Symptomen en behandeling van maagzweren bij kinderen

De diagnose bij kinderen verschilt enigszins van die bij volwassenen, omdat sommige tests minder betrouwbare resultaten kunnen opleveren . Ongecompliceerde gevallen zijn meestal gemakkelijk te behandelen met antibiotica en andere orale medicatie.

Tenzij er een ernstige onderliggende oorzaak is, is het risico op complicaties van een maagzweer laag (tussen 1% en 2%) en het risico op overlijden nog lager (0,01%).

Symptomen van maagzweren

Een maagzweer is gewoon een open wond die zich aan de binnenkant van de maag ontwikkelt. Een zweer in de maag zelf wordt een maagzweer genoemd, terwijl een zweer die zich verder in de richting van de dunne darm ontwikkelt, een zweer in de twaalfvingerige darm wordt genoemd.

De meest voorkomende symptomen van een maagzweer zijn:

• Een doffe brandende of knagende pijn in de maag
• Gas en opgeblazen gevoel
• Misselijkheid of braken
• Verlies van eetlust
• Vermoeidheid

Hoewel de pijn vaak het meest opvalt als de maag leeg is, is de reactieve pijn die optreedt na het eten kan vaak een maagzweer onderscheiden van een duodenum. Maagzweren veroorzaken meestal pijn kort nadat het voedsel is gegeten, terwijl de pijn van een zweer in de twaalfvingerige darm zich meestal pas twee of drie uur later ontwikkelt.

Een maagzweer kan als ernstig worden beschouwd als de pijn scherp en specifiek is in plaats van dof en pijn. Dit kan een aanwijzing zijn dat de zweer bloedt, een aandoening die vaak gepaard gaat met bloederige of teerachtige ontlasting of het overgeven van bloed of koffieachtige deeltjes.

Koorts, koude rillingen, braken en moeite met slikken zijn allemaal tekenen van een aandoening die dringende medische zorg vereist.

Complicaties van een maagzweer kunnen ondervoeding, maagperforatie en darmobstructie (veroorzaakt door ontsteking van de twaalfvingerige darm). Zowel een obstructie als een perforatie worden beschouwd als medische noodgevallen die onmiddellijke aandacht vereisen.

Oorzaken

H. pylori is een kurkentrekkervormige bacterie die vaak in verband wordt gebracht met chronische gastritis en maagzweren. Aangenomen wordt dat ongeveer 50% van de wereldbevolking H heeft. pylori.  Volgens één onderzoek zal meer dan 30 procent symptomen van het bovenste deel van het maag-darmkanaal ontwikkelen.

Terwijl H. pylori is een veelvoorkomende oorzaak van maagzweren bij kinderen, andere factoren kunnen hun ontwikkeling veroorzaken of hieraan bijdragen. Onder hen:

• Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) zoals aspirine of ibuprofen zijn onafhankelijk geassocieerd met maagbloedingen en zweren bij overmatig gebruik.
• Genetica wordt verondersteld een rol te spelen, aangezien ongeveer 20 procent van de kinderen een familiegeschiedenis van maagzweren zal hebben.
• Extreem stressvolle gebeurtenissen kan zweren veroorzaken bij zowel kinderen als volwassenen, die zich binnen drie tot zes dagen manifesteren met acute symptomen. Voorbeelden zijn ingrijpende levenstrauma's, verwondingen, infecties of operaties.
• Obesitas wordt geassocieerd met een verhoogd risico op pediatrische ulcera, aangespoord door een verhoogde gastro-intestinale ontsteking en veranderingen in de normale bacteriële flora.
• Gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) wordt gekenmerkt door chronische zure reflux die in ernstige gevallen kan leiden tot maagzweren.

Hoewel algemene stress, angst en gekruid voedsel geen zweren veroorzaken, kunnen ze bestaande zweren verergeren.

Veel voorkomende oorzaken zijn hypersecretoire aandoeningen waarbij overmatig maagzuur wordt geproduceerd. Voorbeelden zijn cystische fibrose, basofiele leukemie, het Zollinger-Ellison-syndroom en meerdere endocriene neoplasieën.

Evenzo kan elke aandoening die verhoogde intracraniale druk (druk in de schedel) veroorzaakt, de overmatige productie van maagzuur, waardoor een zogenaamde Cushing-zweer ontstaat. In zeldzame gevallen kan een maagzweer ook een teken zijn van bloedkanker, bekend als lymfoom.

Diagnose

Het diagnosticeren van een maagzweer bij kinderen kan een uitdaging zijn, aangezien sommige van de tests die worden gebruikt voor volwassenen, zoals de H. pylori bloedonderzoek op antilichamen, zijn minder nauwkeurig bij kinderen.

Over het algemeen zullen artsen, tenzij de symptomen ernstig zijn, het onderzoek starten met een minimaal invasieve testen. Onder deze:

• GastroPanel-bloedonderzoeken kunnen H. pylori en hoge niveaus van zuur en pepsine (een maagenzym) in overeenstemming met gastritis.
• Fecale antigeentests zoeken naar genetisch bewijs van H. pylori in een ontlastingsmonster.
• Ureum-ademtesten meten de hoeveelheid koolstofdioxide in uitgeademde lucht in overeenstemming met een actieve H. pylori infectie.

Een negatief resultaat van deze tests zou de arts in staat stellen spijsverteringsstoornissen uit te sluiten als de meer invasieve procedures veroorzaken en vermijden.

Als de tests positief zijn en de symptomen ernstig, een procedure die bekend staat als een bovenste endoscopie besteld zou worden. Beschouwd als het geprefereerde middel voor diagnose, omvat een endoscopie het inbrengen van een flexibele vezeloptische scoop in de keel om het slijmvlies van de maag te bekijken.

Het wordt uitgevoerd onder lichte sedatie en kan worden gebruikt om weefselmonsters af te knijpen (genaamd een snuifje biopsie) voor evaluatie in het lab. Bijwerkingen zijn onder meer een zere keel, indigestie, brandend maagzuur en misselijkheid. Infectie, perforatie of bloeding is mogelijk, maar komt zelden voor.

Een bariumröntgenfoto (ook bekend als een bariumzwaluw of hogere-GI-reeks) is veel minder invasief maar ook minder nauwkeurig, vooral als de maagzweer klein is. Het omvat het inslikken van een kalkachtige vloeistof die barium bevat, dat de maag bedekt en helpt om afwijkingen op röntgenfoto's beter te identificeren. Bijwerkingen zijn maagklachten, misselijkheid, braken en constipatie.

Behandeling