Het voelt alsof 100 messen me in mijn maag steken.
Keer op keer.
Uur na uur.
Ik noem het "De maagpijn van de dood" (en ik HAAT het). Voor het geval je je afvraagt, in het verleden kroop ik meestal op de bank of het bed en wenste ik dat het zou eindigen. Soms huilde ik.
Ja, ik heb zelfs gedacht dat de dood soms beter zou zijn.
Klinkt dramatisch? Nou, ik wens dit niemand toe, maar als je het hebt meegemaakt, begrijp je het.
Ik herinner me dat ik het als kind heb meegemaakt. En dan steeds weer in mijn volwassen leven. Het begon erg slecht te worden in 2009 en het was een van de grootste drijfveren voor mij om mijn gezondheid te veranderen.
Maar vorige week moest ik in een kamer zitten met meer dan 70 mensen en niet bewegen... terwijl ik urenlang werd gestoken.
Het was een nieuw niveau van hel.
Waarom heb ik me niet opgerold en gehuild, pillen geslikt, alcohol gedronken of een andere afleiding gezocht om weg te rennen van de pijn?
Omdat ik op dag 6 was van een 10-daagse Vipassana-meditatieretraite.
En ik was vastbesloten om het te voltooien. Dat betekende dat je er niet uit werd gegooid, wat ook betekende dat je je aan de regels moest houden:niet praten, niet schrijven, eten wat ze je serveren, doen wat ze je zeggen en wanneer ze dat zeggen.
En vanmiddag moest ik iets meer dan een uur zitten, volkomen stil en stil.
Ik moest het allemaal voelen.
Het was een van de meest pijnlijke ervaringen die ik ooit heb meegemaakt.
Maar het heeft mijn leven veranderd.
Ik ben gezond.
Ik ben veerkrachtig.
Ik kan alles.
Dat is slechts een klein deel van wat er typisch door mijn hoofd zweeft gedurende een dag. En deze gedachten maken me ellendig.
"Wat bedoel je Steve?"
Ik bedoel, het blijkt dat die gedachten verwachtingen scheppen over hoe het leven zal verlopen. En als dat niet het geval is, veroorzaakt het enorm veel leed.
Die middag was het geschenk dat ik kreeg - 1000 keer pijn in mijn buik steken - deze waarheid:
Mijn gezondheid verandert altijd.
Het is vergankelijk.
En als ik verwacht dat mijn lichaam en brein elke dag 100% presteren, blijf ik in ellende leven.
"Nou, duh!" denk je misschien. Ik heb een aanzienlijk deel van mijn leven besteed aan het bouwen van een kogelvrij lichaam. Mijn gezondheid terugkrijgen was geweldig... maar ik heb altijd meer gewild.
Ik wilde zien of ik kon zijn zoals die mensen die het "80-20" eten of volledig vegetarisch eten en toch presteren.
"Waarom ," je vraagt? Nou, ik wilde antifragiel zijn. Ik wilde weten dat ik bijna alles naar mijn lichaam kon gooien en dat het het aankon.
Eigenlijk heb ik geprobeerd anders te zijn dan ik ben.
En elke dag dat ik hiervoor kies... breng ik in ellende door.
De 10-daagse retraite dwong me om extreem veel koolhydraten te eten, sommige bewerkte glutenvrije voedingsmiddelen, en ik werd zonder twijfel blootgesteld aan gluten.
Ik at bijna niets in mijn normale dieet...
En mijn lichaam haatte het.
Ik zeg al jaren dat elke hap voedsel ofwel bijdraagt aan de gezondheid, ofwel afdoet.
Maar nu begrijp ik die waarheid op een dieper niveau.
Na het eten, het gebrek aan slaap en lichaamsbeweging, had mijn gezondheid eronder te lijden. Mijn huid brak uit, ik verloor een hoop gewicht, raakte verstopt en had natuurlijk de hele dag gas.
De laatste dag had ik een complete klapband in de badkamer en dacht ik dat ik misschien flauw zou vallen. Het was intens!
Maar ondanks alle pijn... ben ik er dankbaar voor. Het bracht echt de boodschap naar huis:mijn gezondheid is en zal altijd zijn veranderen.
Als ik eraan gehecht raak; als ik verwacht dat het op een bepaalde manier zal zijn, zal ik ongetwijfeld een teleurstelling krijgen en beginnen te lijden. Ik leef al meer dan 5 jaar zo.
En ik wil graag stoppen.
Ik weet een paar dingen...
Ik ga mijn gehechtheid en verwachtingen niet loslaten alleen vanwege één retraite. Wat ik echter ga doen, is eraan blijven werken.
Ik weet ook dat ik niet zal stoppen met het waarderen van een goede gezondheid.
Dus wat te denken van deze schijnbaar paradoxale kwestie?
De manier waarop ik ernaar kijk is heel eenvoudig.
Er is nacht en er is dag.
Er is een lente, zomer, herfst en winter.
Met andere woorden, alles verandert altijd. Als ik zou vasthouden aan de zomer en zou klagen en zou wensen dat het terugkomt als de herfst in mijn leven komt, zou ik mezelf maandenlang ellendig maken.
Als ik ziek word - als ik "The Maagpijn des Doods" krijg - zul je me niet zien rondrennen en schreeuwen hoe dankbaar ik ben, maar als ik verder ga, zul je zien dat ik het met een nieuw niveau van gratie opvat.
En hoewel zoiets me normaal gesproken een week in een roes laat, ga ik een dag fotograferen.
Zoals je kunt zien, betekent dit alles niet dat ik niet mijn aangepaste dieet zal eten, testen, supplementen nemen, sporten en slapen. Ja, ik zal blijven werken aan een veerkrachtiger gezondheidsniveau.
En op de dagen dat het er niet is, denk ik dat ik, in plaats van het gefrustreerd en geïrriteerd door te brengen, ga proberen te leven en meer te glimlachen.
Ik ben me er nog nooit zo van bewust geweest hoeveel verwachtingen en gehechtheden aan dingen die veranderen pijn in mijn leven veroorzaken. Het beste is dat ik ook gesterkt ben door het feit dat ik de keuze heb om ermee te stoppen.
Zijn er bijlagen of verwachtingen die u wilt stoppen? Ik hoor het graag in de reacties.
-Steve
PS – Als je je afvraagt… aan het einde van de 10 dagen reed ik rechtstreeks naar de supermarkt en kocht een pond van het beste vlees dat ik kon vinden (het was gesneden biologische kalkoenfilet), een koffie en een dagboek. Het was het beste pond vlees en koffie ooit! En ik had helemaal geen spijsverteringsproblemen 😉
Aromataseremmers om herhaling van borstkanker te voorkomen
Wat kan oude uitwerpselen ons vertellen over de evolutie van het menselijke darmmicrobioom?
Bloedonderzoek gebruikt om kanker te diagnosticeren
Het plezier en de pijn van Mala Xiang Guo
Voedingsmiddelen die maagzuur helpen bestrijden
Hier leest u hoe uw darmen en spijsvertering uw slaap beïnvloeden
Wat je kak je vertelt:5 vragen om te overwegen
Door Melissa Blake, ND Hoe vaak draait u zich om en kijkt u naar de toiletpot voordat u doorspoelt? Om echt te kijken en te zien wat je lichaam zojuist heeft geëlimineerd? Waarschijnlijk geen gespr
Anti-coronavirusmoleculen van microben kunnen de sleutel zijn tot nieuwe behandelingen
Microben in de darm die nuttige verbindingen produceren, kunnen de sleutel zijn tot de behandeling van symptomen van coronavirus. Darm microbioom. Image Credit:Anatomy Image/Shutterstock.
Hoe lang duurt een Nissen-fundoplicatieoperatie?
Wat is de fundoplicatie van Nissen? De operatie kan ongeveer drie uur duren, waarna een patiënt nog een paar uur nodig heeft om te herstellen van de anesthesie. Een Nissen-fundoplicatie is een c