Maagkanker celsupernatant apoptose veroorzaakt en fibrose in de peritoneale weefsels en resulteert in een gunstig peritoneale metastasen in vitro en in vivo

Maagkanker celsupernatant veroorzaakt apoptose en fibrose in de peritoneale weefsel en resulteert in een gunstig klimaat voor peritoneale metastasen, in vitro en in vivo

Abstract achtergrond
In deze studie hebben we onderzocht effecten van oplosbare factoren vrijgegeven door maagkanker cellen op peritoneale mesotheelcellen in vitro en in vivo

.
Methods
HMrSV5, een humane peritoneale mesotheelcellen cellijn, werd geïncubeerd met supernatanten van maagkanker cellen. Morfologische veranderingen van HMrSV5 cellen waargenomen. HMrSV5 apoptose van cellen bekeken onder een transmissie elektronen microscoop en kwantitatief bepaald door MTT-bepaling en flowcytometrie. Uitingen van apoptose-gerelateerde eiwitten (caspase-3, caspase-8, Bax, bcl-2) werden geëvalueerd immunochemisch.
Resultaten
in HMrSV5 cellen Opvallende morfologische veranderingen aangeeft apoptose 24 uur na behandeling met de supernatanten van maagkanker cellen. In vivo
, peritoneale weefsels behandeld met maagkanker cel supernatant werden aanzienlijk verdikt en bevatte uitgebreide fibrose.
Conclusies
Deze bevindingen tonen aan dat supernatanten van maagkanker cellen apoptose en fibrose in HMrSV5 kan induceren humane peritoneale mesotheelcellen door middel van supernatanten begin peritoneale metastasen, in een tijd-afhankelijke wijze, en geven aan dat oplosbare factoren in de buikholte invloed op de morfologie en functie van mesotheelcellen, zodat de resulterende gunstig klimaat peritoneale metastasen kunnen worden.
Sleutelwoorden
peritoneale carcinomatosa maag gezwellen Mesothelial cel apoptose Fibrosis Achtergrond
peritoneale carcinomatosa ernstig beperkt de verbetering van de prognoses maagkanker patiënten na de operatie [1]. Peritoneale metastase resulteert in een metastatische cascade, zich doorgaans in een laat stadium de ontwikkeling van tumoren, die aanzienlijk bijdraagt ​​aan maag-kanker-gerelateerde sterfte. De mechanismen van peritoneale uitzaaiing van diffuus infiltrerend carcinoom is niet geheel bekend. Ondernemingen De peritoneale stroma omgeving bevordert proliferatie van tumorcellen door te dienen als een rijke bron van groeifactoren en chemokinen waarvan bekend is dat betrokken is bij tumormetastase. Moleculen mediëren deze cascade zijn niet uitgebreid onderzocht [2]. Naar verluidt zou mesotheelcellen voorkomen kankerinvasie en morfologische veranderingen in reactie op oplosbare factoren vrijgemaakt door kankercellen [3] ondergaat. De specifieke moleculen betrokken bij dit proces worden gedicteerd door intrinsieke kenmerken van de metastatische tumorcellen. Tumorcellen moeten stevig bevestigen op de submesothelial monolaag en doordringen in de mesotheelcellen monolaag voor de invasie. Buck et al.
[4] onderzocht de beschermende werking van de mesotheelcellen laag met een ratmodel waarbij de mesotheellaag van pariëtale peritoneum werd afgestript in de experimentele ratten, waardoor de basale membraan intact. We toonden eerder aan dat de laag van confluente intacte mesotheelcellen belemmert kankercel invasie van de buikholte. Echter, wanneer de integriteit van deze barrière wordt verstoord, metastase kan optreden omdat het peritoneum voorziet een gunstig maagkanker cellen groeien [5-9]. Aanvullende studies hebben aangetoond dat, voorafgaand aan de bevestiging van maagkanker cellen op peritoneum, mesotheelcellen verwerven halfbolvormige vorm en beginnen te werpen. Hierdoor zijn naakte delen van de submesothelial bindweefsel blootgesteld aan de peritoneale holte [10-12]. Het is waarschijnlijk dat de penetratie van de mesotheelcellen monolaag van tumorcellen initieert met tumor geïnduceerde mesotheelcellen cel apoptose. In dit onderzoek onderzochten we de effecten van oplosbare factoren afgegeven door maagkanker cellen op morfologie en de biologische activiteit van peritoneale mesotheelcellen in vitro en in vivo
.
Methods
Reagentia
3- (4, 5-dimethylthiazool-2-yl) -2,5-difenyl- tetrazoliumbromide (MTT) werd verkregen van Fluka, USA. Propidium jodide (PI) werd verkregen uit Biosharp, USA. Bcl-2, Bax, caspase-3, caspase-8 en actine primaire antilichamen en het tweede antilichaam, geit anti-muis IgG werden verkregen van Santa Cruz Biotechnology Inc., CA, USA. Dulbecco's gemodificeerd Eagle's medium (DMEM) en foetaal kalfsserum (FCS) werden verkregen van GIBCO BRL (Grand Island, NY, USA). Andere laboratorium reagentia werden verkregen van Sigma, USA. Een fase-contrast microscoop (Japan Nikon), transmissie-elektronenmicroscoop (Hitachi H-6001, Japan) werd gebruikt.
Cellijnen en celcultuur
De humane peritoneale mesotheelcellen cellijn HMrSV5 werd verkregen van de afdeling Celbiologie , China Medical University, China. HMrSV5 werd oorspronkelijk geïsoleerd uit menselijk omentum. Kort samengevat, omentum vanuit toestemming niet-uremische patiënten die electieve abdominale chirurgie ondergingen, en werd geïncubeerd in 0,05% (w /v) trypsine en 0,01% (w /v) EDTA gedurende 20 minuten bij 37 ° C. De geoogste mesotheelcellen cellen werden gecentrifugeerd bij 150 g gedurende 5 minuten en vervolgens overgebracht in 75 cm 2 weefselkweek kolven en gekweekt in een bevochtigde 5% CO 2 incubator in DMEM gesupplementeerd met 10% foetaal kalfsserum (FCS ), 100 U /ml penicilline, 100 ug /ml streptomycine, 2 mmol /L L-glutamine en 20 mmol /l hydroxyethyl piperazine ethaansulfonzuur (HEPES, GIBCO BRL, USA). Medium werd veranderd om de 2-3 dagen.
Menselijke maagkanker cellijnen, MKN-45, MKN-1, SGC-7901, BGC-823 en MGC-803, werden verkregen van de afdeling Celbiologie, China Medical University , China. Deze cellen werden gekweekt in DMEM aangevuld met 10% FCS, 100 U /ml penicilline, 100 ug /ml streptomycine, en 2 mmol /L L-glutamine in een bevochtigde 5% CO 2 incubator bij 37 ° C.
Bereiding van serumvrij geconditioneerd medium
serumvrij geconditioneerd medium (SF-CM) werd bereid uit maagkanker cellen of normale maagepitheelcellen zoals eerder beschreven [1]. Kort samengevat, 5,0 x 10 5 cellen werden gezaaid in 100 mm weefselkweekplaten met 10 ml DMEM, aangevuld met 10% FCS en geïncubeerd bij 37 ° C gedurende 3 dagen. SF-CM verkrijgen, werden de cellen tweemaal met fosfaatgebufferde oplossing (PBS) gewassen en vervolgens gedurende 2 dagen bij 3 ml serumvrij DMEM. SF-CM werd geëlueerd en gecentrifugeerd bij 1000 g gedurende 5 minuten, geleid door filters (poriegrootte: 0,45 urn) en opgeslagen bij -20 ° C tot gebruik

Dieren Mannelijke C57BL /6 muizen. (acht weken oud, met een gewicht van 20 ± 2 g), werden verkregen uit China Medical University dier faciliteit en gevoed met gezuiverd water en een commercieel voorraad voeding in een kamer met airconditioning bij 20-22 ° C.Animals gebruikt in deze studie werden gehandhaafd in overeenstemming met de gids voor de Zorg en gebruik van proefdieren gepubliceerd door het Amerikaanse National Institutes of Health (NIH publicatie nr 85-23, herzien 1996) en het beleid van de Animal Care en gebruik Comite van de China Medical University.
morfologische evaluatie onder een fasecontrastmicroscoop
menselijke peritoneale mesotheelcellen (HPMCs) werden gekweekt om subconfluence in een 50-cm 2 schotel met DMEM met 10% FCS. Het medium werd vervolgens veranderd in (1) serumvrij DMEM of (2) SF-CM van maagkanker cellijnen. De HPMCs in 24-well kamers werden blootgesteld aan testoplossingen voor 24 uur, en voorzichtig gewassen met PBS. Zij werden vervolgens onder een fasecontrastmicroscoop voor grootte, vorm en integriteit van de celmembraan, cytoplasma en kern.
Transmissie elektronenmicroscopie
HPMCs werden gekweekt tot subconfluence in een 50-cm 2 schotel met DMEM bevattende 10% FCS. Het medium werd vervolgens veranderd in (1) serumvrij DMEM of (2) SF-CM van maagkanker cellijnen. Na incubatie gedurende 24 uur werden de cellen getrypsiniseerd en in ijskoude 2,5% elektronenmicroscopie rang glutaaraldehyde in PBS (pH 7,3). De monsters werden gespoeld met PBS, post-gefixeerd in 1% osmiumtetroxide met 0,1% kalium ferricyanide, gedehydrateerd door een ethanolreeks (30% -90%), en ingebed in Epon. Semi-dunne (300 nm) secties werden gesneden met behulp Reichart Ultracut (Reichart Ultracut (Leica, Duitsland), gekleurd met 0,5% toluidine blauw, en onderzocht onder een lichtmicroscoop. Ultradunne secties (65 nm) werden gekleurd met 2% uranylacetaat en lood citraat Reynold's, en onderzocht op een transmissie-elektronenmicroscoop bij × 5000 of 8000 × vergroting.
Kwantitatieve bepaling van celschade door MTT-test
de MTT-test werd uitgevoerd om de levensvatbaarheid van de menselijke peritoneale mesotheelcellen te evalueren na de behandeling met SF-CM van maagkanker cellijnen. cellen in 96-well plaat cultures na toediening van controle testoplossingen voor een bepaalde periode (waargenomen bij 12 h, 24 h en 48 h), werden geïncubeerd met 50 ug /ml MTT bij een verdunning van 1:10, betrokken op het volume van kweekmedium gedurende 3 uur bij 37 ° C. aan het einde van de incubatietijd, de MTT-oplossing werd verwijderd en 150 ul DMSO werd aan elk putje toegevoegd en geroerd om ontbinding van de donkerblauwe formazon kristallen die had gevormd. Het percentage levende cellen werd bepaald door de optische dichtheid van elk monster bij 480 nm met een spectrofotometer. Drie kweken werden blootgesteld aan elke oplossing op elke tijdsperiode. De middelen van elke groep kweken werden vergeleken.
Flowcytometrie
Na incubatie in de testoplossingen tot 24 uur, 48 uur en 72 uur werden cellen geoogst via trypsine. Cellen werden gehersuspendeerd in PBS bij een concentratie van 1 x 10 6 /ml en 2 ml methanol gefixeerd gedurende 30 min bij 4 ° C. Nadat de CNE2 cellen gefixeerd werd het mengsel geïncubeerd in 0,5 ml PI oplossing (0,05 mg /ml in 3,8 mol /l Na-citraat) en 0,5 ml RNAse A (0,5 mg /ml) bij kamertemperatuur gedurende 30 min. Tenslotte werden de cellen opnieuw gesuspendeerd in 1 ml PBS en geanalyseerd door doorstroomcytometrie volgens de instructies van de fabrikant. De cellen in de subdiploid piek werden als apoptotisch.
Histologische verschijning van peritoneum
Mannelijke C57BL /6 muizen (acht weken oud, met een gewicht 20 ± 2 g) werden in deze studie. Het experiment volgde de richtlijnen voor het gebruik van proefdieren in onderzoek en onderwijs. De muizen werden gevoed een standaard pellet chow laboratorium en werden voorzien van water ad libitum
. Muizen werden willekeurig toegewezen aan één van drie groepen (n = 5 of 6 per groep). Muizen in DMEM de groep behandeld met DMEM (100 ml /kg) door intraperitoneale injectie op dagen 1, 3, 5 en 7. De muizen in de SF-CM groep behandeld met 100 ml /kg SF-CM aan maag- kankercel lijnen door intraperitoneale injectie op dagen 1, 3, 5 en 7. Niets werd injecties de controlemuizen toegevoegd. Na 29 dagen werden de muizen verdoofd met ethylether en opgeofferd. Pariëtale peritoneums werden gekleurd met hematoxyline en eosine (H &E) en Masson trichroomkleuring. Morfologische veranderingen van de pariëtale peritoneum werden waargenomen door lichtmicroscoop. Dikte van de submesothelial extracellulaire matrix werd bepaald na de weefselsecties had H &E en Masson kleuring. Het gemiddelde voor 10 onafhankelijke metingen werd berekend voor elke sectie; gegevens werden vervolgens samengevat.
Western blotting
menselijke peritoneale mesotheelcellen werden gekweekt tot subconfluence in een 50-cm 2 schotel met DMEM bevattende 10% FCS. De media werden vervolgens gewijzigd in (1) SF-CM van maagkanker cel MKN-45, MKN-1, SGC-7901, BGC-823 en MGC-803; en (2) serumvrij DMEM dienen als controle. Eiwit werd geëxtraheerd in een standaard lysisbuffer met proteinase remmers (natriumorthovanadaat, fenylmethylsulfonylfluoride, leupeptine, en aprotinine verkregen BioShop, Burlington, ON, Canada). Porties van 20 ug eiwit lysaat werd onderworpen aan elektroforese met een 12% SDS-PAGE gel, overgebracht naar een nylon membraan, en afzonderlijk gemerkt met antilichamen voor Bcl-2, Bax, caspase-3 en caspase-8. Na incubatie met het tweede antilichaam, werden blots ontwikkeld met een ECL Western Blot Substrate Kit (Abcam, USA).

Statistische analyse Alle gegevens worden uitgedrukt als x
± sd
. Vergelijkingen van de drug effecten werden gemaakt met behulp van Student's t-test
. Een P
waarde < 0,05 werd significant geacht.
Resultaten
Morfologische evaluatie onder een fasecontrastmicroscoop
Terwijl HPMCs alleen behandeld in serumvrij DMEM vertoonde een typische veelhoekig en geplaveide patroon (figuur 1A.), Cellen behandeld met SF-CM van maagkanker cel MKN45 gedurende 24 h begon morfologische veranderingen, de duidelijkst waarvan afschilfering en het verschijnen van naakte gebieden (figuur 1B). Figuur 1 Morfologische veranderingen in humane peritoneale mesotheelcellen onder fasecontrastmicroscoop.
(A) monolaag van veelhoekige en geplaveide-achtige HPMCs gekweekt in serumvrij DMEM. (B-D) geëxpandeerd verschijning van naakte gebieden na behandeling met SF-CM van maagkanker cellijnen MKN45, SGC7901 en BGC823. (Vergroting: x 40).
Transmissie elektronenmicroscopie
Na 24 h SF-CM van maagkanker celtherapie, apoptotische kenmerken (zoals condensatie van nucleair chromatine, rimpelen van kernmembranen, verwijding van endoplasmatisch reticulum, en relatief normale structuur van de mitochondriën) werden waargenomen onder transmissie-elektronenmicroscoop (TEM, figuren 2A, B). Onder TEM werd het kernmembraan gezien intact, het chromatine gecondenseerd tot massa en op de grens van het membraan of die boog (figuur 2C). Het ontluiken en de vorming van de apoptose lichamen werden eveneens waargenomen (Figuur 2C). Figuur 2 Menselijke peritoneale mesotheelcellen (HPMC) 24 uur na incubatie met en zonder SF-CM aan maag- kankercellen.
(A) Controle cellen weer normaal kernen en endoplasmatisch reticula. (B) cellen behandeld met SF-CM MKN1 van maagkanker cellen vertonen chromatine gecondenseerd in massa, en op de grens van het membraan of die boog. Ontluikende en de vorming van de apoptose lichamen werden waargenomen (pijlen in B). (C) .Cells behandeld met SF-CM MKN45 van maagkanker cellen vertonen condensatie van nucleair chromatine (pijlen in C). (D) Cellen behandeld met maagkanker cellijn MGC-803 waren vergelijkbaar B. Budding en de vorming van de apoptose lichamen werden eveneens waargenomen.
MTT assay Belgique Om mogelijke suppressieve effecten van maagkanker cel SF-CM evalueren op HPMCs onderzochten we de groei curve op de HPMC lijn HMrSV5. Maagkanker cel SF-CM geïnduceerde groeiremming in HPMC cellen, en wel in een tijd-afhankelijke wijze (Figuur 3A). Dit effect werd waargenomen na 0 uur, 12 uur, 24 uur en 48 uur. Deze resultaten geven aan dat tumoren induceert supernatant mesotheelcellen celbeschadiging of apoptose. Figuur 3 Apoptose werd gekwantificeerd door twee methoden: MTT en flowcytometrie.
(A) levensvatbaarheid van mesotheelcellen cel HMrSV5 na behandeling met SF-CM van maagkanker cellen. (B) Apoptose werd gekwantificeerd door stromingscytometrie na behandeling met SF-CM aan maag- kankercellen.
Flowcytometrie Belgique Om het percentage apoptotische cellen na behandeling in verschillende tijdsbestekken kwantificeren, werden mesotheelcellen gekleurd met PI. Maagkanker cel SF-CM effectief geïnduceerde apoptose in mesotheelcellen en wel op een dosis-afhankelijke wijze na 48 uur (Figuur 3.B). Deze resultaten waren gelijk aan die voor de MTT-bepaling
Histologie en morfometrische analyse
morfologische veranderingen van de pariëtale peritoneum werden geanalyseerd met H &. E en Masson's trichroomkleuring. Onder normale muizen, een mesotheelcellen cel monolaag onder het peritoneale oppervlak zonder verdikking (figuur 4 a, d). Door schijnbare onverenigbaarheid muizen die intraperitoneale injecties van DMEM hadden geringe verdikking in de peritoneale submesothelial collagene zone (figuur 4 b, e); die intraperitoneaal geïnjecteerd met maagkanker cel SF-CM had verdikking van de submesothelial compacte zone en verhoogde cellulariteit gemarkeerd (Figuur 4 c, f). Figuur 4 Hematoxyline /eosine (H &E) en Masson kleuring van peritoneum weefsels.
Peritoneum weefsels van verschillende groepen chirurgisch verkregen en onderworpen aan H &E en Masson kleuring. (A) Alle foto's werden verkregen bij 40 × vergroting. Normale peritoneum bestaat uit slechts een monolaag van mesotheel weinig fibrose (a, d). Peritoneum behandeld met DMEM toonde ook kleine hoeveelheden bindweefsel onder mesotheelcellen (pijlen b, e). Daarentegen werd peritoneum behandeld door SF-CM aan maag- kankercellen hoofdzaak verdikt en bevatten uitgebreide fibrose (pijlen c, f). (B) morfometrische parameters van peritoneale weefsels. Gegevens worden uitgedrukt als het gemiddelde ± standaardfout van het gemiddelde van tenminste 3 afzonderlijke experimenten. * P Restaurant < 0,05.
Western blotting
Vervolgens wilden de mechanismen die de gecombineerde effecten van maagkanker cel SF-CM on apoptose-gerelateerde eiwitten (caspase-3, caspase-8, Bax, bcl-2) ten grondslag liggen verder af te bakenen . Niveaus van deze eiwitten werden geëvalueerd met behulp van western blot analyse. Caspase-3, caspase-8 en Bax eiwit niveau verhoogd na 48 uur behandeling met SF-CM meeste maagkanker cellen terwijl bcl-2 eiwitniveaus daalde (Figuur 5). Beta-actine werd gebruikt als ladingcontrole. Figuur 5 Western blot-analyse van apoptose-gerelateerde proteïne niveaus (caspase-3, caspase-8, Bax en Bcl-2) in HPMCs met SF-CM uit verschillende maagkanker cellijnen behandeling.
serum-uitgehongerde HPMCs werden met SF-CM uit verschillende maagkanker cellijnen voor maximaal 48 uur; totaal cellulair eiwit werd geëxtraheerd en onderworpen aan Western-blotanalyse.
Discussie
De meeste studies van postoperatieve tumor herhaling blijkt dat getraumatiseerde mesothelial oppervlakken hebben de voorkeur plaatsen voor tumorcel adhesie. Onlangs gedissocieerd kankercellen binnen peritoneale holten, en eiwitten die specifiek tot expressie in peritoneale uitzaaiing van maagcarcinoom bleken te worden gekoppeld aan kanker prognoses. Terwijl immunogenetische benaderingen veelbelovend zijn bij het behandelen van peritoneale uitzaaiing van maagcarcinoom [13-15], worden de effecten van maagkanker cellen op mesotheelcellen slecht begrepen.
Studie toonde aan dat mesotheelcellen bescherming bood tegen peritoneale uitzaaiing van tumoren in intact mesothelia [9, 16, 17]. Paget et al
voorgesteld een "zaad en bodem" theorie: metastase treedt alleen op wanneer tumorcellen te leven en te groeien in een gunstig klimaat [18]. Het buikvlies kan een dergelijk gunstig klimaat voor scirrhous maagkanker cellen; eventueel mesotheelcelsuppletie voorkomen van kanker cellen uit infiltreren in submesothelial bindweefsel. Masakazu et al.
[1] aangetoond dat aangrenzende confluente mesotheelcellen gehinderd invasie van kankercellen. Bovendien Kiyasu et al.
[3] gemeld dat vóór peritoneale implantatie van kankercellen, mesotheelcellen cellen hemisferische en scrubben van het buikvlies. Onze hypothese is dat na serosa zijn blootgesteld, vrije kankercellen werpen van primaire maagkanker plaatsen in de buikholte apoptose in peritoneale mesotheelcellen [19-21]. Hierdoor mesotheelcellen worden halfbolvormig en afschilfering plaatsvindt. Naakte gebieden submesothelial bindweefsel worden dus blootgesteld aan de buikholte; deze gewonde peritoneale website wordt een gunstig klimaat voor peritoneale metastase [22-24].
We hadden eerder aangetoond maagkanker cel supernatant om de levensvatbaarheid van mesotheelcellen aanzienlijk verminderen, maar normaal de maag epitheel cellijn GES-1 oefent geen effect op mesotheelcellen [5]. Onze studie toont ook aan dat gekweekte mesotheelcellen worden halfbolvormig en afschilfering optreden wanneer serumvrij medium geconditioneerd door maagkanker cellen werd toegevoegd, zoals getoond door fase contrast microscopie. Bovendien cytoplasmatische reductie, nucleaire condensatie en vorming van extracellulair en /of intracellulaire apoptotische lichamen werden waargenomen onder transmissie-elektronenmicroscoop. Apoptose werd gekwantificeerd door twee methoden: MTT en flowcytometrie. We speculeren dat vrij maagkanker cellen in de buikholte apoptose mesotheelcelsuppletie en veroorzaken afschilfering, uiteindelijk leidend tot metastase. Hierdoor kan het mechanisme waarmee kankercellen hechten aan bindweefsel submesothelial, hoewel de mesotheelcellen nog overzichtelijk en confluent. Verdere studies zijn nodig om te karakteriseren SF-CM vrijgelaten uit maagkanker cellen.
Maagkanker cellen apoptose door middel van mitochondria- en death receptor-afhankelijke apoptoseroutes. Maagkanker cellen te onderdrukken mesothelial celgroei door remming van proliferatie door het bevorderen van caspase-afhankelijke apoptose. Caspasen cytoplasmatische aspartaat-specifiek cysteine ​​proteases, en spelen een belangrijke rol bij apoptose [25]. De dood receptor-afhankelijke apoptotische route wordt geactiveerd op het celoppervlak en vereist activering van caspase-8, terwijl de mitochondrion-afhankelijke route wordt geïnitieerd door het vrijkomen van mitochondriaal cytochroom c in het cytoplasma en vereist activering van caspase-9. Vervolgens kan caspase-8 en -9 caspase-3 te activeren, waardoor doelstellingen en degradeert specifieke en vitale cellulaire eiwitten, uiteindelijk resulterend in nucleair DNA degradatie en apoptotische celdood [26]. Bcl-2, een remmer van het mitochondriale apoptose pathway, werking ervan blokkeert proapoptotische tegenhangers, die op zijn beurt voorkomt het vrijkomen van cytochroom c en de activering van caspases [27]. Bax is een dood promoter die wordt geneutraliseerd door heterodimerisatie met Bcl-2. Bax transloceert in de buitenste mitochondriale membraan gevolgd door lekkage van cytochroom C uit de mitochondria in het cytosol [28]. Caspase-9 en caspase-3 worden geactiveerd sequentieel, en deze gebeurtenissen leiden tot de afbraak van chromosomaal DNA. Aangezien er een grote kans dat maagkanker cel-gemedieerde apoptose van mesotheelcellen is het gevolg van de regulering van Bcl-2 en Bax, identificatie van de doelverbindingen is noodzakelijk.
In deze studie hebben we gebruik gemaakt van een experimenteel model van muis peritoneale sclerose bij herhaalde injecties van maagkanker cel SF-CM. Experimentele peritoneale fibrose bij herhaalde intraperitoneale injecties van maagkanker cel SF-CM misschien niet helemaal na te bootsen peritoneale sclerose waargenomen bij patiënten (diffuus infiltrerend carcinoom of Bormann's Type VI carcinoom). In feite, pathologische bevindingen van peritoneale carcinomatosis en peritoneale sclerose zijn niet uniform en diverse factoren betrokken zijn. Bovendien worden bepaalde gemeenschappelijke kenmerken waargenomen tijdens de ontwikkeling van peritoneale sclerose tussen maagkanker cel SF-CM geïnduceerde experimentele diermodellen en humane patiënten peritoneale carcinomatosis ondergaan. Deze gemeenschappelijke histologische bevindingen omvatten verhoogde accumulatie van interstitiële collagenen zoals type I en III collageen, infiltratie van monocyten /macrofagen, verhoging van een SMA- + myofibroblasten en vasculaire dichtheid in het peritoneum [7, 8]. Deze overeenkomsten in veranderingen van het peritoneale membraan tussen experimentele modellen en menselijke peritoneale carcinomatose patiënten suggereren dat dit een geschikt model voor het onderzoeken van de effectiviteit van verschillende mogelijke therapeutische reagentia voor het regelen peritoneale carcinomatose.
Conclusies
Deze bevindingen tonen aan dat maagkanker cellen apoptose en fibrose van humane peritoneale mesotheelcellen door de supernatanten te induceren in vroege peritoneale métastase, en geven aan dat oplosbare factoren in de buikholte de morfologie en functie van mesotheelcellen, zodat de resulterende omgeving wordt gunstig peritoneale metastasen kunnen beïnvloeden.
Afkortingen
HPMCs:
menselijke peritoneale mesotheelcellen
SF-CM.
Serum-free voorwaardelijke media

verklaringen
Dankwoord Ondernemingen De auteurs willen hun oprechte dank aan Dr. Yan Song te uiten voor zijn technische bijstand. Deze studie werd ondersteund door een subsidie ​​van de National Natural Sciences Foundation of China (NO. 81071956 en 81101884).
Authors 'originele ingediende dossiers voor afbeeldingen
Hieronder staan ​​de links naar de auteurs oorspronkelijke ingediende dossiers voor afbeeldingen. 'Originele bestand voor figuur 1 12876_2011_768_MOESM2_ESM.jpeg Authors' 12876_2011_768_MOESM1_ESM.jpeg Auteurs originele bestand voor figuur 2 'oorspronkelijke bestand voor figuur 3 12876_2011_768_MOESM4_ESM.jpeg Authors' 12876_2011_768_MOESM3_ESM.bmp Auteurs originele bestand voor figuur 4 originele bestand 12876_2011_768_MOESM5_ESM.bmp Authors 'voor figuur 5 tegenstrijdige belangen Ondernemingen de auteurs verklaren dat ze geen concurrerende belangen. bijdragen
Authors '
DN, Z-DL en F-NL de studies over morfologie en de biologische activiteit van peritoneale mesotheelcellen in vitro uitgevoerd
en in vivo
. ZS, Z-FM en FL deel in de in vivo studies
. YX en C-GJ deel aan de morfologie studies. DN en HX deel aan de opzet van het onderzoek en de statistische analyse uitgevoerd. HX en DN bedacht van de studie, en nam deel aan het ontwerp en de coördinatie en geholpen om het manuscript op te stellen. Alle auteurs gelezen en goedgekeurd het definitieve manuscript.

• Is gelijktijdige splenectomy gunstig voor de lange termijn overleving van patiënten met maagkanker curatief gastrectomy ondergaan? Een single-instelling study
• Expressie en klinische betekenis van de lange niet-coderende RNA HNF1A-AS1 in de menselijke maag cancer