Markering van potentiële moleculaire voorspellers van respons op biologische therapieën bij colitis ulcerosa

Verschillende personen die lijden aan darmaandoeningen zoals colitis ulcerosa reageren niet op conventioneel gebruikte biologische therapieën. In dergelijke gevallen, gepersonaliseerde voorspelling van de therapierespons zou gunstig zijn voor zowel de getroffen individuen als de clinici. dienovereenkomstig, een groep wetenschappers uit China en de VS heeft een groep moleculaire biomarkers geïdentificeerd die de therapierespons op colitis ulcerosa kunnen voorspellen, volgens een uitgebreide recensie gepubliceerd in het Chinese Medical Journal.

Afbeelding tegoed:Chinees medisch tijdschrift

Duizenden mensen over de hele wereld lijden aan chronische darmaandoeningen. Een dergelijke veel voorkomende ziekte is colitis ulcerosa (UC), die ontstekingen en zweren veroorzaakt in het spijsverteringskanaal van getroffen personen. interessant, de symptomen van UC worden veroorzaakt doordat veel van de natuurlijke afweer-biomoleculen van het lichaam op hol geslagen zijn! Enkele voorbeelden zijn abnormale verhoging van tumornecrosefactor (TNF)-a en integrinespiegels. Om UC te behandelen, artsen schrijven verschillende biologische therapieën voor die de verhoogde niveaus van deze biomoleculen verlagen.

Hoewel dit een eenvoudige strategie lijkt om UC te verlichten, soms werken deze biologische therapieën niet bij een specifieke subgroep van patiënten, toepasselijk non-responders genoemd. Tot groot ongenoegen van clinici en non-responders, deze situaties leiden tot onnodige medicatie, verspillende uitgaven, en vertraging bij het starten van alternatieven. Studies plaatsen dergelijke non-responders op een alarmerende 20-30% voor anti-TNF-therapie, die in de loop van de tijd kan oplopen tot 15-30%, en 43% voor anti-integrinetherapie. Dergelijke benarde situaties vragen niet alleen om betere therapieën, maar ook voor betere voorspellende maatregelen om deze non-responders te identificeren, vroegtijdig.

Verschillende moleculaire biomarkers die overeenkomen met routes die betrokken zijn bij specifieke biologische therapierespons tegen UC, kunnen worden overwogen vanwege hun vermogen om non-respons te voorspellen. Een groep onderzoekers uit China en de VS overwoog deze mogelijkheid en probeerde deze biomarkers te identificeren met een voorspellend potentieel voor therapie-non-respons. Hun informatieve bevindingen zijn gepubliceerd als een uitgebreide recensie in Chinees medisch tijdschrift .

Over het doel van deze recensie gesproken, Dr. Ji Li van de afdeling Gastro-enterologie, Chinese Academie voor Medische Wetenschappen en Peking Union Medical College, die de studie leidde, zegt, " We vatten de meest potentiële moleculaire voorspellers van de respons op anti-TNF- en anti-integrinemiddelen in UC samen, volgens de pathofysiologie ."

Overeenkomstig, Dr. Li en zijn team identificeerden brede categorieën van voorspellende biomarkers, veel daarvan maken het mogelijk om de therapeutische effecten van de gebruikte biologische geneesmiddelen te omzeilen. Eén zo'n belangrijke categorie behoort tot het aangeboren immuunsysteem. Omdat het de eerste verdedigingslinie is tegen entiteiten die het lichaam binnendringen, ze zijn waarschijnlijk actief in non-responders, tijdens hun schijnbare 'onverschilligheid' voor de gebruikte biologische therapie. Enkele van de geïdentificeerde biomarkers in deze categorie omvatten triggering receptor 1 uitgedrukt op myeloïde, autofagie gerelateerd 16 zoals 1, immuniteitsgerelateerd GTPase M-gen, mRNA, en eiwitten.

evenzo, de andere belangrijke categorie behoort tot het adaptieve immuunsysteem. Bekend zijn voor het ontwikkelen van 'geheugen' van de binnenvallende entiteiten, en helpen bij het opzetten van een passende verdediging, voorspellende moleculaire biomarkers in deze categorie zijn waarschijnlijk effectief bij het identificeren van non-responders. Dergelijke biomarkers zijn al in verschillende onderzoeken gerapporteerd, volgens het team van Dr. Li, inclusief interleukines, Oncostatine M, enzovoort.

Een andere belangrijke categorie wordt gevormd door biomoleculen die proteolytische afbraak van de gebruikte biologische therapieën mogelijk maken. Volgens de ploeg een opmerkelijke voorspellende moleculaire biomarker is serummatrix metalloproteinase 3, omdat het enkele conventioneel gebruikte anti-TNF-middelen afbreekt in vitro , volgens een recente studie die ze hebben beoordeeld.

Hoewel het gebruik van enkele voorspellende moleculaire biomarkers om non-responders te identificeren ideaal klinkt, toepassingen in het echte leven vereisen een meer praktische benadering, een die verschillende van deze biomarkers combineert. Het team stelt dat voorspellende modellen zijn aangeprezen door verschillende onderzoeken, als de weg vooruit. Deze modellen combineren meerdere van dergelijke biomarkers die geschikte genen omvatten, eiwitten, enkelvoudige nucleotide polymorfologieën, enzovoort.

Hoewel het beoordelingsteam verschillende permutaties en combinaties van voorspellende moleculaire biomarkers voorstelt om non-responders op UC-therapie efficiënt te identificeren, geen van hen voldoet momenteel aan klinische toepasbaarheid vanwege onvolledige informatie. Hoewel hun beoordeling verder onderzoek naar de geïdentificeerde biomarkers aanmoedigt, het team schetst ook enkele van de belangrijke kenmerken waarmee rekening moet worden gehouden bij het streven naar een 'effectieve combinatie'.

De ideale voorspellende biomarker moet gemakkelijk te verkrijgen zijn, hoge nauwkeurigheid tonen, en snelle feedback hebben in de klinische praktijk ."

Dr. Ji Li, Afdeling Gastro-enterologie, Chinese Academie voor Medische Wetenschappen en Peking Union Medical College

Algemeen, deze beoordeling is een opstap naar het aanpakken van het 'non-respons'-probleem in biologische therapieën die worden gebruikt om patiënten met CU te behandelen, en kan zeker worden gehoopt om actie te inspireren voor soortgelijke problemen met andere ziekten.

• Diagnose van virale infecties met behulp van technologieën op micro- en nanoschaal
• Studie werpt licht op falen van oraal vaccin in muismodel van chronische darmaandoening