Vroege tekenen en symptomen van Hantavirus Pulmonary Syndrome (HPS)

Hantavirus en hantavirus pulmonair syndroom (HPS) feiten

Figuur 1:Afbeelding van Sin Nombre hantavirusdeeltjes; BRON:CDC/D. Loren Ketai, MD

• Hantavirussen zijn RNA-virussen die door knaagdieren (door knaagdieren overgedragen) op mensen worden overgedragen.
• Hantavirus pulmonair syndroom, ook wel HPS genoemd, is een ziekte waarbij, in het late stadium van infectie met een hantavirus-subtype.
• Vroege symptomen van hantavirusinfecties (vermoeidheid, koorts, spierpijn) worden niet door iets specifieks veroorzaakt.
• Tekenen en symptomen van HPS terwijl het zich door het lichaam verspreidt, zijn onder meer;
  • longcongestie,
  • vochtophoping in de longen, en
  • kortademigheid.
• Bovendien kunnen sommige hantavirussen hemorragische koorts met renaal syndroom (HFRS) veroorzaken naarmate de ziekte vordert.
• Gezondheidsfunctionarissen identificeerden het hantavirus voor het eerst bij een uitbraak in 1993 in het "Four Corners"-gebied in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Hantavirus wordt op mensen verspreid door deeltjes van;
  • knaagdierurine,
  • uitwerpselen,
  • speeksel, en
  • deeltjes in de lucht die deze uitscheidingen bevatten.
• De uitbraak van het hantavirus in 2012 in Yosemite National Park was te wijten aan hertenmuizen die het virus op mensen hebben overgedragen.
• Tot nu toe is de overdracht van het hantavirus in de VS niet overgedragen van mens op mens contact.
• Hantavirus is niet besmettelijk in Noord-Amerika.
• In Zuid-Amerika suggereren sommige onderzoekers dat het hantavirus besmettelijk kan zijn.
• Het duurt ongeveer één tot vijf weken (incubatietijd) voordat de tekenen en symptomen van het hantavirus-pulmonaal syndroom beginnen.
• Ongeveer 38% van de hantavirusinfecties is dodelijk (sterftecijfer).
• Longcapillairen lekken vloeistof in het longweefsel, wat hantavirus veroorzaakt.
• Artsen diagnosticeren HPS-infecties meestal op basis van hantavirus. Longsymptomen worden geassocieerd met knaagdieren of waarschijnlijk contact met door knaagdieren besmet stof in de lucht, en röntgenfoto's van de borst leveren aanvullend bewijs, maar de definitieve diagnose wordt meestal gesteld in een gespecialiseerd laboratorium of de Amerikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie (CDC).
• Er is geen specifieke behandeling, vaccin of remedie voor het hantavirus pulmonaal syndroom.
• Meestal vindt de behandeling plaats op een intensive care-afdeling en is vaak ademhalingsondersteuning nodig (intubatie en mechanische beademing).
• Speciale artsen zorgen meestal voor mensen met hantavirusinfecties.
• Risicofactoren zijn elke associatie met knaagdieren en hun lichaamsuitscheidingen in de lucht.
• Als een persoon met HPS overleeft, zijn er meestal geen complicaties op de lange termijn.
• Preventie van HPS richt zich op het voorkomen van besmetting door knaagdieren.
• Er is geen vaccin beschikbaar om hantavirusinfectie of longsyndroom te voorkomen.
• Er is geen remedie voor het hantavirus pulmonaal syndroom.

Symptomen van hantavirus

Griepachtige symptomen

De griep (influenza) is een virale ziekte van de luchtwegen. Kenmerkende symptomen zijn

• koorts,
• rillingen,
• hoesten,
• malaise, en
• hoofdpijn.

Er kunnen andere symptomen optreden, zoals

• misselijkheid en braken,
• spier- of lichaamspijn,
• vermoeidheid en vermoeidheid,
• verlies van eetlust,
• keelpijn, en
• diarree.

Lees over andere griepsymptomen »

Wat is hantavirus en longsyndroom (HPS)?

Figuur 2:Röntgenfoto van de borst van een patiënt met het hantavirus-pulmonaal syndroom (HPS); BRON:CDC/Brian WJ Mahy, PhD; Luanne H. Elliott, MS

De term hantavirus vertegenwoordigt verschillende groepen RNA-bevattende virussen (die lid zijn van de virusfamilie van Bunyaviridae ) die worden gedragen door knaagdieren en die ernstige luchtweginfecties kunnen veroorzaken, genaamd hantavirus pulmonair syndroom (HPS) en hemorragische koorts met renaal syndroom (HFRS).

HPS wordt voornamelijk gevonden in Noord- en Zuid-Amerika (Canada, VS, Argentinië, Brazilië, Chili, Panama en andere), terwijl hemrhatische koorts met renaal syndroom (HFRS) voornamelijk wordt aangetroffen in Rusland, China en Korea, maar ook in Scandinavië en West-Europa. Europa en af ​​en toe in andere gebieden.

Net als HPS is HFRS het resultaat van hantavirussen die worden overgedragen door

• knaagdierurine,
• knaagdierenkeutels, of
• speeksel (knaagdierbeet), door direct contact met
• de dieren
• door verneveld stof dat is verontreinigd met urine of ontlasting van knaagdieren op menselijke huidbreuken of op slijmvliezen van de mond, neus of ogen.
• De overgrote meerderheid van HPS- en HFRS-infecties gaat niet van persoon op persoon over.

Het doel van dit artikel is om HPS te bespreken; veel van wat over HPS wordt gepresenteerd, is echter van toepassing op HFRS - het belangrijkste verschil is dat de overheersende symptomen in de late stadia van de ziekte enigszins variëren tussen de twee ziekten (longvocht en kortademigheid bij HPS en lage bloeddruk, koorts, en nierfalen bij HFRS).

HPS is een door het hantavirus veroorzaakte ziekte die ertoe leidt dat de menselijke longen zich vullen met vocht (longoedeem) en bij ongeveer 38% van alle geïnfecteerde patiënten de dood veroorzaakt.

Wat zijn de vroege symptomen en tekenen van HPS?

De symptomen en tekenen van HPS vallen in vroege en late stadia.

Vroege HPS-tekens en symptomen beginnen ongeveer één tot vijf weken nadat de persoon in contact is gekomen met hantavirus geassocieerd met knaagdierurine, uitwerpselen of speeksel. De vroege symptomen zijn griepachtig, duren ongeveer vier tot tien dagen en omvatten

• verveling,
• koorts, en
• spierpijn, vooral grote spieren in de benen, rug en heupen ).

Bijna elke besmette persoon ontwikkelt deze symptomen. Andere symptomen van HPS die bij ongeveer de helft van de geïnfecteerde patiënten kunnen voorkomen, zijn onder meer

• buikpijn (met misselijkheid, braken en diarree),
• hoofdpijn,
• rillingen, en
• duizeligheid.

Vroege symptomen van kunnen diagnostische verwarring veroorzaken. In 2018 kreeg Kiley Lane, een 27-jarige moeder die in New Mexico woonde, de diagnose griep, maar haar symptomen werden erger. Ongeveer een maand na de diagnose van de griep werd bij haar hantavirus vastgesteld en ongeveer een maand later stierf ze aan de ziekte.

Late symptomen HPS treedt ongeveer vier tot tien dagen na de vroege symptomen op en omvat;

• hoesten,
• pijn op de borst, en
• kortademigheid die ernstig kan worden.

Sommige geïnfecteerde mensen kunnen hemorragische koorts en nierfalen ontwikkelen waarvoor dialyse nodig kan zijn (HFRS of hemorragische koorts met renaal syndroom).

Wat zijn de oorzaken en risicofactoren voor HPS?

HPS-syndroom veroorzaakt

De oorzaak van HPS is een infectie van de patiënt door het hantavirus. Momenteel zijn ongeveer 14 subtypes van hantavirussen geïdentificeerd. Er zijn veel subtypen genoemd

• Sin Nombre
• Black Creek hantavirus
• Seoel-virus
• New York hantavirus

Sommige onderzoekers en artsen noemen ze gewoon onder de term 'Nieuwe Wereld hantavirussen'. Het Sin Nombre-subtype heeft de meeste huidige HPS-ziekten veroorzaakt.

Hantavirus beschadigt blijkbaar cellen die de haarvaten van bloedvaten vormen, waardoor ze vloeistoffen lekken. Dit vloeistoflek veroorzaakt, als het diep in de longen zit, het levensbedreigende longsyndroom.

Hantavirussen leven hun levenscyclus in knaagdieren, maar doen blijkbaar geen kwaad; de virussen vermenigvuldigen zich en werpen in de urine, uitwerpselen en speeksel van het knaagdier. Een recente studie in Californië suggereerde dat ongeveer 15% van alle onderzochte hertenmuizen positief testten op hantavirus. Hoewel de hertenmuis de bron is van de meeste HPS-infecties, kunnen veel andere knaagdieren een ander hantavirus-subtypevirus dragen (bijvoorbeeld de witvoetmuis, de katoenrat en de rijstrat).

HPS-risicofactoren

De belangrijkste risicofactor voor HPS is associatie met

• Knaagdierenplaag.
• Speeksel van knaagdieren.
• Knaagdierurine.
• Uitwerpselen of met stof, vuil.
• Oppervlakken die besmet zijn met dergelijke uitwerpselen van knaagdieren, hetzij door direct contact of door aerosol.
• Schuren, schuren, huizen of gebouwen die gemakkelijk door knaagdieren kunnen worden betreden (bijvoorbeeld hertenmuis of Peromyscus maniculatus) zijn mogelijke plaatsen voor hantavirussen om in contact te komen met mensen.
• Landelijke gebieden met bossen en velden die een grote populatie knaagdieren kunnen ondersteunen, zijn gebieden die het risico op blootstelling aan het hantavirus vergroten.
• Kamperen en wandelen in gebieden waarvan bekend is dat ze een grote populatie knaagdieren hebben en het bezetten van gebieden waar knaagdieren beschutting kunnen zoeken, verhogen het risico.
• Werken in gebieden die mogelijk een schuilplaats zijn voor knaagdieren (bijvoorbeeld kruipruimtes, verlaten gebouwen, bouwplaatsen) kan ook een verhoogd risico op het hantavirussyndroom hebben.
• Het risico is groter bij mensen die werken in gebieden waarvan bekend is dat ze hantavirus-pulmonale syndroominfecties hebben veroorzaakt.

Is het hantavirus besmettelijk en hoe lang duurt het voordat de symptomen beginnen?

Is het hantavirus besmettelijk?

Er is geen bewijs dat HPS niet besmettelijk is van persoon tot persoon in de VS. Het virus verspreidt zich van knaagdieren op mensen. Hoewel uitbraken lijken op overdracht van persoon tot persoon, worden uitbraken meestal opgemerkt bij groepen mensen die zijn blootgesteld aan dezelfde geïnfecteerde knaagdierpopulatie, terwijl mensen met hantavirusinfecties ze niet overdragen aan andere niet-geïnfecteerde individuen.

Hoe lang is hantaviris besmettelijk?

• Sinds januari 2017 heeft het hantavirus in de VS ongeveer 800 mensen getroffen.
• Zuid-Amerika, naar schatting 16-35 dagen was de besmettelijke periode voor een paar zeldzame patiënten die volgens de onderzoekers van persoon tot persoon waren overgedragen met een type hantavirus dat Andesvirus wordt genoemd.
• Hoewel dit de situatie is in Noord-Amerika, zijn er berichten dat in 1996 milde infecties met hantavirussen overdraagbaar waren bij een uitbraak in Argentinië.
• Kleine uitbraken worden elk jaar gemeld; bij Texas werd bijvoorbeeld in 2015 voor het eerst de diagnose hantavirus gesteld.

Wat is de incubatietijd voor hantavirus?

• Volgens de CDC ligt in Noord-Amerika de incubatietijd (tijd vanaf de eerste blootstelling aan het virus en de ontwikkeling van de eerste symptomen) tussen één tot vijf weken na de eerste blootstelling aan geïnfecteerde knaagdierurine, uitwerpselen of speeksel.
• Bij Zuid-Amerikaanse uitbraken schatten onderzoekers dat de incubatietijd varieert van ongeveer 12-27 dagen.

Welke onderzoeken en tests diagnose stellen HPS?

Een test die wordt overwogen om HPS te diagnosticeren, is een positief serologisch testresultaat, wat het bewijs is van viraal antigeen in weefsel door immunohistochemie, of de aanwezigheid van amplificeerbare virale RNA-sequenties in bloed of weefsel, met een compatibele voorgeschiedenis van HPS, wordt als diagnostisch voor HPS beschouwd.

Wat is de behandeling voor HPS?

• Helaas kunnen hantavirusinfecties leiden tot HPS. Volgens de CDC hebben hantavirusinfecties een sterftecijfer van ongeveer 38%.
• Op dit moment is er geen andere definitieve behandeling voor HPS dan vroege herkenning van HPS en daaropvolgende medische ondersteuning (meestal bestaande uit symptomatische medische behandeling en ademhalingsondersteuning of mechanische beademing).
• De CDC suggereert dat vroege behandeling op een intensive care-afdeling de patiënt in staat kan stellen ernstige HPS te overleven.
• Experimenteel hebben artsen het antivirale medicijn ribavirine (Rebetol, Copegus) toegediend, maar er zijn momenteel geen duidelijke gegevens die aantonen dat het medicijn effectief is tegen HPS; het gebruik ervan tegen HFRS vroeg in de ziekte suggereert echter dat ribavirine ziekte en sterfte kan verminderen.
• Er is tot op heden geen vaccin beschikbaar om te beschermen tegen hantavirussen.

Bijgevolg worden de meeste patiënten met de diagnose HPS meestal op de intensive care verzorgd door specialisten die zijn opgeleid in intensive care, en meestal in overleg met een arts voor infectieziekten. Omdat de longen het meest aangetaste orgaan zijn bij deze infecties, wordt meestal ook een longarts (longarts) geraadpleegd. Bovendien zijn vaak specialisten van de CDC betrokken om te helpen bij het lokaliseren van de bron van de uitbraak en om medisch personeel op de plaats van de uitbraak te helpen verdere infecties te voorkomen.

Wat zijn de complicaties van HPS?

De belangrijkste complicatie van HPS is overlijden door respiratoire insufficiëntie. Degenen die het overleven, kunnen een paar weken nodig hebben om volledig te herstellen. De patiënten die overleven, hebben geen chronische infecties en ervaren ook geen andere chronische problemen of complicaties.

Kun je doodgaan aan HPS?

De prognose van HPS is redelijk tot slecht omdat momenteel ongeveer 62% van de patiënten herstelt, terwijl ongeveer 38% zal overlijden. De prognose kan beter zijn als de patiënt zijn / haar diagnose vroeg krijgt en ondersteuning krijgt op een intensive care-afdeling in een ziekenhuis. De vroege diagnose van HPS is echter moeilijk; sommige patiënten wisten niet dat ze waren blootgesteld aan knaagdieren die hantavirus droegen.

Kun je HPS voorkomen?

Er zijn geen vaccins beschikbaar om te beschermen tegen elk type hantavirus. De CDC beveelt aan om contact met knaagdieren te elimineren of te verminderen (bijvoorbeeld thuis, op het werk, campings, schuren, schuren) door de toegang voor knaagdieren of knaagdierbescherming te verminderen. Het zal helpen om gaten en gaten af ​​te dichten, vallen te plaatsen en gebieden zo schoon en voedselvrij mogelijk te houden. Als een persoon in contact moet komen met knaagdieren of gebieden waar ze leven, kunnen voorzorgsmaatregelen zoals handschoenen en maskers de kans op infectie verkleinen; desinfecterende behandeling van mogelijk besmette oppervlakken kan ook helpen de ziekte te voorkomen.

Probeer geen stofzuiger te gebruiken of een bezem te gebruiken om urine of ontlasting van knaagdieren te verwijderen; deze actie kan het risico op HPS verhogen door een aerosol te genereren. Het risico op HPS kan worden verminderd door hantavirussen in de omgeving te inactiveren door een huishoudelijk reinigingsmiddel en 1½ kopje bleekmiddel per gallon water te gebruiken om het mogelijk besmette gebied af te vegen of te besproeien en door het contact te minimaliseren door het dragen van handschoenen en een masker. Neem vergelijkbare voorzorgsmaatregelen met knaagdieren die in vallen worden gevangen.

Wanneer werd het hantavirus pulmonair syndroom voor het eerst ontdekt?

• In 1993 merkten gezondheidsfunctionarissen de eerste erkende uitbraak van HPS op in het "Four Corners"-gebied van de VS, waar de staten Arizona, New Mexico, Colorado en Utah elkaar ontmoeten. Twee overigens gezonde jonge mensen, een Navajo-indiaan en zijn verloofde, werden plotseling kortademig en stierven. Deze ongebruikelijke situatie leidde tot een evaluatie van sterfgevallen in de vier staten, wat resulteerde in de identificatie van vijf andere jonge mensen die onlangs stierven met soortgelijke ademhalingsproblemen. De komende weken behandelden zorgverleners nog meer mensen in hetzelfde geografische gebied met vergelijkbare longsyndromen.
• Weefsels van getroffen patiënten werden naar het CDC gestuurd, waar onderzoekers naar oorzaken zochten en een verband vonden tussen de patiënten:infectie met een voorheen onbekend type hantavirus. Omdat bekend was dat andere bekende hantavirussen (in Azië en Europa) door knaagdieren op mensen werden overgedragen, begonnen de onderzoekers van juni tot augustus 1993 met het vangen van knaagdieren om te bepalen of het virus met de dieren was geassocieerd.
• In november 1993 leverde een knaagdier (een hertenmuis) dat door CDC-onderzoekers werd gevangen in een huis waar een persoon woonde die het longsyndroom ontwikkelde, het voorheen onbekende virus op. Bovendien isoleerden legeronderzoekers al snel hetzelfde virus van een geïnfecteerde patiënt die ook blootstelling had aan muizen. Dit nieuwe hantavirus werd eerst Muerto Canyon-virus genoemd, daarna Sin Nombre-virus (SNV) en uiteindelijk gewoon hantavirus.
• De door dit virus veroorzaakte ziekte werd hantavirus pulmonair syndroom (HPS) genoemd.
• Verder onderzoek suggereerde dat andere mensen in het verleden aan deze infectie waren overleden, omdat autopsieweefsel het virus bevatte.
• Toen gezondheidsonderzoekers de Indiase medische tradities van Navajo bestudeerden, herkende de medische cultuur van Navajo de ziekte blijkbaar en had ze deze in verband gebracht met muizen.
• De uitbraak in 1993 vond waarschijnlijk plaats omdat omgevingsfactoren leidden tot gunstige overleving en proliferatie van muizen. De muizenpopulatie was in 1993 ongeveer tien keer groter dan in 1992 in het Four Corners-gebied.
• Een grote, recentere uitbraak van HPS vond plaats in Yosemite National Park, Californië, in 2012. De uitbraak werd in verband gebracht met besmetting met hertenmuisdruppels op campings (tentcabines) die door toeristen worden gebruikt.
• Deze zoönotische overdracht (van dier op persoon) gebeurde waarschijnlijk met een knaagdierplaag die werd versterkt door gunstige nestomstandigheden zoals houtstapels in of nabij de campings. Er vielen ten minste drie doden en zeven andere geïnfecteerde mensen herstelden.

• Wat veroorzaakt pijn in de linkerbovenbuik?
• Hoe stop je maagkrampen?