Buikpijn kan een symptoom zijn van langzame maaglediging. Het meest voorkomende type maagledigingsonderzoek is een procedure die wordt uitgevoerd door artsen in de nucleaire geneeskunde met behulp van radioactieve chemicaliën die de snelheid meten waarmee voedsel uit de maag wordt geleegd en de dunne darm binnenkomt. Onderzoeken naar maaglediging worden gebruikt voor het evalueren van patiënten die symptomen hebben die te wijten kunnen zijn aan een langzame en, minder vaak, snelle maaglediging. De symptomen van langzame lediging zijn voornamelijk misselijkheid, braken, buikpijn en een vol gevoel in de buik na het eten. De symptomen van snelle lediging zijn diarree, zwakte of een licht gevoel in het hoofd na het eten.
Voor een maagledigingsonderzoek eet een patiënt een maaltijd waarin het vaste bestanddeel van de maaltijd (bijvoorbeeld roerei of havermout voor vegetariërs), het vloeibare bestanddeel van de maaltijd (bijvoorbeeld water), of beide, worden gemengd met een kleine hoeveelheid radioactief materiaal. Een scanner (die werkt als een geigerteller) wordt over de maag van de patiënt geplaatst om de hoeveelheid radioactiviteit in de maag te controleren gedurende enkele uren nadat de testmaaltijd is gegeten. Naarmate het radioactief gelabelde voedsel uit de maag leegt, neemt de hoeveelheid radioactiviteit in de maag af. De snelheid waarmee de radioactiviteit de maag verlaat, weerspiegelt de snelheid waarmee voedsel uit de maag wordt geleegd
Sommige medicijnen, zoals verdovende pijnstillers en anticholinergica, kunnen een vertraagde maaglediging veroorzaken, terwijl andere medicijnen zoals metoclopramide (Reglan) en erytromycine een snelle maaglediging kunnen veroorzaken. Medicijnen die het ledigen van de maag vertragen, kunnen een vals abnormaal testresultaat geven, terwijl medicijnen die het ledigen van de maag versnellen een vals normaal resultaat kunnen geven. Daarom moeten medicijnen die het ledigen van de maag beïnvloeden 72 uur worden onthouden voordat ledigingsonderzoeken worden uitgevoerd.
Abnormaal hoge bloedglucose (suiker) niveaus kunnen ook het ledigen van de maag vertragen. Daarom is het belangrijk om de bloedglucosespiegels op bijna normale niveaus te brengen voordat ledigingsonderzoeken worden uitgevoerd bij mensen met diabetes die vatbaar zijn voor het ontwikkelen van hoge bloedglucosespiegels.
Een maagledigingsonderzoek wordt vaak gebruikt wanneer er een vermoeden bestaat dat er een abnormaal vertraagde maaglediging is, medisch genoemd vertraagde maaglediging. Vertraagde maaglediging geeft meestal aanleiding tot buikpijn na de maaltijd, misselijkheid en braken. De twee meest voorkomende oorzaken van vertraagde maaglediging zijn obstructie van de maaguitgang en gastroparese.
Maaguitgangsobstructie verwijst naar een aandoening waarbij het smalle kanaal dat van de maag naar de dunne darm leidt waar voedsel doorheen gaat (de pylorus genaamd) fysiek wordt geblokkeerd, en als gevolg daarvan komt voedsel het eerste deel van de dunne darm binnen (de zogenaamde pylorus). twaalfvingerige darm) langzaam of helemaal niet. De meest voorkomende oorzaken van obstructie van de maaguitgang zijn littekens of ontsteking van de pylorus door maagzweren, kanker van de maag of, soms, kankers in de buurt van de pylorus, bijvoorbeeld van de pancreas of twaalfvingerige darm. Een diagnose van obstructie van de maaguitgang wordt gesteld door tests zoals esophagogastroduodenoscopie (EGD), abdominale computertomografie (CT-scan) en bovenste GI-reeksen.
Zodra obstructie van de maaguitgang door geschikte tests is uitgesloten als oorzaak van vertraagde maaglediging, kunnen artsen een maagledigingsonderzoek uitvoeren om gastroparese te diagnosticeren. Gastroparese is een aandoening waarbij er sprake is van vertraagde maaglediging, maar de vertraging is niet te wijten aan obstructie. Het is eerder te wijten aan een abnormale functie van de spieren van de maag. Een normale functie van de maagspieren is nodig om voedsel van de maag naar de dunne darm te stuwen. Als de spieren of zenuwen die de spieren aansturen niet normaal werken, blijft er voedsel in de maag achter. Gastroparese wordt vaak veroorzaakt door ziekten en medicijnen. De meest voorkomende oorzaak van gastroparese is diabetes mellitus, die de functie van de zenuwen en spieren van de maag beïnvloedt. Veel gevallen van gastroparese hebben geen duidelijke oorzaak voor de disfunctie. Deze gevallen worden idiopathische gastroparese genoemd.
Een maagledigingsonderzoek kan ook worden gebruikt wanneer het vermoeden bestaat dat er sprake is van een abnormaal snelle maaglediging. Snelle maaglediging kan diarree en episodes van zwakte of een licht gevoel in het hoofd veroorzaken na maaltijden (ook wel het "dumping"-syndroom genoemd). Veelvoorkomende oorzaken van snelle maaglediging zijn maagoperaties en diabetes mellitus.
Bij patiënten met gastroparese blijven het voedsel en het eraan gehechte radioactieve materiaal langer dan normaal in de maag (meestal uren) voordat het in de dunne darm wordt geleegd. Hierdoor blijft de scanner nog uren na de testmaaltijd radioactiviteit vertonen in het gebied van de maag. Als abnormaal langzame lediging wordt aangetoond, kunnen medicijnen zoals metoclopramide (Reglan) worden gegeven om de lediging te versnellen en de symptomen te verbeteren. Als een abnormaal snelle maaglediging wordt gevonden, kunnen medicijnen worden gegeven om het legen te vertragen.
Er zijn geen bijwerkingen van een maagledigingsonderzoek. Het radioactieve materiaal wordt niet opgenomen in het lichaam en wordt uitgescheiden in de ontlasting. Desalniettemin mogen onderzoeken naar maaglediging en andere onderzoeken waarbij gebruik wordt gemaakt van radioactieve stoffen niet worden uitgevoerd bij zwangere vrouwen omdat de foetus wordt blootgesteld aan enige radioactiviteit.
Een röntgenfoto van de bovenste gastro-intestinale (GI) reeks toont abnormale lediging van barium aan bij patiënten met een ernstig ledigingsprobleem, maar het kan geen abnormale lediging in milde of matige mate diagnosticeren. Een antro-duodenale motiliteitsstudie of een elektrogastrogram kunnen afwijkingen in de spieren en zenuwen van de maag aantonen, maar ze evalueren niet direct de effecten van deze afwijkingen op de maaglediging. Er zijn andere experimentele methoden beschreven om de maaglediging te evalueren, bijvoorbeeld echografie, ademtesten met vetzuren en computertomografie met enkelvoudige fotonemissie (SPECT), maar deze tests zijn in zeer weinig centra beschikbaar.
Meer gezondheidsnieuws »
Wanneer moet u in het ziekenhuis worden opgenomen voor colitis ulcerosa?
Wat zijn symptomen van colitis ulcerosa? Colitis ulcerosa is een inflammatoire darmaandoening die levensbedreigend kan zijn wanneer de symptomen oplaaien. U moet worden opgenomen in het ziekenhuis
Maagpijn:oorzaken, typen en preventie
Wat is maagpijn of ongemak? Maagpijn en ongemak kunnen verschillende oorzaken hebben. Soms kunt u gedurende korte of lange tijd pijn/ongemak hebben in een bepaald deel van uw buik of over de hele
Te veel zuur in de maag:wat veroorzaakt reflux en zure refluxziekte?
Als u naar antacida zoekt om brandend maagzuur te behandelen, bent u niet de enige. Zure reflux is een veelvoorkomend probleem, hier leest u hoe u het kunt aanpakken met veranderingen in levensstijl.
