Ik heb het bloggen hierover uitgesteld. Vooral omdat ik niet geloof dat een one-size-fits-all-aanpak werkt. Ik denk niet dat het onderzoek is waar we het nodig hebben om u de 'beste' informatie te geven die mogelijk is. En er is een grote hoeveelheid verkeerde informatie. Er zijn dingen die ik weet, maar veel die ik niet weet, en hoewel ik op de hoogte blijf van de literatuur, is het een feit dat ons begrip van SIBO snel evolueert, en wat ik vandaag schrijf, bevat morgen misschien minder waarheid .
Ik wilde het echter allemaal ergens neerzetten, waar mijn klanten en collega's in ieder geval accurate informatie konden krijgen. Want laat me je vertellen, de verkeerde informatie is wijdverbreid.
Hoewel dit gebaseerd is op bewijs, is het ook gebaseerd op mijn ervaring, een collectieve discussie met enkele van de beste IBS-diëtisten en gastro-enterologen die ik ken, en natuurlijk mijn deskundige mening.
SIBO staat voor ‘bacteriële overgroei in de dunne darm’. Het is de bedoeling dat je bacteriën hebt, in toenemende aantallen, die van je maag naar je dunne darm gaan en uiteindelijk naar je dikke darm - waar ze het meest voorkomen. Ze hebben een belangrijke rol, waar ik het vaak over heb in mijn #AskADietitian Facebook Live die ik elke maandag host. Als er echter een overvloed aan bacteriën in de dunne darm groeit, of als bepaalde soorten bacteriën domineren, krijg je dunne darm bacteriële overgroei.
Degenen die het meeste risico lijken te lopen, zijn onder meer degenen met een voorgeschiedenis van door voedsel overgedragen ziekten of langdurig gebruik van antibiotica, degenen die PPI's nemen (het onderzoek is een beetje uit op deze - maar met minder maagzuur - een natuurlijke manier om het aantal bacteriën te verminderen, het is geen verrassing dat we het zien), chronisch alcoholgebruik, een voorgeschiedenis van darmchirurgie, mensen met aandoeningen die de beweging van de darm of de secretoire werking van de darm beïnvloeden - inclusief IBS. Leuk weetje:we zien ook een toename van de prevalentie onder mensen met leververvetting, maar het is een beetje het 'kip en het ei'-scenario.
Dit hangt af van de oorzaak van de SIBO en kan zeer individueel zijn op basis van de patiënt, maar heeft de neiging zich in de loop van de tijd te ontwikkelen, waarbij de bacteriën in proliferatie in de dunne darm toenemen.
Dit is waar dingen een beetje lastig worden. De symptomen van SIBO kunnen vaak de symptomen van IBS nabootsen. En vanwege het stigma rond IBS zie ik veel mensen tot de conclusie komen dat SIBO het echte, tastbare antwoord op hun darmprobleem MOET zijn.
In werkelijkheid hebben mijn cliënten vaak een traditionele presentatie van IBS, die voldoende wordt beheerd door middel van evidence-based interventies.
Een bepaalde subset van die populatie kan echter ook SIBO hebben. Ik vind meestal in mijn praktijk - SIBO komt niet voor zonder symptomen van het IBS-type - maar omdat mijn praktijk voornamelijk op IBS is gebaseerd, is dit misschien anders.
Symptomen van SIBO zijn onder meer een opgeblazen gevoel, een vol gevoel, misselijkheid, boeren, diarree, constipatie, vermoeidheid en hersenmist. Al deze symptomen zijn ook symptomen van functionele darmaandoeningen zoals IBS en functionele dyspepsie.
DIT is de kern van de zaak. De voorgestelde gouden standaardtest voor SIBO is een aspiratie van de dunne darm en een kwantitatieve cultuur, hier zijn echter enkele beperkingen aan.
Onze tweede optie, veel minder invasief, minder duur, maar heeft enkele problemen met gevoeligheid en specificiteit, is waterstof- en methaanademtesten.
Het probleem met waterstof- en methaanademtesten (HMBT) komt neer op de nauwkeurigheid - die volgens mij veel mensen niet begrijpen.
Afhankelijk van het gebruikte substraat, vangen waterstofademtesten 30-70% van de patiënten op die ECHT positief zijn voor SIBO. Dit wordt de ‘gevoeligheid’ genoemd.
De 'specificiteit' of hoe vaak de test nauwkeurig als negatief werd gediagnosticeerd terwijl de persoon eigenlijk negatief was, ligt ergens tussen de 40-80%.
Jongens, dat is een mooie kans. Dat betekent dat ergens tussen de 30-70% van de patiënten wordt gemist vanwege hun SIBO-diagnose, en 20-60% wordt gediagnosticeerd, terwijl ze eigenlijk geen SIBO hebben.
Met zulke tarieven vraagt u zich waarschijnlijk af:waarom zouden we dit doen? Omdat ze EEN stukje van de puzzel in het klinische beeld zijn. Ze zijn niet alles, maar ze kunnen wel informatie geven over onze diagnose en behandeling. In recent onderzoek voorspelt HMBT bij mensen met IBS-D zelfs wie 4x beter reageert op rifaximine dan wanneer alleen rifaximine wordt toegediend, dat is goedgekeurd voor de behandeling van IBS-D.
Mijn uitdaging is dat mensen deze tests in de gemeenschap ontvangen, willekeurig, als een definitieve diagnose - en mogelijk onnodig of onderbehandeld worden.
Dit wil niet zeggen dat ik alle antwoorden heb. Ik niet. Ik moedig mensen echter aan om ervoor te zorgen dat ze goed afgeronde zorg krijgen en ervoor te zorgen dat ze de meest waarschijnlijke en voor de hand liggende diagnoses hebben overwogen voordat ze springen naar 'oh je hebt een lekkende darm' of 'oh ja, dit klinkt als SIBO'. Jongens. We hebben het hier over IBS - de olifant in de kamer die tot 20% van de Canadezen treft, maar we lijken te voelen dat het geen echte aandoening is met echte behandelingsopties. Maar ik ben vandaag niet op die zeepkist, dus dat laat ik met rust. (maar als je meer wilt lezen over IBS, doe dat dan hier en hier).
OK jongens. Ik ga je hier wat harde liefde geven.
Ben je jezelf aan het behandelen of heb je zelf een diagnose gesteld?
Stop, nee, en niet doen.
Ik begrijp het. In een recente IBS.net-enquête onder 1000 personen met IBS, zag 38% momenteel geen beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg, waarbij 32% ervoor koos om het alleen te beheren, en 27% vond geen beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg behulpzaam bij het behandelen van hun IBS .
Bijna alle (98%) probeerden ten minste één dieetstrategie. De meeste respondenten geven aan de triggers voor hun IBS te herkennen, maar vonden het nog steeds moeilijk om de symptomen te beheersen, waarbij slechts 2% aangeeft dat ze in staat waren om hun symptomen adequaat te beheersen.
2% van de mensen vond adequate symptoombestrijding! DAT IS NIET genoeg mensen. Mijn vuistregel is dat 75% van onze IBS'ers zich aanzienlijk beter zouden moeten voelen met een JUISTE gezondheids- en levensstijlinterventie. De resterende 25% moet worden overwogen voor alternatieve diagnoses, zoals SIBO (maar vaak een hele reeks andere dingen op basis van uw symptomen, waardoor uw IBS begon en uw andere IBS-factoren - inclusief de rol stress, angst en de darm-hersenas heeft op je darmen!).
Kortom: Als u het alleen probeert te redden en u wordt niet beter, dan moet u een diëtist of zorgverlener inschakelen die zich bezighoudt met PDS en darmgezondheid. De meerderheid van mijn patiënten die suboptimaal bij mij komen, worden uiteindelijk optimaal begeleid door veranderingen in voeding en levensstijl, zonder dat we ooit SIBO hoeven te overwegen.
Perfect. Bij Ignite zijn onze principes gebaseerd op het ingrijpen op de meest evidence-based benadering om eerst symptomen te beheersen.
Dit houdt rekening met onze vier pijlers van darmgezondheid, gevolgd door herbeoordeling van de symptomen. Op dat moment zal uw RD of gastro-enteroloog uw klinische beeld VOLLEDIG bekijken. Geprobeerde interventies, procent verbetering van de symptomen, laboratoria, de onderliggende oorzaak, of wat ik graag de 'trigger-gebeurtenis' noem die deze symptomen voor u veroorzaakte, voor- en nadelen van testen versus behandelen, enz.
Van daaruit werken we samen met uw arts of gastro-enteroloog bij het diagnostisch onderzoek en hoe we voor u het beste kunnen bevestigen dat testen of behandelen een goede optie is. Er is een dorp voor nodig!
Standaardtherapie is meestal antibiotica die specifiek gericht zijn op de bacteriën in uw darm, of specifiek gericht zijn op een bepaald type bacteriën. Er zijn enkele kruidenopties waar kleine onderzoeken naar zijn geweest, en hoewel niet zo effectief als de antibiotische therapie, zijn ze een optie.
Als alternatief zijn er een paar kleinschalige proeven waarbij het elementaire dieet wordt bekeken als een optie om SIBO te beheren. Nogmaals, dit is iets dat onder het oordeel van uw arts valt en onder begeleiding van een diëtist.
Op het gebied van voeding kan een aangepast laag FODMAP-dieet nuttig zijn om de symptomen op de lange termijn te beheersen, hoewel er nog geen groot bewijs is voor voedingsstrategieën om SIBO te beheersen.
Afhankelijk van de onderliggende oorzaak is het risico op terugval vrij hoog - dus het beheersen van het onderliggende probleem is van cruciaal belang. Dat betekent dat we moeten begrijpen hoe dit is begonnen en hoe we dit op de lange termijn het beste kunnen beheren.
Als ik het aan patiënten en artsen uitleg, zeg ik altijd:de realiteit is dat onze tests niet geweldig zijn. Onze behandelingen zijn niet geweldig.
Als we echter vanuit een logisch perspectief benaderen wat SIBO KAN zijn, en ervoor zorgen dat alle andere BEHANDELBARE aandoeningen worden beheerd of uitgesloten, dan zouden we een sterkere basis kunnen hebben om te testen en te behandelen. Anders tasten we gewoon in het duister, schrijven we onnodig antibiotica voor en zien we vaak klanten terugkeren met dezelfde symptomen.
Uiteindelijk is onderzoek op dit gebied nog relatief nieuw en leren we elke dag meer. We wachten op meer literatuur en meer onderzoeken zodat we meer kunnen leren over deze aandoening en hoe we deze het beste kunnen behandelen!
OpslaanOpslaan
OpslaanOpslaan
OpslaanOpslaan
OpslaanOpslaan
Vergrote milt (splenomegalie) Symptomen, tekenen, oorzaken en behandeling
Vergrote milt (splenomegalie) definitie en feiten Een vergrote milt kan leverziekte, lupus en mono veroorzaken. De milt bevindt zich in het linker bovenste kwadrant van de buik, net onder het midden
7 sibo-vriendelijke recepten voor de zomer
7 SIBO-vriendelijke recepten voor de zomer Ben je op zoek naar gemakkelijke SIBO-vriendelijke recepten die je snel kunt maken terwijl je geniet van de warme dagen van de zomermaanden? Dan bent u bij
Wat is een ALT-bloedtest? Tekenen van leverbeschadiging
Een ALT-test (alaninetransaminase) meet de ALT-waarden in uw bloed om te screenen op leverschade of leveraandoeningen Een ALT-test (alaninetransaminase) meet de ALT-spiegels in uw bloed om te screene
