Operaties voor geperforeerde ulcera moeten in de regel plaatsvinden onder algemene of spinale anesthesie, waardoor een vrije manipulatie in een buikholte mogelijk is.
Er zijn veel gevallen van peritonitis waarbij een operatieve maatregel niet radicaal kan zijn en minimaal traumatisch moet zijn - het dichtnaaien van een zweer of het leiden van tampons naar de plaats van perforatie kan slechts een uitzondering zijn.
Bij dergelijke minimale palliatieve operaties wordt de lokale infiltratie-anesthesie van 0,5% aangetoond door novocaïne-oplossing; deze verzwakte patiënten gaan meestal niet onder narcose. De operaties die onder zulke zware omstandigheden zijn uitgevoerd, geven echter over het algemeen niet genoeg hoop op een gunstig resultaat; enig succes kan alleen worden verwacht door het uitvoeren van dergelijke operaties onder druppelhemotransfusie. Hier moet echter een voorbehoud worden gemaakt dat in de praktijk van de huishoudelijke chirurgie de laatste jaren het streven is om geperforeerde zweren onder lokale anesthesie in het algemeen te opereren aan het licht komt (AV Vishnevsky, SI Voronchikhin). Volgens deze auteurs wordt deze methode goed overgedragen door patiënten en veroorzaakt het een zeer gunstige stroom en in de postoperatieve periode.
Het openen van een buikholte in het beruchte bestaan van het centrum van een intraperitoneale infectie die dreigt met verspreiding van het proces door instromend exsudaat vrije afdelingen van een buikholte, operatie moet eerst de tamponade ondernemen die een maag afbakent. De tamponade isoleert een operatiegebied van andere afdelingen van een buikholte, beperkt de doorstroming van de maaginhoud en geeft de kans om vrij vrij op een maag te opereren.
Zoals hierboven vermeld, bij perforatie van zweren gas en vloeibare maag inhoud komt meestal tot een vrije buikholte erin. Het is natuurlijk onmogelijk te zeggen dat bij een laparotomie osyazatelno en in alle gevallen de hoeveelheid gas, aanzienlijk en merkbaar voor de chirurg, wordt gevonden; in de overgrote meerderheid van de gevallen gebeurt het een beetje, en in de buiksectie heeft zijn aanwezigheid geen invloed op een karakteristiek fysiek fenomeen. Maar in bepaalde gevallen gebeurt de hoeveelheid gas in een vrije buikholte zo groot dat bij een laparotomie het met fluitje uit een buikvliesgedeelte komt en het maagvolume in één keer sterk afneemt.
Bij sommige operaties die door ons worden gedaan bij een geperforeerde maagzweer ook konden we het soortgelijke fenomeen opmerken. Het vrijkomen van gas op een buikvliesgedeelte geeft zeker meteen aanleiding om perforatie te vermoeden.
Verschillende woorden moeten ook worden verteld over het karakter van de vloeistof in een buikholte. De beschikbaarheid van de door gal geverfde vloeistof wijst op de noodzaak om allereerst een galblaas te inspecteren, maar een dergelijke vloeistof kan ook bij een perforatie van een twaalfvingerige darm en zelfs een maag zijn, aangezien gal zich bijna altijd in een twaalfvingerige darm bevindt en gewoonlijk in een maag wordt gegooid.
Eindelijk, de ontstekingsprocessen van etterig en vooral rottend karakter die zich in een buikholte ontwikkelen, rapporteren altijd aan intraperitoneale vloeistof een eigenaardige scherpe geur.
Met betrekking tot atypische hoge hartperforatie en perforatie van zweren van een achterwand van de twaalfvingerige darm kan enige instructie een klinisch symptoom van "hypodermisch emfyseem" geven.
De patiënt, 50 jaar, wordt op 27/XII 1935 g gebracht met de diagnose geperforeerde maagzweer. Duidelijke maaganamnese. Er waren 4 dagen geleden scherpe pijnen in het epigastrische gebied en aanhoudend braken zonder bloed; de stoel is onafhankelijk.
Objectief. De patiënt rent rond en kreunt van pijn, is bleek, braakt slijm. Pulse 108. Taal is nat. De maag in een anticardium is scherp pijnlijk, intens en naar binnen getrokken. Perkutorno is geen tympaniet boven een lever. Er is geen vrije vloeistof in een buikholte. Urine - normaal. De diagnose — de bedekte perforatie van een maagzweer (?).
27/XII om 19 uur — een laparotomie. Het schaarse sereuze exsudaat wordt gevonden in een buikholte; het omentulum is scherp oedemateus en geïmpregneerd met geelgroene vloeistof; volgens deze plaats op kleine kromming is er een groot infiltraat een omvang van 8 cm, met overvloedige behandeling van een maagwand dezelfde geelgroene vloeistof. Perforatie van een zweer in een omentulum wordt onderscheiden. De maag wordt weggesneden op een manier Reykhel - Polya. De patiënt herstelde.
Op medicijn:op kleine kromming 3 zweren met een etterende bodem en maagwand phlegmon met uitgebreid etterig infiltraat in een omentulum.
Worden soms tegelijkertijd en meerdere perforaties waargenomen. Dus, de Bagger op 1952 perforaties van maagzweren en. duodeni geeft 9 gevallen van meervoudige perforatie; tegen 1935 aan het Instituut van Sklifosovsky (Moskou) werden 6 keer opgemerkt. gelijktijdige perforatie van 2 zweren.
Gevallen van gelijktijdige meervoudige perforatie van maagzweren werden waargenomen door de Sovjet-chirurgen en in de afgelopen jaren.
Dus, IL Meerovich (Irkoetsk, 1941) meldt over geopereerde zieke patiënten die tegelijkertijd 2 gescheurde zweren - in de pelorische afdeling en op de twaalfvingerige darm. De patiënt herstelde.
I. I. Kalchenko (Arkhangelsk, 1940) rapporteert over gelijktijdige perforatie van 3 zweren die zich op de pelorische afdeling van een maag bevonden. De patiënt werd geopereerd en herstelde.
In 1944 Yu. E. Berezov rapporteerde ongeveer 4 gevallen van gelijktijdige perforatie van 2 maagzweren en een twaalfvingerige darm die door hem in korte tijd werden waargenomen bij patiënten van 26 tot 38 jaar oud (bij 42 geperforeerde zweren die gedurende deze tijd werden geopereerd).
Lokalisatie meerdere zweren kunnen verschillend zijn:meestal bevindt een zweer zich aan de voorkant van een maag en een andere - op de rug, tegen de eerste ("spiegelzweren"); of beide zweren kunnen op een voor- of achterwand zijn.
Het is dus absoluut noodzakelijk om in alle gevallen van operaties voor gescheurde zweren een volledig systematisch onderzoek uit te voeren, niet alleen een vooroppervlak van een maag en een twaalfvingerige darm, maar ook hun achteroppervlak. Het zal helpen om meerdere zweren te onthullen.
AA Nemilov specificeert dat in de literatuur een aantal gevallen waarin bij het herstellen van een gevonden geperforeerde zweer de perforatie van de tweede zweer onopgemerkt bleef, wordt beschreven en diende als de oorzaak van fatale peritonitis.
Het is ook noodzakelijk om te bedoelen , de zweer die ter plaatse wordt ingenomen, perforatie in het verleden kan er ook zijn herhaalde perforatie zijn (NN Veselovzorov, NN Milostanov, BS Tartakovsky). In de literatuur werden tegen 1939 75 gevallen van dergelijke herhaalde perforaties beschreven (V. Ya. M en h en m). Tegelijkertijd (1939) werd melding gemaakt van ongeveer 3 gevallen van dergelijke herhaalde perforatie van eerder genomen geperforeerde zweren (V. Ya. Machan en I. P. Levanyuk). We hebben ook een soortgelijke supervisie.
Na de eerder uitgevoerde conservatieve operatie voor een geperforeerd ulcus, kan herhaalde perforatie niet alleen plaatsvinden op de plaats van de primaire perforatie, maar ook op het gebied van de anastomose die bij de eerste operatie wordt opgelegd - een geperforeerde zweer van een anastomose. Volgens L. Ya. Stefanenko, bij 258 operaties (betreffende een geperforeerde zweer in 3 gevallen werd de geperforeerde zweer van een anastomose opgemerkt.
De patiënt, 45 jaar, wordt overgebracht naar de chirurgische afdeling van het ziekenhuis van Lenin van 9/V 1946 g om 18 uur 35 minuten met de diagnose "voedselvergiftiging". Klachten over de scherpe pijnen in een anticardium die zich 2 uur geleden ontwikkelden. Bij ontvangst werd de diagnose van een geperforeerde maagzweer onmiddellijk gesteld en de patiënt werd onmiddellijk geopereerd. De gescheurde maagzweer van de bij de operatie gevonden poortwachter werd opgenomen, de gastro-entero-anastomose van de rug wordt opgelegd. Postoperatieve stroom vlot; de patiënt wordt uitgeschreven met 25/V 1946 g.
Na de operatie voelde ik me binnen 3 maanden goed, daarna waren er weer pijnen die eraan herinnerden dat ze vóór de operatie waren.
In een half jaar na de eerste operatie, 6/XI 1946 g om 2 uur in de ochtend van het huis, begon de aanval van scherpe buikpijn, gemiddeld afdeling van een anticardium. De dokter van de kamerhulp stuurde om 8 uur en 30 minuten naar het ziekenhuis van Lenin met de diagnose "acute buik". Bij ontvangst de algemene ernstige toestand, een maag het is scherp intens en pijnlijk in al zijn omvang. Puls 76.
Temperatuur 37,4 °. Bij röntgenoscopie van vrij gas in een buikholte wordt het niet onthuld. De preoperatieve diagnose - "geperforeerde peritonitis". Om tien uur 45 minuten de spoed laparotomie op de gemiddelde lijn. In een buikholte een aanzienlijke hoeveelheid sereuze en etterende vloeistof met voedselonzuiverheid. De gescheurde zweer op het gebied van de anastomose die bij de eerste operatie is opgelegd, wordt gevonden. Het naaien van een maagzweer en het plastificeren van zijn epiploon. Vlotte stroom. Het is uitgeschreven.
Het is bekend dat in sommige gevallen (V. M. Voskresensky, L. L. Dorfman, K. K. Sviridov) perforatie wordt veroorzaakt door desintegratie van het maagcarcinoom, dat misschien is ontstaan, ter plaatse zweren. Klinisch kan een dergelijke perforatie van kanker bijna niet worden onderscheiden van een perforatie van de zweer (als het bestaan van een kankertumor niet eerder bekend was), omdat in een acuut stadium hun symptomen sterk op elkaar lijken (A.A. Ook vissen is stom). Pas bij operatie wordt het ware karakter van een ziekte duidelijk.
De patiënt, 48 jaar, wordt om 5 uur en 30 minuten 's ochtends naar het ziekenhuis van Lenin van 25/1V 1947 g gebracht met de diagnose "acute buik". Pijn 22/IV om 20 uur, thuis. Er waren scherpe pijnen in een anticardium die geleidelijk van boven naar beneden gingen. Pijn gaf aan de rechterschouder, er was herhaaldelijk braken, de diarree ontwikkelde zich. De dokter van de kamerhulp belde 's ochtends 23/IV en benoemde een overvloedige slok water in een aantal van 5 glazen waarom de pijn niet afnam en integendeel sterker werd. De kamerdokter belde opnieuw 24/1V, desondanks heeft de patiënt de patiënt niet opnieuw opgenomen. Omdat de pijnen niettemin voortduurden, werd 25/IV om 2 uur 's nachts de arts van "Acute management" gebeld die de patiënt naar het ziekenhuis stuurde. Zo ging er vanaf het begin van een ziekte vóór ontvangst naar de kliniek 57 uur.
De patiënt gedurende 15 vluchten is ziek van een maag, maar zweren bij het definiëren niet. Bij ontvangst een staat extreem zwaar, het is scherp uitgeput. Braken, hikken. De maag is overal opgeblazen en pijnlijk; spanning van een buikwand wordt niet uitgedrukt. Leversaaiheid is afwezig. Pols 110. Bloeddruk 95/70. Een leukocytose - 17 400. De preoperatieve diagnose - geperforeerde peritonitis.
25/1V, om 6 uur — de noodlaparotomie. Na opening van een buikvlies met fluitje kwam er reukgas vrij. In een buikholte — een groot aantal vloeistof van het koffietype. Op kleine kromming van een maag, is dichter bij de poortwachter, de heuvelachtige kankertumor beslist over desintegratie in het centrum, en de reden van peritonitis. Kanker metastaseert in de omliggende lymfeklieren en een lever. Kunststof epiploon. Vlotte stroom. Het is uitgeschreven.
Eindelijk, het is onmogelijk om ook uit het oog te verliezen dat de perforatie van de maagzweer en de twaalfvingerige darm weliswaar zeldzaam is, maar desalniettemin kan worden gecombineerd met en met andere acute chirurgische ziekten van een buikholte, komt het meest voor bij een acute appendicitis (AB Altgovzen, 1937; P. Ya. Shkurm en N, 1946).
In 1938 beschreef MA Blagoveschensky de patiënt die 27 jaar bij hem was geopereerd met de diagnose van diffuse purulente peritonitis waarbij tegelijkertijd purulente blindedarmontsteking, invaginatie in het veld van een darmdarm en een geperforeerde zweer van de twaalfvingerige darm werden gevonden.
In 1950 rapporteerde MI Shalaev over het geval van een perforatie van de zweer van een twaalfvingerige darm waargenomen door hem samen met acute intestinale onbegaanbaarheid als gevolg van een ascaridose. De patiënt werd geopereerd en herstelde.
Omgaan met mondkanker
Wetenschappers veranderen bloed van type A in universeel type O,
Het specifieke koolhydratendieet en IBD
Het glutenvrije dieet heeft Amy niet geholpen met haar coeliakie, maar dit is wat deed
Ondersteuning van onze immuniteit in tijden van COVID-19 / Immuniteit 101
Dysbiose van de orale microbiota veroorzaakt darm- en gezondheidsproblemen
Anatomie van de ziekte van Crohn
Wat is de ziekte van Crohn, welke delen van het spijsverteringsstelsel beïnvloedt het? Foto van de ziekte van Crohn De ziekte van Crohn is een chronische ontsteking van het spijsverteringskanaal. De
Abdominale verklevingen
Wat zijn abdominale verklevingen? Afbeelding van de organen en klieren in de buik Abdominale verklevingen zijn belangrijk omdat ze een veelvoorkomende oorzaak zijn van abdominale symptomen, met name
Naar de eerste hulp gaan voor IBS
Helaas worden mensen met PDS vaak slecht behandeld als ze naar de eerste hulp gaan voor extreme symptomen. De algemene problemen in de arts-patiëntrelatie als het gaat om IBS, vanwege het ontbreken va