Dyspepsie is een veel voorkomende aandoening die tot 30% van de algemene bevolking treft.
Symptomen van dyspepsie zijn onder meer pijn of ongemak in de bovenbuik en omvatten vaak symptomen van een branderig gevoel, druk of volheid, vaak, maar niet noodzakelijk, gerelateerd aan maaltijden.
Tratamiento la Dispepsia Funcional:Cuáles son sus opciones?
Andere veel voorkomende symptomen zijn onder meer een vroeg vol gevoel (verzadiging), misselijkheid, boeren en een opgeblazen gevoel.
Hoewel dyspeptische symptomen zich kunnen ontwikkelen als gevolg van ziekten zoals maagzweren of gastritis, wordt bij de overgrote meerderheid van de mensen die artsen zien voor dyspeptische symptomen uiteindelijk de diagnose functionele dyspepsie gesteld.
Functionele dyspepsie (FD) is een heterogene aandoening; met andere woorden, verschillende oorzaken kunnen tot vergelijkbare symptomen leiden. Sommige onderzoeken suggereren dat FD voor veel mensen een chronische aandoening is, waarbij ongeveer 50% van de patiënten nog steeds symptomen ervaart gedurende een follow-upperiode van 5 jaar.
Hoewel de definitie van FD in de loop der jaren enigszins is veranderd, wordt de aandoening over het algemeen beschouwd als een groep symptomen waarvan wordt aangenomen dat ze hun oorsprong vinden in het bovenste spijsverteringskanaal (maag en bovenste dunne darm) in afwezigheid van enige structurele of metabole ziekte die de symptomen. Frustrerend genoeg zijn de symptomen van FD geen betrouwbare leidraad voor de therapie.
De oorzaken van functionele dyspepsie zijn grotendeels onbekend en waarschijnlijk meerdere. Er is enig bewijs dat er sprake is van een genetische aanleg. HoewelH. pylori infectie kan bij een kleine groep patiënten dyspeptische symptomen veroorzaken, er zijn weinig gegevens om deze bacterie als oorzaak van symptomen bij de meeste patiënten te ondersteunen. Psychologische factoren kunnen de symptoomervaring bij sommige patiënten met functionele dyspepsie beïnvloeden.
Bij veel patiënten met FD zijn veranderingen in de maagfunctie vastgesteld. Bij ongeveer 40% van de patiënten met dyspepsie ontspant de maag niet normaal als reactie op een maaltijd. Dit staat bekend als "verminderde accommodatie" en kan bij sommige patiënten gepaard gaan met symptomen van volheid en druk. Verminderde maagcontracties en abnormale maaglediging kunnen ook worden gezien bij een vergelijkbaar percentage patiënten.
Verminderde maaglediging is in verband gebracht met symptomen van een opgeblazen gevoel en een vroeg gevoel van volheid. Maar liefst tweederde van de patiënten met functionele dyspepsie heeft een verhoogde perceptie van maagactiviteit, wat viscerale overgevoeligheid wordt genoemd. Hoewel vaak gezien, is viscerale overgevoeligheid bij functionele dyspepsie niet sterk geassocieerd met specifieke symptomen.
Behandelingsopties voor functionele dyspepsie omvatten over het algemeen één of een combinatie van:
Dieet – De meeste patiënten met FD hebben symptomen die verband houden met de inname van voedsel. Als zodanig wordt vaak een verscheidenheid aan voedingsaanbevelingen gedaan, hoewel er geen klinische onderzoeken zijn die specifieke voedingsinterventies voor de behandeling van FD formeel hebben geëvalueerd. Er zijn beperkte gegevens die erop wijzen dat vet in de voeding symptomen kan veroorzaken of verergeren en patiënten melden vaak verbetering door het eten van vetarme maaltijden en frequentere, kleinere maaltijden.
Uitroeiing van H. pylori – Hoewel het testen en behandelen van een H. pylori-infectie wordt aanbevolen en vaak wordt toegepast, verbetert de uitroeiing van een H. pylori-infectie over het algemeen de symptomen niet buiten de symptomen die gepaard gaan met een maagzweer. Bij patiënten met FD is er naast placebo weinig voordeel bij het uitroeien van H. pylori-infectie en een recente analyse wees uit dat slechts één op de veertien met H. pylori geïnfecteerde patiënten met FD baat zou hebben bij behandeling.
Zuurverlagende medicijnen – H2-blokkers zoals ranitidine (Zantac)**, cimetidine (Tagamet), nizatidine (Axid) of famotidine (Pepcid) zijn de eerste middelen die door veel eerstelijnszorgverleners worden gebruikt en zijn marginaal beter dan placebo bij het verbeteren van het bovenste deel van de buik ( epigastrische) pijn, hoewel ze andere dyspeptische symptomen niet verbeteren.
Als H2-blokkers de symptomen niet verbeteren, gebruiken de meeste artsen een protonpompremmer (PPI) - omeprazol (Prilosec), lansoprazol (Prevacid), rabeprazol (Aciphex), pantoprazol (Protonix) of esomeprazol (Nexium). De kortetermijnrisico's van deze strategie zijn laag, en dit kan verlichting van de symptomen bieden bij een klein aantal mensen, van wie velen mogelijk stille zure reflux hebben gehad. Als groep zijn PPI's ongeveer 10% beter dan placebo bij het verbeteren van dyspeptische symptomen. Langdurig gebruik van PPI's kan echter duur zijn.
Er zijn nieuwe gegevens die suggereren dat langdurig PPI-gebruik - in combinatie met andere risicofactoren - sommige patiënten een verhoogd risico kan geven op Clostridium difficile colitis, buiten het ziekenhuis opgelopen longontsteking en heupfracturen. Desalniettemin lijkt het algehele risico van langdurig PPI-gebruik relatief klein.
Prokinetische en anti-emetische middelen - Patiënten met misselijkheid zullen reageren op medicijnen die gericht zijn op dat specifieke symptoom. Beperkte gegevens suggereren dat symptomen van een vroeg vol gevoel, een vol gevoel in de bovenbuik en ongemak na het eten kunnen reageren op het gebruik van geneesmiddelen die de gastro-intestinale motiliteit verhogen (prokinetische middelen). De medicijnen metoclopramide (Reglan) en domperidon (Motilium) zijn nu de meest gebruikte middelen.
Helaas heeft metoclopramide vaak significante bijwerkingen, waaronder angst, slaperigheid, verminderd libido en gevoelige borsten, evenals bewegingsstoornissen. Praat met uw arts voordat u metoclopramide gebruikt. De FDA vereist een waarschuwings- en risicobeperkingsstrategie voor metoclopramide-bevattende geneesmiddelen. Lees hier meer.
Domperidon is niet in de handel verkrijgbaar in de Verenigde Staten, hoewel het in een groot deel van de rest van de wereld veel wordt gebruikt. Het nut van prokinetische therapie bij functionele dyspepsie is tot op heden grotendeels onbewezen.
Centraal werkende therapieën – Een groot deel van de controle over de spijsvertering en het gevoel staat onder leiding van het centrale zenuwstelsel; therapieën die zich richten op centrale controlemechanismen kunnen waardevol zijn bij het verlichten van symptomen. Tricyclische antidepressiva, gebruikt in doses die lager zijn dan nodig om depressie te behandelen, kunnen de symptomen van dyspepsie verbeteren bij patiënten die geen baat hebben gehad bij behandeling met H2-blokkers of prokinetica.
Een ander type antidepressivum, selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), zijn niet goed onderzocht voor de behandeling van FD, maar ze lijken effectief bij de behandeling van andere functionele spijsverteringsstoornissen.
Hypnotherapie kan bij sommige patiënten de dyspeptische symptomen verbeteren, en een recent onderzoek wees uit dat hypnotherapie beter was dan medische therapie en ondersteunende therapie bij het verbeteren van de kwaliteit van leven en symptoomscores. Hoewel niet goed bestudeerd, kunnen psychologische therapieën, waaronder cognitieve gedragstherapie, ook de symptomen van dyspepsie verlichten.
Functionele dyspepsie is een veel voorkomende spijsverteringsstoornis die nog steeds slecht wordt begrepen. Lopende onderzoeken proberen oorzaken en effectieve therapieën te definiëren. Momenteel sponsort de National Institutes of Health (NIH) een landelijke, multi-center studie die hoopt de oorzaken en behandelingen voor FD beter te kunnen definiëren.
Een beschrijving van het onderzoek is beschikbaar op:http://www.clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT00248651
** Begin september 2019 waarschuwt de Amerikaanse Food &Drug Administration (FDA) beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg en patiënten over specifieke terugroepacties van ranitidine (Zantac). Vind FDA-details hier
Tekenen van een maagzweer
De unieke eigenschappen en gezondheidsvoordelen van gefermenteerd voedsel
Spijsverteringsstoornissen:wat te eten (of niet) als je maag pijn doet
Lever
De caloriemythe:het boek dat je in 2014 zult lezen en doorgeven aan je familie
Epsom-zoutbaden:een ouderwetse manier om je snel beter te voelen?
Darmbacterieprofiel kan darmschade voorspellen na radiotherapie
Eerder als een fysieke vingerafdruk, het darmmicrobiële patroon kan worden gebruikt om bepaalde kwetsbaarheden te identificeren bij patiënten die bestralingstherapie ondergaan voor prostaat- of gynaec
Onderzoek verbetert overlevingskansen voor eierstokkanker
Laatste kankernieuws Je hoeft geen roker te zijn om longkanker te krijgen Vooruitgang op het gebied van algehele achteruitgang van longkanker Op het immuunsysteem gebaseerde medicatie bestrijdt endom
12 veelvoorkomende oorzaken van diarree die de meeste mensen niet weten
Vastzitten op het toilet met diarree is niet leuk. Ik heb daar een aanzienlijke hoeveelheid tijd doorgebracht. Ik heb echter geluk vergeleken met mijn vriend Jordan, die jaren van constante, chronisch