De rol van γ-glutamyltranspeptidase in de pathogenese van Helicobacter suis en Helicobacter pylori infections

rol van γ-glutamyltranspeptidase in de pathogenese van Helicobacter suis Kopen en Helicobacter pylori
infecties
De abstracte Helicobacter
(H.
) suis
kan de maag van varkens en mensen koloniseren, waardoor chronische gastritis en andere maag-pathologische veranderingen waaronder maagzweren en mucosa-geassocieerde lymfeweefsel (MALT) lymfomen. Onlangs heeft een virulentiefactor van H. suis
, γ-glutamyltranspeptidase (GGT), is aangetoond dat een belangrijke rol bij de inductie van menselijke maagepitheel celdood en modulatie van lymfocyt proliferatie afhankelijk glutamine en glutathion katabolisme spelen. In de huidige studie, de relevantie van GGT in de pathogenese van H. suis
infectie werd bestudeerd in muis en Mongoolse gerbil modellen. Bovendien, het relatieve belang van H. suis
GGT werd vergeleken met die van de H. pylori
GGT. Een belangrijke en andere bijdrage van de GGT H. suis Kopen en H. pylori
werd waargenomen in termen van bacteriële kolonisatie, ontsteking en de opgewekte immune respons. In tegenstelling tot H. pylori
Δggt
stammen, H. suis
Δggt
stammen konden koloniseren de maag vergelijkbaar niveau als WT stammen, hoewel ze geïnduceerd significant minder algemene maagontsteking in muizen. Dit werd gekarakteriseerd door een lager aantal T- en B-cellen, en een lagere epitheliale celproliferatie. In het algemeen, in vergelijking met WT stam infectie, GGT
mutante stammen van H. suis
veroorzaakt lagere niveaus van Th1 en Th17 handtekening cytokine expressie. Een uitgesproken opregulatie van B-lymfocyten chemoaantrekkende CXCL13 werd waargenomen, zowel bij dieren die besmet zijn met WT en GGT
mutante stammen van H. suis
. Interessant is dat H. suis
GGT aangetoond dat de glutamine metabolisme van de maag epitheel beïnvloeden door middel van downregulatie van de glutamine transporter ASCT2.
Introductie
Helicobacter
(H.
) pylori
is een Gram-negatieve bacterie die de maag van meer dan de helft van de wereldbevolking koloniseert. Besmetting met deze bacterie kan gastritis, maagzweren, adenocarcinoom van de maag en slijmvlies geassocieerd lymfeweefsel (MALT) lymfoom [1-3] veroorzaken. Naast H. pylori
, non-H. pylori
helicobacters (NHPh) zijn ook aangetroffen in de maag van mensen en deze bacteriën veroorzaken vergelijkbaar maag ziekten. Het risico op het ontwikkelen van de maag MALT lymfoom is hoger tijdens NHPh infectie in vergelijking met een infectie met H. pylori
[4-9]. H. suis
is de meest voorkomende gastrische NHPh bij mensen. Varkens zijn de natuurlijke gastheer van deze bacterie, met een prevalentie bereiken van 90% of meer [10] en het meest waarschijnlijk, varkens en mogelijk ook varkensvlees zijn de belangrijkste bronnen van de menselijke H. suis
infectie [4,11-13].
H. suis
infectie lijkt aanhouden leven, tenminste bij varkens en knaagdieren als model voor menselijke infecties [14]. Bij varkens infectie veroorzaakt ontwikkeling van gastritis en een afname van het lichaamsgewicht. Bovendien is de bacterie een rol lijkt te spelen bij de ontwikkeling van ulceratie van de niet-glandulaire pars oesophagea [15]. In muizen en Mongoolse gerbil modellen van menselijke maagaandoeningen, experimenteel H. suis
infectie veroorzaakt ernstige maagproblemen [4,16,17], zoals gastritis, pariëtale cel necrose en de ontwikkeling van gastrische MALT lymfoom-achtige laesies, die lijkt op de laesies waargenomen in H. suis
geïnfecteerde mensen.
Eerdere studies hebben aangetoond dat deze bacterie ontbreekt een homoloog voor meerdere virulentiefactoren van H. pylori
, zoals de cytotoxine geassocieerde genen
pathogeniteit eiland ( cag
PAI) en de vacuolating cytotoxine (VacA) [18]. We waren echter in staat is de γ-glutamyltranspeptidase (GGT) als een belangrijke virulente factor H. suis
. Dit enzym is beschreven maagepitheel-beschadiging [19] en modulatie proliferatie van lymfocyten [20] door de interactie van het enzym met twee van de substraten, L-glutamine en gereduceerd glutathion veroorzaken, waardoor het de eerste onderkend en onderzocht H. suis
virulentie determinant. Ondernemingen De rol van GGT bij H. pylori
infectie in vivo
is onderzocht in muizen. Tegenstrijdige conclusies zijn getrokken met betrekking tot het belang van het GGT voor kolonisatie. Sommige groepen hebben geconcludeerd dat H. pylori
GGT is nodig voor persisterende infectie bij muizen [21], terwijl anderen in tegenstelling conclusies [22] hebben gemaakt. Bovendien, er is een groeiend bewijs dat Helicobacter
GGT is een cruciale virulentie factor die betrokken zijn bij het immuunsysteem belastingontduiking en immuuntolerantie [23-25].
Op dit moment is het onbekend of en hoe H. suis
GGT invloeden de loop van H. suis
infectie in vivo
. Het doel van deze studie was om onze eerdere in vitro
bevindingen H. suis
GGT breiden en de rol van deze virulentie factor in de pathogenese van H. suis bestuderen
infectie in vivo
. Op hetzelfde moment, we gericht op het vergelijken van het relatieve belang met die van het GGT van H. pylori
. De huidige experimenten werden uitgevoerd in BALB /c muizen en gekruiste Mongoolse gerbils, omdat deze diermodellen inderdaad aangetoond waardevolle hulpmiddelen om de rol van Helicobacter
soorten maagpathologie onderzoeken. Typisch, in het Mongools gerbils, een snellere en ernstige ontwikkeling van maag laesies kunnen worden waargenomen in vergelijking met muizen [4,26,27].
Materiaal en methoden
Dier en bacteriestammen
Sixty 4-week- oud, vrouw specifieke pathogeenvrije (SPF) BALB /c-muizen werden gekocht bij Harlan NL (Horst, Nederland). Vijfentwintig 4 weken oude, vrouwelijke SPF outbred Mongoolse gerbils (CRL: MON) werden verkregen van Charles River Laboratories (Lille, Frankrijk)
Voor H. suis
infectie bij muizen en gerbils, stam HS5cLP. was gebruikt. Deze stam is geïsoleerd in 2008 uit de maag van een slachthuis varkens [28]. Voor experimentele H. pylori
infectie bij Mongoolse woestijnratten, stam PMSS1 [29] werd gebruikt omdat deze stam heeft geen geschiedenis van in vivo
aanpassing muizen, in tegenstelling tot de muis-aangepaste stam SS1. In BALB /c-muizen, H. pylori stam SS1
[29] werd gebruikt omdat stam PMSS1 eerder is aangetoond dat ze in staat zijn om de maag van BALB /c muizen [29] koloniseren.
Constructie van isogene GGT
gemuteerde stammen van H. suis Kopen en H. pylori
Een isogene H. suis GGT
mutante stam (HS5cLPΔggt
) werd bereid zoals eerder beschreven [20]. De isogene GGT
mutante stam van H. pylori
werd verkregen met dezelfde strategie als voor het creëren van de H. suis
isogene GGT
mutant, behalve dat een kanamycine resistentie cassette werd gebruikt in plaats van een chloramfenicol resistentie cassette [20]. Heel in het kort, schrapping van GGT
in H. pylori
SS1 en PMSS1 werd geïntroduceerd door allelische uitwisseling met behulp van pBluescript II SK (+) faagmide vector (Agilent Technologies, California, USA) waarin ~ 440 bp van de 5 ' -einde en ~ 430 bp van het 3 '-einde van het doelgen en het kanamycine resistentie cassette uit plasmide pKD4 [30] werden geligeerd door middel van een PCR-gemedieerde strategie 2 cycli van omgekeerde PCR en fusie PCR [20]. Alle primers die voor PCR-gemedieerde constructie van de recombinante plasmiden worden getoond in tabel 1. Ondernemingen De resulterende plasmide werd geamplificeerd in XL1-Blue MRF 'E. coli
(Agilent Technologies) en gebruikt als een zelfmoord plasmide H . pylori
SS1 en PMSS1 (een soort geschenk van Sara Linden en Anne Muller, respectievelijk). De H. pylori
SS1 GGT
mutant (SS1Δggt
) en H. pylori
PMSS1 GGT
mutant (PMSS1Δggt
) werden verkregen door elektrotransformatie [31] of natuurlijke transformatie [32 ] zoals eerder beschreven. Tenslotte werden de bacteriën geselecteerd op columbia agarplaten (Oxoid, Basingstoke, UK) met Vitox supplement (Oxoid), 5% (v /v) gedefibrineerd schapen bloed (E & O Laboratories Ltd, Bonnybridge, UK) en kanamycine (25 ug /mL). De platen werden gedurende 5-9 dagen. De isogene GGT
mutanten werden geverifieerd door een GGT activiteit test [19], PCR en nucleotide sequencing.Table 1 Primers gebruikt voor de bouw van de H. pylori GGT isogene mutante stammen
Primer naam
Sequence (5'-3 ')
Primer gebruiken
pBlue lineaire Fwd 1
GGGGATCCACTAGTTCTAGAGCG
Linearization plasmide
pBlue lineaire Rev1
CGGGCTGCAGGAATTCGATATCAAG
Linearization van plasmid
HpGGT-flank_fusion1F
CTTGATATCGAATTCCTGCAGCCCGTAACCGGTAAAATCAACACGGACGC
Amplification H. pylori GGT Kopen en gedeeltelijke up- en downstream flankerende genen
HpGGT-flank_fusion1R
CGCTCTAGAACTAGTGGATCCCCGCGCTCTTATAAAAAGAAGCCGC
Amplification H. pylori GGT Kopen en gedeeltelijke up- en downstream flankerende genen
pBluelinear_Hpggtflank1F
CCAAGGAAAGAATTTTAATCCTATTTAG
Linearisatie van het recombinante plasmide
pBluelinear_Hpggtflank1R
CTGTTTTCCTTTCAATCAACAATAATC
Linearisatie van het recombinante plasmide
Hpkana_fusion_1F
ATTATTGTTGATTGAAAGGAAAACAGATGATTGAACAAGATGGATTGC
Amplification kanamycineresistentiegen
Hpkana_fusion_1R
CTAAATAGGATTAAAATTCTTTCCTTGGTCAGAAGAACTCGTCAAGAAG
Amplification kanamycineresistentiegen
T7 prom3
TAATACGACTCACTATAGGG
Sequencing
M13R
CAGGAAACAGCTATGAC
Sequencing
Cultuur voorwaarden van bacteriestammen
Wild-type (WT) H. suis
stam HS5cLP werd geteeld voor 48 uur zoals eerder [29] beschreven. HS5cLPΔggt
bacteriën werden gekweekt onder dezelfde omstandigheden als stam HS5cLP, behalve dat de kweek platen aangevuld met chlooramfenicol (30 ug /ml) zoals eerder beschreven [20].
WT H. pylori stammen
SS1 en PMSS1 werden gegroeid op Columbia agar platen die 5% (v /v) gedefibrineerd schapenbloed gedurende 48-72 uur bij 37 ° C onder microaerobic wijze als hiervoor [29] beschreven. Vervolgens werden kolonies opgepikt en gekweekt in Brucella-bouillon aangevuld met Vitox (Oxoid) en 5% foetaal kalfsserum (HyClone) op een roterende schudinrichting onder microaerobic omstandigheden (16 uur, 125 rpm). SS1Δggt Kopen en PMSS1Δggt
stammen werden gekweekt onder dezelfde voorwaarden als de overeenkomstige WT spanningen op platen aangevuld met kanamycine (25 ug /ml).
Proefopzet
Bij aankomst zestig BALB /C muizen en vijfentwintig Mongoolse gerbils werden verdeeld in 5 groepen en de dieren liet men acclimatiseren aan de nieuwe omgeving gedurende 1 week. Dieren werden intragastrisch 3 maal geïnoculeerd in 48 uur intervallen. Dieren van groep 1 en 2 (zowel muizen als Mongoolse gerbils) werden geïnoculeerd met Brucella bouillon bevattende 8 x 10 7 levensvatbare bacteriën stammen HS5cLP en HS5cLPΔggt
respectievelijk. Dieren in groep 3 en 4 werden geïnoculeerd met Brucella bouillon met 3 x 10 8 levensvatbare bacteriën stammen SS1 en SS1Δggt
(muizen) of 1 x 10 9 levende bacteriën van stammen PMSS1 en PMSS1Δggt
(gerbils). Dieren in de vijfde groep werd geïnoculeerd met Brucella bouillon en dienden als niet-geïnfecteerde controles. Voor muizen, 4 weken, 9 weken en 6 maanden na infectie (pi) werden 4 dieren uit elke groep gedood door cervicale dislocatie onder isofluraan anesthesie. Voor Mongoolse gerbils werden alle dieren op 9 weken pi opgeofferd. De magen van de dieren werden weggesneden voor verdere verwerking zoals eerder beschreven [27,29].
Animal experimenten werden goedgekeurd door de Ethische Commissie van de Faculteit Diergeneeskunde, Universiteit Gent, België (EC2013 /29).
histopathologisch onderzoek en immunohistochemie (IHC)
drie longitudinale stroken van maagweefsel van muizen en gerbils werden uit de slokdarm gesneden om de duodenum langs de grote curvatuur. Weefsel werd gefixeerd in 4% fosfaat gebufferde formaline, verwerkt door standaardwerkwijzen en ingebed in paraffine voor lichtmicroscopie. Vijf seriële secties van 5 urn werden gesneden. Het eerste deel werd gekleurd met hematoxyline /eosine (H &E) tot de mate van gastritis score volgens de Bijwerken Sydney systeem met enkele wijzigingen [33]. Na deparaffinisatie en rehydratatie voor de overige secties, werd warmte-geïnduceerde antigen herstel uitgevoerd in citraatbuffer (pH = 6,0). Om endogene peroxidase activiteit en niet-specifieke reacties te blokkeren, werden de objectglaasjes geïncubeerd met 3% H 2O 2 in methanol (5 min) en 30% geitenserum (30 min), respectievelijk. Voor het onderscheid tussen T- en B-lymfocyten, werden CD3 en CD20 antigenen gekleurd op artikels twee en drie, met een polyklonaal konijn-anti-CD3 antilichaam (1/100, DakoCytomation, Glostrup, Denemarken) en een polyklonaal konijn anti-CD20 antilichaam (1 /25 Thermo Scientific, Fremont, USA), respectievelijk. Deze secties werden verder verwerkt met Envision + System-HPR (DAB) (DakoCytomation) voor gebruik met konijn primaire antilichamen. Op de vierde en vijfde gedeelte epitheelcelproliferatie en het aantal pariëtale cellen werden bepaald met IHC, een muis monoklonaal anti-Ki67-antilichaam (1/25, Menarini Diagnostics, Zaventem, België) en monoklonaal anti-waterstof kalium ATPase β-subeenheid (H + /K + ATPase) antilichaam (1/25 000; Abcam Ltd, Cambridge, UK), respectievelijk. Latere visualisatie werd met Envision + System-HPR (DAB) (DakoCytomation) voor gebruik met een muis primaire antilichamen. Kwantificering van T-cellen, B-cellen en epitheelcellen werden uitgevoerd zoals eerder beschreven [4]. Kort samengevat, het aantal cellen die behoren tot gedefinieerde celpopulaties (T-cellen, B-cellen en epitheelcellen) werden bepaald door het tellen van de positieve cellen in vijf willekeurig gekozen hoge krachtvelden (vergroting: x 400), zowel in het antrum en corpus regio .
om de mogelijke ontwikkeling van pseudopyloric metaplasie veroorzaakt door Helicobacter
infectie, alcian blue-perjoodzuur-Schiff kleuring kleuring (AB /PAS) beoordelen werd uitgevoerd.
Kwantificering van koloniserende bacteriën in de maag van muizen en gerbils
Stroken van de maag weefsel dat alle regio's van muizen en afzonderlijke stukken (antrum en corpus) voor Mongoolse gerbils werden opgeslagen in 0,5 ml RNAlater
oplossing (Ambion, Austin, tE, USA) bij -70 ° C tot RNA en DNA-extractie. Kwantitatieve Real-Time PCR (qRT-PCR) werd gebruikt om het aantal koloniserende bacteriën bepalen de gastrische weefsels zoals eerder beschreven [29,34].
RNA-extractie en reverse transcriptie
qRT-PCR werd gebruikt om te bepalen genexpressie in de maag weefsel van muizen en Mongoolse gerbils. Totaal RNA werd geëxtraheerd met behulp van de RNeasy Mini Kit (Qiagen, Hilden, Duitsland) volgens de instructies van de fabrikant. De RNA-concentratie werd gemeten met een spectrofotometer NanoDrop (Isogen Life Science, PW De Meern, Utrecht, Nederland). De zuiverheid van het RNA werd geëvalueerd met de Experion geautomatiseerde elektroforese systeem met StdSens RNA chips (Bio-Rad, Hercules CA, USA). De RNA-concentratie van alle monsters werd ingesteld op 1 ug /ul en cDNA werd gesynthetiseerd onmiddellijk na RNA zuivering met gebruik van de iScript ™ cDNA Synthesis Kit (Bio-Rad).
Ontwerp en validatie van primers en bepaling van genexpressie
de huishoudelijke genen H2afz, PPIA Kopen en HPRT
werden opgenomen als referentie genen voor muizen [29]. Voor Mongoolse gerbils, een aantal referentiekleuren genen werd getest op basis van het feit dat ze op grote schaal worden gebruikt bij andere diersoorten. Primers werden ontworpen op basis van de geconserveerde gebieden van ACTB, β-actine, RPS18
, GAPDH
, HPRT1
, SDHA Kopen en UBC
volledige of gedeeltelijke coderende sequenties beschikbaar voor mensen, varkens, muizen en ratten. Ondernemingen De mRNA-expressie van verschillende cytokinen (IFN-γ, IL-4, IL-5, IL-17, IL-1β, IL-6, IL-10), eerder aangetoond dat verschillend tot expressie tijdens H. suis
infectie, alsook andere genen (Foxp3, CXCL13, ASCT2, ATP4a en ATP4b) werden gekwantificeerd met behulp van SYBR Green gebaseerde RT-PCR ™ iQ SYBR Green Supermix. Reacties werden uitgevoerd met een CFX96 RT PCR System in C1000 Thermal Cycler (Bio-Rad) zoals eerder [29] beschreven. Alle reacties werden uitgevoerd in 12 ul volume met 0,05 pi van elke primer (1,25 pmol /ul), 6 pl iQ ™ SYBR Green Supermix, 3,9 gl HPLC water en 2 pi cDNA. Het experimentele programma bestond uit 95 ° C gedurende 15 min, gevolgd door 40 cycli van denaturatie bij 95 ° C gedurende 20 s, hybridisatie bij 60 ° C gedurende 30 s en verlenging bij 72 ° C gedurende 30 s. De waarden drempelcyclus (Ct) werden genormaliseerd aan de geometrische gemiddelden van de referentie-genen en de genormaliseerde mRNA niveaus van doelwitgenen werden berekend volgens de methode van 2 -ΔΔCt [35].
Door de onbeschikbaarheid van gen informatie Forkhead /gevleugelde helix transcriptiefactor (Foxp3) en de chemokine CXC ligand 13 (CXCL13) van Mongoolse gerbils werden primers ontworpen op basis van de geconserveerde gebieden van Foxp3 en CXCL13 volledige of gedeeltelijke coderende sequenties beschikbaar voor mensen, varkens, muizen en ratten met dezelfde strategie als hierboven beschreven. De mRNA expressie van Foxp3 en CXCL13 werden bepaald onder toepassing van dezelfde werkwijze zoals hierboven beschreven. Sequentie-informatie van de primers voor muizen en gerbils wordt getoond in Tabellen 2 en 3.Table 2 Lijst van genen en primers die voor qRT-PCR in Mongoolse woestijnratten
Gene
Primer

Sequence (5'-3 ')
Referenties
Foxp3
zin
GCCCCTMGTCATGGTGGCA Inloggen Deze studie
antisense
CCGGGCCTTGAGGGAGAAGA
CXCL13
zin
GAATGGCTGCCCCAAAACTGAA Inloggen Deze studie
antisense
TCACTGGAGCTTGGGGAGTTGAA
GAPDH
zin
AACGGGAAGCTCACTGGCATG Inloggen Deze studie
antisense
CTGCTTCACCACCTTCTTGATGTCA
HPRT1
zin
GCCCCAAAATGGTTAAGGTTGCA Inloggen Deze studie
antisense
TCAAGGGCATATCCAACAACAAAC
RPS18
zin
CGAGTACTCAACACCAACATCGATGG
deze studie
antisense
ATGTCTGCTTTCCTCAACACCACATG
IL-1β
zin
GGCAGGTGGTATCGCTCATC
[64]
antisense
CACCTTGGATTTGACTTCTA
IFN-γ

gevoel
CCATGAACGCTACACACTGCATC
[65]
antisense
GAAGTAGAAAGAGACAATCTGG
IL-5
zin
AGAGAAGTGTGGCGAGGAGAGACG
[27]
antisense
ACAGGGCAATCCCTTCATCGG
IL-6
zin
GAGGTGAAGGATCCAGGTCA
[66]
antisense
GAGGAATGTCCTCAGCTTGG
IL-10
zin
GGTTGCCAAGCCTTATCAGA
[27]
antisense
GCTGCATTCTGAGGGTCTTC
IL-17
zin
AGCTCCAGAGGCCCTCGGAC
[64]
antisense
AGGACCAGGATCTCTTGCTG
ATP4b
gevoel
GGGGGTAACCTTGAGACCTGATG
[27]
antisense
AAGAAGTACCTTTCCGACGTGCAG
β-actine
zin
TCCTCCCTGGAGAAGAGCTA
[66]
antisense
CCAGACAGCACTGTGTTGGC
Tabel 3 Lijst van genen en primers gebruikt voor qRT-PCR bij muizen
Gene
Primer
Sequence (5'-3 ')

Referenties
IL-1β
zin
GGGCCTCAA AGGAAAGAATC
[29]
antisense
TACCAGTTGGGGAACTCTGC
IFN-γ

sense
GCGTCATTGAATCACACCTG
[29]
antisense
TGAGCTCATTGAATGCTTGG
IL-4
zin
ACTCTTTCGGGCTTTTCGAT
[29]
antisense
AAAAATTCATAAGTTAAAGCATGGTG
IL-10
zin
ATCGATTTCTCCCCTGTGAA
[29]
antisense
CACACTGCAGGTGTTTTAGCTT
IL-17
zin
TTTAACTCCCTTGGCGCAAAA
[29]
antisense
CTTTCCCTCCGCATTGACAC
Foxp3
zin
GCCCCTMGTCATGGTGGCA Inloggen Deze studie
antisense
CCGGGCCTTGAGGGAGAAGA
CXCL13

sense
CTCTCCAGGCCACGGTATT
[67]
antisense
TAACCATTTGGCACGAGGAT
ATP4a
zin
TGCTGCTATCTGCCTCATTG
[68]
antisense
GTGCTCTTGAACTCCTGGTAG
ATP4b
zin
AACAGAATTGTCAAGTTCCTC
[68]
antisense
AGACTGAAGGTGCCATTG
HPRT
zin
CAGGCCAGACTTTGTTGGAT
[29]
antisense
TTGCGCTCATCTTAGGCTTT
PPIA
zin
AGCATACAGGTCCTGGCATC
[29]
antisense
TTCACCTTCCCAAAGACCAC
H2afz
zin
CGTATCACCCCTCGTCACTT
[29]
antisense
TCAGCGATTTGTGGATGTGT
Statistische analyse
Verschillen in kolonisatie capaciteit werden geanalyseerd met behulp van een niet-parametrische Mann-Whitney U Electronics Test. Verschillen in lymfocytische infiltratie, cytokine expressie en IHC analyse werden bepaald met ANOVA gevolgd door Bonferroni post hoc-test. Statistische analyses werden uitgevoerd met behulp van SPSS Statistics 20 software (IBM). Paarsgewijze vergelijkingen werden gedaan voor iedere individuele tijd-point en samengevoegde gegevens met behulp van de tijd als stratificatie factor. P
waarden kleiner dan 0,05 werden als statistisch significant. Alle gegevens worden uitgedrukt als gemiddelde ± SD. Alle cijfers zijn gemaakt met behulp van GraphPad Prism5 software (GraphPad Software Inc., San Diego, CA, USA).
Resultaten
Colonization dichtheid Leer Alle controle dieren negatief Helicobacter
waren. De resultaten van besmette dieren toonde aan dat WT H. suis
voortdurend kunnen koloniseren de maag van de muis met de kolonisatie niveaus zo hoog als 5,42 × 10 4 (± 1.46 x 10 4) bacteriën /mg maag weefsel zelfs om 6 maanden pi (figuur 1C). H. pylori
stam SS1 werd aangetoond dat de maag van de muis te koloniseren op een veel lagere bacteriële dichtheid, zijnde 1,68 × 10 3 (± 1.73 x 10 3) bacteriën /mg weefsel na 6 maanden pi (Figuur 1C, blz Restaurant < 0,05). Figuur 1 Correlatie tussen bacteriële kolonisatie capaciteit en ontsteking score in de maag van muizen en gerbils. De kolonisatie capaciteit wordt getoond als log10 waarden van H. suis golfreizen of H. pylori
per mg weefsel, bepaald met qRT-PCR in het corpus van muizen (A-C) en antrum Mongoolse woestijnratten (D). 0, geen infiltratie met mononucleaire en /of polymorfonucleaire cellen; 1, zeer milde diffuse infiltratie met mononucleaire en /of polymorfonucleaire cellen of de aanwezigheid van een kleine (20-50 cellen) aggregaat van ontstekingscellen; 2, mild diffuse infiltratie met mononucleaire en /of polymorfonucleaire cellen of de aanwezigheid van een kleine (50-200 cellen) aggregaat van ontstekingscellen; 3, matige diffuse infiltratie met mononucleaire en /of polymorfonucleaire cellen en /of de aanwezigheid van 2-4 inflammatoire aggregaten; 4, gekenmerkt diffuse infiltratie met mononucleaire en /of polymorfonucleaire cellen en /of de aanwezigheid van ten minste vijf inflammatoire aggregaten. HS vs. HSM: Colonization: p
> 0,05; Ontsteking: p
< 0,05. SS1 vs. SS1m: Colonization: p
< 0,05; Ontsteking: p
< 0,05. PMSS1 vs. PMSS1m: Colonization: p
> 0,05; Ontsteking: p
< 0,05. HS: dieren die besmet zijn met WT H. suis
srain HS5cLP; HSM: dieren die besmet zijn met H. suis
stam HS5cLPΔggt
; SS1: dieren die besmet zijn met WT H. pylori
SS1; SS1m: dieren die besmet zijn met H. pylori
SS1Δggt
; PMSS1: dieren die besmet zijn met WT H. pylori
PMSS1; PMSS1m: dieren die besmet zijn met H. pylori
PMSS1Δggt
Interessant is dat H. suis
stam HS5cLPΔggt
was in staat om het corpus van de maag van de muizen te koloniseren in vergelijkbare mate als de. WT-stam en dit werd waargenomen voor alle tijdspunten (figuren 1A-1C). Daarentegen werd H. pylori stam
SS1Δggt
aangetoond dat een verminderde capaciteit kolonisatie in muizen op drie tijdstippen hebben (Figuren 1A-1C, p
< 0,05). Soortgelijke gegevens werden kolonisatie in het antrum van Helicobacter
geïnfecteerde muizen gedemonstreerd op drie tijdstippen (gegevens niet getoond).
Zowel de HS5cLP en HS5cLPΔggt
stam succes gekoloniseerd antrum en corpus van de maag van Mongoolse gerbils hoewel kolonisatie prijs veel lager in het corpus opzichte van het antrum. Geen statistisch significante verschillen tussen beide stammen (figuur 1D, blz
> 0,05). H. pylori
stam PMSS1Δggt
was in staat om de antrum en corpus van de maag op hetzelfde niveau in vergelijking met PMSS1 (figuur 1D, blz Restaurant > 0,05) te koloniseren, maar 2 van 5 Mongoolse gerbils waren negatief voor de aanwezigheid van PMSS1Δggt
in het corpus van de maag (gegevens niet getoond).
Infectie-geïnduceerde ontsteking Leer alle controlemuizen en gerbils vertoonden normale gastrische histomorphology op alle tijdspunten. De correlatie tussen ontsteking scores en bacteriële kolonisatie wordt weergegeven in figuur 1.
vergelijking met muizen met WT stam, infectie met H. suis stam
HS5cLPΔggt significant minder algemene ontstekingen algemeen
geïnduceerd zowel in het antrum (p Restaurant < 0,01) en corpus (p Restaurant < 0,01), terwijl slechts in het corpus regio (p Restaurant < 0,01), infectie met H. pylori
stam SS1Δggt
minder geïnduceerde ontsteking, vergeleken met die gezien in WT-stam geïnfecteerde muizen. Bij 6 maanden pi, het corpus gebied 2 van 4 muizen met HS5cLP infectie bevatte grote lymfoïde aggregaten of lymfoïde follikels gepaard met vernietiging van de normale mucosale architectuur (figuur 2A), die niet bij dieren waargenomen van andere groepen. Figuur 2 H &E kleuring van coupes van maag Helicobacter geïnfecteerde muizen en Mongoolse gerbils. Vertegenwoordiger microfoto van H & E gekleurde secties hier getoonde werden genomen uit muizen, oraal ingeënt met H. suis
HS5cLP (A), H. suis
HS5cLPΔggt
(B), H. pylori
SS1 ( C) en H. pylori
SS1Δggt
(D) na 6 maanden na inoculatie en Mongoolse gerbils oraal met H. suis
HS5cLP (E), H. suis
HS5cLPΔggt
(F ), H. pylori
PMSS1 (G) en H. pylori
PMSS1Δggt
(H) op 9 weken na de inenting. Pijlen wijzen op de aanwezigheid van ontstekingscellen, inflammatoire aggregaten, lymfocytische infiltratie en lymfocytaire follikels. HS: dieren die besmet zijn met WT H. suis
stam HS5cLP; HSM: dieren die besmet zijn met H. suis
stam HS5cLPΔggt
; SS1: dieren die besmet zijn met WT H. pylori
SS1; SS1m: dieren die besmet zijn met H. pylori
SS1Δggt
; PMSS1: dieren die besmet zijn met WT H. pylori
PMSS1; PMSS1m: dieren die besmet zijn met H. pylori
PMSS1Δggt
; WT: wild-type. Original vergroting:. 100 ×
Voor Mongoolse gerbils, infectie met HS5cLP of PMSS1 veroorzaakte ernstige antrum-dominante gastritis met de vorming van lymfatische aggregaten in de lamina propria en /of sub-slijmvlies van de maag (figuren 1D, 2E en 2G ). Geen significante verschillen waargenomen tussen de WT en mutante stam van H. suis hotels met betrekking tot de ontstekingsreactie geïnduceerd bij woestijnratten (figuur 1D, 2E en 2F), alhoewel dieren geïnfecteerd met stam HS5cLP toonden ontsteking in het corpus regio , terwijl dit alleen het geval voor sommige dieren geïnfecteerd met HS5cLPΔggt
(gegevens niet getoond). In een gerbil geïnfecteerd met H. suis stam
HS5cLP, werd een uitgesproken ontstekingsreactie waargenomen, waarbij meer dan 65% van het gebied in de lamina propria en submucosa van het antrum dicht was geïnfiltreerd met ontstekingscellen, gefuseerd lymfoïde aggregaten en . lymfoïde follikels (Extra-bestand 1)
Ontsteking veroorzaakt door H. pylori
stam PMSS1Δggt
in het antrum van gerbils was minder ernstig in vergelijking met die bij WT geïnfecteerde dieren (p Restaurant < 0,05) . (Figuur 1D, 2G en 2H)
Inflammatoire infiltratie
het algemeen een toename van T-cel aantallen waargenomen in het corpus (Figuur 3A, blz
<0,05) van muizen geïnfecteerd met H. suis
stam HS5cLP en H. pylori
stam SS1 bij alle drie tijdstippen. In vergelijking met de muizen geïnfecteerd met WT H. suis
,
HS5cLPΔggt veroorzaakte een lagere T-cel respons in het corpus na 6 maanden pi (p Restaurant < 0,01). H. pylori
stam SS1Δggt
veroorzaakte een verminderde T-cel respons in het corpus regio (p Restaurant < 0,01) in vergelijking met WT geïnfecteerde dieren, zowel op 9 weken en 6 maanden pi (figuur 3A). Vergelijkbare resultaten werden in het antrum muizen waargenomen (gegevens niet getoond).

• Toediening van trimethoprim-sulfadimidine niet verbetert genezing van klieren maagzweren bij paarden ontvangen van omeprazol: een gerandomiseerde, blinde, klinische studie
• Scanning elektronenmicroscopie opmerkingen van de egel maag worm, Physaloptera clausa (spirurida: Physalopteridae)