Britse richtlijnen voor tests verschillen drastisch van die in de VS,

meldt Saho Dr. Sunita Sah oefende een aantal jaren algemene geneeskunde uit in de National Health Service van het Verenigd Koninkrijk. Toen ze naar de Verenigde Staten kwam, ze merkte iets vreemds op.

De Britse richtlijnen voor tests zoals mammogrammen en screening op darmkanker verschilden drastisch van die in de VS, hoewel ze gebaseerd waren op hetzelfde medische bewijs.

"Het hebben van colonoscopie op 50-jarige leeftijd - dat vond ik nogal vreemd toen ik naar de VS verhuisde, omdat je in het VK niet echt hoort over mensen die colonoscopieën hebben als screeningsprocedure, " zei Sah. "Het is veel minder ingrijpend om te testen op bloed in de ontlasting. Het is ook minder duur en heeft niet de risico's van het uitvoeren van een colonoscopie."

Nu een assistent-professor management en organisaties bij Cornell, Sah en Ismail Jatoi van de Universiteit van Texas Health, San Antonio, zeggen dat de behandelrichtlijnen die worden aanbevolen door medisch-specialistische organisaties eerder een beroep doen op meer gebruik van gezondheidszorg en overdiagnose verergeren, overbehandeling en stijgende zorgkosten. Hun commentaar, "Klinische praktijkrichtlijnen en het overmatig gebruik van gezondheidszorgdiensten:behoefte aan hervorming, " verscheen 18 maart in de Canadian Medical Association Journal .

De implicaties zijn aanzienlijk, ze zei, omdat richtlijnen geacht worden standaard evidence-based behandelingspraktijken te bieden voor alle artsen.

"De aanbevelingen van gespecialiseerde organisaties - zoals het American College of Cardiology of het American College of Radiology - laten een specialistische vooringenomenheid zien bij het aanbevelen van agressievere en/of frequentere screeningprocedures, " zei Sah, een expert op het gebied van belangenverstrengeling. "Vooral in de VS waar het fee-for-service compensatiemodel de geneeskunde domineert, die verschilt van landen als het VK, je ziet nog meer aanbevelingen voor een groter gebruik van de gezondheidszorg."

Specialiteitsbias verwijst naar de neiging van artsen om de behandelingen aan te bevelen waarin ze zijn opgeleid om te geven. Bijvoorbeeld, gelokaliseerde prostaatkanker kan worden behandeld met een operatie of bestraling.

"Als je naar een chirurg gaat, de kans is groot dat ze u eerder een operatie aanbevelen; als u naar een radiotherapeut-oncoloog gaat, ze zullen eerder aanbevelen dat u straling heeft, "zei ze. "Ze geloven allemaal vaak dat de behandeling waarin ze zijn opgeleid de beste is."

Bij screening op dikkedarmkanker, het panel van het American College of Gastroenterology - allemaal gastro-enterologen - adviseerde colonoscopie als de beste strategie.

Maar de Preventive Task Force van de Verenigde Staten, zonder gastro-enterologen of gastro-intestinale chirurgen, aanbevolen om de ontlasting te testen, sigmoïdoscopie (een onderzoek van alleen het onderste deel van de dikke darm) of colonoscopie als laatste redmiddel. Het testen van ontlasting werd ook aanbevolen door het panel van de European Society of Medical Oncology, die bestond uit zes medisch oncologen, geen gastro-enterologen en een gastro-intestinale chirurg. Het panel zei dat er beperkt bewijs was dat screeningscoloscopie effectief is.

"Colonoscopieën zijn invasiever dan het testen van ontlasting en brengen mogelijk grotere risico's en kosten met zich mee voor patiënten - maar verhoogd klinisch volume en winst voor gastro-enterologen, "zei Sa.

Specialiteitsrichtlijnen zijn ook onderhevig aan vooroordelen over de vergoeding voor service, volgens het commentaar. Artsen die voor elke behandeling een vergoeding ontvangen, kunnen geneigd zijn die behandeling vaker aan te bevelen, omdat ze er een financieel belang bij hebben.

"De vooringenomenheid is niet noodzakelijk kwaadwillig of opzettelijk, " zei Sah. "In een fee-for-service-omgeving, ze kunnen bevooroordeeld zijn om meer te doen in plaats van minder, dus het wordt een gewoonte."

Maar meer is niet per se beter, ze zei. "Soms zijn de risico's van die procedures gewoon niet de voordelen waard."

De auteurs pleiten voor een vermindering van belangenconflicten in het fee-for-service-model, en meer professionele diversiteit in de samenstelling van de richtlijncommissies. "Je hebt verschillende stemmen nodig in die commissies, "zei Sa.

En patiënten konden hun artsen vragen welke richtlijnen ze volgen en waarom. "Stel ze vragen, " zei ze. "Vraag uw arts om hun denkproces uit te leggen bij het aanbevelen van de specifieke richtlijn en de voor- of nadelen van de ene richtlijn versus de andere."

Cornell University heeft speciale televisie- en audiostudio's beschikbaar voor media-interviews die Full HD ondersteunen, ISDN en webgebaseerde platforms.

• Studie:ongeveer een derde van de glutenvrije voedingsmiddelen testte positief op de aanwezigheid van gluten
• Voedingsvezels kunnen chronische obstructieve longziekte helpen voorkomen