appendices epiploicae torsions - Diagnose van acute buik

Torsies van appendices epiploicae van een dikke darm, lichamen, zeer klein op volume en onbeduidend op functionele waarde, geven klinisch toch een beeld van een acute ziekte. Torsies van appendices epiploicae worden voor het eerst beschreven in 1908; ze ontmoeten elkaar uiterst zelden (A. M. Grigoriev). De supervisie die hieronder door ons wordt gegeven, is, povidimy, in onze literatuur de eerste.
bijlagen epiploicae die zich op alle afdelingen van een dikke darm bevinden, zijn overwonden:en op de stijgende darm, zowel op kruis, als op dalend en zelfs op een wormvormige scheut. Meestal is er torsie van de vette aanhangsels op sigma. De ruimte voor het ontstaan ​​van torsie van vette aanhangsels is vrij groot en massief van deze opleidingen als privémanifestatie van de algemene lipomatose van een organisme en hun speciale mobiliteit die heeft het gemaakt.
Draaiende vetachtige aanhangsels veroorzaken daarin dezelfde veranderingen, evenals bij torsies van andere, meer massieve lichamen:een hartaanval, ischemie, een necrose, tot een breuk van het gewonde been. In het laatste geval verandert een aanhangsel in absoluut vrij rondlopende intraperitoneale educatie.
Mensen van beide geslachten, elke leeftijd, inclusief kinderen, worden ziek. Enige instructie over een mogelijkheid van torsie van vetaanhangsels is zwaarlijvigheid en de algemene zwaarlijvigheid van de patiënt die indirect ook wordt weerspiegeld in de grootte van aanhangsels. Instructies van patiënten over het bestaan ​​in het verleden van aanvallen van buikpijn van niet-duidelijke lokalisatie die herinneren aan echt en getuigenis, misschien ongeveer dezelfde torsies van kleinere expressiviteit die onafhankelijk zijn opgelost, komen vaak voor.
Het begin van een ziekte gebeurt meestal plotseling en scherp , maar gevallen en met meer trage stroom worden beschreven. Wat betreft het klinische beeld dat kenmerkend is voor torsie van de appendices epiploicae, evenals voor alle torsies in het algemeen, wordt dit in het algemeen uitgedrukt in de scherpe gelokaliseerde pijnen met de verschijnselen van irritatie van het buikvlies en met een aantal symptomen van een reflexbevel van een abdominale holte. Tegelijkertijd trekt hun exclusieve polymorfisme en zelfs contrast van tekens de aandacht. Alleen in de begonnen gevallen waarin als gevolg van necrose vette aanhangsels voorwaarden worden geschapen voor de ontwikkeling van peritonitis, beginnen ook de zwaardere symptomen moedig te werken.
Kenmerk van een klinisch symptoomcomplex van dit type torsies in vergelijking met dat van andere meer massieve lichamen is afwezigheid in een buikholte van de onderzochte tumor omdat de omvang van de omwonden vettige aanhangsels voor het ontstaan ​​van dit fenomeen te klein is.
Noch laboratoriumgegevens, noch radiodiagnose bij deze ziekte geven ook niets karakteristieks.
> Het bemoeilijkt de diagnose van deze ziekte, en tot dusver is de juiste preoperatieve diagnose nooit gesteld, vooral omdat deze ziekte uiterst zelden voorkomt en praktische artsen, zelfs chirurgen, er bijna niet mee vertrouwd zijn. Indicatieve diagnoses waarmee deze patiënten zijn aangekomen en waarmee deze ziekte daarom moet worden gedifferentieerd - onbegaanbaarheid, peritonitis, interne bloeding.

Fig. 53. appendicis epiploicae torsie op een wormvormige scheut.
De patiënt, 63 jaar, wordt om 20 uur per ambulance naar het ziekenhuis van Lenin van 3/X 1950 g gebracht met de diagnose acute blindedarmontsteking. Had de dag ervoor ook pijn, 2/X, om 20 uur. Er waren acute pijnen in de rechterhelft van een maag, die geleidelijk toenemen. Pijn straalde nergens uit en had een lokaal karakter. Misselijkheid en braken was dat niet. De werking van de darmen en het plassen zijn normaal. In het verleden van dergelijke aanvallen niet opmerken.
Objectief. Oudere, zeer corpulente vrouw met een rijk ontwikkelde laag onderhuids vetweefsel. Algemeen bevredigende staat. Van gemakkelijk ontwijken van norm is niet aanwezig. De randen van het hart zijn naar links iets uitgebreid, hartgeluiden zijn gedempt. Pulse 76, ritmisch.
Bloeddruk van 150/82 mm.
De maag van de juiste configuratie, neemt deel aan de ademhaling. Bij palpatie morbiditeit en onscherp uitgedrukte stijfheid in het rechter ileale gebied. Symptomen van Shchetkin - Blyumberg in hetzelfde gebied positief. Op de andere afdelingen is een buikwand zacht, pijnloos.
Temperatuur in een okselholte 37,0 °; in een rectum 37,5 °. Urine:er is geen eiwit; in ontwerp enkele leukocyten die worden beoordeeld. De diagnose — een acute blindedarmontsteking.
Operatie 3/X om 21 uur en 40 minuten.
Lokale anesthesie van 0,5% novocaïne oplossing. Het schuine gedeelte in het rechter ileale gebied opende een buikholte. Daarin een aanzienlijke hoeveelheid sereus exsudaat. De blindedarm wordt verwijderd in een wond. De scheut is een beetje verdikt, maar zonder de uitgesproken ontstekingsveranderingen. Het mesenterium is lipomatozno veranderd en het is gehuld in een grote hoeveelheid vetweefsel. In de distale afdeling is een enorm "vettig aanhangsel" beschikbaar ter grootte van een grote snijbiet, gewikkeld rond het draaipunt op 360 °, een congestief uiterlijk, donkerpaarse kleur.
De scheut wordt samen met de omwonden vette liguster verwijderd. Vlotte stroom. De patiënt wordt uitgeschreven met 13/X 1950 g.
De postoperatieve diagnose — torsie van appendicis epiploicae van een wormvormige scheut (fig. 53).

Operationele diagnose

Operationele diagnose bij deze ziekte is meestal moeilijk vanwege de onbeduidende afmetingen van een vettige ophangbeugel; er is geen overvloedige hoeveelheid intraperitoneaal exsudaat tegelijkertijd en. Daarvan is het juist om voor de diagnose een sectie op de gemiddelde lijn te maken en daaruit een systematische audit te maken van alle intra-buiklichamen die gewoonlijk de oorzaak zijn van "acute buik" (een wormvormige scheut, een maag, een galblaas, lichamen van een klein bekken) en daarom een ​​uitzondering. En alleen per ongeluk tijdens deze audit kan een vettig aanhangsel worden gevonden met min of meer uitgedrukte fenomenen van zijn frustratie. vascularisaties. In deze gevallen mag de chirurg niet vergeten dat:

1. torsies van appendices epiploicae hoewel het zeldzaam is, maar toch voldoet;
2. meestal gebeurt het op het gebied van colonis pelvini;

Fig. 54. Torziya van een intraperitoneaal klein ei (op B ellzr at).

1. overwond vettig aanhangsel kan in zeldzame gevallen otshnurovatsya en bestaan ​​als gratis intraperitoneaal onderwijs.

• Torsie van een galblaas - Diagnose van acute buik
• Torsie van een intraperitoneaal klein ei - Diagnose van acute buik