Dus hoe begint het? Staatsafdelingen van gezondheid, en wereldgezondheidsinstanties, noem de symptomen van COVID-19 als koorts, een droge hoest, keelpijn, vermoeidheid en kortademigheid. Maar clinici zouden er nog veel meer aan toevoegen.
Voor een, veel gevallen hebben helemaal geen symptomen, en dergelijke patiënten zijn asymptomatische dragers.
Anderen kunnen een verminderd of afwezig reuk- of smaakvermogen hebben, veranderde smaak, misselijkheid, diarree, en hartaandoeningen zoals myocarditis, pericarditis of atriale fibrillatie.
Darmsymptomen komen veel voor, hoewel niet altijd benadrukt, komt voor bij bijna de helft (49%) van alle patiënten, volgens recent onderzoek gepubliceerd in The American Journal of Gastroenterology op 20 maart. Het somt symptomen op zoals verlies van eetlust bij meer dan 80% van de 200 patiënten met COVID-19 en diarree bij meer dan een kwart (29%). Braken en buikpijn komen veel minder vaak voor, gezien in 0,8% en 0,4%, respectievelijk.
De onderzoekers merkten wel op dat de aanwezigheid van darmsymptomen geassocieerd was met een minder gunstig resultaat, bij 34% vergeleken met 60% van de patiënten zonder deze kenmerken.
Coronavirusziekte COVID-19 infectie 3D medische illustratie. Afbeelding tegoed:Corona Borealis Studio / Shutterstock Volgens professor Louis Irving van het Royal Melbourne Hospital, het verloop van de ziekte varieert enorm. Terwijl veel patiënten gewoon beter worden zonder veel behandeling, anderen worden erger. Echter, hij zegt, “De verslechtering kan een paar dagen duren, zelfs een week later, in plaats van een stapsgewijze verslechtering vanaf het moment van presentatie.”
Dit is waar het zorgwekkend wordt:patiënten die de hoek om lijken te zijn gegaan, gaan plotseling snel bergafwaarts. Daarom benadrukt Irving dat het verloop van deze ziekte niet soepel verloopt.
In een briefje van een spoedarts in New Orleans, de bevindingen van de enkele honderden COVID-19-patiënten die persoonlijk door de schrijver zijn gezien, worden in chronologische vorm in kaart gebracht, en lijken een realistisch klinisch beeld te geven van de progressie van de ziekte:
Dag 2 tot dag 11 – gemiddeld, rond dag 5, de patiënt heeft symptomen van griep, inclusief koorts, droge hoest, spierpijn (vooral rugpijn), hoofdpijn, misselijkheid (maar niet vaak braken), buikpijn en soms diarree, verlies van eetlust, verlies van geur, en vermoeidheid. Een van deze, alleen of in combinatie, kan voorkomen.
Dag 5 – na deze eerste symptomen, de patiënt heeft vaak progressieve kortademigheid vanwege virale longontsteking die beide longen aantast.
Dag 10 - mensen met een ernstige ziekte lijken een 'cytokinestorm' te ervaren waarbij een stroom celchemicaliën vrijkomt uit de geïnfecteerde cellen en andere immuuncellen die zijn gerekruteerd om de aanval te helpen bestrijden. Dit signaleert en bevordert een intense systemische ontsteking. De resulterende schade aan de long alveolaire cellen veroorzaakt acute longbeschadiging en multi-orgaanfalen.
Een dergelijke intensivering van de symptomen kan het gevolg zijn van een nieuwe directe aanval van het virus op de longen of het resultaat van de hyperactieve immuunrespons op de cytokinestorm. De meeste dodelijke slachtoffers zijn het gevolg van acuut longletsel, wat de ernst van de waarschuwing vergroot.
Bij een acuut longletsel het uitgestrekte en rijke capillaire netwerk en de alveolaire zakjes in de longen worden beschadigd door virale schade, evenals de veranderingen die worden veroorzaakt door ernstige reactieve ontstekingen. De zwelling van de long veroorzaakt door vochtophoping, en zijn infiltratie door miljoenen witte bloedcellen, verhoogde stijfheid van de longen veroorzaken. Dit belemmert de normale diffusie van zuurstof in het bloed, wat leidt tot een gebrek aan zuurstoftoevoer naar de vitale organen. De dood is het gevolg van hypoxie, daarom.
Anderzijds, overlijden kan ook te wijten zijn aan aanhoudende virale schade of secundaire bacteriële longontsteking, of als gevolg van de verslechtering van andere reeds bestaande aandoeningen.
Algemeen, ongeveer 81% van de patiënten heeft slechts milde symptomen. Ongeveer 14% zal ernstige kortademigheid ontwikkelen, en 5% heeft een kritieke ziekte.
De post ondersteunt een ander artikel dat in het tijdschrift is gepubliceerd JAMA-netwerk in februari 2020. De laatste beschrijft een serie van 138 patiënten in Wuhan, de plek waar het allemaal begon in de Chinese provincie Hubei. De mediane tijd tot het eerste symptoom tot kortademigheid was in dat onderzoek vijf dagen. De mediane periode tot opname in het ziekenhuis was zeven dagen en tot acuut longletsel acht dagen. 26% in die reeks was ziek genoeg om intensieve zorg nodig te hebben, en het sterftecijfer was 4%.
Verdere studies in De Lancet beschrijven verschillende risicofactoren voor ernstige COVID-19-ziekte:degenen die ouder zijn, en onderliggende medische aandoeningen hebben zoals hypertensie, diabetes en hart- en vaatziekten.
Allemaal hetzelfde, Irving zegt dat het nog steeds een kwestie van debat is of de patiënten die plotseling verslechteren, degenen zijn die om te beginnen zieker waren, of net als andere patiënten met een milde ziekte. Bij gebrek aan dergelijke informatie, hij zegt, “Ik zou de aanbeveling doen dat alle patiënten moeten worden aangemoedigd om elke verslechtering te melden, ook al lijken ze in eerste instantie beter te worden.” Hoewel een dergelijk advies sommige mensen bang kan maken, het moet duidelijk worden gecommuniceerd, indien tactisch.
Irving benadrukt dat de meeste mensen met COVID-19 wel herstellen. Hij zegt dat hun langetermijnuitkomst waarschijnlijk die van andere soortgelijke aandoeningen van de luchtwegen weerspiegelt. Blijkbaar, het duurt jaren voordat dergelijke informatie over COVID-19 is verzameld.
Van wat bekend is, jonge patiënten die geen andere medische aandoening hebben en herstellen van een milde ziekte, lopen de komende 3 maanden nog steeds een hoger risico op secundaire bacteriële infectie. Oudere patiënten hebben de komende twee jaar een hoger risico op hartaanvallen. Anders dan deze, de gemiddelde patiënt zal niet veel littekens hebben.
Anderzijds, degenen die acuut longletsel overleven, of secundaire bacteriële pneumonie ontwikkelen, kan blijvende fibrose van de longen ervaren.
Beperkte darmontsteking bij COVID-19
Markering van potentiële moleculaire voorspellers van respons op biologische therapieën bij colitis ulcerosa
Hoogtepunten en belangrijkste aandachtspunten van de Boston Bacterial Meeting (BBM) 2019
Langdurig gebruik van antibiotica bij prematuren bevordert resistente darmbacteriën
Vermelden etiketten op commerciële kefirproducten de microbiële niveaus correct?
Schimmels en bacteriën in de darm kunnen evenzeer van invloed zijn op de menselijke gezondheid als op de ernst van de ziekte
Groeiproblemen bij premature baby's geassocieerd met veranderde darmbacteriën
Premature babys die niet groeien zoals verwacht of gedijen, kunnen problemen hebben met de ontwikkeling van hun microbioom, suggereert een nieuwe studie. Een team van onderzoekers van het Ann &Rober
Veelvoorkomende genetische variant verklaart waarom immunotherapie vaak faalt bij de ziekte van Crohn
De reden waarom een veelgebruikte reeks geneesmiddelen niet effectief is bij sommige patiënten met de ziekte van Crohn, is tot nu toe niet vastgesteld. Echter, een samenwerking tussen de Universitei
Menselijke coronavirussen hebben organische materialen nodig om efficiënt tussen oppervlakken te kunnen worden overgedragen
Het ernstige acute respiratoire syndroom coronavirus 2 (SARS-CoV-2) heeft sinds de opkomst eind december 2019 snel meer dan 191 miljoen personen over de hele wereld besmet. Het virus veroorzaakt COVID