Een brede samenwerking in het VK onder leiding van de Universiteit van Exeter, Royal Devon &Exeter NHS Foundation Trust en het Wellcome Sanger Institute, heeft aangetoond dat een genetische variant die door 40% van de bevolking wordt gedragen, verklaart waarom sommige patiënten antistoffen ontwikkelen tegen de anti-TNF-medicijnen, infliximab en adalimumab en verliezen respons. De auteurs concluderen dat een verder onderzoek nodig is om te bevestigen dat genetische tests voorafgaand aan de behandeling de kans op falen van de behandeling zullen verminderen door de meest effectieve therapiekeuze voor individuele patiënten te vergemakkelijken. Het onderzoek, gedeeltelijk gefinancierd door Wellcome, Crohn &Colitis VK, Guts VK, Genees de colitis van Crohn en ondersteund door de NIHR, maakt deel uit van een werkprogramma dat zich inzet om de eerste keer het juiste medicijn voor de juiste patiënt te vinden.
Geneesmiddelen tegen tumornecrosefactor (TNF), infliximab en adalimumab, worden gebruikt voor de behandeling van patiënten met matige tot ernstige ziekte van Crohn en colitis ulcerosa wanneer andere behandelingen niet hebben gewerkt. Ook bekend als biologische geneesmiddelen, deze medicijnen werken door TNF te blokkeren, een eiwit dat aanhoudende darmontsteking veroorzaakt. Geïntroduceerd in de jaren 90, anti-TNF-medicijnen staan nu in de top vijf van medicijnuitgaven in de NHS.
Gepubliceerd in Gastro-enterologie , de gepersonaliseerde anti-TNF-therapie bij de ziekte van Crohn (PANTS) keek naar de klinische gegevens en genetica van 1, 240 patiënten met de ziekte van Crohn starten een anti-TNF-behandeling in 120 Britse ziekenhuizen - het grootste cohort in zijn soort.
Hoewel anti-TNF-medicijnen nieuwe hoop hebben gegeven aan mensen met de ziekte van Crohn en colitis, en bood een belangrijke behandelingsoptie, veel patiënten verliezen na verloop van tijd de respons. Een van de belangrijkste redenen waarom patiënten de respons verliezen, is de ontwikkeling van een immuunrespons op het geneesmiddel (immunogeniteit). Anti-TNF-medicijnen zijn groot, complexe moleculen, gemaakt in levende cellen. Herhaalde toediening zorgt ervoor dat het immuunsysteem het medicijn herkent als een potentiële bedreiging in plaats van een medicijn, wat leidt tot de productie van antilichamen tegen het geneesmiddel. Deze antilichamen verhogen de snelheid waarmee de medicijnen uit het lichaam worden verwijderd. Naast het verminderen van de effectiviteit van de behandeling, antilichamen kunnen ook bijwerkingen veroorzaken op het moment van injectie of infusie. Dit onderzoek identificeerde een genetische marker HLA-DQA1*05, gedragen door 40 procent van de Europese bevolking, wat het risico op de ontwikkeling van antilichamen tegen infliximab en adalimumab 2-voudig verhoogt.
De ziekte van Crohn is een levenslange ziekte die ontstekingen en ulceraties van het spijsverteringsstelsel veroorzaakt. Er zijn ongeveer 160 000 patiënten met de ziekte van Crohn in het VK en dit aantal groeit - het is een verborgen gezondheidscrisis. De ziekte komt het meest voor bij jonge volwassenen, adolescenten en kinderen. Symptomen zijn onder meer acute diarree, anale bloeding, buikpijn, diepe vermoeidheid en gewichtsverlies.
PANTS-onderzoeksonderzoeker professor Tariq Ahmad, hoofd van de onderzoeksgroep Inflammatory Bowel Disease en Farmacogenetics aan de Universiteit van Exeter, en adviseur gastro-enteroloog in het Royal Devon and Exeter Hospital, U.K zei:"We zijn er sterk van overtuigd dat dit soort onderzoek essentieel is voor het ontwikkelen van kosteneffectieve, behandelingsstrategieën voor patiënten met inflammatoire darmaandoeningen."
Helen Terry, directeur onderzoek, Crohn en Colitis UK zei:
De toekomst van de behandeling van Crohn en Colitis is gepersonaliseerde geneeskunde, dus de identificatie van een genetische marker die verklaart waarom anti-TNF-medicijnen niet werken voor sommige mensen met de ziekte van Crohn is zeer belangrijk. Deze resultaten zijn zeer veelbelovend en kunnen met verder onderzoek leiden tot een geïndividualiseerde behandeling en betere resultaten voor de mensen die met deze slopende aandoeningen leven."
Thiopurines kunnen helpen bij het stoppen van virale replicatie bij menselijke coronavirussen
Anti-coronavirusmoleculen van microben kunnen de sleutel zijn tot nieuwe behandelingen
Darmmicrobioom kan een rol spelen bij ernstige COVID-19
Nanotechnologie en COVID-19 diagnose en behandeling
Waarom COVID-19-patiënten meer pathogene bacteriën in hun neus hebben
Darmmicrobiota kan de ernst van COVID-19 voorspellen
Huishoudelijke ontsmettingsmiddelen kunnen bijdragen aan het risico op obesitas bij kinderen
Canadese onderzoekers hebben aangetoond dat veelgebruikte huishoudelijke schoonmaakmiddelen kinderen te zwaar kunnen maken door veranderingen in hun darmmicroflora te veroorzaken. Sergej M
Lekkende darm en ruimtevlucht - het mechanisme onthuld
Een nieuwe studie naar de effecten van gesimuleerde microzwaartekracht, de toestand waarmee astronauten in de ruimte worden geconfronteerd, interfereert met de epitheliale barrière van de darm, en het
Dieet en voeding beïnvloeden het microbioom in het colonslijmvlies
Dieet is belangrijk voor het behoud van de menselijke gezondheid, maar het onderliggende mechanisme is nog niet volledig begrepen. Nutsvoorzieningen, een team van onderzoekers werpt licht op het verba