Functionele gastro-intestinale (GI) aandoeningen komen zeer vaak voor. In zeldzame gevallen kunnen mensen waarvan wordt gedacht dat ze een functionele GI-stoornis hebben, echter progressieve GI-symptomen ontwikkelen door een andere onderliggende aandoening. Dit is echt zeldzaam , maar als de symptomen niet reageren zoals verwacht, of als de symptomen steeds erger worden ondanks de inspanningen van een arts, kan het de moeite waard zijn andere dingen te overwegen.
Sclerodermie is een van de vele verschillende aandoeningen die het maagdarmkanaal kunnen beïnvloeden. De meeste mensen met progressieve GI-symptomen doen niet sclerodermie hebben, maar sommige personen met vroege sclerodermie kunnen typische symptomen van het prikkelbare darm syndroom (PDS) hebben, zoals een opgeblazen gevoel, constipatie of diarree, en andere gastro-intestinale aandoeningen.
Merk op dat andere symptomen vaak voorkomen bij sclerodermie, die niet typisch zijn bij gastro-intestinale aandoeningen. Deze omvatten pijnlijke en gezwollen gewrichten, huidverstrakking en verminderde bloedtoevoer naar vingers, tenen en zelden naar de neus, oren en lippen.
In de volgende paragrafen worden dingen besproken die we weten over sclerodermie en hoe sclerodermie het spijsverteringskanaal kan beïnvloeden. Houd er tijdens het lezen rekening mee dat sclerodermie zeer zeldzaam is, dus de kans is groot dat u of een geliefde deze aandoening niet heeft.
Sclerodermie betekent letterlijk ‘dikke huid’. Personen met sclerodermie kunnen verdikking van hun huid ontwikkelen, aan de buitenkant van hun lichaam, maar ook in de weefsels in hun lichaam. De aandoening komt niet vaak voor en treft ongeveer 300.000 mensen in de bevolking.
De oorzaak van sclerodermie blijft onduidelijk, maar men denkt dat het een probleem is met het immuunsysteem, waarbij collageen (een eiwit dat in het bindweefsel wordt aangetroffen) in ongewoon grote hoeveelheden door het hele lichaam wordt afgezet. Dit proces kan met name de bloedvaten aantasten, maar kan ook het maagdarmkanaal verstoren.
Hoewel sclerodermie meestal wordt behandeld door een reumatoloog, komt het soms onder de aandacht van gastro-enterologen vanwege de sterke invloed op de darmen. Behandeling van sclerodermie kan complex en moeilijk zijn en omvat doorgaans krachtige therapieën om het immuunsysteem te onderdrukken, zoals steroïden, methotrexaat en andere medicijnen.
Sclerodermie is een progressieve aandoening die zich op veel verschillende manieren presenteert; het is geen "one size fits all"-stoornis. Reumatologen verdelen sclerodermie in verschillende soorten, waaronder gelokaliseerde ziekten (die alleen bepaalde delen van het lichaam aantasten) en systematische sclerose (SSc).
SSc is een vorm van sclerodermie waarbij de huid en interne organen betrokken zijn, inclusief het maagdarmkanaal. Gelokaliseerde sclerodermie tast de interne organen niet aan.
GI-betrokkenheid komt echter voor bij ongeveer 90-95% van de patiënten met SSc en is de belangrijkste oorzaak van morbiditeit en de op twee na meest voorkomende doodsoorzaak bij SSc.
Vanaf hier in dit artikel verwijst sclerodermie naar SSc.
Na de huid is het spijsverteringsstelsel het meest aangetaste orgaansysteem bij mensen met sclerodermie. De meeste mensen met darmproblemen ervaren symptomen die interfereren met hun dagelijkse activiteiten en kwaliteit van leven.
De functie van de darm is om voedsel en vloeistof van de mond naar de dikke darm (of dikke darm) te duwen, voedingsstoffen te extraheren en te absorberen en het afval in de vorm van ontlasting uit te scheiden. Het doet dit door goed georkestreerde en ritmische bewegingen van de darmspieren (ook bekend als peristaltiek).
De belangrijkste gebeurtenissen die problemen veroorzaken in de darm van sclerodermie, zijn te wijten aan een afname van de bloedtoevoer naar de zenuwen, die nodig zijn om de darm te stimuleren. Bij verminderde stimulatie is er een progressieve verzwakking van de spierkracht en tonus, wat resulteert in een vertraagde en ongecoördineerde beweging van de darm. Vrijwel elk darmsymptoom bij sclerodermie is het gevolg van verzwakking van de darmspier.
De verzwakking begint in de slokdarm (voedselbuis) en maag en werkt zich een weg naar de dunne en dikke darm.
Ongeveer 20% van de mensen met sclerodermie ontwikkelt het secundaire syndroom van Sjögren, een aandoening die gepaard gaat met zeer droge ogen en een droge mond. Als u progressieve GI-symptomen heeft en merkt dat u steeds drogere ogen krijgt en geen speeksel heeft, moet u uw arts vragen naar het syndroom van Sjögren en de mogelijkheid van onderliggende sclerodermie.
Wanneer een droge mond optreedt, kan dit problemen met slikken, tandvleesaandoeningen of gaatjes veroorzaken. Voor mensen met symptomen van een droge mond, moeten ze minstens om de zes maanden een tandarts zien. Daarnaast kunnen suikervrije zuigtabletten om de mond vochtig te houden en vrij verkrijgbare droge mondproducten zoals Biotene mondwater en orale gel ook helpen voor mensen met symptomen. Geneesmiddelen op recept zoals Evoxac® en Salagen® kunnen worden geadviseerd.
De slokdarm transporteert voedsel naar de maag door gecoördineerde samentrekkingen van de spierwand. Dit proces is automatisch en mensen zijn zich er meestal niet van bewust, behalve wanneer ze iets te groots doorslikken, te snel proberen te eten of zeer hete of zeer koude vloeistoffen drinken. Ze voelen vaak de beweging van het eten of drinken door de slokdarm en in de maag, wat een onaangenaam gevoel kan zijn.
De slokdarm is het gebied waar de meeste mensen met SSc-sclerodrema problemen hebben, en gelukkig is dit het gebied geweest waar de meeste vooruitgang is geboekt in de therapie. Het meest voorkomende symptoom is brandend maagzuur (het gevoel van een branderig gevoel achter het borstbeen), dat wordt veroorzaakt door irritatie van de slokdarm door zure oprispingen (terugtrekken of terugvloeien in de slokdarm) vanuit de maag.
Herhaald of aanhoudend maagzuur is een symptoom van gastro-oesofageale refluxziekte of GERD. Andere symptomen kunnen zijn:droge hoest 's nachts, terugkerende pijn op de borst achter het borstbeen, aanhoudende schorre stem, astma (piepende ademhaling en kortademigheid), moeite met slikken, aften en zure smaak in de mond.
Meer informatie over GERD
GERD-symptomen komen opmerkelijk vaak voor, maar sclerodermie is dat niet. Als u GERD-symptomen heeft, is het zeer onwaarschijnlijk dat u ook sclerodermie heeft.
Als u echter GERD-symptomen, progressieve problemen met slikken en andere GI-symptomen heeft, kunt u iets meer hebben dan een typische functionele GI-stoornis of typische GERD. Zorg ervoor dat u met uw arts praat als deze dingen gebeuren.
Maagsymptomen bij sclerodermie zijn te wijten aan het langzaam legen van voedsel in de dunne darm. Het vasthouden van voedsel in de maag leidt tot misselijkheid, braken, volheid of een opgeblazen gevoel (ook bekend als gastroparese).
Meer informatie over gastroparese
Bij sommige mensen met sclerodermie kan de maag ook verwijde bloedvaten (telangiëctasie) langs de maagwand hebben. Dit staat bekend als "watermeloenmaag" vanwege het uiterlijk op endoscopie.
Langzame en intermitterende of snelle bloedingen uit deze verwijde bloedvaten kunnen een laag aantal rode bloedcellen (bloedarmoede) veroorzaken, wat een gevoel van vermoeidheid kan veroorzaken.
Als uw arts constateert dat u bloedarmoede heeft, moet de diagnose van een functionele GI-stoornis altijd in twijfel worden getrokken totdat de bloedarmoede anders wordt verklaard, vooral als blijkt dat u iets heeft dat 'bloedarmoede door ijzertekort' wordt genoemd.
Sclerodermie is een van de vele verschillende aandoeningen die bloedarmoede door ijzertekort kunnen veroorzaken. Andere, meer voorkomende aandoeningen zijn onder meer erosies van GERD, maagzweren en coeliakie.
De dunne darm is de plaats waar we de meeste voedingsstoffen uit ons voedsel halen. Het voedsel wordt vanuit de maag in de dunne darm geduwd door de ritmische bewegingen van de darm. Eenmaal in de dunne darm worden de voedingsstoffen en vitamines uit het voedsel gehaald en worden de afvalstoffen naar de dikke darm gestuwd en als ontlasting uitgescheiden.
De symptomen, vanwege de betrokkenheid van de darm, zijn te wijten aan een gebrek aan spierspanning, wat leidt tot stagnatie van voedsel in de dunne en dikke darm.
Wanneer sclerodermie de dunne darm aantast, zijn de symptomen vergelijkbaar met gastroparese (opgeblazen gevoel, misselijkheid en braken), maar er kan ook buikpijn optreden.
Bovendien kunnen de bacteriën, die zich normaal in kleine hoeveelheden in de dunne darm bevinden, door de stagnatie van voedsel, zich in het voedsel vermenigvuldigen, waardoor bacteriële overgroei in de dunne darm ontstaat, ook wel "SIBO" genoemd.
Deze bacteriën concurreren met voedingsstoffen en vitamines en veroorzaken vitaminetekorten, gewichtsverlies en het onvermogen om aan te komen.
Er kunnen ook symptomen zijn van diarree met stinkende ontlasting, die vettig of moeilijk door te spoelen kan zijn. Sommige mensen beschrijven hun ontlasting als 'olie en water', waarin oliedruppels op het wateroppervlak drijven; dit is niet typisch voor functionele GI-stoornissen.
Een ander symptoom van de dunne darm dat optreedt bij sclerodermie is pseudo- (valse) obstructie. In deze toestand is de darm niet fysiek geblokkeerd zoals bij echte darmobstructie, maar heeft hij net "genoeg" en stopt met werken. Dit wordt veroorzaakt door verzwakking van de darmspier. Het individu ervaart buikpijn, uitzetting, braken en het onvermogen om "gas door te laten".
Meer informatie over intestinale pseudo-obstructie
De belangrijkste functie van de dikke darm is het opnieuw opnemen van water en zouten die door de rest van de darm zijn uitgescheiden. Dit helpt bij de vorming van ontlasting en helpt bij het verplaatsen van afvalstoffen.
Bij sclerodermie is er een verzwakking van de darmspieren en verminderde beweeglijkheid. Dit kan leiden tot constipatie.
Constipatie betekent verschillende dingen voor verschillende mensen. Voor veel mensen betekent het gewoon onregelmatige ontlasting. Medisch gesproken wordt constipatie meestal gedefinieerd als minder dan drie stoelgangen per week.
Ernstige constipatie wordt gedefinieerd als minder dan één stoelgang per week. Dit gaat meestal gepaard met pijn en het gevoel van onvolledige lediging van de darm. Mensen kunnen ook ernstige inspanning beschrijven met ontlasting en een gevoel van volheid, zelfs nadat ze geprobeerd hebben hun darmen te bewegen.
Meer informatie over chronische constipatie
Bij sclerodermie ontwikkelen sommige mensen zogenaamde "wijde mond diverticula", of grote zakjes, langs de bekleding van hun dikke darm. Deze veroorzaken gewoonlijk geen symptomen. In zeldzame gevallen kan de ontlasting echter in deze zakjes worden geduwd, wat kan leiden tot een ontsteking van de divertikels, diverticulitis genaamd. Dit is vergelijkbaar met, maar niet precies hetzelfde als de veelvoorkomende diverticulosis waar je vaak over hoort.
Diverticulitis presenteert zich meestal met buikpijn en koorts. Mensen kunnen ook diarree krijgen door geïmpacteerde ontlasting.
Darmincontinentie (symptoom van het per ongeluk bevuilen van het ondergoed voordat het naar de badkamer kan) komt voor bij maximaal een derde van de mensen met sclerodermie. Dit komt door de verzwakking van de rectale spier en slechte controle over de rectale sluitspier.
Darmincontinentie kan om een groot aantal verschillende redenen optreden en duidt in geen geval alleen op sclerodermie. Maar als er sprake is van progressieve of steeds vaker voorkomende incontinentie, in combinatie met verergering van buikklachten, droge ogen, droge mond of moeite met slikken, dan moet u uw arts vragen of de incontinentie een teken van sclerodermie kan zijn.
Wanneer incontinentie optreedt door sclerodermie, kan biofeedback-therapie nuttig zijn door het vrijwillig samenknijpen van de rectale spier te verbeteren. Grote centra voor sclerodermie bieden lessen aan om mensen deze techniek te leren. Een operatie door een ervaren chirurg kan in bepaalde gevallen ook nuttig zijn. Voorlopige studies hebben de belofte van sacrale zenuwstimulatie (zenuwen die de rectale tonus regelen) aangetoond bij afnemende episodes van darmincontinentie, zowel bij mensen met sclerodermie als zelfs bij mensen met incontinentie zonder sclerodermie.
Meer informatie over darmincontinentie
Samengevat, SSc-sclerodermie is een zeer zeldzame aandoening die vaak de darm kan aantasten. Wanneer ze vroeg in het beloop zijn, kunnen sommige mensen met sclerodermie een verkeerde diagnose krijgen als een functionele GI-stoornis, zoals IBS, functionele constipatie of een functioneel opgeblazen gevoel, naast andere aandoeningen.
Hoewel het zeer zeldzaam is dat patiënten op deze manier een verkeerde diagnose krijgen, is het de moeite waard om sclerodermie in gedachten te houden als GI-symptomen progressief zijn, gepaard gaan met ongewoon droge ogen, droge mond of moeite met slikken, en niet hebben gereageerd op de gebruikelijke therapieën van uw arts. .
Andere symptomen komen vaak voor bij sclerodermie, waaronder pijnlijke en gezwollen gewrichten, huidverstrakking en het fenomeen van Raynaud (verminderde bloedtoevoer naar vingers, tenen en zelden naar neus, oren en lippen).
GI-symptomen van sclerodermie kunnen verontrustend zijn en kunnen de kwaliteit van leven van een persoon aantasten, evenals andere complicaties. Een ervaren reumatoloog en laboratoriumonderzoek kunnen een definitieve diagnose van SSc-sclerodermie stellen. Passende behandelingen zijn vaak effectief.
De Sclerodermie Stichting
300 Rosewood Drive, Suite 105
Danvers, MA 01923
Telefoon:(800) 722-4673 of (978) 463-5843
Website:www.scleroderma.org
Bron
Aangepast van IFFGD-publicatie Progressieve GI-symptomen:zou het sclerodermie kunnen zijn? door Dinesh Khanna, MD, MS, directeur, sclerodermieprogramma en universitair hoofddocent, afdeling reumatologie, afdeling interne geneeskunde, universiteit van Michigan, Ann Arbor, MI; en Brennan Spiegel, MD, MSHS, directeur, Health Services Research, Cedars-Sinai Center for Outcomes Research and Education (CORE) en universitair hoofddocent, afdeling Digestive Diseases, David Geffen School of Medicine, University of California, Los Angeles, CA.
Remissie van Crohn
De ziekte van Crohn is een ziekte van de darmen die ernstige symptomen van pijn, diarree en vermoeidheid veroorzaakt. Hoewel er geen remedie is voor de ziekte van Crohn, ervaren veel mensen perioden v
Kun je herstellen van fase II CKD?
Aangezien de nieren zichzelf nooit kunnen genezen, bestaat er niet zoiets als volledig herstel van chronische nierziekte (CKD). ). Nieren die eenmaal zijn beschadigd, kunnen nooit volledig worden t
Leverfunctietesten (normale, lage en hoge waarden en resultaten)
Leverbloedonderzoeken behoren tot de meest uitgevoerde bloedonderzoeken. Wat zijn de basisfuncties van de lever? De lever bevindt zich in het rechterbovengedeelte van de buikholte, net onder de ribbe
