Het FODMAP-dieet wint aan populariteit op blogs, media en in de onderzoeken. Betekent dit dat dit "nieuwe" idee iedereen zou kunnen helpen of is het weer een gevreesd rage-dieet?
Onthoud dat meer dan 100 jaar geleden onderzoekers dachten dat koolhydraten het grootste probleem waren voor mensen met spijsverteringsproblemen. Recente onderzoeken beginnen een significante verbetering (74%) van spijsverteringssymptomen te laten zien met behulp van het FODMAP-dieet [1]. Op basis daarvan denk ik dat het idee de moeite waard is om dieper in te gaan. Laten we dus beginnen met een inleiding van wat u moet weten.
Laten we beginnen met de naam van de alfabetsoep:"FODMAP." Het is een medisch acroniem voor Fermentable, Oligosachariden, Disachariden, Monosachariden en Polyolen. Lekker toch? Het dieetgedeelte van de naam verwijst naar een volgorde waarin de voedingsmiddelen met een hoger FODMAP-gehalte worden verwijderd en langzaam weer worden toegevoegd. Laten we eerst uitzoeken wat die grote woorden betekenen, dan zal ik je vertellen hoe ze pijn kunnen doen u en hoe u ze kunt vermijden.
F is voor Fermentable – In deze context vindt de fermentatie van deze koolhydraten plaats in de dunne of dikke darm. In veel gevallen is dit normaal en gebeurt het bij gezonde mensen. Maar bij mensen met IBS veroorzaakt de fermentatie meer pijn dan normaal. De theorie hier is (bij getroffen mensen) dat een vermindering van alle fermentatie de kwaliteit van het leven van patiënten zal verbeteren.
O is voor oligosachariden - "Oligo" is een Grieks voorvoegsel voor weinig of weinig en saccharide is een ander woord voor suiker. Dit is dus een woord dat koolhydraten met een korte keten betekent. In het geval van FODMAPS hebben we het specifiek over fucto-oligosachariden (fructanen) en galacto-oligosachariden (galactanen). De fructanengroep bestaat uit FOS en inuline. Glacatanen bestaan uit raffinose en stachyose (voornamelijk te vinden in bonen).
D is voor disachariden - "Di" betekent twee, en opnieuw saccharide wat suiker betekent. Dit woord betekent dus twee aan elkaar gekoppelde suikermoleculen. Interessant is dat onderzoekers in het geval van FODMAP's niet geloven dat alle disachariden problematisch zijn... alleen lactose (melksuiker).
M is voor monosachariden - "Mono" betekent één, dit woord wordt gebruikt om één basissuikermolecuul te beschrijven. In de context van FODMAP's impliceren onderzoekers niet alle monosachariden alleen fructose.
En
P is voor polyolen – Dit is een andere naam voor suikeralcoholen zoals sorbitol, mannitol, xylitol en isomalt. Deze suikers worden door iedereen slecht opgenomen en zijn vrij om door bacteriën te worden gefermenteerd, waar de bacteriën ze ook vinden. Zelfs gezonde mensen kunnen spijsverteringsproblemen krijgen door het eten van suikeralcoholen.
Ik weet zeker dat je denkt:"Geweldig, maar wat kan het mij schelen?" Nou, het blijkt dat onderzoekers hebben ontdekt dat deze specifieke voedingsmiddelen bijdragen aan spijsverteringsproblemen zoals diarree, constipatie, winderigheid, pijn en een opgeblazen gevoel.
Simpel gezegd, onderzoekers hebben deze voedingsmiddelen geïsoleerd als mogelijk schadelijk voor de spijsvertering, omdat ze allemaal één specifiek kenmerk delen:ze worden slecht opgenomen in de dunne darm. [2] Als ze niet goed worden opgenomen, kunnen ze te lang in de darmen blijven hangen en een feestmaal worden voor bacteriën, waar de "F" van fermenteerbaar in het spel komt.
Terwijl de bacteriën de voedingsstoffen fermenteren, beïnvloeden hun afvalproducten ons. Dit kan de intra-abdominale druk verhogen, wat zowel maagpijn als refluxproblemen kan veroorzaken. [3] Er wordt gedacht dat sommige van hun bijproducten een feedbacklus activeren die de darmmotiliteit reguleert, waardoor de transittijden van de dunne darm worden versneld. [4] Er is ook een toename van de osmotische belasting (of meer water dat wordt geleverd om de dunne darm en de dikke darm te distilleren) vanwege de grootte van sommige moleculen. [5]
De gedachte is dat als we de snelheid, druk en hoeveelheid water die aan de dikke darm wordt afgeleverd, verhogen, dit meer spijsverteringsproblemen zal veroorzaken. En met een succespercentage van 74% bij mensen die stoppen met het eten van deze voedingsmiddelen, lijkt het erop dat dit een uiterst nuttig idee is voor sommige mensen met spijsverteringsproblemen.
De onderzoekers erkennen dat het FODMAP-dieet niets geneest, maar wel een grote symptoomverlichting kan geven. Dus, hoe zou u bepalen of u iemand bent die reageert op FODMAP's en baat zou kunnen hebben bij het vermijden van voedingsmiddelen met een hoger FODMAP-gehalte? Test ze te verwijderen en voeg ze dan weer toe.
De kern van onze boodschap, hier bij SCDlifestyle, is dat elk voedsel moet worden getest. En voedingsmiddelen die grotere hoeveelheden FODMAP's bevatten, staan hoog op de lijst van voedingsmiddelen die moeten worden getest als je nog steeds spijsverteringsproblemen hebt, zelfs nadat je granen, zetmeel en suikers hebt geëlimineerd.
Stap 1 bij het testen van FODMAP-intolerantie is het verwijderen van voedingsmiddelen met een hoog FODMAP-gehalte, waaronder:
Vruchten :appel, abrikoos, avocado, braambes, kers, lychee, nashi, nectarine, perzik, peer, persimmon, pruim, pruim, watermeloen en gedroogd fruit
Groenten :asperges, artisjok, rode biet, paprika, broccoli, spruitjes, kool, bloemkool, aubergine, venkel, knoflook, prei, champignon, okra, ui, sjalotten, suikermaïs
Zoetstoffen :honing, glucosestroop, sorbitol, mannitol, isomalt, maltitol, xylitol
Peulvruchten :alle bonen, kikkererwten en linzen
Zuivel :melk van koe, geit, schaap, vla, roomijs, yoghurt, zachte onrijpe kaas
Granen :tarwe, rogge, gerst
Wacht dan 4-6 weken en kijk hoe je je voelt...
Nee, in feite is er nooit aan gedacht als een langetermijnoplossing. Dit is iets waar veel mensen het niet over hebben. Maar stap 2 in dit dieet is om het voedsel weer aan je dieet toe te voegen. Dit is wat een van de meest recente onderzoeken in 2012 te zeggen had:
“Er kan een proef met een laag FODMAP-dieet worden gedaan. Dit wordt gewoonlijk aanbevolen voor 4-6 weken, waarna een hernieuwde behandeling van potentieel goed geabsorbeerde koolhydraten kan worden ondernomen, dat wil zeggen fructose, lactose, sorbitol en mannitol. Tolerantie voor fuctans en GOS [galactans] kan dan worden getest.” [6]
Het lijkt erop dat deze onderzoekers hetzelfde geloven als wij, namelijk dat elk voedsel schadelijk kan zijn, afhankelijk van de gezondheid van het lichaam of de geconsumeerde hoeveelheid. Het is vermeldenswaard dat in mijn bespreking van de FODMAP-literatuur het gewoonlijk een dieet werd genoemd om symptoomverlichting te bieden, niet als curatief.
Ik denk dat ze leren wat we hebben, namelijk dat iedereen een aangepast dieet heeft en dat dieet zal veranderen afhankelijk van de gezondheid van het maagdarmkanaal. Hier is nog een citaat uit die studie:
“Bovendien hebben FODMAP’s prebiotische effecten door de aanmaak van korteketenvetzuren na fermentatie. Daarom worden alle patiënten aangemoedigd om te proberen FODMAP's opnieuw te introduceren tot een niveau dat ze gemakkelijk kunnen verdragen."
We weten dat vetzuren met een korte keten zeer gunstig kunnen zijn voor de dikke darm. En er zijn veel voorstanders van prebiotica om te helpen bij spijsverteringsstoornissen. Maar daarnaast zijn de meeste FODMAP-groenten en -fruit niet gevuld met gifstoffen, dus ze mogen niet als slecht voedsel worden bestempeld.
Persoonlijke ervaring kan altijd de theorieën overtroeven. Dus op dit moment ben ik er zeker van dat je benieuwd bent of we FODMAP's hebben getest.
De eerste keer dat ik ze probeerde, merkte ik kleine reacties op sommige hogere FODMAP-voedingsmiddelen. Uien, broccoli en bloemkool zaten eerst niet lekker, maar een paar weken later gebruikte ik dezelfde geleidelijke introductietechnieken die we nu leren en deed het prima met kleinere doses. Ik ga er nog steeds prima mee om.
Jordan was net zo FODMAP-gevoelig als ze zijn eerste jaar op dieet. Hij kon zelfs geen kop gekookte broccoli eten. Hij kon ook geen knoflook of ui doen - zelfs niet een klein beetje voor de smaak zonder enkele heftige reacties op te merken. Drie jaar later kan hij dat voedsel prima verdragen. Ik heb zelfs het gevoel dat hij verschillende high FODMAP-voedingsmiddelen in één keer pureert, zoals appels, asperges en avocado's.
Dus, waren het de FODMAP-voedingsmiddelen? Toevallig? Iets anders?
Paradoxaal genoeg zullen veel mensen op korte termijn verlichting zien door voedsel met een hoog FODMAP-gehalte te verwijderen, maar de meesten kunnen dit zonder problemen pas weken later weer toevoegen. Dus, wat is hier aan de hand?
In onze ervaring denken we dat een paar factoren een rol spelen. De eerste is het additieve effect. Als uw dieet kleine hoeveelheden van al deze FODMAP-voedingsmiddelen bevat die u dagelijks eet en u snijdt ze allemaal weg, zult u waarschijnlijk enige verlichting ervaren, maar het is ook waarschijnlijk dat u sommige van deze voedingsmiddelen elke dag in kleine hoeveelheden kunt eten en geen problemen hebben.
Instinctief zouden we dit moeten weten (maar ik vergeet het vaak); het is tenslotte universeel voor alle voedingsmiddelen, niet alleen voor FODMAP's. We hebben een hogere tolerantie voor alles wat we eten... Eet 10 bananen, 5 kopjes broccoli of 10 kopjes spinazie en je zult voor elk van die overtredingen evenveel tijd op het toilet doorbrengen. Het lijkt erop dat de tolerantie voor FODMAP-voedingsmiddelen gewoon lager is bij gevoelige mensen.
De tweede factor lijkt de darmgezondheid te zijn. Na een wash-outperiode van het verwijderen van hoge FODMAPS, hoge salicylaten en andere giftige voedingsmiddelen, verbetert de tolerantie van mensen voor al het voedsel bijna universeel. Waarom? Misschien is het de SIBO-verbinding, het opnieuw in evenwicht brengen van de darmflora, het doden van ziekteverwekkers of het verminderen van de ontstekingsniveaus gedurende een paar weken waardoor er enige genezing kan plaatsvinden. Ik denk niet dat iemand het op dit moment met zekerheid kan zeggen, maar ik geloof dat de relatieve gezondheid van de darm de belangrijkste factor is in voedseltolerantie.
Samenvattend, als u denkt dat FODMAP-voedingsmiddelen uw spijsverteringssymptomen kunnen veroorzaken, kunt u hier als volgt achter komen:
Stap1. Verwijder FODMAP-voedsel gedurende 4-6 weken en houd uw symptomen gedurende deze tijd bij
Stap2. Introduceer het voedsel opnieuw met behulp van onze 3-dagenregel voor geleidelijke herintroductie en houd uw symptomen bij.
In de toekomst zullen we onderzoeken hoe onze darmflora verandert als reactie op wat we eten. Maar ik denk dat de meeste mensen FODMAP's aankunnen als ze een gifarm dieet volgen, hun algehele dieet niet extreem FODMAP-zwaar is en ze dan langzaam opnieuw introduceren.
Heb je high FODMAP voedingsmiddelen getest? Ik hoor graag je ervaring hieronder in de reacties.
-Steve
__________________________________________________
[1] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17000196
[2] http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1440-1746.2009.06149.x/full
[3] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22488077
[4] http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2036.2006.03186.x/full
[5] http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2036.2010.04237.x/full
[6] http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3388522/
Gastro-oesofageale reflux:wat veroorzaakt het?
Perfect poepen (op de radio)
Kunnen supplementen met spijsverteringsenzymen helpen bij uw spijsverteringsproblemen?
15 tips voor een gezonde zomer
Waarom polyfenolen belangrijk zijn en hoe ze je darmbacteriën voeden
Anticonceptiepillen teruggeroepen vanwege gevaar voor onbedoelde zwangerschap
Waarom wordt een milt verwijderd bij een distale pancreatectomie?
Wat is distale pancreatectomie? Een distale pancreatectomie omvat chirurgische resectie van het lichaam en de staart van de pancreas. Een pancreatosplenectomie (pancreaticosplenectomie) of milts
Kan een Keto-dieet je PDS helpen? | Een diëtist legt het uit.
Zoals je misschien onlangs hebt gehoord, is er veel geroezemoes geweest rond het ketogene (keto) dieet en het vermogen om het prikkelbare darm syndroom (PDS) te beheersen - maar werkt het echt? Vandaa
Orale seks kan bacteriële vaginose veroorzaken
Een nieuwe studie gepubliceerd in het tijdschrift PLOS Biologie heeft aangetoond dat diverse microbiële populaties vaginale kolonisatie van pathogenen kunnen vergemakkelijken, wat op zijn beurt de k