Illustratie van de gevoelige punten van fibromyalgie
Het belangrijkste symptoom van fibromyalgie is pijn waarvan wordt aangenomen dat deze voortkomt uit een verhoogde gevoeligheid voor pijnprikkels. De pijn kan worden veroorzaakt door verschillende situaties, waaronder geluiden, weersveranderingen of stress, maar het kan ook optreden zonder enige relatie met externe gebeurtenissen. De karakteristieke pijn treft meestal de nek, billen, schouders, armen, bovenrug en borst. "Tenderpoints" zijn gelokaliseerde delen van het lichaam die gevoelig zijn voor lichte aanraking. De gevoelige punten van fibromyalgie bevinden zich meestal rond de ellebogen, schouders, knieën, heupen, achterkant van het hoofd en de zijkanten van het borstbeen.
Andere veel voorkomende symptomen die gepaard gaan met fibromyalgie zijn onder meer
Fibromyalgiesyndroom is een chronische pijnaandoening (geen type artritis) die 4% van de mensen in de Verenigde Staten treft. Het pijnsyndroom treft gewoonlijk de spieren en ligamenten en is meestal al jaren aanwezig wanneer een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg de aandoening diagnosticeert. Fibromyalgie stond vroeger bekend als fibrositis.
Het is aangetoond dat fibromyalgiesyndroom genetisch bepaald is. De stoornis wordt vaak duidelijk na stressvolle gebeurtenissen. De stressvolle gebeurtenissen kunnen emotioneel zijn (zoals een traumatische levensgebeurtenis), fysiek (zoals een auto-ongeluk) of medisch (zoals bepaalde infecties). De chronische pijn van reumatoïde artritis, systemische lupus erythematodes en andere gezondheidsproblemen en auto-immuunziekten kunnen de ontwikkeling van fibromyalgie veroorzaken.
De manier waarop de hersenen en het ruggenmerg pijnsensaties verwerken, is abnormaal bij fibromyalgie. Het is bewezen dat de drempel waarop prikkels pijn of ongemak veroorzaken lager is bij fibromyalgie. De gevoelde pijn is intenser omdat de pijn wordt versterkt door afwijkingen in het centrale zenuwstelsel en in de pijnverwerking. Hierdoor kunnen dingen die normaal niet pijnlijk zijn, pijnlijk zijn voor iemand met fibromyalgie. Bovendien zorgt fibromyalgie ervoor dat de pijn door een bepaalde oorzaak erger wordt. Een patiënt met fibromyalgie kan bijvoorbeeld een massage pijnlijk vinden in plaats van aangenaam. Bovendien kan rugpijn die iemand zonder fibromyalgie als matig ervaart, als ernstig worden ervaren door iemand met fibromyalgie, omdat de pijn wordt versterkt door afwijkingen in de pijnverwerking door het centrale zenuwstelsel.
Toenemend bewijs ondersteunt een sterke genetische component voor fibromyalgie. Broers en zussen, ouders en kinderen van mensen met fibromyalgie hebben acht keer meer kans om de aandoening te krijgen dan degenen die geen familieleden hebben met de gezondheidstoestand. Verschillende genen waarvan wordt vermoed dat ze een rol spelen bij het fibromyalgiesyndroom. Studies bij tweelingen suggereren dat de helft van het risico op fibromyalgie en aanverwante aandoeningen genetisch bepaald is en de helft van de omgeving.
Omdat het gedeeltelijk erfelijk is, is een familiegeschiedenis van het fibromyalgiesyndroom een risicofactor voor de ontwikkeling van fibromyalgie. Andere risicofactoren zijn auto-immuunziekten zoals reumatoïde artritis, lupus en spondylitis ankylopoetica, aangezien mensen met deze ziekten meer kans hebben op fibromyalgie dan de algemene bevolking. Deze patiënten worden 'secundaire fibromyalgie' genoemd omdat de auto-immuunziekte fibromyalgie kan veroorzaken.
Andere emotionele en fysieke stressoren zoals fysiek trauma (vooral met betrekking tot de wervelkolom en romp), emotionele stress en bepaalde infecties (hepatitis C, Epstein-Barr-virus, parvovirus en de ziekte van Lyme, maar niet de gewone verkoudheid) worden in verband gebracht met de ontwikkeling van fibromyalgie bij sommigen.
Het bepalende kenmerk van het fibromyalgiesyndroom is chronische wijdverspreide pijn en gevoeligheid. Dit betekent pijn in meerdere delen van het lichaam, meestal in spieren, pezen en gewrichten. Gewrichtsstijfheid en het prikkelbare darm syndroom (PDS) komen ook vaak voor. De pijn is over het algemeen boven en onder de taille, aan de linkerkant van het lichaam en aan de rechterkant van het lichaam, maar kan aanvankelijk gelokaliseerd zijn, vaak in de nek en schouders of lage rug. De pijn is chronisch, wat betekent dat deze langer dan drie maanden aanwezig is. Mensen hebben vaak het gevoel dat ze "helemaal pijn doen" met griepachtige symptomen, of op het punt staan een verkoudheid of griep te krijgen. Het is normaal dat sommige dagen erger zijn dan andere, en veel patiënten melden "opflakkeringen" waarbij hun pijn en andere symptomen meerdere dagen achter elkaar of langer erger zijn.
Vermoeidheid is het andere universele symptoom van fibromyalgie. Het is het meest merkbaar bij het ontwaken, maar het kan ook halverwege de middag worden opgemerkt. Het is heel gebruikelijk om 's ochtends wakker te worden en je niet verfrist te voelen, zelfs niet nadat je de hele nacht hebt doorgeslapen. Patiënten hebben vaak het gevoel dat ze "licht" slapen en kunnen meerdere keren 's nachts wakker worden met moeite om weer in slaap te komen.
Hoewel wijdverbreide pijn, vermoeidheid en slaapproblemen de bepalende symptomen van het syndroom zijn, wordt fibromyalgie geassocieerd met vele andere symptomen. Wanordelijk denken (cognitieve stoornissen) wordt vaak 'fibro-mist' genoemd. Patiënten beschrijven problemen met aandacht en het voltooien van taken, evenals een algemeen gevoel van mist.
Depressie en angst komen samen voor bij 30%-50% van de patiënten op het moment van diagnose met fibromyalgie. Hoofdpijn komt bij meer dan de helft van de patiënten voor. Patiënten kunnen ook een aantal slecht begrepen aanvullende symptomen hebben, waaronder buikpijn, diarree, constipatie, misselijkheid, droge ogen, droge mond, pijn in de borstwand, bekkenpijn en blaassymptomen, hartkloppingen, gevoelloosheid en tintelingen ), meerdere allergieën en chemische gevoeligheden, gewichtstoename en andere.
Het lichamelijk onderzoek is opmerkelijk voor gevoeligheid, vooral op specifieke anatomische locaties, zoals de achterkant van de nek waar de nekspieren aansluiten op de schedel. Er zijn 18 van dergelijke locaties, die fibromyalgie-tenderpunten worden genoemd. In het verleden moesten patiënten 11 van de 18 mogelijke fibromyalgie-gevoelige punten hebben om te worden opgenomen in een wetenschappelijk onderzoek naar fibromyalgie, maar deze definitie van fibromyalgie is de afgelopen jaren veranderd.
Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg diagnosticeren fibromyalgie op basis van de symptomen van de patiënt, voornamelijk wijdverspreide pijn. Chronische wijdverspreide pijn in de spieren en gewrichten, in combinatie met vermoeidheid en slecht slapen, leidt tot de overweging van fibromyalgie. Een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg zal een grondige anamnese en lichamelijk onderzoek uitvoeren om andere ziekten met vergelijkbare symptomen uit te sluiten.
Er is op dit moment geen algemeen aanvaarde bloedtest of röntgentest voor fibromyalgie. Elke test wordt gedaan om andere aandoeningen uit te sluiten. Tests voor ontsteking zijn over het algemeen normaal bij geïsoleerde fibromyalgie.
Gewoonlijk zijn meerdere zachte weefselgebieden ("fibromyalgie-gevoelige punten") gevoelig voor palpatie. Niet alle patiënten zijn echter gevoelig op de gevoelige punten. Over het algemeen hebben vrouwen meer kans om gevoelig te zijn voor de klassieke gevoelige punten van fibromyalgie dan mannen.
Het American College of Rheumatology heeft nieuwe richtlijnen en diagnostische criteria ontwikkeld om patiënten met fibromyalgie te helpen diagnosticeren. De nieuwe richtlijnen vereisen niet langer dat een bepaald aantal gevoelige punten aanwezig is om er zeker van te zijn dat een patiënt fibromyalgie heeft. De nieuwe richtlijnen gebruiken pijn en andere symptomen van fibromyalgie om de diagnose te vergemakkelijken. Vragenlijsten voor patiënten om te helpen bij de diagnose van fibromyalgie zijn online te vinden.
Reumatologen, internisten, huisartsgeneeskundigen, pijnbeheersingsartsen, fysieke geneeskunde en revalidatieartsen, en eerstelijnszorgverleners behandelen allemaal fibromyalgie. Ook andere zorgverleners dan artsen zijn vaak betrokken bij de behandeling van fibromyalgie, waaronder klinisch psychologen, fysiotherapeuten, verpleegkundigen en arts-assistenten.
Er zijn zowel medicamenteuze als niet-medicamenteuze behandelingen voor fibromyalgie. Medicatiebehandelingen helpen vaak bij het beheersen van de pijn en slapeloosheid waaraan fibromyalgiepatiënten lijden. De niet-medicamenteuze behandelingen zijn echter echt de basis van de behandeling van fibromyalgie. De niet-medicamenteuze behandelingen voor fibromyalgie omvatten onderwijs, lichaamsbeweging en stressvermindering. Slaapstoornissen kunnen zowel medicatie als niet-medicamenteuze behandelingen vereisen.
Onderwijs over fibromyalgie is erg belangrijk. Vaak hebben patiënten jarenlang last van symptomen, en simpelweg weten waarom ze pijn hebben, kan een opluchting zijn, omdat veel patiënten angstig worden omdat ze niet weten wat de oorzaak van hun symptomen is. Patiënten moeten ook worden voorgelicht over behandelmethoden, goede slaaphygiëne en het belang van het behandelen van aandoeningen die kunnen bijdragen aan hun symptomen. Als een patiënt met reumatoïde artritis bijvoorbeeld ook fibromyalgie heeft, kan een slechte beheersing van de reumatoïde artritis leiden tot verergering van fibromyalgiepijn en slapeloosheid.
Een oefenprogramma is cruciaal bij de behandeling van fibromyalgie en moet rekken, versterken en aerobe oefeningen omvatten. Veel patiënten met fibromyalgie vinden het moeilijk om een regelmatig trainingsprogramma op te zetten omdat ze het gevoel hebben dat ze te moe zijn om te sporten en omdat ze kunnen merken dat hun pijn en vermoeidheid verergeren wanneer ze beginnen met trainen. Talrijke wetenschappelijke onderzoeken hebben echter aangetoond dat lichaamsbeweging voor fibromyalgie, met name aerobe oefeningen, pijn, fysiek functioneren en een gevoel van welzijn kan verbeteren. Langzaam beginnen en vasthouden aan het trainingsprogramma is erg belangrijk. Low-impact aerobe activiteiten zoals zwemmen, aquarobics, wandelen en fietsen zijn activiteiten die patiënten met fibromyalgie nuttig vinden. Veel patiënten vinden het nuttig om 's ochtends te sporten. Sommige patiënten vinden yoga nuttig voor het versterken en strekken. Hier hoort ook een anaëroob oefenprogramma bij.
Stressvermindering is belangrijk voor de zelfbeheersing van fibromyalgiesymptomen. Veel patiënten hebben het gevoel dat hun symptomen worden veroorzaakt door stress. Het verminderen van stress kan een uitdaging zijn. Er zijn veel stressoren in het leven; sommige kunnen worden gewijzigd en andere niet. Stressvermindering omvat een combinatie van veranderende stressoren die kunnen worden veranderd en het leren verminderen van de stressreactie van het lichaam op de stressoren die niet kunnen worden veranderd.
Cognitieve gedragstherapie is een vorm van psychologische therapie waarbij een therapeut en patiënt samenwerken om gezonde gedragspatronen tot stand te brengen door negatieve gedachten te vervangen door productievere gedachten en acties. Het is bewezen dat dit werkt bij fibromyalgie. Deze vorm van therapie kan één op één worden gedaan in een kantooromgeving, of zelfs via internet.
Niet-medicamenteuze therapieën zijn de hoeksteen van de behandeling van fibromyalgie. Met hen verbeteren veel mensen en hebben ze mogelijk geen medicijnen nodig. Bovendien, zonder aandacht voor slaaphygiëne, stressvermindering en lichaamsbeweging, is het moeilijk te verbeteren, zelfs met medicatie.
Bij gebruik met niet-medicamenteuze therapieën kunnen medicamenteuze behandelingen de slaap, pijn en functie bij fibromyalgie helpen verbeteren. Toediening van medicijnen is het meest effectief voor pijnverlichting in combinatie met lopende niet-medicamenteuze behandelingen zoals hierboven besproken. Medicijnen die vaak worden gebruikt bij de behandeling van fibromyalgie zijn onder meer medicijnen uit de klasse van antidepressiva (medicijnen die oorspronkelijk zijn ontwikkeld om angst en depressie te behandelen) en anticonvulsiva (medicijnen die oorspronkelijk zijn ontwikkeld om aanvallen te behandelen).
Een paar opmerkingen over andere behandelingen voor fibromyalgie:Acupunctuur kan nuttig zijn voor sommige patiënten met fibromyalgie, maar wordt gewoonlijk niet aanbevolen als een van de eerstelijnsbehandelingen voor fibromyalgie, omdat de wetenschappelijke onderzoeken naar acupunctuur bij fibromyalgiepatiënten geen duidelijk voordeel hebben aangetoond. Evenzo, triggerpoint-injecties sommige patiënten helpen. Het is niet bewezen dat alternatieve medicijnen helpen bij fibromyalgie; met name wetenschappelijke studies over guaifenesine (Mucinex) tonen aan dat het niet werkt. Merk op dat patiënten met vitamine D-tekort wijdverbreide artralgie en spierpijn kunnen hebben, zoals fibromyalgie, die verbetert met vitamine D-suppletie . Hoewel het belangrijk is om voldoende vitamine D te hebben om de botten gezond te houden, een gezond immuunsysteem te behouden en misschien bepaalde soorten kanker te voorkomen, verbetert vitamine D-suppletie de fibromyalgiesymptomen niet bij patiënten die voldoende vitamine D hebben. Verdovende pijnstillers moeten worden vermeden bij fibromyalgie omdat ze het onderliggende probleem kunnen verergeren.
De niet-medicamenteuze behandelingen voor fibromyalgie vormen de hoeksteen van de behandeling van het syndroom. Deze omvatten
De totale mortaliteit is niet verhoogd bij patiënten met fibromyalgie en het is geen orgaanbedreigende ziekte. Veel patiënten met fibromyalgie blijven echter langdurig last houden van wijdverspreide pijn. Zodra de diagnose is bevestigd, merken veel fibromyalgiepatiënten hun algehele gevoel van welzijn en hun pijn verbetert tot pijnniveaus die meer gematigd zijn met de hierboven besproken behandelingen. Er zijn enkele patiënten die een dramatische vermindering van pijn ervaren met veranderingen in hun leven om stress te verminderen. Deze patiënten lopen echter altijd het risico hun symptomen in de toekomst te verergeren en moeten zich blijven inspannen voor een gezonde levensstijl, inclusief slaaphygiëne, voortdurende lichaamsbeweging en stressbeheersing. Fibromyalgiepatiënten hebben een hogere mate van invaliditeit dan de algemene bevolking, maar het zoeken naar een status van blijvende invaliditeit wordt over het algemeen afgeraden omdat dit vaak leidt tot verergering van de symptomen.
Fibromyalgie is een syndroom met een genetische aanleg. Het kan worden veroorzaakt door bepaalde gebeurtenissen, maar de exacte gebeurtenissen die leiden tot het ontstaan van fibromyalgie zijn onbekend. Hierdoor is er geen bekende manier om fibromyalgie te voorkomen.
Een gezonde levensstijl leiden, inclusief voldoende slapen, gezond eten en sporten, is echter de beste manier om gezond te blijven.
Yes, there are support groups for fibromyalgia. Local support groups and further information can be found through the Arthritis Foundation (http://www.arthritis.org), National Fibromyalgia Association (http://www.fmaware.org), or the National Fibromyalgia Partnership, Inc. (http://www.fmpartnership.org).
There is ongoing medical research on fibromyalgia on many fronts. There is active research on the genes responsible for fibromyalgia, new medications, and new non-medication therapies to help the pain. One recent study found that non-restorative sleep -- when one wakes up feeling tired after a full night of sleep -- is strongly tied to developing widespread pain. Medical researchers have linked anxiety to developing widespread pain.
Symptomen en behandeling van maagzweren bij kinderen
Maagzweren, ook wel maagzweren genoemd, komen minder vaak voor bij kinderen dan bij volwassenen, maar komen vaker voor dan men zou denken. Volgens onderzoek uit 2011 gepubliceerd in het medische tijds
Maagzweerchirurgie:alles wat u moet weten
Een maagzweeroperatie (ook wel een maagzweeroperatie, maagzweeroperatie of maagzweeroperatie genoemd) is een procedure voor de behandeling van een maagzweer. De operatie wordt gebruikt wanneer maagzwe
Studie beschrijft initiële baseline gezonde darmmicrobioom-database en overvloedprofiel
Een eerste baseline-database met gezond darmmicrobioom en abundantieprofiel wordt beschreven in een onderzoek dat op 11 september is gepubliceerd, 2019 in het open-access tijdschrift PLOS ONE door Cha
