Effecten van laparoscopische gastric sing (LGP) bij patiënten met type 2 diabetes, een jaar follow-up

effecten van laparoscopische gastric sing (LGP) bij patiënten met type 2 diabetes, een jaar follow-up
De abstracte Achtergrond
Obesitas is een belangrijke risicofactor voor het ontstaan ​​van type 2 diabetes mellitus. Chirurgie is een van de meest effectieve behandelingen voor morbide obesitas. In een prospectieve cohort studie hebben we het effect van laparoscopische Maag-sing (LGP)
onderzocht als een nieuwe beperkende techniek op kwijtschelding van type 2 diabetes mellitus. Methods
Gedurende zes jaar studie van juni 2007 tot december 2013, 62 patiënten die bariatric chirurgie ondergingen werden gerekruteerd voor onze studie naar de effecten van gewichtsverlies te bepalen. Zestig patiënten met diabetes mellitus type 2 werden geselecteerd voor een één jaar follow-up periode. De mate van gewichtsverlies, nuchtere bloedsuikerspiegel (FBS), veranderingen in het lipidenprofiel, HbA1c en bloeddruk werden beoordeeld tijdens deze periode. De primaire uitkomsten waren veiligheid en het percentage van de patiënten met diabetes remissie.
Resultaten
Zestig patiënten met de gemiddelde leeftijd van 39,7 ± 12,8 jaar, van 18 tot 62 jaar, werden geïncludeerd in de studie voor een gemiddelde 12 maanden follow-up. De maximale gewichtsverlies van 57 kg werd bereikt op gemiddeld na zes maanden. FBS aanzienlijk gedaald tijdens deze periode, en na een jaar werd de kwijtschelding van diabetes bereikt in 92% van de patiënten. Bij vijf patiënten werd gecontroleerd met diabetes afname die orale medicatie.
Conclusies
Laparoscopische Gastric plicatie (LGP) tot aanzienlijke en aanhoudende gewichtsverlies met minimale fysiologische veranderingen in maagdarmkanaal en verbeterd bloedglucosecontrole type 2 diabetes in morbide obese patiënten.
Sleutelwoorden
laparoscopische gastric passing diabetes obesitas Bariatrische chirurgie Introductie
obesitas en diabetes hebben bereikt epidemische verhoudingen en zijn verantwoordelijk voor de grote gezondheid en de economische lasten. Diabetes is een chronische ziekte met mogelijk fatale complicaties. Ongeveer 26 miljoen Amerikanen hebben diabetes, terwijl naar schatting zeven miljoen patiënten met diabetes zijn zelfs niet op de hoogte van hun aandoening. Vroegtijdige en intensieve behandeling van type 2 diabetes verbetert de gezondheid resultaten en de kwaliteit van het leven [1]. In dit verband kan gewichtscontrole worden beschouwd als het belangrijkste aspect type 2 diabetes die aanzienlijk vermindert morbiditeit en mortaliteit [2]. In feite, recente gegevens blijkt dat de verbetering van de controle van de bloedglucose is gerelateerd aan de mate van gewichtsverlies [3]. Helaas zijn de thans beschikbare levensstijl en farmacologische interventies bedoeld om slechts kleine tot matige hoeveelheden van gewichtsverlies. Niettemin, patiënten met diabetes ervaren een grotere moeite met het verliezen van gewicht dan mensen zonder diabetes [4].
Onlangs, veel studies vergeleken de effectiviteit van bariatrische chirurgie (laparoscopische Roux-en-Y gastric bypass of laparoscopische sleeve gastrectomie) met medische behandeling onder patiënten met ongecontroleerde type 2 diabetes [5, 6]. Nieuw onderzoek heeft gevonden dat bariatric chirurgie effectief is in het verzwakkende symptomen van type 2 diabetes op korte termijn maar waardoor remissie van diabetes op lange termijn [7]. In feite, observationele aanwijzingen dat bariatrische chirurgie wordt in verband gebracht met een 60% -80% diabetes remissie bij morbide obese personen [8]. Opmerkelijk bariatrische chirurgie kan helpen bij de behandeling van obesitas en diabetes tegelijkertijd echter, gezien de invasieve aard van dergelijke procedures wordt bariatric chirurgie niet een aanzienlijk deel van diabetes controle richtlijnen beschouwd [9]. Onder deze procedures, laparoscopische Maag passing (LGP) is een nieuwe, minder invasieve en restrictief techniek die de maag volume vermindert door passing van de grotere kromming [10].
In deze prospectieve cohort studie hebben we getracht de effectiviteit van de te bepalen LGP geïnduceerd gewichtsverlies bij de bestrijding van diabetes type 2
Materialen en werkwijzen Inloggen Deze prospectieve cohort studie werd uitgevoerd op 60 morbide obese patiënten met een recent gediagnosticeerde diabetes type 2 (< 3 jaar). die kandidaat zijn voor een operatie LGP Dit onderzoek waren werd gedaan van juni 2007 tot december 2013 Sina ziekenhuis door een specialist algemeen chirurg, die gemeenschap in geavanceerde laparoscopische chirurgie gehad. De techniek van LGP werd uitgevoerd volgens de standaard methode op basis van het laatste document van de auteur voor alle patiënten [11]. De Institutional Review Board (IRB) van de Universiteit van Teheran van Medische Wetenschappen beoordeeld en goedgekeurd de studie protocol.
Alle patiënten ondergingen een grondige preoperatieve evaluaties met inbegrip van anamnese en lichamelijk onderzoek, voedingstoestand en psychiatrische status van evaluaties, en speciale overleg zoals aangegeven. Preoperatieve evaluaties omvatten ook complete bloedbeeld, urineonderzoek, serum chemie, niveaus van nuchtere lipiden inclusief totaal cholesterol en triglyceriden, elektrocardiogram en abdominale echo. Patiënten met een Body Mass Index (BMI) van meer dan 30 en gedocumenteerd type 2 diabetes in de afgelopen drie jaar, die in staat zijn om het studieprotocol te begrijpen waren werden geïncludeerd in de studie. Ook aanwezigheid van symptomen die samenhangen met diabetes complicaties, zoals nierinsufficiëntie of diabetische retinopathie werden beschouwd als uitsluitingscriteria. De cut-off waarde voor de diagnose van diabetes was 120 mg /dl van nuchtere bloedsuikerspiegel (FBS) of hoger, en hemoglobine A1C (HbA1c) niveaus ≥ 7%. Voortgang van de studie werd beoordeeld door de bariatrische chirurgie team elke vier tot zes weken gedurende de studie. Het primaire eindpunt was het percentage van kwijtschelding van diabetes na een jaar, gedefinieerd als FBS < 100 mg /dl en HbA1c niveaus < 6,5% zonder farmacologische behandeling gedurende ten minste één jaar.
Data zijn weergegeven als gemiddelde ± standaardafwijking (SD) voor continue variabelen. Voor statistische analyse, SPSS software (SPSS voor Windows 18.0, SPSS Inc., Chicago, IL, USA) werd gebruikt. Wijzigingen ten opzichte van de uitgangswaarde in de metabole parameters werden geëvalueerd met Bonferroni-gecorrigeerde herhaalde-metingen ANOVA en P-waarden. ≪ 0,05 werden significant beschouwd
Resultaten
Van de 62 patiënten die in aanmerking komen voor LGP waren, 60 in aanmerking kwamen. De gemiddelde leeftijd van de patiënten was 39,7 ± 12,8 jaar, van 18 tot 62 jaar. Tweeëntwintig patiënten waren mannen (37%) en 38 vrouwen waren (63%). Preoperatieve gegevens van patiënten worden beschreven in tabel 1. We waren in contact met alle patiënten tijdens de een jaar volgen up.Table 1 preoperatieve patiëntkenmerken
Kenmerken
Bereik
gemiddelde ± SD
Leeftijd (jr)
18-62
39,7 ± 12,8
Gewicht (kg)
95-156
125 ± 14,1
BMI (kg /m2)
31-55
42,4 ± 5,47
HbA1c (%)
8-12
9,8 ± 0,5
FBS (mg /dl) dreigende om diabetes
108-135
118,22 ± 6,43
FBS (mg /dl) openlijke diabetes
136-295
180,33 ± 36.12
Totaal cholesterol (mg /dl)
196-327
226,0 ± 42,4
triglyceriden (mg /dl)
187-307
227,61 ± 8,4
gemiddelde bloeddruk (mmHg)
85-111
105,9 ± 6,8
Vijfentwintig patiënten werden dreigende diabetes. Bij de patiënten met openlijke diabetes, had 28 patiënten geen drugs te nemen en de rest van hen nam orale diabetes drugs en insuline. Volgens postoperatieve resultaten (tabel 2), deelnemers hadden een gemiddelde maximale gewichtsverlies van 42 kg na drie maanden. Deze trend van gewichtsverlies was afgenomen na negen maanden. FBS daalde significant zes maanden na de operatie, die werd gecorreleerd met de trend van gewichtsverlies gedurende deze periode. De gemiddelde HbA1c voor het gehele cohort daalde geleidelijk bij het onderzoek van 9,8% tot 6,5%. Het grootste deel van deze verandering heeft plaatsgevonden binnen de eerste zes maanden. Kwijtschelding van diabetes werd bereikt in 92% van de patiënten. Bij patiënten die in remissie ervaren, werden diabetes medicijnen stopgezet 4-22 weken na de operatie. Bij vijf patiënten werd diabetes gecontroleerd met een verminderde gebruik van orale diabetes medicatie. De veranderingen in lipidenprofiel en hypertensie verband met de ontwikkeling van gewichtsverlies na de operatie. We hadden geen verband tussen kwijtschelding van diabetes en leeftijd, geslacht of de klasse van de gewichtsklasse volgens BMI tijdens de studie (P > 0,05) vinden uitkomsten .table 2 Postoperatieve patiënt tijdens een bouwjaar Kenmerken

3 maanden
6 maanden
9 maanden
12 maanden
P-waarde
gemiddelde gewichtsverlies (kg)
42 ± 14.21
57,21 ± 16.62
61.12 ± 14.21
69.05 ± 13.21
0.001
Mean FBS (mg /dl)
105,81 ± 12,5
98,76 ± 8,35
95,36 ± 7,24
91.25 ± 8.12
0,0001
HbA1c (%)
8,1 ± 0,2
6,5 ± O.6
6,1 ± O.4
5,6 ± O.4
0.002
Totaal cholesterol (mg /dl)
190 ± 8.2
178 ± 5.2
168 ± 6.2
150 ± 2,1
0.001
triglyceriden (mg /dl )
187 ± 6.3
171 ± 6.3
140 ± 5,4
115 ± 6.5
0.001
gemiddelde bloeddruk (mmHg)
92,03 ± 1,1
85.02 ± 2.3
76,12 ± 2,1
75,5 ± 1,4
0.001
Discussion
In deze studie hebben we aangetoond dat de maag passing bevordert kwijtschelding van type 2 diabetes bij morbide obese patiënten. Volledige diabetes remissie werd bereikt bij 92% van de patiënten met een verbetering van de bloedsuikerspiegel in het resterende 8% van de patiënten. De waargenomen verbetering van de controle van de bloedglucose ging vergezeld van een aanzienlijke verbetering van hypertensie en dyslipidemie.
Meeste mensen met type 2 diabetes problemen ervaren bij het verliezen van gewicht. Hoewel medicijnen zijn nuttig in het verbeteren van de bloedsuikerspiegel, worden de voordelen ervan vrij beperkt bij obese en met name morbide obese patiënten. Helaas is het verliezen van gewicht is erg moeilijk met gaan op een dieet, lichaamsbeweging en medicamenteuze therapie voor de meeste patiënten. Daarom chirurgie is zeer effectief voor het verliezen van gewicht bij diabetespatiënten. In feite, gewichtsverlies vermindert insulineresistentie en verbetert de bloedsuikerspiegel. De resultaten van de proef gedaan door Carlson et al. blijkt dat bariatric chirurgie vermindert langdurig incidentie van type 2 diabetes met 78% bij patiënten met overgewicht. Bij patiënten met een verminderde nuchtere glucose, bariatrische chirurgie vermindering van het risico met 87%, en diabetes type 2 niet ontwikkelen in 10 van de 13 obese patiënten die bariatrische chirurgie [12] ondergingen. Daarnaast is er substantieel bewijs dat bariatrische chirurgie biedt extra verbeteringen van de kwaliteit van leven en vermindert de mortaliteit bij patiënten met type 2 diabetes. Het is opmerkelijk dat verbetering van de insulinegevoeligheid via gewichtsverlies niet genoeg om de remissie van diabetes te induceren indien er geavanceerde vernietiging van beta-cellen zijn. Ook is de diabetes remissie omgekeerd evenredig met de duur van diabetes bij de bariatrische chirurgie [13].
Verschillende mechanismen zijn voorgesteld voor de verbetering van de glucosecontrole tot gewichtsverlies. Er lijkt te verbeteren, het maagdarmkanaal veranderingen hormoonspiegels na de operatie zoals Glucagon-like Peptide-1 (GLP-1) [14]. Na bariatric chirurgie, snelle levering van gedeeltelijk verteerd voedingsstoffen naar de distale darm omhoog-reguleert de afscheiding van darmhormonen, zoals glucagon-achtig peptide-1 (GLP-1). Het resultaat van de toegenomen darm hormoon is een verbeterde glucose-afhankelijke insulinesecretie en een aantal andere veranderingen die verbeterde glucosetolerantie [15] veroorzaken. In een niet-obese diabetische ratmodel, chirurgische omlegging van de proximale darm veroorzaakt snelle verbetering van diabetes zonder vermindering van voedselinname en gewichtsverandering. Duodenale uitsluiting geldt niet alleen een belangrijke rol spelen bij postsurgical verbetering van diabetes type 2 en het herstel van de darm hormoon profiel lean diabetische knaagdieren [16]. In ons onderzoek grotere kromming van de maag werd omgekeerd om het lumen van de maag en er was geen resectie of verandering in de fysiologie van het maagdarmkanaal; echter, gewichtsverlies en remissie van diabetes trad bij de meeste patiënten. Desalniettemin vele aspecten van de toepassingen van chirurgische behandeling van type 2 diabetes steeds twijfelachtig en onopgelost.
Dit onderzoek heeft verschillende beperkingen. Ten eerste, de follow-up periode een jaar en het zou beter zijn om de patiënt te volgen gedurende een langere periode. Bovendien, het identificeren van de darm hormoonspiegels voor en na bariatrische chirurgie kan nuttig zijn.
Conclusie
Laparoscopische Gastric passing (LGP) met minimale fysiologische veranderingen in het maagdarmkanaal verbetert de algehele controle van de bloedglucose van type 2 diabetes bij morbide obese patiënten .
Afkorting
LGP:
laparoscopische gastric passing 1
DM T2:
diabetes mellitus type 2

verklaringen
Dankwoord
auteurs willen graag bedanken Sina Hospital Research Center voor hun waardevolle technische hulp.
concurrerende belangen Ondernemingen De auteurs verklaren dat ze geen concurrerende belangen. bijdrage
Authors '
MT ontworpen en uitvoeren van de operatie, AT voerde de studie, GB analyseerde de resultaten, MRK opstellers van het artikel en RSM bewerkt het ontwerp. Alle auteurs gelezen en goedgekeurd het definitieve manuscript.

• Lokaal recidief van maagkanker na een totale gastrectomie: een ongewone presentatie
• De relatie tussen de maaglediging, plasma cholecystokinine en peptide YY bij ernstig zieke patiënten