Maagkanker bij ouderen: clinico-pathologische kenmerken en chirurgische behandeling

Maagkanker bij ouderen: clinico-pathologische kenmerken en chirurgische behandeling
Doel van de studie
In de afgelopen tien jaar heeft de medische vooruitgang van de gemiddelde leeftijd van het menselijk leven verlengd. Om deze reden is de chirurgische behandeling van oudere patiënten met maagkanker wordt steeds vaker voor. Het doel van deze studie was het klinische en pathologische kenmerken van maagcarcinoom analyseren bij patiënten 70 een ouder met bijzondere aandacht voor de chirurgische behandeling.
Materialen en werkwijzen
Al patiënten die gastrectomie onze operatieafdeling sinds ontving adenocarcinoom januari 1998 tot december 2002 werden toegelaten tot het onderzoek. Inclusie criteria waren: a) Curatieve resectie (R0); b) geen uitzaaiingen voor de operatie; c) geen andere primitieve tumoren; d) de consensus van de patiënt voor een follow-up van 5 jaar. . De patiënten werden verdeeld in twee groepen voor leeftijd: cut-off wordt beschouwd als 70 jaar oud Man Resultaten
57 patiënten werden toegelaten tot de studie: 41 waren < 70 jaar (range 37-70) en 16 patiënten waren ouder (range 70-80).
in de groep patiënten ≥70 jaar oud maagkanker was vaker voor bij mannelijke patiënten met een M /F-verhouding van 2,2 ten opzichte van 1,05 in de jongere groep.
Enkele andere belangrijke verschillen waargenomen in de maag verdeling van de neoplasia: < 70 jaar oude groep was er een wijdverspreide lokalisatie van het corpus (46,3% versus 18,7%); ≥70 jaar oude groep was er een grotere prevalentie van antrale lokalisaties (62,6% versus 39,1%). Dit patroon van verdeling kan verschillende chirurgische benadering verklaren:; 70 jaar oude groep was er een groter aantal totale gastrectomies (63,4% vs. 38%) daadwerkelijk < daarvoor in de ≥70 jaar oude groep was er een groter aantal subtotaal gastrectomies (62% versus 36,6%).
Bij oudere patiënten na een totale gastrectomie wordt gewoonlijk geconfectioneerd een omega anastomose tussen slokdarm en jejunum voor de vermindering van chirurgische en anesthesiologische tijd. Ondernemingen de groep van patiënten van 70 jaar en ouder gepresenteerd meer comorbiditeit (81% versus 58,5%), maar tumor-gerelateerde sterfgevallen in de twee groepen waren vergelijkbaar (61% vs 62%).
in de ≥ 70 jaar oude groep was er een hogere incidentie van diffuse maagkanker (44,8% versus 34,2%) met een grotere neoplastische herhaling in deze groep (56,2% vs. 44%). Verschillend is ook de herhaling patroon: < 70 jaar oude groep waren er vaker locoregionale recidieven (27% versus 12,5%); ≥70 jaar oude groep was er een hogere incidentie van peritoneale (25% versus 2%) en hematogene (18,7% vs. 15%) recidief. Verhuur No verschillen tussen de twee groepen werden genoteerd de preoperatieve stadiation, maar in het ≥ 70 jaar oude groep is een lagere incidentie van stadium I (12,5% versus 21,6%) neoplasmen. . Elders geen verschillen tussen de twee groepen werden genoteerd over de endoscopische Borrmann soort
Conclusie
Maagkanker presenteert evident clinico-pathologische verschillen in de patiënt 70 jaar en ouder: hogere M /V-verhouding, vaker antral lokalisatie en een grotere voorkomen van peritoneale en hematogene herhaling. Bovendien, oudere patiënten presenteren vaak comorbiditeiten en farmacologische therapieën
Dit is de reden waarom chirurgische benadering moet worden gemoduleerd op basis van de individuele risico. Leeftijd is geen contra-indicatie voor curatieve chirurgie in onze studie tumor-gerelateerde dood niet verschillend tussen beide groepen. Bovendien, oudere patiënten vaak een verminderde functionele reserve, zodat een subtotale gastrectomie resulteert vaak de beste chirurgische benadering voor de grotere incidentie van tumoren antrale en een betere kwaliteit van leven voor de aanwezigheid van een deel van de maag.

• Atypische en agressieve presentatie van maagkanker in een patiënt met gewone variabele disease
• Maagdarmkanker cutane metastase die zich voordoen in een eerdere chirurgische drain plaats: een case report