Gastric adenomen in familiaire adenomateuze polyposis komen vaak voor, maar subtiel, en hebben een goedaardig verloop

Gastric adenomen in familiaire adenomateuze polyposis komen vaak voor, maar subtiel, en hebben een goedaardig verloop
Abstracte achtergrond
Patiënten met familiaire adenomateuze polyposis (FAP) is bekend dat ze een verhoogd risico op de maag adenomen hebben. De klinische kenmerken van de maag adenomen bij FAP zijn niet goed gekarakteriseerd, en er is een gebrek aan gestandaardiseerde benaderingen van het beheer van deze laesies.
Doelstellingen Belgique Om de endoscopische uiterlijk, risicofactoren, klinisch beloop en de respons te bestuderen de therapie van maag adenomen bij patiënten met FAP.
Methods
We achteraf de verslagen beoordeeld van 97 patiënten met FAP die gastroscopie (EGD) tussen 2004 en 2013.
Resultaten
Negen patiënten (9%) hadden met biopsie bewezen maag adenomen. Adenomen waren in het antrum (vijf patiënten), in het lichaam en fundus bij de vaststelling van achtergrond fundic gland poliepen (FGP) (drie patiënten) en in het lichaam niet geassocieerd met FGP (één patiënt). Adenoom grootte was 3-40 mm en het aantal adenomen per patiënt varieerde van één tot 20. adenomen in het antrum vlakke en subtiel waren, terwijl die in de gastrische lichaam of fundus waren polypoid en moeilijk te onderscheiden van de blaas bij patiënten FGPs met FAP. Het uitvoeren van endoscopists gemeld moeite met het identificeren van adenomen, en zes patiënten had ten minste een EGD binnen de drie voorgaande jaren, waar de maag adenomen niet werden gemeld. Adenomen werden als buisvormig acht patiënten en tubulovillous bij één patiënt. Hooggradige dysplasie werd opgemerkt in één patiënt. Na een mediane follow-up van 63 maanden (interkwartielbereik: 20-149 maanden), geen enkele patiënt in onze gehele cohort (met of zonder maag adenomen) ontwikkeld maagkanker. De patiënten bij wie de maag adenoom ontwikkeld, in vergelijking met degenen zonder maag adenomen, hadden meer kans om jongere [36 ± 12 versus 48 ± 15 jaar, p = 0,02], hebben gelijktijdige chronische gastritis [22% vs. 0%, p = 0,008] en hebben desmoïdtumoren [5 (56%) versus 19 (22%), p = 0,04].
Conclusies
maag adenomen niet ongebruikelijk bij patiënten met FAP en zijn vaak moeilijk te identificeren endoscopisch . Endoscopists moet een hoge mate van verdenking van maag adenomen bij deze patiënten en een lage drempel voor biopsie. Gezien de goedaardig beloop, aanbevolen initiële behandeling is conservatief met endoscopische therapie en periodieke inspectie.
Sleutelwoorden
Gastric adenoom Maag gezwellen Familiaire adenomateuze polyposis Achtergrond
Familiaire adenomateuze polyposis (FAP) is een erfelijke autosomaal dominante ziekte in de eerste plaats gekenmerkt door de ontwikkeling van colorectale adenomen en carcinomen. Patiënten met FAP ook secundair ontwikkelen duodenale, maag, schildklier en neoplasie, alsmede desmoïdtumoren [1]. Onlangs heeft de wijdverbreide toepassing van endoscopische en genetische screening profylactische colonchirurgie [2], de incidentie van colorectale kanker is afgenomen FAP patiënten. Hierdoor wordt de lange termijn overleving van FAP-patiënten verwacht dat ze worden bepaald door de ontwikkeling van neoplasie extracolonic [3]. Terwijl de twaalfvingerige darm en de schildklier neoplasie en desmoïdtumoren zijn goed onderzocht bij patiënten met FAP, wordt gedetailleerde klinische gegevens over de maag adenomen ontbreken. Ondernemingen De prevalentie van maag adenomen bij FAP werd ongeveer 10% in een reeks van de Verenigde Staten en varieerde van 36 -50% in drie studies uit Azië [4-6]. Het is onduidelijk of de maag adenomen bij FAP patiënten verlenen een verhoogd risico op het ontstaan ​​van kanker door middel van de adenoom-carcinoom sequentie of een ander pad. Risicofactoren voor de ontwikkeling van adenomen maag bij de vaststelling van FAP, hun typische endoscopische uiterlijk en de juiste behandeling niet duidelijk gedefinieerd. We voerden een retrospectieve herziening van FAP-patiënten die ondergaan gastroscopie (EGD) in onze instelling moesten de diagnostische en klinische behandeling van deze laesies te optimaliseren.
Methods
We identificeerden 97 FAP en verzwakt FAP patiënten die een EGD tussen had januari 2004 en december 2012 aan de Mayo Clinic (Arizona, Florida en Minnesota). Patiënten werden geïdentificeerd door retrospectieve herziening van een aantal klinische databases. Alle patiënten hadden een diagnose van FAP of verzwakt FAP vastgesteld door aanvaarde criteria gebruik te maken van de persoonlijke en familiale voorgeschiedenis, klinisch onderzoek, histopathologische evaluatie, en APC
genmutatie testen. De studie werd goedgekeurd door de Mayo Clinic Institutional Review Board.
Voor elke patiënt werd verzamelde gegevens, waaronder leeftijd, geslacht, familiegeschiedenis van maagkanker, de aanwezigheid van cystic fundic gland poliepen (FGP), maag adenomen, en duodenale adenomen met ernst gefaseerde toepassing van de gemodificeerde Spigelman indeling [7], de aanwezigheid van desmoïdtumoren, rookgedrag, en het gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID) en /of protonpompremmers (PPI). Bij patiënten met maag adenomen, we opgehaalde gegevens over endoscopische en histologische kenmerken, type gerichte therapie proceduregerelateerde complicaties, ontwikkeling van kanker en langdurige follow-up.
Statistische analyses
Pearson chikwadraattoets of Fisher exact test werd gebruikt om de univariate associaties tussen een categorische variabele en de aanwezigheid van maag adenoom beoordelen. De student t-test werd gebruikt voor leeftijd. Een tweezijdige p-waarde werd gebruikt in alle analyses. Een p-waarde < 0,05 werd beschouwd als statistisch significant. Alle gegevens werden geanalyseerd met SPSS Statistics (versie 16, IBM Corporation, USA).
Resultaten
Negen van 97 patiënten met FAP (9,2%) een biopsie bewezen maag adenomen. Gemiddelde leeftijd ten tijde van diagnose met een gastrische adenoom was 36 jaar (spreiding 18-52 jaar). De mediane follow-up voor het gehele cohort was 63 maanden (interkwartielbereik: 20-149 maanden). High-grade dysplasie (HGD) werd gevonden in één patiënt (Patient 7) bij hun eerste diagnose van de maag adenoom (tabel 1) .table 1 klinische karakteristieken van familiaire adenomateuze polyposis patiënten met maag adenomen
Patient
leeftijd /geslacht
Type laesie
Site van poliep
Aantal adenoom
grootste formaat (mm)
Histologie

behandeling × behandelsessies
Duur van endoscopische follow-up (maanden)
bericht behandelresultaat
1
52 F
Appartement
antrum 1
NA
Tubular
CBF × 1
9 verhuur No resterende adenoom eindelijk EGD 2
24 M
Wintereik
Body in de achtergrond van de FGP
Multiple
40
Tubulovillous
Endoscopische mucosale resectie × 1
3
Resterende adenoom
3
51 F
Wintereik
Antrum
3
10

• Het optreden van Helicobacter pyloriand Epstein-Barr virus infectie in endoscopische en maagkanker patiënten uit Noord-Brazil
• Gastric epitheliale dysplasie: kenmerken en langdurige follow-up resultaten na endoscopische resectie volgens morfologische categorization