Mevr. Ed van Mrs. Ed's Research and Recipes

We maken er een prioriteit van om SCD-persoonlijkheden van over het internet te benadrukken. We horen graag succesverhalen en willen de kennis verspreiden van degenen die dapper genoeg zijn om hun specifieke verhalen over koolhydraatdieet te delen.

Deze week zijn we verheugd om Tracee (mevrouw Ed) ​​in de schijnwerpers te zetten die een blog heeft genaamd Mrs Ed's Research and Recipes. Haar blog beschrijft haar geweldige reis in het moederschap en SCD, die ze samenvat door te zeggen:"We zijn een huishouden dat te maken heeft met autisme, voedselallergieën, coeliakie, de ziekte van Crohn, chronische constipatie, ernstig kieskeurig eten en snurken..." Haar verhaal inspireert me altijd als ik zin om op te geven…

Breng wat tijd door op haar site en je staat voor een traktatie ... letterlijk. Ik vind het echt leuk, want ze maakt niet alleen wat

ongelooflijk geweldige SCD-legale maaltijden, zoals mijn persoonlijke favoriete mangokip of varkensvlees, maar ze vindt ook heel interessant onderzoek om met iedereen te delen dat ons allemaal slimmer maakt. Haar korte maar lieve bericht stuurde mensen naar de serie Healthy Skeptic over spijsvertering en GERD alleen al is het lezen waard, want dat is een van de meest informatieve artikelen over die ik ooit heb gelezen.

We hadden de gelegenheid om haar onze SCD Diet-succesvragen te stellen en ze bracht ongelooflijk waardevolle kennis in de mix. Lees dit een keer per maand en blijf gemotiveerd... geniet ervan. Als je ook maar iets doet, klik dan op haar link naar de website van Dr. Ayers over verkoelende ontstekingen, je zult een schat aan kennis leren van de informatie die hij deelt.

1:Waarom ben je met het dieet begonnen (symptomen, gezondheidsprobleem)?

Ik had als kind een heel gevoelige buik, die ik leek te ontgroeien, en ik heb mijn hele leven geplaagd door ernstige aften. Toen ik 15 was, kreeg ik zweren ter grootte van nikkel in mijn keel, vergezeld van ernstige vermoeidheid. Ik werd continu getest op mono, wat altijd negatief zou zijn. Toen ik achter in de twintig was, duurden de aanvallen van vermoeidheid/zweren 5-9 weken per keer. De dokters zouden zeggen "jij bent het gewoon".

Mijn broer, die nu 40 is, heeft autisme. Hij is ongeveer 5'3 "en draagt ​​maat 12 slim in kinderkleding, maar niemand heeft er ooit aan gedacht om zijn maag-darmkanaal te controleren. Ik herinner me dat het voor mijn moeder heel moeilijk was om hem ergens heen te brengen en hem klaar te maken voor school. We moeten in het openbaar een gezicht zijn geweest ... een vrouw van 4'11 "die een schreeuwend kind sleept en ik die ongeveer 10 voet achter me loopt. Halverwege de jaren zeventig kwam ze een boek tegen met de titel "Waarom uw kind hyperactief is" van Dr. Ben Feingold. Het ging over een dieet dat kunstmatige conserveermiddelen uit het dieet haalt. Bekijk het hier.

De reactie van mijn broers was geweldig, terwijl hij nog steeds autistisch was, verdween de driftbui. We zouden eigenlijk als gezin ergens heen kunnen gaan zonder uitbarstingen. We schrijven dit dieet toe aan mijn broer die een stuk beter functioneert. (Het Feingold-dieet wordt nog steeds genegeerd door de medische gemeenschap)

Mijn zoon, Gordon, ontwikkelde maag-darmproblemen toen hij één week oud was:groeiachterstand, projectiel braken en huilde in perioden van 12 tot 16 uur. De dokters zouden het afschrijven als koliek, maar toen zag ik een poster over GERD achter een van de deuren in de wachtkamers. Behandeling voor GERD leek alles een tijdje beter te maken. Op 18 mnd bracht hij een maand door met antibiotica en stopte daarna met praten. Hij zou weken achtereen op een vloeibaar dieet gaan en weigerde te eten. Zijn driftbuien konden uren aan een stuk duren. Een jaar later kwamen we informatie over Omega-3's tegen en probeerden we het Feingold-dieet. De sprongen die hij maakte waren buitengewoon; hij was echter nog steeds autistisch. Zijn driftbuien waren verdwenen, hij kon brabbelen en communiceren met volwassenen. We waren enthousiast en hadden geen idee dat we nog meer voor hem konden doen. Toen ik informatie tegenkwam over het GFCF-dieet voor autisme, leek het een beetje vergezocht. De meeste kinderen waarvoor het werkte, hadden echter gi-problemen die identiek waren aan die van Gordon, dus het was het proberen waard. We kregen geen reactie, hoewel we er later achter zouden komen dat we allebei ernstige glutenproblemen hadden. Gelukkig was ik hier en daar wat informatie op de SCD tegengekomen. Het feit dat het gericht was op beter verteerbaar voedsel wekte mijn interesse.

2:Hoe heeft het SCD-dieet je leven veranderd?

Drie weken na het dieet gebeurde het meest verbazingwekkende. Gordon begon ongeveer 5 nieuwe woorden per dag te zeggen, zijn motoriek kwam net terug en hij merkte andere kinderen op. Dit is allemaal van de ene op de andere dag gebeurd! Hij had een paar maanden lang de grootste glimlach op zijn gezicht. Binnen een jaar ging hij van non-verbaal naar gemiddeld taalgebruik, hoewel zijn uitspraak nog wat werk nodig had. Hij is nu op tijd begonnen met de kleuterschool. Op de meeste gebieden is hij niet te onderscheiden van zijn leeftijdsgenoten. Hij heeft nog een paar problemen, zoals niet altijd naar mensen kijken als ze met hem praten, en hij heeft een milde PDD-diagnose. Iedereen die hem kende vóór het dieet, zal je vertellen dat hij niet hetzelfde kind is. Degenen die dat niet geloofden, geloven degenen die dat zeggen gewoon niet!

Gedurende deze tijd ontdekte ik dat ik problemen had met gluten en bakkersgist. Het elimineren van deze hield mijn zweren weg en verminderde langzaam mijn sinusallergieën met ongeveer 80 procent. Ik kon eindelijk stoppen met het dagelijkse allergiemedicijn! Het bleek dat ik coeliakie en Crohn heb (de keelzweren waren van Crohn). Ik heb een van die banen waar ik niet veel het daglicht zie, en ben en gestrest, dus ik had geen tijd om SCZ voor mijn zoon en GF voor mezelf te leren. Ik heb net zijn SCD-eten een tijdje gegeten en had veel meer energie opgemerkt. Toen ik eindelijk tijd had om GF voor me te koken, werd ik weer vermoeid en verlangde ik naar suiker (het afkicken van de suikergewoonte was moeilijk voor mij, dus elke hunkering deed een alarm afgaan). Als ik mijn energieniveau op peil wil houden, moet ik SCD eten. Ik zal wat gf-voedsel eten als we uit eten gaan, vooral op vakantie, maar ik houd me meestal aan de SCD. In eerste instantie dacht ik dat het een tijdelijk dieet was, totdat we genezen waren, maar hoe meer ik over voeding las, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat dit voor sommigen van ons misschien wel de beste manier is om te eten. Ik geniet echt van de blog Cooling Inflammation van Dr. Ayers, een celbioloog. Hij bespreekt hoeveel van de chronische gezondheidsproblemen die we tegenwoordig hebben, te wijten zijn aan ontstekingen in de voeding. Zijn anti-inflammatoire dieetaanbevelingen lijken erg op de SCD:Cooling Inflammation

3:Wat was de grootste uitdaging waarmee je te maken kreeg tijdens het dieet en hoe heb je die overwonnen?

De grootste uitdagingen waren het vinden van recepten en je niet beroofd voelen. Ik ben dol op kookboeken en gelukkig zaten er een paar mooie tussen. Ik bestelde ze allemaal, zodat ik foto's kon bekijken van alle dingen die ik kon hebben. Ik experimenteer ook graag met eten, maar het duurde even voordat ik eindelijk succes had met mijn eigen recepten. Ik herinner me dat ik veel experimenten heb weggegooid. Toen ik eenmaal een paar favoriete recepten had om naar toe te gaan, begon het leven weer "normaal" te voelen, waardoor het gemakkelijker werd om me aan het dieet te houden. Dat was een belangrijke reden om een ​​blog te starten, misschien zouden meer SCD-recepten anderen kunnen helpen om zich aan het dieet te houden.

De andere uitdaging is de medische gemeenschap. Er is altijd een afschuwelijke blik wanneer ze ontdekken dat ons kind een speciaal dieet volgt. De media hebben de Amerikanen overtuigend verteld dat speciale diëten "gevaarlijk" zijn, ondanks stapels medisch onderzoek om het tegendeel te bewijzen. Niemand denkt er zelfs aan om naar dit onderzoek te zoeken, zelfs artsen niet, omdat onze voedselpiramide-hersenspoeling zo effectief is geweest. De voedselpiramide is een zeer inflammatoir dieet dat gevaarlijk is voor velen van ons, maar een echt voordeel is voor de farmaceutische en industriële voedselwinsten. Dat is de andere reden voor mijn blog, om te wijzen op een deel van het onderzoek waar we aandacht aan moeten besteden. Ik hoop hier in de toekomst meer tijd voor te hebben.

4:Wat is het nummer 1 advies dat u iemand zou geven die overweegt met het dieet te beginnen?

Doe het gewoon. Probeer het eens een maand eerlijk uit. Zie het als een fascinerend wetenschappelijk experiment en ga ervoor. Het is misschien wel de beste investering die je ooit hebt gedaan. En als de SCD niet voor u werkt, blijf dan zoeken naar het "jij"-dieet, waar uw lichaam het beste op werkt. Het kan geen kwaad om God te vragen je te helpen met richting.

Dank u mevrouw Ed, u bent geweldig!

• Wat weerhoudt u ervan om met het SCD-dieet te beginnen?
• Waarom fructosemalabsorptie gas, krampen en diarree veroorzaakt en hoe je het kunt verslaan