren in de tumor of de precursor werd niet onderzocht omdat het niet samenvallen met de zijde van de laagste graad van atypism, waarbij het onderzoek van de mucosale van invasieve GC werd opgesloten in deze studie.
anderzijds, in submucosale kanker, een continue genetische lijn werd gevonden in alle 3 submucosatumoren onderzocht. Kan het zijn dat de mucosale deel principe behouden begin GCs en omdat de mucosale precursor van een invasieve component toonden de laagste graad van atypism en is niet uitgesloten van de onderhavige array technieken. De mucosale en invasieve onderdelen hadden gemeenschappelijke gebieden van de kopie aantal afwijkingen met overeenstemmende breakpoints, en de meeste van de veranderingen in de mucosale deel werden opgenomen in die van de invasieve deel. . Op het gen niveau, de kopie aantallen MYC Kopen en TP53
overeenstemming tussen de mucosale en submucosale delen waren in 2 van de 3 submucosale kankers Ondernemingen De TP53
- en /of MYC
+ is behalve in de delen van invasieve 1 van de submucosale kanker en meeste geavanceerde kanker maar ook in 3 van de 13 darmslijmvlies kankers gedetecteerd. In deze tumoren, p53 immunohistochemie vertoonde een diffuse of null (mutatie) patroon (tabellen 1 en 3), hetgeen suggereert dat de TP53 Catawiki - kunnen weerspiegelen LOH en de daaruit voortvloeiende inactivatie van wildtype TP53
. Sequencing analyses van de mutatie hot spots van TP53
hebben aangetoond dat hemizygoot mutaties (dwz mutatie en LOH) in het mucosale monsters van 1 van de 3 darmslijmvlies kankers en 1 submucosale kanker met een TP53
werden gedetecteerd - patroon, zoals en de invasieve delen van de 4 geavanceerde kanker die informatief voor TP53
mutatieanalyse waren. Dergelijke inactivering van wildtype TP53
, die verder genomische instabiliteit veroorzaakt, is vaak gerapporteerd advanced GCs [15, 17]. De MYC
gen locus is ook bekend om vaak tonen kopieaantal winsten of amplificaties in verschillende geavanceerde kanker [32]. MYC
+ /TP53 Catawiki - kan dus worden gerechtvaardigd ondertekening van agressieve GC
Vermeld is dat LOH en mutaties van TP53
vaker waargenomen in geavanceerde GC dan begin. GC [17, 33], en dat in de vroege GC, TP53
mutaties vaker aangetroffen in submucosale baden dan in het darmslijmvlies kuipen [34, 35]. Deze tendens werd ook waargenomen in deze studie, maar mutatie toonden aan dat de hot spot mutaties niet werden gedetecteerd in het mucosale deel van de tumoren, behalve 1 darmslijmvlies kanker (# M12). Bovendien, kopieaantal verlies van MDM2
, die een rol p53 degradatie [36] speelt, gecorreleerd met diffuse p53 overexpressie in afwezigheid van een TP53
mutatie. Dit verschijnsel wordt nauwelijks gerapporteerd, maar een van de mechanismen van p53 overexpressie begin GCs zijn.
Begin kankers kunnen er slapende en invasieve onderdelen en waar voorlopers van gevorderde kankers. Onder de eerste kanker in de onderhavige studie onderzocht, een invasieve van 1 tumor (# S3) en 3 darmslijmvlies kankers (# M11, M12 en # # M13) heeft uitgewezen dat het agressieve kanker (MYC
+ en /of TP53 Catawiki -) en frequente mutaties van TP53
; Echter, in 1 submucosale kanker (# S1), de invasieve onderdelen toonde de ondertekening van slapende kanker (MYC Catawiki - /TP53
+).

• GASTRICHIP: D2 resectie en hypertherme intraperitoneale chemotherapie bij lokaal gevorderde maagcarcinoom: een gerandomiseerde en multicenter fase III studie
• Tijd kenmerken van het effect van alcohol beëindiging van het risico op maagkanker - een meta-analyse