Maagkanker, of maagkanker, is een maligniteit (ongeremde groei van abnormaal weefsel) van het slijmvlies van de maag. Infectie met de bacterie, Helicobacter pylori (H. pylori), is een veelvoorkomende oorzaak van dit type maligniteit. Tumoren die adenocarcinomen worden genoemd, zijn de meest voorkomende vorm van maagkanker. Een carcinoom is een kanker die ontstaat uit weefsel dat de inwendige organen of de epitheellaag van de huid bekleedt. Andere vormen omvatten lymfomen, carcinoïde tumoren en gastro-intestinale stromale tumoren. Helaas heeft maagkanker vaak geen vroege symptomen en tekenen, dus wordt het vaak laat in de loop van de ziekte gediagnosticeerd.
De overgrote meerderheid van maagkankers, tot 90% tot 95% van alle maagkankers, zijn adenocarcinomen. Deze kankers komen voort uit secretoire cellen in de maagwand die slijm en andere vloeistoffen produceren. Deze laag wordt het slijmvlies genoemd. Verschillende risicofactoren maken individuen vatbaar voor dit type maligniteit. Dieet, familiegeschiedenis, ontsteking, poliepen, pernicieuze anemie en roken kunnen allemaal een rol spelen bij dit soort kanker. Het komt het meest voor bij mannen ouder dan 40 jaar. Mensen uit bepaalde regio's van Oost-Europa, Azië en Zuid-Amerika lopen ook een groter risico.
Ongeveer 5% tot 10% van de maagkankers zijn geen adenocarcinomen. Ongeveer 3% van de maagkankers zijn carcinoïde tumoren. Deze tumoren ontstaan uit cellen die hormonen maken. Lymfomen kunnen ontstaan uit weefsel van het immuunsysteem in de maag. Ze omvatten ongeveer 4% van de maagkankers. Er zijn verschillende soorten lymfoom die in deze regio kunnen voorkomen. Gastro-intestinale stromale tumoren (GIST) behoren tot de zeldzaamste en meest zeldzame vormen van maagkanker. Ze komen voor in gespecialiseerde cellen die interstitiële cellen van Cajal worden genoemd. Dit zijn cellen van het autonome zenuwstelsel.
Ongeveer 28.000 mensen in de VS krijgen elk jaar de diagnose maagkanker in de VS. De gemiddelde leeftijd bij diagnose van een typische patiënt is 68 jaar. Het komt het meest voor bij mensen tussen de 65 en 74 jaar. Mannen hebben meer kans om met de maligniteit te worden gediagnosticeerd dan mannen. Ongeveer 1,7% van alle kankers die elk jaar in de VS worden gediagnosticeerd, zijn maagkankers. Het is de 15e meest voorkomende vorm van kanker. Onderzoekers vermoeden dat de incidentie van deze kanker afneemt omdat mensen minder gezouten en gerookt voedsel consumeren.
H. pylori is een bacterie die het maagslijmvlies kan infecteren. Het scheidt een stof af die zuur neutraliseert, waardoor de maag een meer gastvrije plek wordt voor de bacteriën om te groeien. De infectie verhoogt het risico op maagzweren en zweren in de dunne darm. Jarenlange ontsteking kan leiden tot atrofische gastritis. Ontsteking, zweren en atrofische gastritis kunnen u vatbaar maken voor het ontwikkelen van maagkanker. Een bloed-, ontlastings- of ademtest kan helpen bij het diagnosticeren van H. pylori. Mensen die momenteel zweren hebben of een voorgeschiedenis van zweren hebben, moeten op de bacteriën worden getest. Degenen die een eerstegraads familielid hebben met maagkanker, moeten ook worden getest. Het goede nieuws is dat de infectie reageert op behandeling met antibiotica.
Mensen met een naaste bloedverwant die maagkanker heeft gehad, hebben meer kans om het te krijgen. Bepaalde medische aandoeningen verhogen het risico op maagkanker. Familiale adenomateuze polyposis is een aandoening die voorkomt in families waar mensen vatbaar zijn voor het ontwikkelen van poliepen. Poliepen kunnen later kanker worden. Pernicieuze anemie is een risicofactor voor maagkanker. Mensen die het hebben, hebben een laag aantal rode bloedcellen omdat ze moeite hebben met het opnemen van vitamine B12. Het hebben van geen of onvoldoende maagzuur, een aandoening die achloorhydrie wordt genoemd, is ook een risicofactor voor maagkanker.
Dieet is een beheersbare risicofactor voor maagkanker. Mensen die een dieet volgen dat rijk is aan gezouten vlees en vis, gerookt voedsel en ingemaakte groenten, lopen een verhoogd risico op maagkanker. Het eten van een dieet met weinig groenten en fruit verhoogt ook het risico op maagkanker. Roken, overmatige hoeveelheden alcohol drinken en overgewicht of obesitas verhogen het risico op maagkanker. Gelukkig zijn dit allemaal leefgewoonten die beheersbaar zijn. Stop met roken als u rookt en minder alcohol als u drinkt. Beperk uw inname van gerookte en zoute voedingsmiddelen. Eet een grote verscheidenheid aan groenten en fruit om het risico op maag- en andere kankers te verminderen.
Maagkanker wordt vaak in de late stadia gediagnosticeerd omdat het in de vroege stadia meestal geen tekenen en symptomen veroorzaakt. Wanneer maagkanker tekenen of symptomen veroorzaakt, kan een patiënt met de ziekte last krijgen van vermoeidheid, onbedoeld gewichtsverlies, verlies van eetlust, buikpijn of ongemak, misselijkheid, braken, bloederige of zwarte ontlasting, brandend maagzuur en indigestie. Een opgeblazen gevoel na het eten kan ook voorkomen bij mensen met maagkanker.
Als een patiënt symptomen heeft, raadpleeg dan de arts die een lichamelijk onderzoek zal uitvoeren. De arts zal een persoonlijke en familiegeschiedenis nemen en een verslag van de symptomen van de patiënt opnemen. De arts kan bloedonderzoek of andere tests bestellen om de oorzaak van de symptomen te bepalen. Als het nodig wordt geacht, kan de arts u doorverwijzen naar een gastro-enteroloog voor meer gespecialiseerd onderzoek. Een bovenste endoscopie wordt gebruikt om de binnenkant van de maag en het eerste deel van de dunne darm te visualiseren. Een endoscopische echografie (EUS) houdt in dat een transducer door de slokdarm wordt voortbewogen om de verschillende lagen van de maagwand, lymfeklieren en structuren dicht bij de maag te visualiseren. De arts kan biopsieën nemen van verdachte gebieden.
Een endoscopie is een test waarbij de arts een camera door een buis door de keel van de patiënt beweegt om de binnenkant van de maag te visualiseren. De arts kan de maagwand onderzoeken en een biopsie nemen van elk gebied dat er abnormaal uitziet of verdacht lijkt. Als adenocarcinoomcellen aanwezig zijn, kan het weefsel worden getest op niveaus van een eiwit dat HER2/neu wordt genoemd. Het meten van niveaus van dit groeibevorderende eiwit helpt bij het nemen van behandelbeslissingen. Een biopsie kan controleren op kankercellen en andere ziekten en aandoeningen.
Een patiënt kan een combinatie van aanvullende tests ondergaan als de arts maagkanker vermoedt. Een bovenste gastro-intestinale (GI) serie is een röntgentest waarbij de patiënt een kalkachtige oplossing drinkt die barium bevat voordat er beelden worden gemaakt van de slokdarm, maag en het begin van de dunne darm. Een CT-scan of CAT-scan kan dwarsdoorsnedebeelden van de buikstreek maken. Het kan nodig zijn dat de patiënt vóór de test contrastvloeistof drinkt of een injectie met contrastkleurstof krijgt. Een MRI-scan kan worden gebruikt om zachte weefsels van het lichaam te visualiseren met behulp van radiogolven en een magnetisch veld om beelden te produceren.
Een operatie kan een behandelingsoptie zijn voor maagkanker, afhankelijk van waar de kanker zich bevindt, het stadium van de tumor en de algehele gezondheid van de patiënt. De tumor wordt verwijderd en de maag kan ook geheel of gedeeltelijk worden verwijderd. De chirurg zal lymfeklieren verwijderen om te zien of ze kanker bevatten en omliggende organen zoals de lever onderzoeken op tekenen van kanker. Dit helpt bij het bepalen van het stadium en de omvang van de ziekte. Chirurgie is mogelijk geen optie voor patiënten met een gevorderde ziekte. Het medische team zal een behandelplan opstellen om gewichtsverlies en andere mogelijke complicaties na de operatie te voorkomen.
Bestraling en chemotherapie zijn krachtige behandelingen die de overlevingskans van patiënten met maagkanker kunnen verhogen. Bestralingstherapie omvat de toepassing van hoogenergetische deeltjes op een gebied om kankercellen te beschadigen of te vernietigen. Gammastralen, elektronenstralen, röntgenstralen en protonen zijn enkele soorten straling. Chemotherapie is een krachtige medicamenteuze therapie die is ontworpen om kankercellen te vernietigen. Bij chemotherapie worden verschillende middelen of een combinatie van middelen gebruikt. Bestraling en chemotherapie kunnen vóór de operatie worden gebruikt om een tumor te helpen verkleinen. Ze worden ook vaak gebruikt na een operatie. U en uw medisch team kunnen de geïndividualiseerde behandeling bespreken die het beste bij uw probleem past.
Gerichte therapie is een soort kankerbehandeling die bij sommige kankerpatiënten kan worden gebruikt. Gerichte therapie maakt gebruik van unieke kenmerken van bepaalde maligniteiten en richt zich op kankercellen voor vernietiging. Over het algemeen hebben dit soort behandelingen minder bijwerkingen dan standaard chemodrugs. Deze medicijnen helpen gezonde omringende cellen te sparen. Immunotherapie stimuleert het lichaamseigen immuunsysteem om kanker te bestrijden. Het is een innovatieve vorm van kankerzorg.
Voor patiënten die niet reageren op standaardchirurgie, chemo, bestraling en immunotherapie voor maagkanker, bieden klinische onderzoeken gesponsord door het National Cancer Institute een kans om nieuwe procedures en medicijnen uit te proberen. Patiënten moeten zich kwalificeren om deel te nemen aan klinische onderzoeken. Resultaten van klinische onderzoeken dragen bij aan het onderzoek naar de behandeling van maagkanker. Klinische studies bieden mensen nieuwe behandelingsopties die andere opties voor hun gezondheidszorg mogelijk hebben uitgeput.
Suppletie met korte keten vetzuren verbetert het herstel van een beroerte,
muizenstudie toont Het aanvullen van de vetzuren met een korte keten van het lichaam kan het herstel van een beroerte verbeteren, volgens onderzoek bij muizen onlangs gepubliceerd in JNeurosci. Supple
Dr. David Yamini speelt een gastrol op KCAA's Fusion of Science and Beauty
Onlangs speelde Dr. David Yamini in de radioshow van KCAA, The Fusion of Science and Beauty. Luister naar dr. Yamini die bespreekt hoe je een opgeblazen gevoel in de buik kunt beheersen, behandelen en
PDS en de stressreactie
U hebt waarschijnlijk zelf de relatie tussen PDS en stress ervaren. Dit heeft veel te maken met de manier waarop ons lichaam reageert op interne of externe veranderingen. Deze stressreactie, ook wel d
