Case Report: Familial maagkanker en Chordoma in dezelfde Family

Case Report: Familial maagkanker en Chordoma in dezelfde familie
De abstracte Gastric kanker zijn de tweede meest voorkomende maligniteit in de wereld en vormen een belangrijke last voor alle samenlevingen hoewel de incidentie van de ziekte afneemt in de geïndustrialiseerde wereld. De etiologie van de ziekte is complex en wordt verondersteld voornamelijk door omgevingsfactoren maar een klein aantal gevallen worden herkend als behorend bij genetische factoren zijn. Twee erfelijke vormen van maagkanker zijn geïdentificeerd, een die wordt geassocieerd met familiaire clusters van maagkanker en de andere is een subgroep van families die tot erfelijke niet polyposis colorectale kanker (of Lynch syndroom). In dit rapport presenteren we een klein gezin die ongebruikelijk dat er een clustering van maligniteiten die maagkanker, darmkanker en chordoma omvat. Genetische analyse geen enkel veroorzakende mutatie in genen geassocieerd met HNPCC of E-cadherine onthullen. Samen, kan het klinische beeld in deze familie aan te geven dat andere genetische factoren zijn achter de clustering van de kwaadaardigheid van deze familie.
Sleutelwoorden
maagkanker HNPCC E-cadherine chordoma Inleiding
Gastric kankers vertegenwoordigen de tweede meest voorkomende maligniteit in de wereld, hoewel de incidentie van de ziekte lijkt af te nemen in de geïndustrialiseerde wereld. Maagkankers morfologisch heterogeen drie typen; diffuse maagkanker, een glandulaire (of intestinale) type en een mengsel van diffuse en darmziekten. Ondernemingen De oorzaken van maagkanker zowel omgevings- en genetische of een mengsel van beide. Relatief onlangs een definitieve genetische oorzaak van maagkanker (mutaties in het E-cadherine-gen) is geïdentificeerd, voor het eerst in een grote Nieuw-Zeelandse Maori verwant [1] en vervolgens in andere maag-families [2]. Patiënten met mutaties in het E-cadherine-gen vaak met diffuse ziekte opleveren dat geen genetische factoren betrokken bij familiale aggregatie van intestinale maagkanker.
Een alternatieve genetische oorzaak van maagkanker in combinatie met verschillende andere epitheliale kankers erfelijke niet polyposis colorectale kanker (HNPCC). Deze entiteit wordt gekenmerkt door vroege onset colorectale kanker en verschillende andere epitheliale kwaadaardigheden waaronder endometriumkanker en maagkanker. De genetische basis van deze aandoening is een analyse van DNA mismatch repair door mutaties in genen die dit proces. Nog vier genen zijn geïsoleerd en gekoppeld aan HNPCC, hMLH1, hMSH2, hMSH6 en hPMS2. Zowel hMSH2 en hMSH6 bevinden zich op chromosoom 2, hMLH1 is op chromosoom 3 en hPMS2 is op chromosoom 7 (voor een overzicht zie Niessen et al 2004 [3]).
Chordomas zijn zeldzaam langzaam groeiende bottumoren die worden verondersteld te ontstaan ​​uit notochord resten [3]. Deze neiging om zich aan de basis van de schedel en een relatief goedaardige histologische verschijning. Ondanks hun goedaardige verschijning chordomas hebben infiltrative eigenschappen die moeilijk te controleren zijn. Er is een licht overwicht voor mannen worden getroffen met een totale man naar vrouw-verhouding van ongeveer 1,7: 1. Het overwicht van de mannen wordt nog opvallender bij patiënten met sacrale chordomas waar de verhouding mannen en vrouwen komt 3: 1. Er is weinig bekend over de moleculaire basis van chordomas, aangezien er lijkt geen grote chromosomale abnormaliteit of andere duidelijke onderscheidende kenmerk is. Twee genetische loci geïdentificeerd. De eerste aanwijzing van een genetische basis voor chordoma kwam linkage studies waarin een gen locus onthuld op chromosoom 1 [4]. Een tweede locus werd geïdentificeerd in een kleine serie van families gekoppeld aan chromosoom 7q33, waarbij is gebleken dat een aantal potentiële kandidaat-genen [5].
In dit rapport hebben we een kleine familie die wordt gekenmerkt door maagkanker en de aanwezigheid geïdentificeerd . van chordoma op drie siblings die allen zijn bezweken kwaadaardigheid
Patiënten en werkwijzen Ondernemingen de familiegeschiedenis van de ziekte is als volgt: de proband gepresenteerd op de leeftijd van 56 jaar met een slecht gedifferentieerd adenocarcinoom van de blindedarm zonder de aanwezigheid van adenomateuze poliepen. Ten tijde van excisie had de tumor uitgezaaid drie lymfeklieren. De patiënt werd gevonden om wijdverspreide metastatische ziekte op de leeftijd van 60 jaar en een jaar later overleed. De enige andere opmerkelijke bevinding met betrekking tot deze patiënt was de congenitale aplasie van de linkerdij. De familiegeschiedenis van de proefpersoon bleek een voorgeschiedenis van gastro-intestinale kanker (zie afb. 1). Figuur 1 Stamboom van de familie. St = maagkanker; Ch = chordoma; CRC = colorectale kanker. Vierkanten vertegenwoordigen mannetjes, vrouwtjes cirkels
De vader van de proefpersoon met maagkanker werd gediagnosticeerd op de leeftijd van 67 jaar. De tumor werd gediagnosticeerd als een ongedifferentieerde mucinous carcinoom met zegelring cellen die op het moment van de operatie al uitgezaaid naar de lever had. Ondernemingen De oudste broer van de patiënt werd op de leeftijd van 7 1/2 jaar gediagnosticeerd met een kwaadaardige chordoma aan de basis van zijn schedel en stierf spoedig daarna. De tumor was gelegen tussen de pons en Clivus waardoor een typische neurologische symptomen gaf. De tumor was van invloed was op de oogzenuw resulteert in ernstige atrofie, vooral aan de rechterkant. Daarnaast waren er meerdere uitzaaiingen in de lever.
Werd de tweede broer gediagnosticeerd met adenocarcinoom van de maag van oorsprong uit de cardia. De tumor was ongedifferentieerde mucinous Type afgewisseld met zegelring cellen, vergelijkbaar met die van de vader. Op het moment van diagnose de ziekte hebben gewerkt door de wervel metastasen, lever, longen en bijnieren geworden.
DHPLC analyse
gehele coderende sequenties van hMSH2, hMLH1 en E-cadherine inclusief de intron /exon grenzen werden gescreend op mutaties door DHPLC analyse. Ongebruikelijke conformeren werden verder onderzocht door directe DNA-sequentiebepaling.
Polymerase kettingreactie (PCR) amplificatie van DHPLC analyse werd uitgevoerd met primers specifiek voor hMSH2 en hMLH1 zoals eerder beschreven (Holinski-Feder et al 2001). De reactie bestond uit 1,0 pm elke primer, 1 U Platinum Taq (Gibco-BRL), 2-5 mM MgCl 2 en 200 μ
M elk dNTP.
PCR-amplificatie werd bereikt door een initiële denaturatie bij 94 ° C gedurende 5 minuten gevolgd door 14 cycli van 94 ° C gedurende 1 minuut, 7 ° C touchdown bereik van 1,5 min en 72 ° C gedurende 2 minuten, vervolgens 20 cycli met een annealing temperatuur 0,5 ° C hoger dan de onderkant van de touchdown bereik. Het gloeien stap werd uitgevoerd als een touchdown protocol met een 7 ° C bereik, het verminderen van 0,5 ° C /cyclus meer dan 14 cycli. Dit werd gevolgd door een laatste verlenging bij 72 ° C gedurende 10 minuten werd een laatste denaturatiestap bij 95 ° C gedurende 5 minuten en een langzame hybridisatiestap van 95 ° C tot 65 ° C gedurende 30 min om heteroduplex vorming bevorderen. De PCR werd uitgevoerd op een PCR express (Hybaid) toestel met een verwarmd deksel om het gebruik van minerale olie.
DHPLC analyse werd uitgevoerd met een Varian Helix systeem (Varian Inc., Walnut Creek, CA). PCR producten (2-5 μ
l) werden direct geïnjecteerd in een DNA Eclipse (Hewlett Packard) of kolom Helix (Varian) en geëlueerd van de kolom met een toenemende acetonitrilgradiënt en een kolom oventemperatuur geschikt voor elk exon van hMSH2 , hMLH1 en E-cadherine (werkelijke temperaturen op aanvraag). Heteroduplexen gevormd tijdens PCR van een heterozygote monster werden gedetecteerd als een extra piek eluerende voor de homoduplex piek. De detectie van heteroduplexen is eenvoudiger met behulp van software van DHPLC beoordeling Varian geleverd. De voorspelde smelttemperaturen van het dubbelstrengs DNA producten werden verkregen met behulp van de DHPLC-MELT programma verkrijgbaar bij http:... //Www insertie Stanford edu /html smelt (voor details zie Tabellen 1a en 1b. ).
Voor elk segment een negatieve controle fragment (geamplificeerd uit DNA geïsoleerd uit een normale gezonde donor die geen familiegeschiedenis van de ziekte had) werd uitgevoerd door denaturering kolom in de niet-denaturerende temperatuur van 50 ° C. De 50 ° C piekprofiel werd vervolgens vergeleken met de Stanford smelttemperatuur profiel van het desbetreffende fragment en drie stappen van 1 ° C aan weerszijden van de voorspelde smelttemperatuur. Gedeeltelijk werden gedenatureerd voorwaarden vastgesteld bij een verschuiving in retentietijd van ten minste of gelijk aan 30 seconden over een 1 ° C verhoging bereik gemaakt. De optimale smelttemperatuur was altijd genomen als de hogere temperatuur, onder gedeeltelijke denaturerende omstandigheden die geen profiel degradatie vertoonde.
DNA sequencing Leer Alle heteroduplexen werden onderworpen aan DNA-sequentiebepaling om de precieze genetische verandering op een semi-automatische sequencing eenheid bepalen ( model 310, Perkin-Elmer Applied Biosystems Division, Foster City, CA) onder toepassing van dideoxy. Sequentiëring van de PCR-producten werd uitgevoerd met versie 1 BIGDYE dideoxy sequencing Ready rxn kit (Perkin-Elmer, Foster City, CA).
Resultaten
De familie in Fig. 1 voldoet aan de Amsterdam II criteria waar andere epitheliale maligniteiten colorectale kanker kan vervangen. De aanwezigheid van twee maagkanker ongebruikelijk en wijzen van familiaire maagkanker kan worden veroorzaakt door mutaties in E-cadherine.
Er was geen materiaal beschikbaar voor immunohistochemie of microsatelliet instabiliteit testen. Een DNA-monster te verkrijgen waren de proband dat werd onderworpen aan analyse mutatie. Omdat de familie vastgehouden aan de criteria Amsterdam II werd aanvankelijk hMSH2 en hMLH1 mutatie-analyse uitgevoerd. Geen mutaties werden in de coderende sequentie van ofwel hMSH2 of hMLH1 inclusief de intron /exon grenzen.
Aangezien er twee individuen gediagnosticeerd met maagkanker een verdere mutatie scherm is in de E-cadherine-gen uitgevoerd maar geen schadelijke veranderingen werden geïdentificeerd .
Discussie
het falen om mutaties te identificeren in hMLH1, hMSH2 of E-cadherine suggereert dat er waarschijnlijk andere genetische factoren die ten grondslag liggen aan de ziekte in deze familie. Er is echter de mogelijkheid dat een mutatie missen in één van deze drie genen omdat deletie analyse niet werd uitgevoerd, noch was het mogelijk om dit te doen omdat er onvoldoende genetisch materiaal om dit te laten gebeuren. Aangezien de patiënten overleden aan hun ziekte tientallen jaren geleden is het onwaarschijnlijk dat immunohistochemie of microsatelliet instabiliteit tests kunnen worden uitgevoerd om de waarschijnlijkheid van deze familie behoren tot de entiteit van HNPCC beoordelen. E-cadherine is een waarschijnlijke kandidaat vanwege de aanwezigheid van zegelring cellen in de twee maagkanker.
Er blijven verschillende mogelijkheden met betrekking tot wat op deze kleine familie zijn opgetreden. In de eerste plaats blijft het mogelijk dat dit inderdaad een HNPCC familie niet alleen omdat er mutaties in beide hMLH1 of hMSH2 kunnen zijn, maar ook hebben we niet onderzocht hMSH6 of hPMS2. De hPMS2 gen blijft een goede kandidaat omdat het is geassocieerd met gevallen van recessief erfelijke syndroom Turcot's [9]. Bovendien, hPMS2 zich op chromosoom 7 en wordt omgeven door pseudogenen, waarvan zij tot expressie worden gebracht op veel lagere niveaus dan wildtype hPMS2. Aangezien een nieuwe locus voor chordoma is ook geïdentificeerd op chromosoom 7 blijft de mogelijkheid dat in deze familie deze twee bevindingen zijn niet los van elkaar. Helaas kunnen we nooit weten het antwoord op deze, omdat er onvoldoende resterende materiaal te bestuderen van de proefpersoon en de tumor monsters genomen van de andere gezinsleden zijn niet meer beschikbaar. Met betrekking tot de vader van de proefpersoon we weten niet of het aangeboren aplasie van de linker dij was gerelateerd aan de ziekte in deze familie.
Kortom, dit gezin vormt niet alleen een uitdaging met betrekking tot de identificatie van een genetische aanleg maar ook, als de familie leden waren vandaag in leven, voor erfelijkheidsadvisering.

• Maagspoeling in Acute pesticide vergiftiging (GLAOP) - een gerandomiseerde gecontroleerde trial van multiple vs. enkele maagspoeling in niet-geselecteerde acute pesticide vergiftiging
• Intrathoracale drainage van een geperforeerde prepyloric maagzweer met een type II paraoesophageal hernia