Vergelijking van de korte-termijn resultaten van intracorporeal esophagojejunostomy met buitenlichamelijke esophagojejunostomy na laparoscopische totale gastrectomie voor gastric cancer

Open Peer Review

Dit artikel heeft Open Peer Review verslagen beschikbaar.

Hoe werkt Open Peer Review werk?
Vergelijking van de korte-termijn resultaten van intracorporeal esophagojejunostomy met buitenlichamelijke esophagojejunostomy na laparoscopische totale gastrectomie voor maagkanker
Abstracte achtergrond
Totally laparoscopische distale gastrectomie (TLDG) met behulp van intracorporeal anastomose heeft zich geleidelijk ontwikkeld als gevolg van ontwikkelingen in de laparoscopische chirurgische instrumenten . Echter, totaal laparoscopische totale gastrectomie (TLTG) met intracorporeal esophagojejunostomy (IE) is nog steeds ongebruikelijk vanwege technische problemen. Hierin evalueerden we verschillende soorten IE na TLTG in termen van de technische aspecten. We vergeleken de korte termijn operatieve uitkomsten tussen TLTG met IE en-laparoscopie bijgestaan ​​totale gastrectomie (LATG) met extracorporale esophagojejunostomy (EE).
Methods
Tussen maart 2006 en december 2014 in totaal 213 patiënten met maagkanker onderging TLTG en LATG. Overall, 92 patiënten ondergingen TLTG met IE, en 121 patiënten onderging LATG met EE. Over het algemeen zijn er twee methoden van IE: mechanische nietmachines (circulair of lineair nietmachines) en met de hand genaaid hechtingen. Chirurgische efficiëntie en de resultaten werden vergeleken tussen de twee groepen. We beschreven ook diverse vormen van IE met behulp van een subgroep analyse.
Resultaten
De gemiddelde operatie tijden waren vergelijkbaar in de twee groepen, als het aantal opgehaalde lymfeklieren was. Echter, de gemiddelde verwachte bloedverlies TLTG was statistisch lager dan LATG. Er waren geen significante verschillen in tijd tot eerste flatus, de tijd om orale inname, de lengte van het ziekenhuisverblijf na gebruik opnieuw en postoperatieve complicaties. Vier types van IE zijn toegepast na TLTG, waaronder 42 gevallen van met de hand genaaid IE. De totale gemiddelde operatietijd en het gemiddelde anastomose keer in TLTG waren 279,5 ± 38,4 minuten en 52,6 ± 18,9 min respectievelijk. Er was geen enkel geval van conversie naar behandeling over te gaan. Postoperatieve complicaties op bij 16 patiënten (17,4%) en geen postoperatieve sterfte optrad.
Conclusies
IE is een haalbare procedure en kan veilig worden uitgevoerd met de juiste TLTG laparoscopische deskundigheid. Het is technisch mogelijk om met de hand genaaid IE voeren na TLTG, die de kosten van de laparoscopische procedure kan verminderen.
Sleutelwoorden
laparoscopische gastrectomy, intracorporeal anastomose, met de hand genaaid Maag nieuwvormingen Achtergrond
Maagkanker is de tweede belangrijkste oorzaak van sterfte aan kanker en de vierde meest voorkomende vorm van kanker wereldwijd. Bijna 70% van alle nieuwe gevallen en sterfgevallen in de ontwikkelingslanden, en ongeveer 40% van degenen die zich in Oost-Azië [1, 2]. Sinds de introductie van laparoscopie ondersteunde distale gastrectomie (LADG) maagkanker in 1994 [3], LADG is geworden wijd tumoren in de onderbuik met bevredigende chirurgische resultaten. De toevoeging van de extra incisie in LADG laat divergent van de minimaal invasieve behandelconcept bij minimaal invasieve chirurgie gevolgd. Gedurende de afgelopen tien jaar, hebben sommige studies de veiligheid en de haalbaarheid van volledig laparoscopische gastrectomie met intracorporeal reconstructie [4-6] aangetoond. We hebben ook gemeld dat totaal laparoscopische distale gastrectomie (TLDG) met intracorporeal reconstructie is beter dan-laparoscopie bijgestaan ​​distale gastrectomie (LADG) met buitenlichamelijke reconstructie als het resultaat zoals betere kosmetische resultaten, eerder stoelgang, minder pijn, en korter verblijf in het ziekenhuis is verbeterd [7, 8]. Deze voordelen worden toegeschreven aan het minder invasieve karakter van totaal laparoscopische chirurgie. Echter, ten aanzien van de laparoscopische totale gastrectomie (LTG), veel chirurgen de voorkeur hebben gegeven het type "laparoscopie-assisted" als gevolg van de hoge technische vraag intracorporeal esophagojejunostomy (IE). Naast de relatief lage incidentie van bovenste maagcarcinoom in Azië [2], TLTG voor bovenste en middelste maagkanker niet veralgemeend. Aangezien de ontwikkeling van laparoscopische instrumenten zijn verschillende soorten IE middels lineaire of circulaire staplers recentelijk gerapporteerd [4]. Een groeiend aantal chirurgen beginnen om aandacht te besteden aan TLTG en accepteren. Niettemin, om het beste van onze kennis, zijn er geen studies die de beste aanpak te verduidelijken geweest. Op basis van onze laparoscopische ervaring met laparoscopie maag- en pancreas chirurgie, en andere laparoscopische operaties [7-14], werden we aangemoedigd om TLTG ontwikkelen met diverse soorten IE voor de behandeling van de bovenste en middelste maagkanker. In dit artikel presenteren we onze ervaringen en klinische resultaten op korte termijn van TLTG met diverse soorten IE gebruiken laparoscopische nietmachines of met de hand genaaid purse-string hechtdraad techniek. Ook de resultaten van patiënten met laparoscopie geassisteerde totale gastrectomie (LATG) vergelijk Aanbevolen centrum naar de veiligheid en de haalbaarheid van IE verder te verduidelijken.
Werkwijzen Patiënten

De patiënten in dit onderzoek komen uit de maagkanker databank van maart 2006 tot december 2014 bij de afdeling Algemene Heelkunde. Een totaal van 213 patiënten ondergingen LTG met een Roux-en-Y reconstructie voor maagkanker. Tijdens deze periode werden de patiënten verdeeld in twee groepen op basis van reconstructieve methoden, zoals intra-lichamelijke of extra-lichamelijke reconstructie. Al deze patiënten werden gediagnosticeerd met maagdarmkanker in de bovenste en middelste maag voor chirurgie en zij ondergingen LTG met gemodificeerde D2 lymfklierdissectie. Amerikaanse Joint Committee on Cancer (zevende editie) en TNM classificatie dienen als criterium voor de klinische en pathologische staging. Dit onderzoek is goedgekeurd door de Zhejiang Universiteit ethische commissie. Geïnformeerde toestemming werd verkregen van elke patiënt preoperatief nadat ze een gedetailleerde uitleg van de twee procedures-TLTG en LATG kregen. Alle patiënten ingestemd met deelname aan het onderzoek.
Chirurgische procedure
Onze vorige essays eerder uitgegeven hebben uitgewerkt op de lymphadenectomy in detail. Met de patiënt in rugligging, mobilisatie van de maag en de en bloc systematische lymfeklier dissectie werden uitgevoerd via vijf trocars onder een pneumoperitoneum. Gebaseerd op maagkanker Treatment Guidelines 2010 door de Japanse MaagKanker Association, die zou naast nummer D <sub>1 dissectie ook nummer 7, 8, 9, 10, 11p, 11d en 12a dissectie, werd lymfadenectomie uitgevoerd.
methoden van IE
1. Conventionele ronde nietmachine-aambeeld benadering (type a-groep): de maag werd getrokken en een portemonnee-string hechtdraad werd geplaatst op 1 cm boven de incisie lijn, die vooraf werd besloten (Fig . 1a en 2a). De harmonische scalpel maakte een gat in het esofagogastrische kruising. Het aambeeld is geplaatst in de slokdarm stomp door het gat. Het werd vervolgens genaaid met de portemonnee-string hechtdraad (fig. 1b en 2b). Vervolgens werd oesofageale overgang gescheiden en de maag werd verwijderd. De circulaire nietmachine werd via de jejunale stomp in het jejunum geplaatst en gehecht aan het aambeeld (fig. 1c en 2c). De esophagojejunostomy werd beëindigd na de circulaire stapler verwarmd (Fig. 1d). Tenslotte werd de jejunale stomp gesloten endoscopische lineaire nietmachines (fig. 2d). Fig. 1 Conventionele ronde nietmachine-aambeeld methode. a de portemonnee-string hechtdraad (witte pijl) werd geplaatst in de slokdarm. b Het aambeeld werd in de slokdarm stomp door het gat. c De circulaire stapler werd in het jejunum door de jejunale stomp en bevestigd met het aambeeld. d De circulaire nietmachine werd in brand gestoken en de esophagojejunostomy werd voltooid
Fig. 2 Conventionele circulaire nietmachine-aambeeld methode (schema). a de portemonnee-string hechtdraad (witte pijl) werd geplaatst in de slokdarm. b Het aambeeld werd in de slokdarm stomp door het gat. c De circulaire stapler werd in het jejunum door de jejunale stomp en bevestigd met het aambeeld. d De circulaire nietmachine werd in brand gestoken en de esophagojejunostomy werd voltooid kopen van 2. Lineaire nietmachine side-to-side benadering (Type B-groep): Op het einde van het jejunum, werd een kleine opening 10 cm van de stomp gemaakt en de stomp werd vervolgens uitgebreid tot de slokdarm, waar een kleine opening op een kant. Een side-to-side antiperistaltische esophagojejunostomy werd vervolgens uitgevoerd met lineaire nietmachines (fig. 3a en 4a, b). Ten slotte is de ingang gat en slokdarm werden afgesloten met nietmachines (fig. 3b en 4c, d). Fig. 3 Linear nietmachine side-to-side methode. een klauw Elk van de lineaire nietapparaat werd ingebracht in de gaten van de slokdarm stomp en de jejunum en vervolgens werd het lineaire nietmachine afgevuurd. b De vermelding gat en slokdarm werden gesloten met de nietmachine
Fig. 4 Linear stapler side-to-side methode (schema). a en b elk klauw van de lineaire nietapparaat is in de openingen van de slokdarm stomp en de jejunum en vervolgens werd het lineaire nietapparaat afgevuurd ingevoegd. C en D De vermelding gat en slokdarm werden gesloten met de nietmachine
3. Lineaire nietmachine delta-vormige benadering (Type C-groep): Een endoscopische lineaire nietmachine verdeelde de esofagogastrische kruising en maakte een aantal kleine gaten in de marge van de slokdarm stomp en het jejunum. De achterwanden van de slokdarm stomp en het jejunum naderden elkaar en werden vervolgens met elkaar verbonden door de endoscopische lineaire nietapparaat (fig. 5a en 6a). Vervolgens werd de nietlijn onderzocht op mogelijke fouten en hemostase werd bevestigd. De gewone opening werd opgetrokken met verblijf hechtingen (fig. 5b en 6b), en werd afgesloten met twee toepassingen van de lineaire nietmachine (fig. 5c en 6c), wat leidt tot de reconstructie van de intracorporeal spijsverteringskanaal (fig. 5d en 6d ). Fig. 5 Linear nietmachine deltavormig methode. een kleine gaten zijn gemaakt langs de rand van de slokdarm stomp en de jejunum die werden benaderd en samengevoegd met de endoscopische lineaire nietapparaat. b Stay hechtingen (witte pijl) werden geplaatst om de gemeenschappelijke opening tillen. c De gemeenschappelijke opening werd vervolgens afgesloten met twee toepassingen van het lineaire nietmachine. d Reconstructie van de intracorporeal spijsverteringskanaal werd voltooid
Fig. 6 lineaire nietmachine deltavormige methode (schema). een kleine gaten zijn gemaakt langs de rand van de slokdarm stomp en de jejunum die werden benaderd en samengevoegd met de endoscopische lineaire nietapparaat. b Stay hechtingen (witte pijl) werden geplaatst om de gemeenschappelijke opening tillen. c De gemeenschappelijke opening werd vervolgens afgesloten met twee toepassingen van het lineaire nietmachine. d Reconstructie van de intracorporeal spijsverteringskanaal werd voltooid
4. Hand-genaaid end-to-side aanpak (Type D-groep): De jejunale lus is ingevoerd om de slokdarm stomp te benaderen. Het jejunum werd aan de slokdarm stomp met verschillende serosal muscularis onderbroken hechtingen, die zich aan het achterste deel van de slokdarm stomp (fig. 7a en 8a). Daarbij werd een gat op de anti-mesenteriale zijde van het jejunum en het andere gat is geplaatst op de slokdarm stomp (Fig. 8b). Verschillende full-thickness continue hechtingen werden gebruikt voor het naaien van de achterste wand (fig. 7b en 8c). Dan, een full-thickness continue hechting sloot de voorste wand (fig. 7c en 8d). Onderbroken hechtingen versterkt de seromuscular laag in om de druk te verminderen. (Fig. 7d). Fig. 7 met de hand genaaid end-to-side methode. a: De jejunum werd verankerd aan de slokdarm stomp door verschillende serosal muscularis onderbroken hechtingen geplaatst in het achterste laag van de slokdarm stomp. b: Verschillende full-thickness onderbroken hechtingen sloot de achterste muur. c: Een full-thickness continue hechting uitgevoerd sluiting van de voorste wand. d: De seromuscular laag werd versterkt met onderbroken hechtingen om de spanning te verminderen
Fig. 8 met de hand genaaid end-to-side methode (schema). a De jejunum werd verankerd aan de slokdarm stomp door verschillende serosal muscularis onderbroken hechtingen geplaatst in het achterste laag van de slokdarm stomp. b Maak een incisie in de slokdarm en jejunum stomp respectievelijk. c Verschillende full-thickness onderbroken hechtingen sloot de achterste muur. d Een volledige dikte continue hechting verricht de sluiting van de voorste wand
Postoperatieve beheer
Alle patiënten bleef in de algemene afdeling na de operatie. De nasogastrische buis werd verwijderd aan het einde van de zaak in de operatiekamer. Voordat patiënten een vloeibaar dieet kan tolereren, vertrouwden ze op totale parenterale voeding (TPN). Wanneer patiënten konden een vloeibaar dieet tolereren, werden ze geleidelijk kregen een half-vloeibare voeding. Om te worden uit het ziekenhuis ontslagen patiënten zich moeten aanpassen aan een halfvloeibare voeding, een normaal bloed werk panel en de temperatuur, en kon geen last van de hand liggende ongemak. Follow-ups werden uitgevoerd om de 3 maanden gedurende 2 jaar, om de 6 maanden voor de volgende 3 jaar. regelmatige follow-ups De meeste patiënten omvatte een lichamelijk onderzoek, laboratoriumtests (waaronder CA19-9, CA72-4 en CEA niveaus), borst radiografie, echografie of CT, en endoscopie. Alle patiënten werden gecontroleerd op voor de rest van hun leven of tot 30 juni 2015, toen de follow-up eindigt.
Statistische analyse Leer Alle statistische analyses werden uitgevoerd met behulp van het statistisch pakket voor de Social Sciences (SPSS) versie 18.0 (SPSS, Inc. Chicago, IL, Verenigde Staten). De verschillen in de gemeten gegevens werden vergeleken met de Student's t test, en vergelijkingen tussen groepen werden getest met de χ 2-test of de Fisher exact waarschijnlijkheidstoets. P Restaurant < 0,05 werd beschouwd als statistisch significant.
Resultaten
Vergelijking van de clinicopathologic kenmerken
Er was geen conversie naar een open procedure, en alle procedures werden onder de gegeven omstandigheden voltooid. Demografie en klinisch-pathologische kenmerken zijn in tabel 1. Van de 213 patiënten opgenomen, 92 onderging TLTG, en 121 patiënten ondergingen LATG. Er waren geen significante verschillen in leeftijd, geslacht, body mass index, de American Society of Anesthesiologists (ASA) fysieke status classificatie, de aanwezigheid van comorbide ziekte, of tumor stage.Table 1 Vergelijking van de klinisch-pathologische kenmerken

LATG (n
= 121)
TLTG (n
= 92)
P
waarde
Leeftijd (jaar)
59.8 ± 11,3
58,7 ± 10,7
0,47
Geslacht
Man
88
62
0,40
Vrouw
33
30
BMI-index ( kg /m2)
22,8 ± 3,1
23,0 ± 3,2
0.65
Comorbidity
Absence
80
65
0,48
Presence
41
27
ASA classificatie
I
63
54
0.49
II
53
33
III
5
5
tumorgrootte (cm)
3,4 ± 1,7
3,7 ± 1.9
0.23
Histology
Differentiated
70
59
0.35
Undifferentiated
51
33
TNM stage
IA/IB
51/23
25/21
0.25
IIA/IIB
15/7
12/11
IIIA/IIIB/IIIC
7/8/10
12/5/6
Vergelijking van de chirurgische en postoperatieve uitkomsten
De uitkomsten van de operatieve procedures en postoperatief herstel zijn opgenomen in Tabel 2. De gemiddelde operatietijd was vergelijkbaar (225,2 ± 41,5 min vs. 220,3 ± 43,5 min, P
= 0,40) in beide groepen, maar de geschatte bloedverlies TLTG was statistisch lager dan LATG (153,1 ± 57,3 ml vs. 132,3 ± 60,4 ml, P
= 0,01). Het proximale marge afstand en het aantal opgehaalde lymfklieren waren niet significant verschillend tussen de twee groepen. De tijd tot de eerste flatus was vergelijkbaar tussen de groepen (3,3 ± 1,1 d vs. 3,5 ± 1,1 d, P
= 0,19), als de tijd tot orale inname opnieuw op te starten na de operatie was (4,6 ± 1,2 d vs. 4.7 ± 1.3 , P
= 0,56). Er was ook geen verschil in de lengte van het verblijf in het ziekenhuis na een operatie (9,7 ± 2,36 d vs. 9.5 ± 3.3, P
= 0,60) .table 2 Vergelijking van de chirurgische resultaten en postoperatief herstel
LATG ( n
= 121)
TLTG (n
= 92)
P
waarde
Operation tijd (min)
225,2 ± 41,5
220,3 ± 43,5
0.40
Bloedverlies (ml)
153,1 ± 57,3
132,3 ± 60,4
0.01
Aantal opgehaalde lymfeklieren
28,7 ± 7,5
29,9 ± 7,6
0.25
proximale resectie marge (cm)
4,6 ± 1,4
4,9 ± 1.5
0.13
Tijdsduur tot de eerste flatus (dagen)
3,3 ± 1,1
3,5 ± 1,1
0.19
Tijd om te beginnen orale inname (dagen)
4,6 ± 1,2
4,7 ± 1,3
0.56
Postoperatieve verblijf in het ziekenhuis (dagen)
9,7 ± 2.3
9,5 ± 3,3
0,60
De postoperatieve complicaties zijn opgenomen in Tabel 3. Er was geen sterfte in het ziekenhuis en 30-d sterfte. Complicaties ontwikkeld 23 (19,0%) patiënten in de groep LATG en 16 (17,4%) patiënten in de groep TLTG. Er was geen significant verschil tussen de twee groepen met betrekking tot de postoperatieve morbiditeit. Eén patiënt in de LATG groep onderging heroperatie wegens naadlekkage. Drie patiënten in de TLTG groep onderging heroperatie, één voor naadlekkage, een voor anastomotische strictuur, en één voor intracorporeal hemorrhage.Table 3 Vergelijking van postoperatieve complicaties
Variable
LATG (n
= 121)
TLTG (n
= 92)
P
waarde
Total complicatie
23
16
0.76
Anastomotic lekkage
1 1
1.00
Anastomotic vernauwing 2
3
0.65
intracorporeal bloedingen
1 2
0,58
abdominaal abces verhuur 4 1
0.39
longinfectie
3 1
0,64
Stasis
3 2
1,00
alvleesklier lekkage 2
1
1.00
Ileus
3 1
0,64
Lymphorrhea
1 1
1,00
Wound infectie
3 1
0,64
longembolie
0 1
0,43
Heroperatie 1
3
0.32
Mortality
0
0
Subgroepanalyse voor patiënten die TLTG ondergingen
De soorten anastomotisch methoden waren type A bij 18 patiënten, type B in 22 patiënten, type C in 10 patiënten en type D in 42 patiënten . De gemiddelde anastomotisch tijd was 57,5 ​​± 18,5, 40,0 ± 11,2 respectievelijk 39,0 ± 3,9 en 60,7 ± 17,5 min voor deze vier groepen. Intraoperative bloedverlies, aantal opgehaalde lymfeklieren en postoperatief herstel waren vergelijkbaar in de vier groepen. Vijf patiënten in type A-groep, vijf in type B-groep, twee in type C-groep, en vier in type D-groep had postoperatieve morbiditeit. De operatieve bevindingen en de daaropvolgende postoperatieve beloop gegevens worden getoond in tabellen 4 en 5.Table 4 chirurgische resultaten van 92 patiënten die onderging TLTG
Type A (n
= 18)
Type B (n
= 22)
Type C (n
= 10)
Type D (n
= 42)
Totaal (n
= 92)
Operation tijd (min)
305,6 ± 45,9 (250-380)
266,8 ± 38,7 (230-360)
278,0 ± 16,2 (250-300)
285,4 ± 36,1 (240-420)
279,5 ± 38,4 (230-420)
Anastomotic tijd (min)
57,5 ​​± 18,5 (35-90)
40,0 ± 11,2 (25- 60)
39,0 ± 3,9 (35-45)
60,7 ± 17,5 (45-105)
52,6 ± 18,9 (25-105)
Bloedverlies (ml)
80,6 ± 29,4 ( 50-160)
86,4 ± 39,7 (50-200)
87,0 ± 24,5 (50-120)
82,6 ± 33,7 (50-180)
83,1 ± 33,2 (50-200)
Ontvangen lymfeklieren
30,9 ± 5,8 (25-45)
34,6 ± 4,1 (25-42)
34,8 ± 6,1 (28-47)
36,1 ± 13,7 (24-69)
35,6 ± 8,9 (24-69)
eerste flatus (dag)
4,2 ± 0,8 (3-5)
3.6 ± 1.3 (2-7)
3,4 ± 0,8 (2-5)
3,5 ± 0,7 (2-5)
3,7 ± 0,9 (2-7)
vloeibaar dieet (dagen)
5,2 ± 0,8 (4-6)
4,9 ± 1,1 (3- 7)
4,6 ± 0,7 (4-6)
4,5 ± 0,9 (3-7)
4,8 ± 0,9 (3-7)
Soft dieet (dagen)
6.7 ± 1.3 ( 11/05)
6.3 ± 1.1 (5-8)
6,6 ± 0,8 (5-8)
6.5 ± 2.0 (5-15)
6.6 ± 1.5 (5-15)
Postoperatieve verblijf in het ziekenhuis (dagen)
10,9 ± 2,9 (9-20)
10,2 ± 2,4 (8-17)
10,1 ± 2,9 (8-18)
9.2 ± 1.5 (7-17 )
10,0 ± 2,3 (7-20)
data zijn gemiddelden ± standaarddeviaties (bereik)
Tabel 5 postoperatieve complicatie van 92 patiënten die onderging TLTG
Type A (n
= 18)
Type B (n
= 22)
Type C (n
= 10)
Type D (n = 42
)
Totaal (n
= 92)
postoperatieve complicaties
5
5 2
4
16
naadlekkage
1
anastomose vernauwing
1 2
intracorporeal bloedingen 1
1 1
stasis
1 1
lymphorrhea
1
longembolie 1
abdominaal abces 1
longinfectie 1
ileus 1
alvleesklier lekkage 1
wondinfectie 1
Discussion
laparoscopische-geassisteerde totale gastrectomie (LATG) is de meest voorkomende vorm van laparoscopische totale gastrectomie (LTG), waarbij de lymfeklieren worden verwijderd met behulp van een laparoscoop. Wanneer er in de resectie van het model en de reconstructie van het spijsverteringskanaal bevorderen, een overbuikheid assistent incisie wordt gemaakt. Totally laparoscopische totale gastrectomie (TLTG) is een ander type van LTG, zonder extra incisies of het aanraken van de tumor. Het vermindert de traumatische stress van chirurgische patiënten, omdat het alleen gaat om trocar wonden. In het begin wilden we de nadelen van omslachtige reconstructie te overwinnen door het aannemen van buitenlichamelijke anastomose. In 2007, we dachten dat we konden de chirurgische ingreep te verbeteren, dus we begonnen om intracorporeal anastomose gevolgd door LTG voeren. De veiligheid en de haalbaarheid van zowel TLTG en LATG bij de behandeling van maagkanker zich in de bovenste en middelste maag worden gecontroleerd door het onderzoek.
LATG is de meest gebruikte versie van LTG. In vergelijking met traditionele open gastrectomie, hebben de meeste studies gemeld dat LATG beter cosmesis, kortere ziekenhuis verblijven en sneller postoperatief herstel [15-18] kunnen bereiken. Omdat de reconstructie stap van TLTG is lastig, bedrijfszekerheid is een voortdurende zorg voor chirurgen. In onze studie, de gebruiksduur van TLTG iets korter dan die van LATG en intraoperative bloedverlies van de TLTG groep onder de in de LATG groep. Deze verschillen kunnen zijn vanwege de benodigde tijd voor mini-laparotomie, hetgeen tijdrovend. Ook anastomose via kleine incisies gemaakt met de hand manipulatie kan bloedverlies verhogen. Aangezien echter LATG werd uitgevoerd gedurende de beginperiode van de ervaring van de chirurg en TLTG werd uitgevoerd tijdens de late periode, wanneer dit tijdsverschil aanvaardbaar. Onze resultaten lieten zien dat de totale complicaties waren vergelijkbaar tussen de twee groepen. Zo zijn wij van mening laparoscopische chirurgen met ruime ervaring kon in staat zijn om een ​​veilige en effectieve spijsverteringskanaal reconstructie te bereiken met behulp van de TLTG methode met een complicatie die vergelijkbaar is met die van LATG.
Volgens onze ervaring, TLTG verschilt van LATG in vele manieren. Allereerst intracorporale reconstructie vaststelling endoscopische nietmachines of persoonlijk naaitechnieken een spanningsvrije anastomose bereiken en onnodige schade aan het omringende weefsel te verminderen. Ten tweede kan TLTG worden omschreven als een "no touch tumor" operatie. Het voorkomt het directe contact en extrusie van tumoren. De voordelen van deze methode zijn dat het vermindert of vermijdt stimulatie van de laesie en voldoet aan de beginselen van tumorvrij techniek en non-touch radicale excisie van maagkanker. Ten derde TLTG vereist een kleine incisie in plaats van de minilaparotomy. Bij LATG, is er altijd een extra 6-7 cm incisie onder zwaardvormig. Voor zwaarlijvige patiënten, kan de incisie zolang 8-10 cm. Daarentegen bij TLTG, de zachte onderbuik wand, kan de arts eenvoudig de incisie voor de 10 mm trocar verbreden onder de navel een halve cirkel 3-4 cm incisie nabij de navel, zodat het monster in een kan worden geëxtraheerd juiste weg. Enerzijds zou de kleinere insnijdingen minder traumatisch en minder invasief, anderzijds, vermijdt de moeilijkheid bij reconstructie van anastomose als gevolg van beperkte operatieveld speciaal voor zwaarlijvige patiënten [19].
In onze studie hebben we zijn twee methoden van IE, met inbegrip van mechanische nietjes en de met de hand genaaid hechtdraad techniek aangenomen. De mechanische anastomose gepresenteerd vele technische problemen zoals moeilijkheden blootstelling, mogelijk versterkt hechten variatie in de diameter van de slokdarm en een zwak punt dubbele nieten [20, 21]. Als gevolg van de technische problemen van laparoscopische anastomose en bezorgdheid over anastomotische complicaties met behulp van de nieten methode werden we aangemoedigd om de intracorporeal met de hand genaaid end-to-side esophagojejunostomy gebruiken. In onze studie, 42 patiënten ondergingen de intracorporeal met de hand genaaid esophagojejunostomy. Voor deze subgroep de gemiddelde gebruiksduur is 285,4 min met een gemiddelde bloedverlies van 82,6 ml. De tijd tot de eerste flatus en orale inname was 3,5 dagen en 4,8 dagen en de gemiddelde postoperatieve opnameduur was 10,0 dagen. Een recente literatuurstudie mits de chirurgische resultaten van TLTG [22]. De gemiddelde chirurgische tijd en de gemiddelde bloedverlies waren 254,2 min en 114,0 ml. De tijd tot de eerste flatus en tijd opnieuw orale inname was 3,3 dagen en 5,0 dagen en de gemiddelde postoperatieve opnameduur was 12,0 dagen. Uit de vergelijking en onze aanvaardbare resultaten van mortaliteit en complicaties, is dat de intracorporale hand genaaid esophagojejunostomy na TLTG veilig en haalbaar is geverifieerd. Als echter de hand genaaid methode, de chirurg moet worden bedreven in laparoscopische hechting techniek en de werking neigt te lang duren. Onze ervaring leert dat de geleidelijke praktijk effectief de leertijd kunnen verkorten. Zo kunnen chirurgen eerst oefenen op de simulator, dan oefenen op diermodellen en eenvoudige hechtdraad onder laparoscopie en draai naar laparoscopische gastro-intestinale anastomose in het einde. In de tussentijd kan intracorporeal met de hand genaaid hechtingen worden vereenvoudigd met bepaalde nieuwe laparoscopische instrumenten. Knooploze prikkeldraad hechtingen (V-Loc ™; Covidien Mansfield, MA, USA) kan de tijd van de anastomose te verminderen en instaan ​​voor de veiligheid van de anastomose, zonder tussenkomst van permanente tractie gedurende de gehele anastomose procedure
Conclusie
Concluderend TLTG. met intracorporeal anastomose is een veilige en werkbare methode voor de behandeling van maagkanker. Met de verbeterde cosmesis, minder bloedverlies en snel herstel, TLTG genereert gunstige effecten. Chirurgen kiest bepaalde intracorporeal methoden op basis van hun voorkeur en ervaring. Met de hand genaaid end-to-side esophagojejunostomy is een optimale intracorporeal anastomose aanpak
Afkortingen
ASA.
American Society of Anesthesiologists
BMI.:
body mass index
EE:
buitenlichamelijke esophagojejunostomy
IE:
intracorporeal esophagojejunostomy

LATG:
-laparoscopie bijgestaan ​​totale gastrectomie
LTG:
laparoscopische totale gastrectomie
TLTG:
totaal laparoscopische totale gastrectomie
TNM:
tumor-node-metastase
TPN:
totale parenterale voeding

verklaringen
Dankwoord
Dit werk werd ondersteund door subsidies van Natural Science Foundation van de provincie Zhejiang (No. LY12H16026); Ministerie van Onderwijs van de provincie Zhejiang (No. Y201326835); en Chinese Medical Technology Foundation van de provincie Zhejiang (No. 2012ZA087), Open AccessThis artikel China voor is onder de voorwaarden van de Creative Commons Attribution 4.0 International License (http verdeeld:.. //creativecommons org /licenties /by /4. 0 /), die onbeperkt gebruik, distributie en reproductie in elk medium toestaat, mits u de juiste krediet aan de oorspronkelijke auteur (s) en de bron te geven, een link naar de Creative Commons-licentie, en aangeven of wijzigingen zijn aangebracht. Alle auteurs gelezen en goedgekeurd het definitieve manuscript.</sub>

• Zweertjes als een exclusieve teken van maagkanker: verslag van een zeldzaam geval
• R-CHOP met een dosis verzwakt bestralingstherapie kunnen teweegbrengen goede prognose in de maag diffuus grootcellig B-cellymfoom