Beheer van fase één en twee-E gastric grootcellig B-cellymfoom: alleen chemotherapie of een operatie gevolgd door chemotherapie

het beheer van de eerste fase en twee-E gastric grootcellig B-cellymfoom:? Chemotherapie alleen of een operatie gevolgd door chemotherapie
De abstracte beheer van gelokaliseerde primaire maag-B lymfoom (PGL) blijft controversieel. Het doel van deze studie is om twee behandelingen te vergelijken:. Alleen chemotherapie en chirurgie plus chemotherapie
Materials
De gegevens van alle patiënten met een diagnose van maag-lymfoom en die in het Nationaal Instituut voor Oncologie werden behandeld, tussen 1999 en 2006 werden beoordeeld en de patiënten die aan de volgende criteria werden in deze studie: histologisch bewezen grootcellig lymfoom B van de maag; volledige klinische informatie fase I /II ziekte volgens de Musshoff staging; patiënten die een operatie gevolgd door chemotherapie (groep I) of chemotherapie alleen (groep II) ontvangen.
Resultaten
Deze studie omvatte 82 patiënten die werden behandeld voor kanker in ons instituut. Alle klinische en pathologische kenmerken waren vergelijkbaar tussen de twee groepen, behalve dat patiënten van groep I significant had meer stadium II (P = 0,023) dan die van groep II. Van de 52 patiënten konden worden beoordeeld op reactie op chemotherapie, waren er 45 die volledige respons op behandeling kregen, moesten 3 gedeeltelijke respons op de behandeling en 4 had progressieve ziekte. De geprojecteerde 5-jaars recidief-vrije overleving (RFS) en totale overleving (OS) van groep I was 86,69% ​​(95% CI, 57,9-97,7%) en 90,0% (95% CI, 58,0-97,8%), respectievelijk. En de verwachte 5-jaars recidief-vrije overleving RFS en OS van groep II was 86,67% (95% CI, 57,0-88,2%) en 93,33% (95% CI, 73,3-98,7%) respectievelijk. Er waren geen statistisch significante verschillen in RFS (P = 0,485) en OS (p = 0,551) tussen de twee groepen.
Conclusie
Onze gegevens suggereren dat chemotherapie alleen een redelijke alternatieve behandeling voor fase I /II maag kan grote-cel lymfoom, maar dit resultaat moet worden bevestigd door prospectieve gerandomiseerde klinische trials.
Introductie
Chirurgie heeft de conventionele behandeling geweest voor patiënten met gelokaliseerde maag-lymfoom [1, 2]. Adjuvante chemotherapie of radiotherapie werd vaak gebruikt voor patiënten met de regionale lymfeklieren. Systemische chemotherapie is de behandeling van keuze voor de meeste knooppunten en extra nodale lymfomen zoals in gepubliceerde gegevens die de veiligheid en effectiviteit van conservatieve behandelingen bij fase ondersteunen I /II primaire maag grootcellig lymfoom B (PGDLCL). Als de primaire behandeling met chemotherapie hetzij alleen werd gegeven of gevolgd door bestraling, de rol van de chirurgische resectie van de primaire tumor moet duidelijk worden omschreven en gerechtvaardigd [3-5]. Deze retrospectieve studie onderzocht de klinische uitkomst van gelokaliseerde maag-lymfoom behandeld met chemotherapie alleen of een operatie gevolgd door chemotherapie.
Methods
Patiënten
Alle dossiers van de patiënten, die als het hebben van maag-lymfoom in de periode 1999 en 2006 werden gediagnosticeerd, werden beoordeeld en de patiënten die aan de volgende criteria werden in deze studie: histologisch bewezen grootcellig lymfoom B van de maag; volledige klinische informatie voor fase I /II en vaatziekten (Musshoff wijziging van Ann Arbor-systeem); patiënten die een curatieve operatie gevolgd door adjuvante anthracycline gebaseerde chemotherapie (groep I) of chemotherapie alleen met anthracycline-bevattende regimes (groep II), primaire beheer ontvangen en follow-up in onze instelling. Patiënten met slijmvlies geassocieerd lymfeweefsel (MALT) lymfoom werden uitgesloten.
Klinische evaluatie
Staging procedures opgenomen volledig lichamelijk onderzoek, inspectie voor ring Waldeyer, compleet bloedbeeld en differentiële telling, bloed chemie, gastro-intestinale endoscopie, borst en abdomen CT-scan, beenmerg aspiratie en biopsie. De staging werd bepaald volgens de Musshoff modificatie van Ann Arbor systeem [6] die stadium II onderverdeeld in stadium IIE1 en staged IIE2. In de derde fase IE blijft de tumor beperkt in de maag; in fase IIE1 de perigastric nodale betrokkenheid was positif; in fase IIE2 meer afgelegen nodale betrokkenheid werd gevonden tot de regio onder het middenrif. Indeling van de behandeling toxiciteit evenals tumor respons werd geëvalueerd op basis van de door de World Health Organization [7] criteria. Respons op chemotherapie werd geëvalueerd door lichamelijk onderzoek, endoscopie, en imago studies om de 3-cyclus van de chemotherapie. Volledige reactie (CR) werd gedefinieerd als het verdwijnen van alle tekenen van tumor (en) voor een periode van minstens 4 weken. Partiële respons (PR) werd gedefinieerd als > 50% verlaging van de som van de producten van de langste loodrechte diameters van alle meetbare laesies in radiografische beelden, met de reductie van ten minste 4 weken. Stabiele ziekte (SD) werd gedefinieerd als < 50% vermindering of < 25% verhoging van de som van de producten van de langste loodrechte diameters van alle meetbare laesies, duurzame > 4 weken. Patiënten met progressieve laesies werden niet geclassificeerd als PR of SD. Progressieve ziekte (PD) werd gedefinieerd als het verschijnen van nieuwe laesies of > 25% toename in het gebied (s) van de originele meetbare ziekte.
Statistische analyse (SPSS16.0)
Vergelijkingen tussen klinische en pathologische kenmerken werden gedaan door Pearson chi-square test. Totale overleving werd berekend vanaf de datum van diagnose tot de datum van de laatste follow-up of overlijden door welke oorzaak. Recidief-vrije overleving werd berekend vanaf de datum van de operatie voor de groep I of complete remissie voor groep II om de datum van de tumor recidief bepaald door de resultaten van imaging studies of endoscopische biopsie. Survival distributie van recidief vrije overleving en totale overleving werden uitgezet door de schatten methode van Kaplan en Meier [8]. Verschillende survival curves werden vergeleken met de log-rank test. Alle p
waarden waren tweezijdig en een p
waarde < 0,05 werd als statistisch significant beschouwd. SPSS versie 16.0 werd gebruikt voor alle statistische analyses.
Instemming en verklaring van ethische goedkeuring
Omdat de behandeling van elke patiënt werd beslist door de medische staf van het centrum, werd mondeling verkregen toestemming van de onderwerpen en werd goedgekeurd door de Resultaten
Patiënten karakteristieken
kenmerken institutionele review boards van het Nationaal Instituut voor Oncologie, Cancer Centre in Rabat
Deze studie werd goedgekeurd door de institutionele review boards van het Nationaal Instituut voor Oncologie, in Rabat.
patiënten zijn samengevat in tabel 1. Tachtig-twee patiënten die het brede spectrum diagnostische criteria voldaan PGL, uitgezonderd die met MALT lymfoom, werden geïdentificeerd. Onder de 82 patiënten, 52 die alleen chemotherapie kregen werden ingedeeld in de groep II en de andere 30 die een totale gastrectomie, gevolgd door chemotherapie werden ingedeeld in groep I. Clinico-pathologische kenmerken van de patiënten zijn weergegeven in tabel 1. Geen significant verschil werd opgemerkt voor alle andere belangrijke kenmerken tussen deze twee groepen. Groep II had aanzienlijk meer gelokaliseerde ziekte met minder patiënten in fase II-2 (p = 0,023). Alle patiënten kregen Anti-ulcus therapie tijdens chemotherapy.Table 1 Kenmerken van de patiënten met gelokaliseerde en geavanceerde primaire maag lymfoom behandeld met een operatie gevolgd door chemotherapie of chemotherapie alleen
Parameters

Chirurgie plus chemotherapie
Groep I
(n = 30) (%)
chemotherapie
groep II
(n = 52) (%)

P-waarde
Leeftijd jaar
52
53
Range
19-79
19-81
Geslacht
Man
25 (83% )
33 (64%)
P
= 0,057
Vrouw
5 (17%)
19 (36%)
Musshoff
Staging
I
26 (86%)
32 (61%)
P
= 0,023
II-1
3 (10%)
6 (12%)
II-2
1 (4%)
14 (27%)
reactie op de behandeling
Al patiënten CHOP (cyclofosfamide, doxorubicine, vincristine, prednison) chemotherapie die bestond uit intraveneuze injectie van cyclofosfamide 750 mg /m, doxorubicine 50 mg /m, en vincristine 1,4 mg /m (maximaal 2 mg) op dag 1 en prednison 60 mg /m2 oraal op dagen 1-5. Het mediane aantal chemokuren was 4 (bereik: 1-6) voor groep I, en 5 (bereik: 3-8) voor groep II. Voor groep I, dertien patiënten onderging een totale gastrectomie opzet curatieve voor de chemotherapie. Van deze patiënten evalueerden we de reactie op chemotherapie alleen tot groep II, waarin complete respons in 87% (45/52) werd verkregen, gedeeltelijke responsen in 6% en ziekteprogressie in 7%. Salvage gastrectomie werd ondergaan voor vijf patiënten: drie hadden maagperforatie en twee hadden de bovenste gastro-intestinale bloeden
Resultaat van de patiënten
Slechts een lokaal recidief opgetreden in chemotherapie groep II en de anderen terugval in de 2 groepen werden verspreid.. De geprojecteerde 5-jaar RFS en OS van groep I was 86,69% ​​(95% CI, 57,9 - 97. 7%) en 90,0% (95% CI, 58,0-97,8%) respectievelijk. De geprojecteerde 5-jaars recidief-vrije overleving (RFS) en totale overleving (OS) was 86,67% (95% CI, 57,0-88,2%) en 93,33% (95% CI, 73,3-98,7%), respectievelijk in groep II. Er waren geen statistisch significante verschillen in RFS (P = 0,485) en OS (p = 0,551) tussen de twee groepen (figuur 1 en 2). Figuur 1 Relapse-vrije overleving van gelokaliseerde primaire maag lymfoom.
Figuur 2 Algehele overleving van gelokaliseerde primaire maag lymfoom.
Behandeling-gerelateerde toxiciteit Ondernemingen De behandeling gerelateerde toxiciteit zijn samengevat in tabel 2. Er waren geen behandeling gerelateerde sterfgevallen. Graad 3/4 leukopenie was de meest bijwerkingen voor groep II. Adjuvante chemotherapie voor groep I resulteren in vergelijkbare incidentie van hematologische toxiciteit. Na toediening van chemotherapie in groep II, drie patiënten (één patiënt na de eerste cyclus en twee na twee cycli) ontwikkeld maagperforatie en twee patiënten (na de eerste cyclus) gastro-intestinale bloeden. Beide complicaties werden met succes geleid door chirurgische noodreparatie. Al deze patiënten gepresenteerd met een stadium II-2-en vaatziekten, met performance status (PS) 2/3, en oudere leeftijd 72 jaar (uitersten: 67-81 jaar). Ze stierven afstand ziekteprogressie na respectievelijk 6, 13 en 18 maanden na de diagnose. Anastomose lekkage werd geconstateerd bij twee patiënten in groep I. Ze hadden een slechte PS (3/4), gewichtsverlies (20%) en sombere voedingstoestand. Zij overleed na septische choc.Table 2 Behandeling-gerelateerde complicaties van de primaire maag lymfoom

Groep I
groep II
toxiciteit
Nb
%
Nb
%
Leucopoeniae (G3 /4)
5
15
10 | 18
Thrombocytopeniae (G3 /4) 1
0.3
0
0
Fever 2
0,6
3
0.5
UGI Bloeden
NA
NA 2
0.3
Anastomosis lekkage 2
0,03
NA NA

Gastric obstructie
NA
NA 1
1,9%
perforatie
NA NA

3
5,7%
afkortingen. G: rang; UGI: gastro-intestinale; NB: niet van toepassing
Discussie Inloggen Deze retrospectieve studie suggereert dat de klinische uitkomst van gelokaliseerde PGL behandeld met chemotherapie alleen vergelijkbaar is met die behandeld door een operatie in combinatie met chemotherapie in termen van ziektevrije overleving en de totale overleving, dus de operatie is niet verplicht. Overzicht van de literatuur is gebleken dat het merendeel van de relevante studies van de behandeling en de uitkomst van PGL, beschouwd als kleine aantallen patiënten en werden retrospectief [9, 10] uitgevoerd. De optimale behandeling van gelokaliseerde PGL nog worden vastgesteld. Eerdere studies beweerden dat de operatie was de eerste lijn behandeling van de keuze voor patiënten met gelokaliseerde maag-lymfoom [11, 12]. Pleitbezorgers voor primaire chirurgie opgenomen dat patiënten die een operatie ondergingen hadden een betere overleving dan degenen die dat niet deden, en chirurgie zou het risico van bloeden of perforatie tijdens chemotherapie of radiotherapie te verminderen. Echter, omdat het succes van de chirurgische behandeling van PGL is afhankelijk van grootte van de tumor, de diepte van de penetratie in de maag weefsel, en de betrokkenheid van de regionale lymfeklieren [13-15] sommige onderzoekers begonnen met behulp van chemotherapie, meestal CHOP en de bijbehorende regimes, te controleren de tumoren en voorkomen postoperatieve morbiditeit gastrectomie [9, 16, 17]. Onlangs is de rol van de maag-behoud van therapieën voor gelokaliseerde PGL zijn benadrukt. Relatief weinig gegevens evenwel aanwezig voor chemotherapie als enige behandelingsmodaliteit gelokaliseerde maag DLBCL, die niettemin veelbelovend en suggereren dat combinatietherapie kan via de behandeling van een groot deel van de patiënten [3, 5]. Maor en al gebleken dat de 6-jaars overleving van patiënten behandeld met chemotherapie alleen was 76% [17]. Echter, voor grote tumors, het voordeel van chemotherapie wordt overschaduwd door het potentieel voor tumor bloeden en maag perforatie. De meeste studies hebben een nogal lage incidentie van ernstige bloeding of perforatie geopenbaard, goed voor 2,1% en 1,7%, respectievelijk, van die individuen behandeld met chemotherapie alleen, en 2,2% en 0,9%, respectievelijk chirurgisch behandelde individuen [17, 18 ]. Dergelijk bewijs suggereert dat de rol van chirurgie bij de behandeling van PGL minder belangrijk dan eerder overwogen zijn. In onze studie bloeden maag perforatie en maag respectievelijk ontwikkeld in 3 patiënten en 2 patiënten die primaire chemotherapie en dus blijft dit een echte en opmerkelijke complicatie. Om dergelijke ernstige complicaties te voorkomen, raden we opnieuw evalueren van patiënten door middel van endoscopie na twee chemokuren. Tegelijkertijd, moeten patiënten worden gewaarschuwd dat complicaties zoals maag- perforatie en bloeden zijn mogelijk, en bewustmakingsprogramma's met uitgebreide onderwijs moet een deel van het behandelingsproces [19] zijn. Onze studie is goed bewijs ter ondersteuning van chemotherapie alleen verstrekt. De beste beheer van PGL is nog niet vastgesteld en de keuze van de behandeling modaliteit is voornamelijk afhankelijk van de expertise van de primaire verantwoordelijke specialisten. Oncologen voorkeur systemische chemotherapie alleen en voorbehouden chirurgie als salvage behandeling, terwijl de chirurgen de voorkeur curatieve resectie gevolgd door adjuvante chemotherapie [20]. Dergelijke variatie in de selectie van patiënten is vergelijking tussen verschillende onderzoeken bemoeilijkt. Prospectieve studies zijn nodig om elke strategie zowel overleving en behandelingsgerelateerde complicaties te evalueren. Onze gegevens suggereren dat systemische chemotherapie alleen een redelijke alternatieve behandeling voor fase I /II grootcellig lymfoom van de maag zijn. Wij mogen veronderstellen echter dat orgaan functie beter wordt geconserveerd door chemotherapie alleen dan een operatie. Resectie van de primaire tumor vóór systemische chemotherapie lijkt niet het genezingspercentage van deze groep van patiënten te verbeteren en kunnen worden gereserveerd voor mensen met een ernstige complicatie (ernstige bloeden of perforatie) na chemotherapie, maar dit resultaat moet worden bevestigd in prospectieve gerandomiseerde klinische trial met inbegrip . monoklonaal antilichaam
verklaringen
Dankwoord
de auteurs willen graag bedanken: Pr Abouqal en Dr. Ahid samir voor hun vriendelijke hulp bij de statistische analyse van de gegevens; Pr Nourredine Benjaafar en Pr Brahim Elkhalil El Gueddari voor hun soort bijstand aan gegevens en Pr Mohammed Ismaili te verzamelen voor hun vriendelijke hulp in het Engels schrijven. 'originele ingediende dossiers voor afbeeldingen
Hieronder staan ​​de links naar de auteurs'
auteurs originele ingediende dossiers voor afbeeldingen. 13045_2010_107_MOESM1_ESM.png 'originele bestand voor figuur 1 13045_2010_107_MOESM2_ESM.png Authors' Auteurs originele bestand voor figuur 2 Concurrerende belangen Ondernemingen De auteurs verklaren dat ze geen concurrerende belangen.

• Maag-doorvoer en dunne darm transit tijd en beweeglijkheid beoordeeld door een magneet volgsysteem
• Werkzaamheid van palliatieve radiotherapie voor de maag bloeden bij patiënten met inoperabele gevorderde maagkanker: een retrospectief cohortonderzoek