Acht veel voorkomende voedselallergieën:symptomen en behandeling

Wat zijn de belangrijkste feiten over voedselallergie?

Volgens de American Academy of Asthma, Allergy, and Immunology zijn acht voedingsmiddelen verantwoordelijk voor de meeste voedselallergieën:melk , eieren, vis, pinda's, schaaldieren, soja, noten en tarwe.

• Voedselallergie komt niet vaak voor, maar kan ernstig zijn.
• Voedselallergie verschilt van voedselintolerantie, wat veel vaker voorkomt.
• De meer voorkomende soorten voedselallergieën bij volwassenen verschillen van die bij kinderen.
• Kinderen kunnen over hun voedselallergie heen groeien, maar volwassenen meestal niet.
• Voedselallergiesymptomen zijn onder meer jeuk in de mond en moeite met slikken en ademen. Misselijkheid, braken, diarree en buikpijn kunnen optreden tijdens de vertering van voedsel.
• Voedselallergenen die in de bloedbaan worden opgenomen, kunnen netelroos, eczeem of astma veroorzaken.
• De diagnose voedselallergie wordt gesteld met een gedetailleerde anamnese, het voedingsdagboek van de patiënt of een eliminatiedieet.
• Melk, eieren, pinda's, schaaldieren, vis en tarwe zijn veelvoorkomende oorzaken van voedselallergieën.
• Voedselallergie wordt voornamelijk behandeld door vermijding van de voeding.

Voedselallergie-triggers

Het is normaal dat we een slechte reactie hebben op voedsel dat we af en toe eten, zoals gas van het eten van bonen of hoofdpijn van het drinken van wijn. Als u lactose-intolerant bent, kunt u diarree krijgen als u zuivel consumeert. Dit zijn allemaal voorbeelden van voedselovergevoeligheden of -intoleranties, die verschillen van allergieën doordat het geen reacties van het immuunsysteem zijn. Met een voedselallergie. Het immuunsysteem reageert op specifieke voedingsmiddelen, wat kan leiden tot symptomen die variëren van lichte huiduitslag of jeuk tot anafylaxie, een ernstige reactie die dodelijk kan zijn.

Lees meer over voedselallergietriggers »

Wat is een voedselallergie?

Allergieën voor pinda's kunnen zijn:huiduitslag, netelroos, zwelling van de tong of keel, ademhalingsproblemen, waaronder astma, braken of diarree, en buikpijn

• Ofwel voedselallergie of voedselintolerantie treft bijna iedereen wel eens.
• Als mensen een onaangename reactie hebben op iets dat ze hebben gegeten, denken ze vaak dat ze allergisch zijn voor het voedsel.
• Uit onderzoek blijkt echter dat slechts ongeveer 3% van de volwassenen en 6%-8% van de kinderen klinisch bewezen echte allergische reacties op voedsel hebben.
• Dit verschil tussen de prevalentie van klinisch bewezen voedselallergie en de perceptie van het probleem bij het publiek is voornamelijk te wijten aan het verkeerd interpreteren van voedselintolerantie of andere ongunstige reacties op voedsel als voedselallergie.
• Een echte voedselallergie is een abnormale reactie op voedsel (bekend als een voedselallergeen) die wordt veroorzaakt door een specifieke reactie in het immuunsysteem en wordt uitgedrukt door bepaalde, vaak karakteristieke symptomen.
• Andere soorten reacties op voedsel die geen voedselallergieën zijn, zijn onder meer voedselintoleranties (zoals lactose- of melkintolerantie), voedselvergiftiging en toxische reacties. Voedselintolerantie is ook een abnormale reactie op voedsel en de symptomen ervan kunnen lijken op die van voedselallergie.
• Voedselintolerantie, komt echter veel vaker voor, komt voor bij een verscheidenheid aan ziekten en wordt veroorzaakt door verschillende mechanismen die verschillen van de immunologische reactie die verantwoordelijk is voor voedselallergie.
• Mensen met voedselallergieën moeten deze herkennen en voorkomen omdat, hoewel ze meestal mild en niet ernstig zijn, deze reacties een verwoestende ziekte kunnen veroorzaken en in zeldzame gevallen fataal kunnen zijn.

Wat veroorzaakt allergische reacties op voedsel?

• Zowel erfelijkheid als omgevingsfactoren kunnen een rol spelen bij het ontstaan ​​van voedselallergie.
• De allergenen in voedsel zijn die ingrediënten die verantwoordelijk zijn voor het opwekken van een allergische reactie.
• Het zijn eiwitten die meestal bestand zijn tegen de hitte van het koken, het zuur in de maag en de spijsverteringsenzymen in de darm.
• Als gevolg hiervan overleven de allergenen om de gastro-intestinale voering te passeren en de bloedbaan binnen te komen, waardoor (eiwitgeïnduceerde) allergische reacties door het hele lichaam ontstaan. Het mechanisme van voedselallergie omvat het immuunsysteem en erfelijkheid.
• Immuunsysteem :Bij een allergische reactie op voedsel zijn twee componenten van het immuunsysteem betrokken.
  • Eén bestanddeel is een soort eiwit, een allergie-antilichaam genaamd immunoglobuline E (IgE), dat door het bloed circuleert.
  • De andere is de mestcel, een gespecialiseerde cel die histamine opslaat en in alle weefsels van het lichaam wordt aangetroffen.
  • De mestcel wordt met name aangetroffen in delen van het lichaam die typisch betrokken zijn bij allergische reacties, waaronder neus en keel, longen, huid en maag-darmkanaal.
• Erfelijkheid :De neiging van een individu om IgE te produceren tegen iets dat schijnbaar zo onschuldig is als voedsel, lijkt te worden geërfd.
  • Over het algemeen komen mensen met allergieën uit families waarin allergieën vaak voorkomen -- niet noodzakelijk voor voedsel, maar misschien voor allergieën voor pollen, bont, veren of medicijnen.
  • Een persoon met twee allergische ouders heeft dus meer kans om voedselallergieën te ontwikkelen dan iemand met één allergische ouder.
• Mechanisme :Voedselallergie is een overgevoeligheidsreactie, wat betekent dat voordat een allergische reactie op een allergeen in voedsel kan optreden, een persoon eerder aan het voedsel moet zijn blootgesteld of "overgevoelig" is gemaakt.
  • Bij de eerste blootstelling stimuleert het allergeen lymfocyten (gespecialiseerde witte bloedcellen) om het IgE-antilichaam te produceren dat specifiek is voor het allergeen.
  • Dit IgE komt dan vrij en hecht zich aan het oppervlak van de mestcellen in verschillende weefsels van het lichaam.
  • De volgende keer dat de persoon dat specifieke voedsel eet, wordt het allergeen aangescherpt op het specifieke IgE-antilichaam op het oppervlak van de mestcellen en worden de cellen ertoe aangezet chemicaliën zoals histamine af te geven.
  • Afhankelijk van het weefsel waarin ze vrijkomen, veroorzaken deze chemicaliën de verschillende symptomen van voedselallergie.

Wat zijn risicofactoren voor voedselallergie?

Zowel volwassenen als kinderen kunnen voedselallergieën ontwikkelen. Factoren die het risico op een voedselallergie verhogen, zijn onder meer:

• Jonge leeftijd:voedselallergieën komen het meest voor bij zuigelingen en peuters.
• Een voedselallergie hebben als kind of een allergie voor een ander voedsel:degenen die allergisch zijn voor één type voedsel hebben meer kans om andere voedselallergieën te ontwikkelen. Volwassenen die voedselallergieën zijn ontgroeid die ze als kind hadden, hebben meer kans om latere voedselallergieën te ontwikkelen dan mensen die ze nooit hebben gehad.
• Familie of persoonlijke voorgeschiedenis van allergie, eczeem, astma of hooikoorts verhoogt de kans op het ontwikkelen van een voedselallergie.

Wat zijn symptomen van voedselallergie en borden?

• Het complexe verteringsproces beïnvloedt de timing, locatie en bepaalde symptomen van een allergische reactie op voedsel.
• Alle symptomen van voedselallergie treden op binnen enkele minuten tot een uur na het eten.
• Een voedselallergie kan in eerste instantie worden ervaren als jeuk in de mond en moeite met slikken en ademen.
• Vervolgens kunnen tijdens de vertering van het voedsel in de maag en darmen symptomen optreden zoals misselijkheid, braken, diarree en buikpijn. De gastro-intestinale symptomen van voedselallergie worden overigens het vaakst verward met de symptomen van verschillende soorten voedselintolerantie.
• Zoals eerder vermeld, worden de allergenen geabsorbeerd en komen ze in de bloedbaan terecht.
• Als ze de huid bereiken, kunnen allergenen netelroos of eczeem veroorzaken, en als ze de luchtwegen bereiken, kunnen ze astma veroorzaken.
• Aangezien allergenen door de bloedvaten reizen, kunnen ze duizeligheid, zwakte en anafylaxie veroorzaken, wat een plotselinge daling van de bloeddruk is.
• Anafylactische reacties zijn ernstig, zelfs wanneer ze beginnen met milde symptomen, zoals tintelingen in de mond en keel of een onaangenaam gevoel in de buik. Ze kunnen dodelijk zijn als ze niet snel worden behandeld.

Wat is een door inspanning veroorzaakte voedselallergie?

• Oefening kan een allergische reactie op voedsel veroorzaken.
• Het gebruikelijke scenario is dat van een persoon die specifiek voedsel eet en vervolgens gaat sporten.
• Terwijl hij oefent en zijn lichaamstemperatuur stijgt, begint hij te jeuken, wordt hij licht in het hoofd en ontwikkelt hij al snel de karakteristieke allergische reacties van netelroos, astma, abdominale symptomen en zelfs anafylaxie.
• Deze aandoening wordt ook wel voedselafhankelijke, door inspanning veroorzaakte anafylaxie (FDEIA) genoemd en komt het meest voor bij tieners en jonge volwassenen.
• De remedie, eigenlijk een preventieve maatregel, voor door inspanning veroorzaakte voedselallergie is eenvoudig:niet eten gedurende ten minste twee uur voor het sporten.

Abonneer u op de nieuwsbrief over allergie en astma van MedicineNet

Door op 'Verzenden' te klikken, ga ik akkoord met de algemene voorwaarden en het privacybeleid van MedicineNet. Ik ga er ook mee akkoord e-mails van MedicineNet te ontvangen en ik begrijp dat ik me op elk moment kan afmelden voor MedicineNet-abonnementen.

Hebben zuigelingen en kinderen problemen met voedselallergie?

• De meeste allergieën voor voedsel beginnen in het eerste of tweede levensjaar.
• Hoewel sommige van deze reacties in de loop van de tijd kunnen verdwijnen (zoals allergieën voor koemelk of eieren), blijven andere voedselallergieën die in de kindertijd worden opgelopen (zoals allergieën voor noten of schaaldieren) doorgaans gedurende het hele leven aanhouden.
• Allergieën voor melk of sojamelk (een melkvervanger gemaakt van sojabonen) komen soms voor bij zuigelingen en jonge kinderen.
• Deze vroege allergieën hebben soms geen betrekking op de gebruikelijke netelroos of astma, maar kunnen eerder symptomen veroorzaken bij baby's die lijken op infantiele koliek, en misschien bloed in de ontlasting, of een slechte groei.
• Het klinische beeld van infantiele koliek, dat meestal binnen een maand na de geboorte begint, is dat van een huilend kind dat 's nachts slecht slaapt. De oorzaak van koliek is onzeker.
• Er zijn echter verschillende psychosociale en voedingsfactoren betrokken, en allergie voor melk of soja is voorgesteld als een oorzaak van koliek bij een minderheid van zuigelingen met koliek.
• Bij zuigelingen wordt voedselallergie meestal gediagnosticeerd door het effect van het veranderen van het dieet van de zuigeling te observeren; zelden, door een voedseluitdaging te gebruiken.
  • Als de baby koemelk krijgt, zal de arts, indien mogelijk, voorstellen om over te stappen op sojamelk of alleen borstvoeding te geven.
  • Als de soja een allergische reactie veroorzaakt, kan de baby op een elementaire formule worden geplaatst. Deze formules zijn verwerkte eiwitten en koolhydraten, in feite aminozuren en suikers, en bevatten weinig of geen allergenen.
• Voedselproteïne-geïnduceerd enterocolitis syndroom (FPIES) is een darmaandoening die kinderen treft en wordt soms een vertraagde voedselallergie genoemd.
  • Het komt vaak voor bij zuigelingen die vast voedsel beginnen te eten.
  • In tegenstelling tot een typische voedselallergie, treden de symptomen uren nadat een voedsel is geconsumeerd op.
  • Het is een ernstige ziekte die gepaard gaat met braken en diarree.
  • In ernstige gevallen kunnen uitdroging en shock het gevolg zijn van vochtverlies door diarree en braken.
  • Melk, soja en granen zijn de voedingsmiddelen die FPIES het vaakst veroorzaken.
  • Onderzoek heeft gesuggereerd dat FPIES het resultaat is van een ander mechanisme dan de productie van IgE-antilichamen die wordt gezien bij typische allergische reacties.
• Borstvoeding :Exclusieve borstvoeding, dat wil zeggen, alle andere voedingsmiddelen uitsluiten, gedurende ten minste de eerste vier levensmaanden lijkt kinderen met een hoog risico in de eerste twee levensjaren te helpen beschermen tegen melkallergie en eczeem.
  • Moedermelk bevat minder eiwit dat vreemd is voor de zuigeling en is daarom minder allergeen dan koemelk of sojamelk.
  • Exclusieve borstvoeding moet daarom een ​​overweging zijn, vooral bij zuigelingen die vatbaar zijn voor voedselallergieën.
  • Sommige kinderen zijn echter zo gevoelig voor bepaald voedsel dat als de moeder dat voedsel eet, er voldoende hoeveelheden in de moedermelk terechtkomen om een ​​reactie op het voedsel bij het kind te veroorzaken.
  • In deze situatie moeten de moeders zelf het voedsel vermijden waarvoor de baby allergisch is.
  • Er is geen sluitend bewijs verkregen dat suggereert dat borstvoeding de ontwikkeling van allergieën op latere leeftijd voorkomt.
• Speciale overwegingen bij kinderen :Een allergisch kind dat veel jeukt, niest en piept, kan zich ellendig voelen en zich daarom soms misdragen of hyperactief lijken.
  • Aan het andere uiterste kunnen kinderen die allergiegeneesmiddelen gebruiken die slaperigheid kunnen veroorzaken, slaperig worden op school of thuis.
  • Ouders en verzorgers moeten dit verschillende gedrag begrijpen, de kinderen beschermen tegen het voedsel dat hun allergieën veroorzaakt, en weten hoe ze een allergische reactie moeten behandelen, inclusief het toedienen van epinefrine.
  • Bovendien moeten scholen plannen hebben om noodsituaties aan te pakken, waaronder anafylactische shock.

Wat zijn de meest voorkomende voedselallergieën?

Volgens de American Academy of Astma, Allergy and Immunology zijn acht voedingsmiddelen verantwoordelijk voor de meeste voedselallergieën:

• Koemelk
• Eieren
• Vis
• Pinda's of aardnoten
• Schelpdieren
• Sojabonen
• Boomnoten
• Tarwe

Bij volwassenen zijn schaaldieren, zoals garnalen, rivierkreeften, kreeften en krabben, de meest voorkomende voedingsmiddelen die allergische reacties veroorzaken; noten van bomen, zoals walnoten; vis; eieren; en pinda's, een peulvrucht die een van de belangrijkste voedingsmiddelen is die ernstige anafylactische reacties veroorzaken.

Bij zeer allergische mensen kunnen zelfs minuscule hoeveelheden van een voedselallergeen (bijvoorbeeld 1/44.000 van een pinda-pit) een allergische reactie veroorzaken. Minder gevoelige mensen kunnen echter kleine hoeveelheden voedsel verdragen waarvoor ze allergisch zijn.

Bij kinderen is het patroon enigszins anders dan bij volwassenen, en de meest voorkomende voedingsmiddelen die allergische reacties veroorzaken zijn

• eieren,
• melk,
• pinda's,
• boomnoten,
• schelpdieren,
• soja,
• vissen, en
• fruit, vooral tomaten en aardbeien.

Kinderen ontgroeien soms hun allergieën, maar volwassenen verliezen die van hen meestal niet. Ook is de kans groter dat kinderen allergieën voor koemelk of sojamelk ontgroeien dan allergieën voor pinda's, vis of garnalen.

Volwassenen en kinderen hebben de neiging om vaker te reageren op het voedsel dat ze eten. Zo is er in Japan een allergie voor rijst en in Scandinavië komt een allergie voor kabeljauw vaker voor dan elders.

Wat is kruisreactiviteit?

• Kruisreactiviteit is het optreden van allergische reacties op voedingsmiddelen of andere stoffen die chemisch of anderszins gerelateerd zijn aan voedingsmiddelen waarvan bekend is dat ze bij een persoon allergie veroorzaken.
• Als iemand een levensbedreigende reactie op een bepaald voedingsmiddel heeft, zal de arts die patiënt adviseren verwante voedingsmiddelen te vermijden vanwege mogelijke kruisreactiviteit, die ook dezelfde reactie kan veroorzaken.
• Als iemand bijvoorbeeld een voorgeschiedenis heeft van een ernstige allergie voor garnalen, kan hij of zij mogelijk ook allergisch zijn voor krab, kreeft en rivierkreeft.

Wat is het orale allergiesyndroom?

• Het orale allergiesyndroom is een ander type kruisreactiviteit.
• Dit syndroom komt voor bij mensen die zeer gevoelig zijn voor bijvoorbeeld ambrosia of berkenpollen.
• Tijdens de seizoenen dat deze allergenen bestuiven, kan het getroffen individu ontdekken dat wanneer hij of zij fruit probeert te eten, voornamelijk meloenen en appels, een snel begin van jeuk wordt ervaren in de mond en keel, en het fruit kan niet worden gegeten.
• Het orale allergiesyndroom is ook bekend als pollen-voedselallergiesyndroom en wordt beschouwd als een soort contactallergie die verband houdt met de aanwezigheid van eiwitten in bepaalde voedingsmiddelen die kruisreageren met allergieveroorzakende polleneiwitten.
• Het orale allergiesyndroom komt voor bij tot 50% van degenen met allergische rhinitis veroorzaakt door pollen.
• Symptomen treden onmiddellijk op na inname van vers of ongekookt voedsel en omvatten de
  • jeuk,
  • irritatie, en
  • milde zwelling van de lippen, tong, gehemelte en keel.
• Gekookte groenten en fruit veroorzaken meestal geen reactie. De symptomen verdwijnen gewoonlijk binnen enkele minuten, hoewel tot 10% van de mensen systemische (lichaamsbrede) symptomen zal ontwikkelen, en een klein aantal (1%-2%) kan een anafylactische shock ervaren.
• Boomnoten en pinda's hebben de neiging om ernstigere reacties te veroorzaken dan andere voedingsmiddelen.

Welke aandoeningen zijn ten onrechte toegeschreven aan voedselallergie?

• Onderzoeksstudies hebben aangetoond dat bij personen die vatbaar zijn voor migraine, hun hoofdpijn kan worden veroorzaakt door histamine, een van de verbindingen die mestcellen produceren bij een allergische reactie.
• De theorie dat voedselallergieën migraine kunnen veroorzaken, is echter niet bewezen.
• Er is ook onvoldoende wetenschappelijk onderzoeksbewijs om de beweringen te ondersteunen dat voedselallergieën reumatoïde artritis, osteoartritis, spanningsvermoeidheidssyndroom, cerebrale allergie (hoofdpijn en concentratieproblemen), milieutoxische reacties of hyperactiviteit bij kinderen kunnen veroorzaken of verergeren.

Welke soorten specialisten in de gezondheidszorg diagnosticeren en behandelen voedselallergieën?

Allergologen (inclusief pediatrische allergologen) zijn artsen die speciaal zijn opgeleid en getraind in de diagnose en behandeling van allergieën, waaronder voedselallergieën.

Wat is histamine-toxiciteit? Is het een soort voedselallergie?

Er zijn veel aandoeningen die voedselallergie kunnen nabootsen. Het is van cruciaal belang om echte voedselallergie te onderscheiden van andere abnormale reacties op voedsel, dat wil zeggen van voedselintolerantie, die kan optreden bij een verscheidenheid aan andere ziekten of voedselvergiftiging, die optreedt wanneer besmet voedsel wordt ingenomen. Als een patiënt tegen de arts zegt:"Ik denk dat ik een voedselallergie heb", moet de arts een aantal diagnoses overwegen.

De mogelijkheden omvatten niet alleen voedselallergie, maar ook alle andere ziekten die symptomen hebben die door voedsel worden veroorzaakt. Deze omvatten reacties op bepaalde chemicaliën in voedsel, bijvoorbeeld histamine of voedseladditieven, voedselvergiftiging, verschillende andere gastro-intestinale aandoeningen en psychologische symptomen.

• Histamine-toxiciteit :Sommige natuurlijke stoffen (bijvoorbeeld histamine) in voedingsmiddelen kunnen reacties veroorzaken die op allergie lijken.
  • Histamine kan een hoog gehalte bereiken in kaas, sommige wijnen en bepaalde vissen, met name tonijn en makreel.
  • Bij vissen wordt aangenomen dat de histamine afkomstig is van bacteriële besmetting, vooral bij vissen die niet goed gekoeld zijn. Onthoud dat mestcellen histamine afgeven bij een allergische reactie.
  • Als een persoon voedsel eet dat een hoog histaminegehalte bevat, kan hij histaminetoxiciteit ontwikkelen, een reactie die sterk lijkt op een allergische reactie op voedsel.
  • Histamine-toxiciteit wordt ook wel pseudo-allergische visvergiftiging genoemd en is verantwoordelijk voor meer dan een derde van de door zeevruchten veroorzaakte, door voedsel overgedragen ziekten, volgens onderzoek van de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC).

Zijn voedselvergiftiging en voedselallergie dezelfde aandoening? Is lactosetekort een voedselallergie?

• Voedselvergiftiging: Het eten van voedsel dat besmet is met micro-organismen, zoals bacteriën, en hun producten, zoals gifstoffen, is de gebruikelijke oorzaak van voedselvergiftiging. Zo kan de inname van besmette eieren, salade, melk of vlees symptomen veroorzaken die op voedselallergie lijken. Veel voorkomende microben die voedselvergiftiging kunnen veroorzaken, zijn de norovirussen, Campylobacter jejuni, Salmonella, Listeria monocytogenes, Vibrio vulnificus en E. coli 0157:H7.
• Lactasedeficiëntie (lactose-intolerantie): Een andere oorzaak van voedselintolerantie, die vaak wordt verward met een voedselallergie, met name voor melk, is lactasedeficiëntie.
  • Deze veel voorkomende voedselintolerantie treft minstens één op de tien mensen.
  • Lactase is een enzym in het slijmvlies van de dunne darm. Dit enzym verteert of breekt lactose af, een complexe suiker in melk, tot enkelvoudige suikers, die vervolgens in het bloed worden opgenomen.
  • Als een persoon lactasedeficiëntie heeft, heeft hij niet genoeg lactase om de lactose in de meeste melkproducten te verteren. In plaats daarvan gebruiken andere bacteriën in de darm de onverteerde lactose, waardoor ze gas produceren.
  • Symptomen van lactose-intolerantie zijn onder meer een opgeblazen gevoel, buikpijn en diarree.
  • Bij een diagnostische test voor lactasedeficiëntie neemt de patiënt een bepaalde hoeveelheid lactose binnen.
  • Vervolgens, door een bloedmonster te analyseren op enkelvoudige suikers, bepaalt de arts het vermogen van de patiënt om de lactose te verteren en de enkelvoudige suikers te absorberen.
  • Een lager dan normale waarde betekent meestal een lactasedeficiëntie.

Zijn glutengevoelige enteropathie, andere gastro-intestinale aandoeningen of fychologische factoren gerelateerd aan voedselallergieën?

• Glutengevoelige enteropathie: Intolerantie voor gluten komt voor bij een ziekte die glutengevoelige enteropathie of coeliakie (ook wel coeliakie genoemd) wordt genoemd. Een unieke abnormale immuunrespons op bepaalde componenten van gluten, dat een bestanddeel is van de graankorrels tarwe, rogge en gerst, veroorzaakt coeliakie. Hoewel er soms naar wordt verwezen als een allergie voor gluten, heeft onderzoek aangetoond dat deze immuunrespons een tak van het immuunsysteem omvat die verschilt van degene die betrokken is bij een klassieke voedselallergie. Het gaat om een ​​verkeerd gericht immuunsysteem, ook wel auto-immuniteit genoemd. De patiënten hebben een afwijking in het slijmvlies van de dunne darm en ervaren diarree en malabsorptie, vooral van voedingsvet. De behandeling van deze aandoening omvat het consumeren van een glutenvrij dieet.
• Andere gastro-intestinale aandoeningen: Verschillende andere gastro-intestinale aandoeningen veroorzaken abdominale symptomen (vooral misselijkheid, braken, diarree en pijn) die soms door voedsel worden veroorzaakt. Deze ziekten kunnen daarom lijken op voedselallergieën. Voorbeelden zijn maagzweren, galstenen, niet-ulcus dyspepsie (wat een vorm van indigestie is), de ziekte van Crohn (regionale enteritis), kankers van het maagdarmkanaal en een zeldzame aandoening die eosinofiele gastro-enteritis wordt genoemd.
• Psychologisch: Sommige mensen hebben een voedselintolerantie die een psychologische oorsprong heeft. Bij deze mensen kan een zorgvuldige psychiatrische evaluatie een traumatische gebeurtenis in het leven van die persoon identificeren, vaak tijdens de kindertijd, die verband houdt met het eten van bepaald voedsel. Het eten van dat voedsel jaren later, zelfs als volwassene, gaat gepaard met een golf van symptomen die kunnen lijken op een allergische reactie op voedsel.

Hoe diagnosticeren zorgprofessionals voedselallergieën? Hoe worden voedselallergieën gediagnosticeerd?

Om voedselallergie te diagnosticeren, moet een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg eerst bepalen of de patiënt een bijwerking heeft op specifieke voedingsmiddelen. Een geschiedenis van geconsumeerd voedsel en de daaruit voortvloeiende symptomen is belangrijke informatie voor de arts in de vroege stadia van de diagnose. De arts maakt een beoordeling met behulp van een gedetailleerde anamnese van de patiënt, het voedingsdagboek van de patiënt of een eliminatiedieet. Hij of zij bevestigt vervolgens de diagnose door de meer objectieve huidtesten, bloedonderzoeken of voedseluitdagingen.

Geschiedenis :De gezondheidsgeschiedenis is meestal het belangrijkste diagnostische hulpmiddel bij het diagnosticeren van voedselallergie. De arts interviewt de patiënt om te bepalen of de feiten in overeenstemming zijn met een voedselallergie. De zorgverlener kan de volgende vragen stellen:

• Wat was de timing van de reactie? Kwam de reactie snel op, meestal binnen een uur na het eten van het voedsel?
• Was de behandeling voor allergie succesvol? Als netelroos bijvoorbeeld voortkomt uit een voedselallergie, moeten antihistaminica deze verlichten.
• Wordt de reactie altijd geassocieerd met een bepaald voedingsmiddel?
• Is er nog iemand ziek geworden? Als de persoon bijvoorbeeld vis heeft gegeten die besmet is met histamine, moet iedereen die de vis heeft gegeten ziek zijn. Bij een allergische reactie wordt echter alleen de persoon die allergisch is voor de vis ziek.
• Hoeveel at de patiënt voordat hij een reactie kreeg? De ernst van de reactie van de patiënt kan soms verband houden met de hoeveelheid verdacht voedsel die is gegeten.
• Hoe werd het eten bereid? Sommige mensen zullen alleen een heftige allergische reactie krijgen op rauwe of onvoldoende verhitte vis. Een grondige bereiding van de vis vernietigt de allergenen in de vis waarop ze reageren, zodat ze het vervolgens kunnen eten zonder allergische reactie.
• Werden er andere voedingsmiddelen gegeten op hetzelfde moment als de voedingsmiddelen die de allergische reactie veroorzaakten? Vet voedsel kan de spijsvertering vertragen en zo het begin van de allergische reactie vertragen.

Welke huid- en bloedtesten diagnosticeren de oorzaken van voedselallergieën?

• Huidtests: Bij een percutane huidprik-punctie huidtest wordt een verdund extract van het verdachte voedsel op de huid van de onderarm of rug geplaatst. Dit deel van de huid wordt vervolgens doorboord of geprikt met een naald en geobserveerd op zwelling of roodheid, wat zou duiden op een lokale allergische reactie op het voedsel. Een positieve prik-punctietest geeft aan dat de patiënt het IgE-antilichaam heeft dat specifiek is voor het voedsel dat wordt getest op de mestcellen van de huid. Huidtesten zijn snel, eenvoudig en relatief veilig.
  • Een persoon kan een positieve huidtest hebben voor een voedselallergeen, echter zonder allergische reacties op dat voedsel te ervaren. Een arts diagnosticeert alleen een voedselallergie wanneer de patiënt een positieve huidtest heeft voor een specifiek allergeen en de geschiedenis suggereert een allergische reactie op hetzelfde voedsel. In some highly allergic people, however, especially if they have had anaphylactic reactions, skin tests should not be done because they could provoke another dangerous reaction. Skin tests also cannot be done in patients with extensive eczema.
• Blood tests: In those situations where skin tests cannot be done, a doctor may use blood tests such as the RAST, ImmunoCap, and the ELISA. These tests measure the presence of food-specific IgE antibodies in the blood of patients, but they cost more than skin tests, and the results are not available immediately. As with positive skin tests, positive blood tests make the diagnosis of a specific food allergy only when the clinical history is compatible.

What types of diets help diagnose the cause of food allergies?

• Dietary diary: Sometimes, a history alone cannot determine the diagnosis. In that situation, the doctor may ask the patient to keep a record of the contents of each meal and whether reactions occurred that are consistent with allergy. The dietary diary provides more details than the oral history, so that the doctor and patient can better determine if there is a consistent relationship between a food and the allergic reactions.
• Elimination diet: The next step that some doctors use is an elimination diet. Under the doctor's direction, the patient does not eat a food suspected of causing the allergy (for example, eggs) and substitutes another food (in this instance, another source of protein). If after the patient removes the food, the symptoms go away, the doctor almost always can make a diagnosis of food allergy. If the patient then resumes eating the food (still under the doctor's direction) and the symptoms return, this sequence confirms the diagnosis. The patient should not resume eating the food, however, if the allergic reactions have been severe because this re-challenge is too risky. This technique is also not suitable if the allergic reactions have been infrequent.
• If the patient's history, dietary diary, or elimination diet suggests that a specific food allergy is likely, the doctor then will use tests, such as skin tests, blood tests, and a food challenge, which can more objectively confirm an allergic response to food.

What are food allergy treatments ?

• Dietary avoidance :Avoiding the offending allergen in the diet is the primary focus of food allergy treatment.
• Once a food to which the patient is sensitive has been identified, the food must be removed from the diet.
• To do this, affected people need to read lengthy, detailed lists of ingredients on the label for each food they consider eating.
• Many allergy-producing foods such as peanuts, eggs, and milk appear in foods that are not ordinarily associated with them.
• For example, peanuts often are used as protein supplements, eggs are found in some salad dressings, and milk is in bakery products.
• The FDA requires that the ingredients in food be listed on its label, and careful attention to food labels is critical for anyone with food allergies.
• People can avoid most of the foods to which they are sensitive if they carefully read the labels on foods and, when in restaurants, avoid ordering foods that might contain ingredients to which they are allergic.
• Treating an anaphylactic reaction :People with severe food allergies must be prepared to treat an anaphylactic reaction.
  • Education about the signs of a reaction and how to manage the reaction is essential.
  • Even those who know a lot about their own allergies can either make an error or be served food that does not comply with their instructions, including food that may have had cross-contact with allergy-causing foods during cooking or preparation.
  • To protect themselves, people who have had anaphylactic reactions to a food should wear medical alert bracelets or necklaces stating that they have a food allergy and that they are subject to severe reactions.
  • These individuals also always should carry a syringe of adrenaline (epinephrine [EpiPen, Auvi-Q]), obtained by prescription from their doctors; people with severe food allergies should be prepared to self-administer epinephrine if they think they are developing an allergic reaction.
  • They then should immediately seek medical help by either calling the rescue squad or having themselves transported to an emergency room.
• Treating other symptoms of food allergy :Several medications are available for treating the other symptoms of food allergy.
  • For example, antihistamines can relieve gastrointestinal symptoms, hives, sneezing, and a runny nose.
  • Bronchodilators can relieve the symptoms of asthma. These medications are taken after a person inadvertently has ingested a food to which he is allergic. They are not effective, however, in preventing an allergic reaction when taken prior to eating the food. In fact, no medication in any form is available to reliably prevent an allergic reaction to a certain food before eating that food.

Are allergy shots effective in preventing or decreasing food allergy?

• Allergy shots, a form of treatment known as immunotherapy, involve injecting small quantities of substances to which the patient is allergic.
• The shots are given regularly for a long time with the aim of desensitizing the patient or getting the patient to tolerate the allergen without developing symptoms.
• This type of therapy is effective in controlling symptoms of allergies related to hay fever, indoor allergens, and insect stings.
• Researchers, however, have not yet proven that these shots can prevent any allergic reactions to food.

What are complications of food allergies?

The most serious complication, as mentioned earlier, is the development of a life-threatening anaphylactic reaction.

What is the prognosis (outlook) for food allergy?

As described above, avoidance of the trigger food is the primary treatment for food allergy. The outlook is excellent for those who are able to avoid consuming the allergen and who remain prepared to treat a severe allergic reaction such as anaphylaxis. There are no long-term complications associated with food allergy, other than the risk for severe reactions.

What research is being done on food allergies?

• Research is ongoing in many areas of food allergy. Food Allergy Research and Education (FARE) is an organization that awards research grants to investigators who are studying questions such as who gets food allergies and the possible role of factors including diet, hygiene, geography, ethnicity, and others in causing food allergy. FARE also has resources and education for families and patients suffering from food allergy.
• Food allergy is caused by immune reactions to foods, sometimes in individuals or families predisposed to allergies. A number of foods, especially shellfish, milk, eggs, peanuts, and fruit can cause allergic reactions (notably hives, asthma, abdominal symptoms, lightheadedness, and anaphylaxis) in adults or children. When a food allergy is suspected, a medical evaluation is the key to proper management.
• It is important to distinguish a true food allergy from other abnormal responses to food, that is, food intolerances, which actually are far more common than food allergy. Once the diagnosis of food allergy is made (primarily by the medical history) and the allergen is identified (usually by skin tests), the treatment basically is to avoid the offending food.
• People with food allergies should work with their physicians and become knowledgeable about allergies and how they are diagnosed and treated.

What is the oral food challenge used to diagnose food allergies?

• Oral food challenge: The double-blind food challenge has become the gold standard for objective allergy testing. (Some physicians prefer the term double-masked, rather than double-blind.)
  • In this test, various foods, some of which are suspected of inducing an allergic reaction, are placed in individual opaque capsules. Both the patient and the doctor are blinded, so that neither of them knows which capsules contain the suspected allergens. (The capsules are prepared by another medical worker.)
  • The patient swallows a capsule and the doctor then observes whether an allergic reaction occurs. This process is repeated with each capsule. Alternatively, the food to be tested may be disguised in another type of food to which the person is not allergic.
  • The advantage of a food challenge is that if the patient has an allergic reaction only to the suspected foods and not to the other foods tested, the diagnosis of food allergy is confirmed.
  • Just as with a re-challenge after the elimination diet and with the skin tests, however, someone having a history of severe reactions should not be tested with a food challenge because of the danger of inducing another severe reaction.
  • In addition, this procedure is expensive because it is difficult and requires a lot of time, especially for patients with multiple food allergies.
  • This type of test must also be done under the careful supervision of a physician. Consequently, double-blind food challenges are done infrequently.
  • They are done most commonly, however, when the doctor wishes to obtain evidence to confirm the suspicion that the patient's symptoms are not due to a food allergy.
  • Then, additional efforts may be directed at finding the real cause of the patient's symptoms.

• Is E. coli besmettelijk?
• Histoplasmose (grottenziekte)