Een immunohistochemische studie van canine spontane maag polyps

een immunohistochemische studie van canine spontane maag poliepen
Abstract achtergrond
Gastric poliepen (GP) worden gekenmerkt door luminale overgrowths uitsteken boven het vlak van het mucosale oppervlak zoals kan worden ingedeeld non-neoplastische en neoplastische laesies. Bij de mens, recente studies hebben de aandacht gevestigd op de maligne potentie van een aantal van deze laesies. Echter, maag poliepen ongewoon laesies bij honden.
Beoordeling
In deze studie, de aanwezigheid van Helicobacter
spp., De cellulaire proliferatie activiteit, potentiële fenotypische veranderingen, COX-2 en p53 expressie in canine spontane maag poliepen onderzocht. De expressie van deze moleculen werd ook onderzocht bij normale honden maagslijmvlies om verdere kennis van de betekenis van hun verlies of overexpressie in maaglesies krijgen.
Conclusies
de normale expressie van vrijwel alle factoren geëvalueerd met de verminderde proliferatie activiteit is sterk suggestief dat, bij honden, spontane maag poliepen zijn niet alleen een zeldzame vondst, maar ook van goedaardige karakter
Virtual Slides Ondernemingen de virtuele slide (s) voor dit artikel kun je hier vinden:. http :... //www diagnosticpathol gie diagnomx eu /vs /13000_ 2014_ 166
Sleutelwoorden
Canine maag poliepen COX-2 CDX2 Helicobacter spp Ki67 p53 Inleiding
maag poliepen (GP) worden beschouwd als een heterogene eenheid ruim gedefinieerd als luminale laesies die boven het vlak van het slijmvliesoppervlak die biologisch kan worden geclassificeerd als niet-neoplastische en neoplastische laesies. Bij mensen verdere indeling is gebaseerd op de evaluatie van de histogenese en neoplastisch potentieel van deze laesies [1]. Dienovereenkomstig, onder de niet-neoplastische epitheliale maag poliepen, drie subtypen worden herkend: fundic gland poliepen; hyperplastische poliepen (en varianten) en neuro-endocriene tumoren fundic klier poliepen (NET).
vertegenwoordigen de meest voorkomende vorm en ze worden histologisch gekenmerkt door cistically verwijde fundic-type klieren omzoomd door afgeplatte pariëtale cellen met een zekere mate van architectonische vervorming. Het oppervlak bestaat uit foveolar soort epitheel, die atrofische kunnen voorkomen [1]. De hyperplastische poliepen zijn meestal waargenomen in het antrum en histologisch bestaan ​​in hyperplastische, langwerpig en vertakking foveolae in een overvloedige oedemateuze en ontstoken stroma. Cystische verwijding van de pits bijna onveranderlijk aanwezig in de diepere gedeelten en het oppervlak is bekleed met een enkellaags of foveolar type epitheel [1]. Hyperplastische poliepen optreden tegen een achtergrond van gastritis en de ontwikkeling ervan is een gevolg van een overdreven mucosale respons op letsel. Zij zijn verwant met Helicobacter pylori
(H. pylori
) infectie en sommige auteurs concludeerden dat H. pylori
uitroeiing oorzaak complete regressie of een significante afname van de omvang ervan. Het is belangrijk te weten dat foci van dysplasie of carcinoom intramucosaal kunnen worden aangetroffen in deze laesies [1], [2]. Tenslotte NET of de zogenaamde "carcinoid" tumoren histologisch samengesteld nesten, koorden, buisjes en clusters van cellen die hoofdzakelijk geplaatst tussen de foveolar basis, zonder de algehele architectuur poliep [3].
Anders dan gedocumenteerd progressie in de menselijke colorectale kanker, de vereniging van huisartsen met de ontwikkeling van maagkanker is nog niet volledig vastgesteld, maar studies benadrukken het maligne potentieel van deze laesies. Huisartsen zijn ongewoon in honden en zijn af en toe een incidentele bevindingen tijdens endoscopie of postmortem onderzoek [4]. Sporadisch honden huisartsen zijn zeldzaam en de relevante literatuur is schaars. Pas onlangs Taulescu et al. [5] beschreven de histopathologische kenmerken van 15 laesies. Ten aanzien van niet-neoplastische polypoid gezwellen, de World Health Organization (WHO) voor de classificatie van tumoren bij huisdieren presenteert een eenvoudige regeling waarbij slechts twee entiteiten worden erkend: de hyperplastische (regeneratief) en de inflammatoire (goedaardige lymfoïde) poliepen. De eerste zijn histologisch identiek aan de menselijke gelijknamige laesie en de gouden standaard van het laatste is de aanwezigheid van een normale epitheel die een granulatieweefsel kern geïnfiltreerd door een verscheidenheid van ontstekingscellen, soms met lymfoïde aggregaten met prominente kiemcentra [4].
Verschillende studies proberen om wat merkers voor maligne transformatie in menselijke maag hyperplastische poliepen omvatten werden echter uitgevoerd, een specifiek molecuul dat kan bepalen welke poliep kwaadaardige transformatie ondergaat is nog niet gevonden. In de hond, niet veel bekend is met dit verband.
Cyclo-oxygenase (COX) is het enzym dat de synthese van prostaglandines en andere eicosanoïden uit arachidonzuur mogelijk maakt. COX-2 isoform speelt een belangrijke rol in de maag kankerontwikkeling tot apoptose en remming verhoogde celproliferatie. Hoewel er weinig studies de verhoogde expressie van COX-2 in honden kankers geen gegevens beschikbaar over COX-2 expressie in canine gastrische weefsels [6].
Cellulaire kinetiek wordt gedacht om aan de progressie naar maagkanker. Ki-67 antilichaam wordt gebruikt om de proliferatie-index van een bepaald weefsel veronderstelling dat hogere Ki-67 onthult tumorcel activiteit en voorspelt het verdere gedrag van een pathologie [7].
Kwaadaardige transformatie van humane hyperplastische huisartsen is gekoppeld meten dysplasie, met p53 speelt een cruciale rol in het proces [8]. Overexpressie van p53 gemuteerd is gecorreleerd met pathologische parameters tumor agressiviteit en slechte prognose bij humane maagcarcinoom [9].
Volgens model Correa [10], menselijke maagkanker ontstaat in een meerstapsproces chronische actieve gastritis intestinale metaplasie (IM), dysplasie en tenslotte maagkanker. IM wordt beschouwd als precursor lesie bestaande uit de transdifferentiatie van maagslijmvlies een intestinale fenotype, gekenmerkt door afwijkende expressie van het homeobox transcriptiefactor CDX2 [11]. Expressie van CDX2 in honden huisartsen is nooit gekenmerkt geweest.
Zoals ongewoon laesies, de moleculaire eigenschappen en neoplastisch potentieel van honden huisartsen blijft een gebied van belang. Het doel van dit onderzoek is om een ​​aantal moleculaire eigenschappen van deze laesies te beschrijven teneinde meer inzicht in hun biologisch gedrag. Bovendien is de expressie van deze moleculen in normale maagslijmvlies (NGM) onderzocht om de betekenis van hun verlies of overexpressie in maaglesies evalueren
Dieren &.; methoden
Vier normale honden antral maagslijmvlies exemplaren en negen honden antral huisartsen (figuur 1A), ontving tussen 2007 en 2013, werden geselecteerd uit de archieven van het Laboratorium voor Veterinaire Pathologie, ICBAS-UP (Portugal) en de afdeling Pathologie van FVM , Cluj-Napoca (Roemenië). Weefsels werden gefixeerd in 10% gebufferde formaline en in paraffine ingebed. Serial opeenvolgende secties 3 micrometer dik werden gemaakt, één voor routinematige histologische diagnose en de anderen zijn voor immunohistochemische studies. Figuur 1 morfologische en immunohistochemische kenmerken van de hond maag poliepen. (A) Bruto aspect; (B) Hyperplastische poliep; (C) Inflammatoire poliep; (D) (E) H. pylori
immunoexpression. (F) COX-2 immunoexpression; (G) Ki-67 immunoexpression; (H) p53 immunoexpression. Inzet: intratubulaire seminoom (+ controle) (I) CDX2 immunoexpression. Inzet: normale darm (+ controle). Morfologische en immunohistochemische kenmerken van de hond maag poliepen. (A) Bruto aspect van de pyloric maagslijmvlies met een eenzame poliep (afgebakend gebied) (case 9); (B) en (C) Microscopisch onderzoek van hematoxyline en eosine gekleurde dia's onthullen van een hyperplastische poliep (case 4) en een inflammatoire poliep (geval 8). Bar = 500 pm en 100 pm, respectievelijk. (D) Photomicrograph het aantonen van de positieve H. pylori
expressie in een hyperplastische poliep (geval 2). Bar = 200 urn. (E) Detail van het vorige geval aandacht voor de grote hoeveelheid
Helicobacter spp. organismen in de maag klieren. Bar = 10 urn. (F) Photomicrograph onthullen sterke en diffuse COX-2 expressie in vertakte foveolar epitheel van de hyperplastische poliep (case 1). Bar = 200 urn. Inzet die een detail van de COX-2 expressie in foveolar epitheel; (G) Immunokleuring van Ki-67 in de hyperplastische epitheel (case 3: 32,1%). Bar = 200 urn. Inzet toont de details van de KI-67 expressie in de landengte en in de klieren basis. (H) Photomicrograph het onthullen van een negatieve immunohistochemische reactiviteit van p53 in de hyperplastische poliep (geval 2). Bar = 200 urn. Weefsel van honden intratubulaire seminoom werd gebruikt als positieve controle voor p53 (inzet). (I) Negatief CDX2 meningsuiting in de hyperplastische poliep (case 1). Bar = 200 urn. Weefsel van honden normale darm werd gebruikt als positieve controle voor CDX2 (inzet). Immunoperoxidase-diaminobenzidine vlek met Mayer's hematoxyline tegenkleuring (D-I).
Secties werden onafhankelijk van elkaar onderzocht door drie pathologen. Normale weefsels werden als zodanig volgens Prachasilpchain et al. [10] en waren negatief voor de aanwezigheid van Helicobacter
spp. (Bevestigd door gemodificeerde Giemsa vlek en anti-H. Pylori
immunohistochemie). Huisartsen werden geclassificeerd volgens de WHO classificatie voor huisdieren diagnostische criteria [3].
Voor de immunohistochemische studie werd een panel van antilichamen die specifiek zijn voor meerdere antigenen toegepast (tabel 1). Novolink Max-Polymer detectiesysteem (Novocastra) werd gebruikt volgens de fabrikant instructions.Table 1 Antilichamen gebruikt voor honden maag weefsels immunohistochemie
Marker
Clone
Leverancier
verwatering
Antigen ontmaskering
Incubatieperiode
Positieve controle
H. pylori
Polyklonale
Zytomed, Deutschland
1: 200
CB /PC
Human maagslijmvlies met H. pylori
COX-2
SP21
NeoMarkers, USA
1:75
CB /PC
Canine borsttumor
p53
Anti-p53
Novocastra, UK
1: 400
CB /PC
Canine intratubulaire seminoom
CDX2
AMT28
Novocastra, UK
1: 300
CB /PC
Canine normale darm
KI-67
MIB-1
Dako, Denemarken | 01:50
CB /PC
Canine hooggradige lymfomen
CB
citraatbuffer; PC snelkookpan.
'S nachts.
Detectie van Helicobacter
spp. werd beoordeeld als: negatief, geen organismen, of positief, de aanwezigheid van Helicobacter
spp. Bacteriële dichtheid kolonisatie werd gekwantificeerd: +
, weinig (< 10/400 ×); ++
, Matig (10-50 /400 ×) en +++, grote aantal organismen (> 50/400 ×). Bacteriën locatie werd opgenomen: 0 = afwezig; 1 = slijmvliesoppervlak en maag kuilen; 2 = 1 + lumen van maagklieren (400 x) [12]. COX-2 immunoexpression werd gescoord voor het percentage van gelabelde cellen (< 25%; 25-50%, 51-75%; > 75%) en etikettering intensiteit (0, negatief, +, zwak, ++, matig; +++, sterk). De Ki-67 labeling index werd gedefinieerd als het percentage van positieve nuclei bepaald door het tellen van minimaal 1000 kernen in de geselecteerde velden (400 x) [8]. Daarnaast werd immunoreactiviteit beoordeeld tegen de maagklieren verdeeld in drie zones: zone 1 (maag put); zone 2 (landengte /proliferatieve zone) en zone 3 (klier base) [13]. p53 en CDX2 immunoreactiviteit werden gedefinieerd als positief wanneer verschillende nucleaire kleuring in ten minste 10% van de cellen werd herkend [8], [14].
Beoordeling
beschikbare klinische gegevens, histologische classificatie van de laesies en de belangrijkste immunohistochemische resultaten, gezien de voor elk antilichaam voorgestelde criteria, zijn samengevat in tabel 2.Table 2 beschikbare gegevens van de dieren, histologische indeling van de hond maag weefsels en voornaamste immunohistochemische bevindingen
Case
Ras

Geslacht /Leeftijd (jaar)
histologische diagnose
Helicobacter
spp.
COX-2
KI-67 (%)

p53
CDX2
SE
DG
1
Rottweiler
M /12
Hyperplastische poliep
+++ 2 Restaurant > 75% /+++ Restaurant > 75% /+++
36,12,3
- - Pagina 2
Irish Setter
F /12
Hyperplastische polyp
+++2
>75%/+++
>75%/+++
31,42,3
-
-
3
Poodle
F/12
Hyperplastic poliep
+++ 2 Restaurant > 75% /+++ Restaurant > 75% /+++
32,12,3
-
- 4
Argentijnse Mastiff
F /9
Hyperplastische poliep
++ 2 Restaurant > 75% /+++ Restaurant > 75% /+++
28,92 , 3
-
- 5
Rottweiler
F /14
Hyperplastische poliep
2 Restaurant > 75% /+++ Restaurant > 75% /+++
30,92,3
-
- 6
Mixed breed
F /16
Hyperplastische polyp
++2
>75%/+++
>75%/+++
16,72,3
-
-
7
Poodle
M/13
Inflammatory poliep
++ 2 Restaurant > 75% /+++ Restaurant > 75% /+++
31,52,3
-
- 8
Duitse herder
M /9
Inflammatoire poliep
++ 2 Restaurant > 75% /+++ Restaurant > 75% /+++
10,82
-
- 9
Boxer
M /10 | Hyperplastische poliep
1 Restaurant > 75% /+++ Restaurant > 75% /+++
4,62 Catawiki -
- 10 | Gemengd ras
M /2
NGM
0 Restaurant > 75% /++ + Restaurant > 75% /+
18,32
-
- 11
Poedel cross
F/15
NGM
0
>75%/+++
>75%/++
23,62
-
-
12
Boxer
M/4
NGM
0
>75%/+++
>75%/+
15,62
-
-
13
Mixed fokken
M /8
NGM
0 Restaurant > 75% /+++ Restaurant > 75% /++
22,82
- -
M
man, V
vrouwelijke
COX-2:. SE, oppervlakte-epitheel; DG, dieper klieren. ≫ 75% van immunopositive cellen, + zwak, ++ matig, +++ sterke intensiteit
Helicobacter
spp .: + paar.; ++ Matig aantal; +++ Groot aantal organismen. De bacteriën locatie 0, afwezig is; 1 = aan mucosale oppervlak en in de maag kuilen; 2 = 1 + lumen van de maag klieren; KI-67: zone 2, landengte en zone 3, klier basis; p53 en CDX2: -., negatieve
Van negen GP laesies, zeven werden geclassificeerd als hyperplastische poliepen (Figuur 1B) en twee als inflammatoire poliepen (figuur 1C). Geen tekenen van dysplasie geïdentificeerd. Alle huisartsen bleek Helicobacter
spp. organismen (figuur 1D), bij voorkeur in het lumen van de maag klieren (Figuur 1E) (tabel 2).
Verschillen op COX-2 immunoexpression tussen NGM en huisartsen waren minimaal (tabel 2). Beide groepen gepresenteerd sterke COX-2 expressie in meer dan 75% van maag- oppervlakkige epitheel. Diep, de maag klieren van NGM toonde een zwakke tot matige COX-2 expressie, terwijl de klieren van huisartsen vertoonden een sterke COX-2-expressie (Figuur 1F). Toch huisartsen gepresenteerd diffuse COX-2 cytoplasma accumulatie in epitheelcellen. Ondernemingen De proliferatie index van de huisartsen was hoger (gemiddelde waarde van 24,8%) dan NGM (gemiddelde waarde van 20,0%). Ki-67 signaal werd alleen in het proliferatieve compartiment van NGM gedetecteerd terwijl in de huisartsen, deze etikettering vaak bereikte zone 3 (figuur 1G).
Zowel p53 en CDX2 immunodetectie was volkomen negatief in alle gevallen van honden NGM en huisartsen (figuur . 1H en I)
Discussie & conclusie
Studies over COX-2 in humane NGM gerapporteerde gebrek [15], [16], zwak [17] of algemene expressie [18]. Deze verschillen zijn wellicht verband met het primaire antilichaam (monoklonaal of polyklonaal) en de immuunreactiviteit evaluatie vastgesteld scoresysteem. De consistente expressie van COX-2 in NGM kon worden verklaard door twee gevallen: (1) COX-2 constitutief tot expressie gebracht in canine maagslijmvlies; of (2) recente studies aangetoond dat H. pylori
geïnduceerde COX-2 expressie in menselijke maagslijmvlies en McCarthy et al. [19] geconcludeerd dat COX-2 expressie in antrale slijmvlies werd verminderd, maar niet geëlimineerd in het epitheel na een succesvolle uitroeiing van H. pylori
. Sung et al. [15] toonde ook aan dat hoewel uitroeiing van H. pylori
er slechts een geringe vermindering van COX-2 in de maag epitheel, hoewel COX-2 expressie in het lamina propria werd duidelijk verminderd. Ondanks deze honden zijn momenteel negatief voor Helicobacter
spp., Is het niet mogelijk uit te sluiten van een eerdere infectie door deze organismen dat de aanhoudende expressie van COX-2 zou kunnen rechtvaardigen. Ondernemingen De overexpressie van COX-2 in de diepere klieren GP kan worden verklaard door de aanwezigheid van variërende hoeveelheid Helicobacter
organismen in het maag compartiment dat, vergelijkbaar met wat gebeurt bij mensen met H. pylori, kan
leiden tot een verhoogde expressie van dit enzym in de productie- van pro-inflammatoire cytokines [15] -. [17]
per definitie een huisarts een hyperproliferatie van het maagslijmvlies, waardoor het ontstaan ​​noodzakelijkerwijs gerelateerd aan een toename van celvernieuwing en mitotische activiteit. Yao et al. rapporteerde een proliferatieve index van 22,2% in humane hyperplastische huisartsen. De licht verschil in de percentages verkregen in beide studies kan worden gerelateerd aan de betrokken soorten (mens versus hond) en /of monstergrootte (22 vs. 9 gevallen). Bovendien verhoogde proliferatie van maagslijmvlies werd geassocieerd met H. pylori
[20], aangezien de infectie verhoogt kort apoptose van oppervlak en proliferatieve cellen, en neemt de proliferatieve zone dieper in de klier, vermoedelijk als compenserende reactie [21] . Ondernemingen de proliferatieve zone in het antrum maag in het onderste deel van de typische klieren eenheden [21], dicht bij de basis van de maag putten, die de plaats van celvernieuwing. Deze zeer korte gebied, met weinig of geen mitosen, is bijna niet identificeerbaar in inactieve maagslijmvlies. In menselijke NGM, Ki-67 signaal is alleen aanwezig in het proliferatieve compartiment [13] als zodanig in deze studie (Tabel 2). In de huisartsen deze kenmerken vaak bereikt zone 3 (figuur 1G), vermoedelijk omdat de isthmus er cellen die continu regenereren anderen die bidirectioneel migreren naar het slijmvliesoppervlak en naar de klier worden, als ze differentiëren tot rijpe cellen [21].
Carrasco et al. [22] beschreven p53-positieve kleuring in ongeveer 94,1% van canine maagcarcinomen. Onze resultaten versterken eerdere humane studies waarin p53 alleen (pre) neoplastische componenten erkend [9] in plaats van niet-tumorale maagslijmvlies [18] of GP [8]. Bovendien Guo et al. [2] In totaal co-expressie van zowel CA19-9 en p53 beperkt tot kleine gebieden van atypische epitheelcellen, geschat adenocarcinoom, aanwezig in een menselijke foveolar hyperplastische poliepen. Bovendien, de KI-67 index was hoger in deze kwaadaardige foci vergelijking met de omliggende maagslijmvlies.
Doster et al. [23] beschreven CDX2 expressie in brandpunten van metaplasie is gewijzigd door slijmbekercellen, in alle gevallen van canine gastrische adenocarcinomen in de studie. IM is een ongewoon fenomeen in de hond en tot op heden is er geen beschrijving over haar spontane optreden. Bij mensen wordt IM gewoonlijk geïnduceerd door continue irritatie van het maagslijmvlies en H. pylori
infectie blijft een belangrijke factor triggering. De moleculaire pathways die betrokken zijn bij honden regulatie en functie van CDX2 zijn onbekend. Aangezien de expressie van dezelfde transcriptiefactor kader van onderhoud /ontwikkeling van de intestinale fenotype bij zowel mensen als honden, de hypothese dat CDX2 eveneens wordt gereguleerd in beide soorten plausibel (data niet gepubliceerd).
Helicobacter
spp. aanwezig in geval van honden huisartsen kunnen verschillende strategieën kolonisatie, infectie en pathogeniteit van die uitgeoefend door H. pylori
mens uiteindelijk rechtvaardigt de zeldzaamheid van IM in de maag van de hond ontwikkelen. Derhalve kan de routes die verantwoordelijk zijn voor de inductie van expressie CDX2 bij honden afwijken van die reeds beschreven bij de mens. Verdere studies zijn nodig om deze hypothese te bevestigen.
Ofschoon sommige pathologische kenmerken van poliepen correleren met het risico op kanker bij de mens, bij honden is het nog niet mogelijk om te bepalen welke laesies ontwikkelen tot kanker. Kortom, de huidige studie suggereert dat honden sporadische huisartsen zijn een zeldzame vondst en goedaardige natuur.
Verklaringen
Dankwoord
I. Amorim (SFRH /BD /76237/2011) erkent FCT, de Portugese Stichting voor Wetenschap en Technologie (FCT), voor financiële steun (PTDC /CVT /117610/2010). IPATIMUP is een Associate Laboratorium van het Portugese ministerie van Wetenschap, Technologie en Hoger Onderwijs en wordt gedeeltelijk ondersteund door FCT. Dit document werd onder het frame van het Europees Sociaal Fonds gepubliceerd, Human Resources Development Operationeel Programma 2007-2013 (POSDRU /159 /1.5 /S /136893).
Authors 'originele ingediende dossiers voor afbeeldingen
Hieronder staan ​​de links naar origineel van de auteurs ingediende dossiers voor afbeeldingen. oorspronkelijke bestand 13000_2014_166_MOESM1_ESM.gif Authors 'voor figuur 1 Competing belangen
Geen van de auteurs van dit document heeft een financiële of persoonlijke relatie met andere mensen of organisaties die op ongepaste wijze kon beïnvloeden of vertekening van de inhoud van het papier.

• Macroscopische omvang van het maagslijmvlies atrofie: verhoogde risicofactor voor slokdarmkanker plaveiselcelcarcinoom in Japan
• Risicofactoren voor diepte van infiltratie in de gedifferentieerde depressieve vroege maagcarcinoom: een eerste analyse