PLoS ONE: De invloed van langdurige Acetylsalicylzuur Suppletie-Induced Gastritis op de Neurochemie van de sympathische neuronen leveren Prepyloric Regio van de Porcine Stomach

Abstract

Dit experiment werd ontworpen om de lokalisatie en neurochemische fenotypering van sympathieke vast neuronen leveren van prepyloric gebied van de varkens maag in een fysiologische toestand en tijdens acetylsalicylzuur (ASA) geïnduceerde gastritis. Om de sympathische perikarya de magen van zowel controle- als behandelde acetylsalicylzuur (ASA) lokaliseren dieren werden geïnjecteerd met neuronale retrograde tracer Fast Blue (FB). Zeven dagen na FB injectie werden de dieren verdeeld in een controlegroep en ASA suppletiegroep. ASA groep kreeg 100 mg /kg lichaamsgewicht ASA oraal gedurende 21 dagen. Op het 28 ^{e dag alle varkens werden gedood met een geleidelijke overdosis van verdoving. Vervolgens werden veertien micrometer dikke cryostaat secties verwerkt voor routine double-labeling immunofluorescentie, gebruikmakend van primaire antisera gericht tyrosine hydroxylase (TH), dopamine-β-hydroxylase (DβH), neuropeptide Y (NPY), galanine (GAL), neuronale stikstofoxide synthase (nNOS), leu 5-enkefaline (LENK), cocaïne en amfetamine gereguleerde transcript peptide (CART), calcitonine-gen gerelateerd peptide (CGRP), stof P (SP) en vasoactieve intestinale peptide (VIP). De resultaten in deze studie gegevens wijzen erop dat postganglionaire sympathische zenuwvezels het leveren prepyloric gebied van varkens maag afkomstig van de coeliakie-craniale mesenterische ganglion complex (CCMG). In controle dieren, de FB-gelabelde neuronen uitgedrukt TH (94,85 ± 1,01%), DβH (97,10 ± 0,97%), NPY (46,88 ± 2,53%) en GAL (8,40 ± 0,53%). In ASA groep, werden TH- en DβH- positieve zenuwcellen verminderd (85,78 ± 2,65% en 88,82 ± 1,63% respectievelijk). Bovendien ASA- gastritis resulteerde in verhoogde expressie van NPY (76,59 ± 3,02%) en GAL (26,45 ± 2,75%) en de novo-synthese van nNOS (6,13 ± 1,11%) en Lenk (4,77 ± 0,42%) in getraceerd CCMG neuronen. Daarnaast is er een netwerk van winkelwagen-, CGRP-, SP-, VIP-, LENK-, nNOS- immunoreactieve (IR) zenuwvezels rondom de FB-positieve perikarya werden waargenomen in zowel intact en ASA-behandelde dieren. De resultaten van deze studie geven aan betrokkenheid van deze neuropeptiden in de ontwikkeling of vermoedelijk tegenactie van maagontsteking}

Visum:. Palus K, Całka J (2015) De invloed van langdurige Acetylsalicylzuur Suppletie-Induced Gastritis op het Neurochemie van de sympathische neuronen leveren Prepyloric Regio van de Porcine maag. PLoS ONE 10 (11): e0143661. doi: 10.1371 /journal.pone.0143661

Uitgever: Michael Bader, Max-Delbrück Center for Molecular Medicine (MDC), DUITSLAND

Ontvangen: 16 augustus 2015; Aanvaard: 6 november 2015; Gepubliceerd: 25 november 2015

Copyright: © 2015 Palus, Całka. Dit is een open toegang Artikel gedistribueerd onder de voorwaarden van de Creative Commons Attribution License, die onbeperkt gebruik, distributie en reproductie maakt in elk medium, op voorwaarde dat de oorspronkelijke auteur en de bron worden gecrediteerd

Data Beschikbaarheid: Alle relevante gegevens zijn binnen het papier

Financiering:. Publicatie ondersteund door het Nationaal Comite Pools voor Wetenschappelijk onderzoek nummer 1890 /B /P01 /2010/39, de Universiteit van Ermland en Mazury in Olsztyn (wettelijke onderzoekstaken) verlenen geen 15.610. 003-300 en KNOW (Leading Nationaal Centrum voor Onderzoek) Wetenschappelijke Consortium "Gezond Dier - Veilig voedsel", besluit van het ministerie van Wetenschap en Hoger Onderwijs No. 05-1 /KNOW2 /2015

Concurrerende belangen: De auteurs. hebben verklaard dat er geen tegenstrijdige belangen bestaan.

Introductie

de afgelopen dertig jaar zijn steeds snellere vooruitgang in studies van innervatie van het maagdarmkanaal getoond. In het algemeen worden de maag en darmen zowel geïnnerveerd door de neuronen binnen intramurale ganglia en aldus behoren tot enterische zenuwstelsel (ENS) [1, 2], en door extrinsieke cellichamen uit sympathische, parasympathische en sensorische ganglia [3- 5]. Recente onderzoeken hebben uitgewezen dat sympathische ganglia zijn niet alleen centra van nerveuze integratie, maar ook het bezit van de belangrijkste eigenschappen van de neuronen. Onder andere zij omvatten convergentie van de centrale impulsen projectie van viscerale impulsen op de pre- en postsynaptische niveau, toegang /waardoor de centrale vezels van viscerale bescherming en pacemaker activiteit [6, 7]. Echter, sympathiek postganglionaire neuronen die het maagdarmkanaal leveren geen directe invloed op zijn functies, maar oefenen hun effecten bij de ENS [8, 9], of vernauwen de slagaders die de spijsvertering orgaan [10] te leveren. Verder wordt de maagfunctie gemedieerd en gemoduleerd door veel neuronale transmitters en neuropeptiden, die een rol spelen bij de regulering van beweeglijkheid, zuurafscheiding, hormoonafgifte, lokale doorbloeding en mucosale afweermechanismen [3].

Er is een grote hoeveelheid gepubliceerde studies beschrijven sympathische innervatie van de maag, voornamelijk gebaseerd op kleine proefdieren, zoals ratten [10-12], muis [13, 14], cavia [15, 16], konijn [17] of huisdieren, zoals honden [7] en kat [18, 19]. De auteurs melden dat prevertebrale ganglia bv. coeliakie ganglion vormen de belangrijkste bron van postganglionaire sympathische innervatie van de buikorganen. Terwijl slechts enkele perikarya werden gevonden in paravertebrale ganglia bv. sympathische keten ganglia [16, 20]. Tot nu toe relatief weinig bekend over innervatie van de maag in het tamme varken, die sterk lijken op die van menselijke voor anatomische en fysiologische kenmerken [21, 22]. Vorige studies op het gebied beschrijven alleen de extrinsieke innervatie van de dunne en dikke darm [4, 20] of concentreren op het enterische zenuwstelsel [23, 24].

Het autonome zenuwstelsel wordt gekenmerkt door hoge plasticiteit in respons verschillende pathologische stimuli en aanpassingsvermogen aan de veranderende omgevingsomstandigheden [25, 26]. Deze aanpassing houdt verandert de chemische fenotype van neuronen door verhoogde expressie van bepaalde neurotransmitters en verminderd met anderen of activering van expressie van eerder inactieve genen [26, 27]. De laatste jaren is er een toenemende hoeveelheid literatuur beschreven verandering van chemische codering van sympathische neuronen toevoeren van het maagdarmkanaal tijdens ileitis [20], proliferatieve enteropathie [28], colitis [4] en axotomie [29-31] geweest. Bovendien kunnen sommige auteurs suggereren dat sympathische neuronen niet alleen hun chemische karakteristiek, maar vertonen ook het regeneratievermogen [32]. Interessant is dat sommige auteurs suggereren dat sympathische zenuwstelsel een rol als modulator van gastro-intestinale ontstekingen spelen, want sympathische neuronen leveren lymfeweefsel. Bovendien zijn de aanwezigheid van de receptoren voor neurotransmitters in sympathische immuuncellen bevestigd [33].

acetylsalicylzuur, bekend als aspirine (ASA), is een van de meest gebruikte niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) over de hele wereld en is vooral gewaardeerd om zijn therapeutische eigenschappen. De voordelen van de brede therapeutische mogelijkheden, zoals de preventie van hart- en vaatziekten, hebben symptomatische behandeling van verschillende ontstekingsaandoeningen, antitumor activiteit, of pijnverlichting al vele jaren bekend [34]. Aspirine voorkomt prostaglandinesynthese door remming van het enzym cyclooxygenase (COX) via irreversibele acetylering van de hydroxylgroep van 1 serinerest [35, 36]. COX ook genoemd als prostaglandine endoperoxidase synthase is een membraangebonden heemeiwit en glycoproteïne enzym dat de omzetting van celmembraan fosfolipiden katalyseert, betrokken bij de synthese van prostanoïden omvat: prostaglandine (PG), prostacycline (PGI) en thromboxanen (TXA) en bestaat als 3 isovormen (COX-1, -2 en -3) [34, 37]. Eicosanoïden, afgeleid van een reactie gekatalyseerd door COX-1, zijn betrokken bij bloedplaatjesaggregatie, bescherming van het maagslijmvlies, en vele andere fysiologische processen, terwijl die gevormd met deelname van COX-2 betrokken zijn alleen de ontwikkeling van de ontstekingsreactie. COX-3 is een post-transcriptionele modificatie van COX-1, zowel in het centrale zenuwstelsel [38].

Aspirine is een niet-selectieve NSAID en remt de enzymatische activiteit van COX-1 honderden malen effectief vergeleken met COX-2 [38, 39]. Sterker nog, haar optreden resultaten in zowel positieve (koortswerende en ontstekingsremmende) en toxisch (gastro-intestinale letsels) effecten [40]. Zelfs kleine dosis aspirine induceert oppervlakkige verwondingen in de maag epitheel en leidt tot abnormale ion flux met een verhoogde H ^{+ terug diffusie. Voorts is de remming van COX-1, waardoor tekort aan prostaglandines (PG) in maag- en intestinale mucosa, wordt aanvaard als het voornaamste mechanisme van mucosale schade bloedingen, erosie en ulceratie [41] omvatten. Deze nadelen komen meestal in humane antrum en prepyloric gebied, hoewel zij ook te zien in het proximale deel van duodenum [34]. Bovendien verminderde hoeveelheid prostaglandine E2 (PGE2) brengt het slijmvlies op schade veroorzaakt door zoutzuur en gal en vermindert het vermogen van regeneratie van mucosale cellen door het verlagen vrijkomen van slijm, een remming van surfactanten en fosfolipiden synthese vermindering secretie van HCO _{3 en aandoeningen van de bloedstroom in de microcirculatie [40, 42]. Momenteel is de invloed van aspirine geïnduceerde gastritis op adaptieve processen en neurochemische eigenschappen van sympathische neuronen leveren maag is eerder fragmentarisch}}

Daarom werd dit experiment ontworpen om vast te stellen:. 1) de lokalisatie en verdeling van sympathische neuronen leveren prepyloric gebied van de maag in de binnenlandse varkens; 2) de neurochemische fenotype van getraceerd perykarya in fysiologische toestand; 3) mogelijke veranderingen in neurochemische codering van getraceerd neuronen tijdens gastritis veroorzaakt door langdurige acetylsalicylzuur suppletie.

Materialen en methoden

Ethics Verklaring

De experimentele procedure met inbegrip van dierlijke euthanasie werd goedgekeurd door de Lokale Ethische Commissie voor op de dierproeven bij de Universiteit van Ermland nad Mazury in Olsztyn (Permit Numbers 05/2010). Alle operatie werd uitgevoerd onder sodium thiopental, en alle mogelijke inspanningen werden gedaan om het lijden van dieren te minimaliseren.

Dieren en chirurgische procedures

De studie werd uitgevoerd op tien jeugdige vrouwelijke varkens van de Large White Pools ras, ongeveer 8 weken oud en met een gewicht van ca. 20 kg. De dieren werden onder normale lichtomstandigheden in een temperatuur gecontroleerde omgeving gehouden. Ze werden gevoed door commerciële graan mengsel en leidingwater ad libitum
. Alle dieren werden preanesthetized met azaperon (Stresnil, Jansen Pharmaceutica NV, België, 4 mg /kg lichaamsgewicht, im) 15 min voor de toepassing van de belangrijkste verdovingsmiddel, sodium thiopental (Thiopental, Sandoz, Kundl-Rakúsko, Oostenrijk; 10 mg /kg lichaamsgewicht, intraveneus). Om de sympathische cellichamen lokaliseren, werden de varkens onderworpen aan mediane laparotomie en ontving injecties van de fluorescerende retrograde neuronale tracer Fast Blue (FB, EMS-CHEMIE, GmbH, Duitsland) in de diamant-vormige deel (ca. 4 cm x 4 cm) van de maag voorste prepyloric muur op een totaal volume van 50 ui van een 5% oplossing (1 gl per 1 injectie). Om lekkage van de tracer te minimaliseren in de omliggende weefsels, werd de naald van de Hamilton spuit plaats gelaten voor 20s na elke injectie, en daarna de injectieplaats werd vervolgens gespoeld met isotone zoutoplossing en voorzichtig afgeveegd met een gaasje. Na de operatie injecties van het antibioticum (Betamox L.A., ScanVet, Polen, 15 mg /kg lichaamsgewicht, i.m.) en analgetica (meloxicam-Metacam, Boehringer Ingelheim Vetmedica GmbH, Duitsland, 0,4 mg /kg lichaamsgewicht, i.m.) werden toegepast. Om de meloxicam minimaliseren postoperatieve pijn (Metacam, Boehringer Ingelheim Vetmedica GmbH, Duitsland, 0,4 mg /kg lichaamsgewicht, i.m.) injecties werden eenmaal per dag toegediend. De gezondheidstoestand van de dieren werd gevolgd door dierenarts ten minste 4 keer per dag

Daarna werden de varkens willekeurig toegewezen aan één van twee experimentele groep. Controle (C, n = 5) en ASA ( n = 5). De dieren vormen ASA groep van de zevende dag na FB injectie werden oraal acetylsalicylzuur (aspirine, Bayer; 100 mg /kg lichaamsgewicht), 1 uur voorafgaande aan het voeden. Gastroscopisch onderzoek werd uitgevoerd om laesies in het maagslijmvlies bij dieren ASA groep in de eerste dag uit te sluiten en de gastritis veroorzaakt door ASA-behandeling op de laatste dag van aspirine suppletie te bevestigen (met behulp van een video-endoscoop Olympus GIF 145 met werklengte 1030 mm en een diameter van 9,8 mm).

Na 4 weken overlevingstijd (21 ^{st dag van ASA behandeling), werden beide controle en ASA varkens diep reanaesthetized en opgeofferd door een overdosis van sodium thiopental. Vervolgens werden zij transcardiaal geperfuseerd met 4% gebufferde paraformaldehyde (pH 7,4). Gastritis bij dieren van ASA groep werd bevestigd door histopathologisch onderzoek van fragmenten van de prepyloric maagwand verzameld na perfusie (met behulp van routine histopathologische methoden). Na perfusie werden de volgende weefsels verzameld: de buikholte-craniale mesenterische ganglion complex (CCMG) (ook bekend als coeliakie superieure mesenterische ganglion complex (CSMG)); thoracale, lumbale en sacrale sympathische keten ganglia (schg), schedel en midden cervicale ganglia, suprarenal ganglia, kleine ganglia van de intermesenteric en renale plexus, caudale mesenterische ganglia (CaMg). Verzamelde weefsels werden post-gefixeerd door onderdompeling in hetzelfde fixatief gedurende 20 minuten gespoeld in fosfaatbuffer (pH 7,4) gedurende drie dagen en tenslotte werden opgeslagen in 30% gebufferde sucrose-oplossing tot ze zonken naar de bodem van de houder voor verdere verwerking .}

Immunohistochemie en statistieken

Veertien-micrometer dikke cryostaat secties van het weefsel monsters werden geanalyseerd onder een fluorescentiemicroscoop (Olympus BX 51, Olympus, Polen), uitgerust met een filter set geschikt voor observatie van FB, te lokaliseren en te tellen sympathische neuronen die de tracer. Om het relatieve aantal FB-positieve perikarya bepalen, werden de neuronen geteld in elke vierde gedeelte. Alleen neuronen met de duidelijk zichtbare nucleus werden beschouwd. Vervolgens geselecteerde secties met FB-gelabelde perikarya werden bewerkt voor routine dubbele immunofluorescentie labeling techniek waarbij primaire antisera opgewekt in verschillende soorten en species-specifieke secundaire antilichamen (Tabel 1). Kort na drogen aan de lucht bij kamertemperatuur gedurende 45 min. en stijgt in 0,1 M fosfaat gebufferde zoutoplossing (PBS, pH 7,4,. 3 x 10 min), werden de coupes geblokkeerd met een mengsel dat 10% paardenserum en 0,1% runderserumalbumine in 0,1 M PBS, 1% Triton X- 100, 0,05% Thimerosal en 0,01% natriumazide gedurende 1 uur bij kamertemperatuur om niet-specifieke achtergrondkleuring te verminderen. Na spoelen met PBS (3 x 10 min.) Werden de coupes geïncubeerd gedurende de nacht bij kamertemperatuur met primaire antisera opgewekt tegen tyrosine hydroxylase (TH), dopamine-β-hydroxylase (DβH), neuropeptide Y (NPY), galanine (GAL), neuronale nitric oxide synthase (nNOS), leu 5-enkefaline (LENK), cocaïne en amfetamine gereguleerde transcript peptide (CART), calcitonine-gen gerelateerd peptide (CGRP), stof P (SP) en vasoactieve intestinale peptide (VIP) ( Tafel 1). Na daaropvolgende spoelen in PBS (3 x 10 min.) Werden de secties geïncubeerd met het mengsel van secundaire antilichamen (Tabel 1) gedurende 1 uur bij kamertemperatuur primaire antilichamen gebruikt in deze studie visualiseren. Na kleuring werden secties gemonteerd-carbonaat gebufferde glycerol (pH 8,6) en-cover gleed.

Standaard controles, dat wil zeggen pre-absorptie voor de neuropeptide antisera met de juiste antigeen (20 ug antigeen /ml verdunde antiserum, alle antigenen gekocht van Peninsula, Sigma of AbD Serotec) en het weglaten en het vervangen van alle primaire antisera door niet-immuunsera werden uitgevoerd om de immunohistochemische labeling testen. Er was geen fluorescentie waargenomen in al deze controle kleuringen, wat bevestigt dat de specificiteit van de methodologie en antilichaam toegepast.

Secties werden vervolgens onderzocht in het kader van een Olympus BX51 microscoop, uitgerust met filters die geschikt zijn voor AlexaFluor 488, AlexaFluor 546, en Fast Blue, en foto's werden gevangen genomen door een digitale camera is aangesloten op een PC, uitgerust met Olympus Cell F beeldanalyse software (Olympus, Tokyo, Japan). De secties gekleurd voor dezelfde combinatie van antigenen die aan kwantitatieve onderzoeken werden gescheiden door ten minste 100 urn, dubbele-analyse van neuronale somata voorkomen. Het aantal van de FB-positieve perikarya geteld voor elke combinatie van antilichamen lag boven 200 neuronen per dier. De gegevens van beide groepen werden samengevoegd, statistisch geanalyseerd met Statistica 10 software (StatSoft Inc., Tulsa, OK, USA) en werden gepresenteerd als gemiddelden ± standaardfout van het gemiddelde (SEM). Significante verschillen werden geëvalueerd met de Student's t-test voor onafhankelijke steekproeven (* P < 0,05 en ** P < 0,001). Bovendien voor semi-kwantitatieve evaluatie van de dichtheid van zenuwvezels immuunreactief elke stof onderzocht, een willekeurige schaal werd gebruikt, waarbij (-) - zonder vezels; (+) - Enkele vezels; (++) - Zeldzaam zenuwvezels; (+++) - Toont een zeer dichte zenuwvezels

Resultaten

Snel Blue tracing en immunohistochemie

Fast Blauw- met zenuwcel lichamen werden uitsluitend in het CCMG gevonden. complex, terwijl de rest van pre- en paravertebrale sympathische ganglia waren verstoken van FB- gelabelde cellen. Gemiddeld is de CCMG complex bevatte 1615 ± 20,73 FB + neuronen in de controle- en 1644 ± 38,03 neuronen in de ASA groep, respectievelijk. De meeste gemerkte neuronen in het gebied van coeliakie polen van de CCMG complex alleen single- gemerkte somata elders in CCMG geïdentificeerd. Cellichamen waren ovaal, rond of multipolaire met korte dendrieten en centraal gelegen kern en gemeten 20-45 micrometer in diameter. In sommige gevallen kan een enkele lange axon-achtige proces getraceerd van de cel werden waargenomen.

In de controlegroep dieren double-labeling immunohistochemie bleek dat de grote meerderheid van de FB + cellen waren immunoreactief naar TH (94,85 ± 1,01%) en DβH (97,10 ± 0,97%). Bovendien worden alle TH- positieve cellichamen waren immunoreactief met DβH wat bevestigd dat zij sterk catecholaminerge karakter (figuur 1A, 1B, 1C en 1D). De toepassing van antilichamen tegen neuropeptide Y afgebeeld, is dat NPY immunokleuring in 46,88 ± 2,53% van de gemerkte FB- perikarya (figuur 1E, 1F, 1G en 1H). Bovendien, een andere populatie van FB- positieve neuronen bevatte GAL in 8,40 ± 0,53% (fig 1I, 1J, 1K en 1L). Bovendien, GAL-positieve zenuwvezels (+) overigens gevormd formaties rondom gal- IR cellichamen. Anderzijds, geen van de FB + neuronen bevatte nNOS Lenk, CART, SP en VIP. Echter, al deze neurotransmitters aanwezig in de zenuwvezels rondom het overgetrokken perikarya. Een groot aantal van de spataderen CART-positieve zenuwvezels (+++) nauw omringd de FB-gelabelde neuronen en vormde een basket-achtige structuren om hen heen (figuur 2A, 2B, 2C en 2D). Microscopische analyse van de secties geïncubeerd met anti-CGRP antilichamen onthulde het dichte netwerk van de CGRP-positieve vezels (+++) in de omgeving vaak gelokaliseerd de FB-positieve cellen (figuur 2E, 2F, 2G en 2H). Alleen enkele spataderen of gewoon nNOS-IR (+) (Fig 1M, 1N, 1O en 1P), Lenk-IR (++) (Fig 1R, 1S, 1T en 1U), SP-IR (+) (Fig 2I, 2J, 2K en 2L) en VIP-IR (+) (figuur 2 M, 2N 2O en 2P) zenuwvezels, soms kleine bundels vormen, werden verspreid over het ganglion tussen getraceerd cellichamen (tabel 2).

gastritis geïnduceerd door langdurige acetylsalicylzuur suppletie veranderde de coderende patronen van vele FB + cellen. De populatie van TH-positieve en DβH-positieve cellen werd verminderd (Tabel 3). Microscopisch onderzoek van secties gebleken dat 85,78 ± 2,65% was TH-positief, terwijl 88,82 ± 1,63% van FB- getraceerd neuronen uitgedrukt DβH immunoreactiviteit (Figuur 3A, 3B, 3C en 3D). Bovendien, up-regulatie van de NPY-IR neuronen 76,59 ± 3,02% was ook statistisch significant (figuur 3E, 3F, 3G en 3H). Het meest opmerkelijke verschil in de chemische codering van getraceerd sympathische neuronen tussen de controle en de ASA-behandelde varkens inclusief een zeer toegenomen aantal GAL (tot 26,45 ± 2,75%) (Fig 3I, 3J, 3K en 3L). De FB- positieve cellen met GAL werden ook geleverd door een groot aantal, voornamelijk spataderen GAL-IR zenuwvezels. Bovendien, cellen die nNOS in 6,13 ± 1,11% (Fig 3M, 3N, 3O en 3P) en LENK in 4,77 ± 0,42% (Fig 3R, 3S, 3T en 3U) werden alleen waargenomen in ASA- behandelde dieren. Vergelijkbaar met controledieren, gevonden perikarya niet immunoreactief met CART, CGRP, SP en VIP maar zenuwvezels die deze neurotransmitters waargenomen in de nabijheid van de FB- gemerkte somata en leken op die waargenomen in de controlegroep.

gastroscopisch en histopathologisch onderzoek

gastroscopisch onderzoek uitgevoerd op de eerste dag van het experiment uitgesloten laesies in het maagslijmvlies bij dieren zowel controle als ASA. Echter, hetzelfde onderzoek uitgevoerd op de laatste dag bevestigde de gastritis veroorzaakt door acetylsalicylzuur suppletie. Macroscopische veranderingen zoals: hyperemie, petechia, oppervlakkige erosie en zweertjes waargenomen niet alleen in de maag, maar ook twaalfvingerige darm mucosa. Histopathologische beoordeling van fragmenten van de wand van de maag prepyloric regio beschreven microscopische veranderingen zoals:. Hyperemie van het slijmvlies, diepe erosies, foliculosis, proliferatie van neutrofielen en eosinofiele infiltratie zich in de submucosa (Figuur 4A, 4B, 4C en 4D)

Discussie

Dit is het eerste verslag waaruit blijkt exacte lokalisatie, morfologie en chemische codering van sympathische neuronen projecteren naar prepyloric gebied van de varkens maag. De belangrijkste bron van postganglionaire zenuwvezels toevoeren regio afkomstig van de CCMG complex, terwijl de voor- en paravertebrale sympathische ganglia zonder de FB- gemerkte cellen. Deze resultaten komen overeen met de resultaten van de rat [3, 12], cavia [15, 16], en de hond [7] en verder bewijs oprichting van de overheersende belang van CCMG neuronen in de maag innervatie data. Niettegenstaande, onbeduidende component in sympathische innervatie van de maag bij ratten en cavia's kwamen uit thoracale keten ganglia. Neuronen leveren van maagwand in de rat waren gevestigd bij T _{1 tot en met L 3 in de juiste keten, en van T 2 tot en met L 3 in de respectievelijk linker [10], terwijl cellichamen innerveren ratten maagslijmvlies werden gevonden van T 6 tot en met T 9 sympathische keten ganglia [3]. In de cavia neuronen zich in alle thoracale keten ganglia werden projecteren op de maag [16]. Daarentegen dit onderzoek blijkt dat deze ganglia niet betrokken zijn bij de innervatie van prepyloric regio varkens maag, waarschijnlijk ze innerveren andere delen van de maag, die verder onderzoek vereist. Bovendien is deze bevindingen correleren met die studies postuleren kenmerk topografische indeling van neuronen, wat betreft hun doelweefsels, in varkens CCMG complex [43].}

De onderhavige studie heeft onthuld dat de meeste FB- positieve neuronen in de controle groep had sterk catecholaminerge karakter, zoals blijkt uit gelijktijdige TH- en DβH- immunoreactiviteit. Deze resultaten correleren goed met studies beschrijven adrenerge aard van de meeste CCMG neuronen in de rat, cavia, hond en de binnenlandse varken [10, 16, 44, 45]. Slechts klein aantal getraceerd CCMG neuronen mist deze enzymen, wat erop kan wijzen dat zij populatie niet-adrenerge, eventueel cholinerge neuronen, hetgeen in overeenstemming met eerdere bevindingen histochemie van CCMG zowel cavia en tamme varkens [45, 46]. Bovendien zijn deze gegevens blijkt dat significante hoeveelheid FB- gelabeld perikarya uitgedrukt NPY immunoreactiviteit. Literatuur gegevens suggereren dat NPY wordt beschouwd als de belangrijkste peptiden bevatten zender beide: het sympathische en parasympathische zenuwstelsel [47]. Namelijk, NPY als neuronale en hormonale regulator spelen een belangrijke rol bij zoogdieren fysiologie van het maagdarmkanaal, met inbegrip van remming van de darmmotiliteit, maaglediging, zuursecretie en alvleesklier secretie. Bovendien beïnvloedt dit peptide bloedvaten en deelneemt aan de regulering van intestinale bloedstroom [48, 49]. Anderzijds werd ook waargenomen NPY in neuronen varkens CCMG projecteert ileum [50]. Verder, deze studie toonde aan dat Gal- IR neuronen vertegenwoordigen deel van de retrograde gemerkte cellen. Correleert goed met dat galanine biologisch actief neuropeptide heeft wijdverspreide verdeling in het centrale en perifere zenuwstelsel en perifere weefsels van vele soorten [51-53]. Op het maag niveau galanine maagzuursecretie remt de afgifte van talrijke peptiden pancreas, reguleert mucosale epitheliale absorptie en moduleert motiliteit van het maagdarmkanaal [54]. Galanine oefent zijn fysiologische rol door inwerking op één van de drie verschillende subtypes van G-proteïne gekoppelde receptoren (GAL-R1, GAL-R2 en R3-GAL) wijdverbreid in vele weefsels en organen [52].

Hoewel geen van FB- positieve neuronen bevatte nNOS Lenk, CART, CGRP, SP en VIP al deze neurotransmitters aanwezig in de zenuwvezels rondom het overgetrokken perikarya. De talrijke spataderen CART-positieve zenuwvezels nauw omsingelden het FB-positieve neuronen en vormden een basket- achtige structuren om hen heen. Cocaïne en amfetamine gereguleerd transcript (CART) peptide in 1981 ontdekt in schapen hypothalamus is beschreven in verschillende segmenten van het maagdarmkanaal van talrijke soorten zoogdieren, waaronder mensen [2, 55, 56]. Hoewel de rol van dit peptide in darmfunctie niet volledig vastgesteld, sommige auteurs suggereren dat CART betrokken is bij de regulatie van darmmotiliteit, remming van voeding, vermindering van maagzuursecretie, verergering van motiliteit [57]. Tot nu toe, veranderingen in het aantal CART-positieve nerveus structuren in de ENS onder verschillende pathologische factoren werden beschreven, wat zou kunnen suggereren betrokkenheid van CART in overleving en neuroprotectie [58, 59]. CGRP en SP worden beschouwd als pronociceptive sensorische neuropeptiden [60]. Het aantal en de verdeling van SP-IR en IR-CGRP vezels zijn vergelijkbaar met die welke reeds Lakomy et al beschreven. [45] voor de vezels omringen TH-positieve neuronen in varkens CCMG. Zij vertegenwoordigen een van de bronnen van de viscerofugal projecties van de darmwand of afkomstig zijn van DRG afferente neuronen, omdat deze specifiek gecodeerde neuronen in enterische ganglia werden beschreven [55, 61] en zijn wijd verspreid in de sensorische neuronen [5]. Bovendien enkele spataderen VIP-IR zenuwvezels verspreid door het ganglion tussen getraceerd cellichamen werden waargenomen. VIP is waarschijnlijk betrokken bij een darm-intestinale remmende reflexboog en komt in enterische afferentia innerveert CCMG [45]. Tenslotte kan de bron van nNOS-IR en IR-Lenk vezels gevisualiseerd in deze studie de preganglionic neuronen in de nucleus intermediolateralis van de lumbale ruggenmerg of DRG neuronen. De nabijheid van vezels beschreven in deze studie in verband met retrograde gemerkte neuronen CCMG de indirecte effecten van het peptide in de sympathische innervatie van de maag te geven. Toch blijft de vraag naar de impact van deze vezels op sympathische neuronen leveren van prepyloric gebied van de maag worden opgehelderd.

Ondanks het feit dat een ontsteking van het maagslijmvlies, veroorzaakt door langdurige acetylsalicylzuur suppletie, heeft geen invloed op het aantal neuronen innerveren het onderzochte gebied van de maag, retrograde gemerkte sympathische cellen vertonen een grote mate van plasticiteit in de neuropeptiden fenotype. ASA-gastritis geleid tot significante veranderingen in de chemische codering van opgespoord neuronen bij de productiekosten van de catecholamine-synthese tract enzymen en up-regulatie van de synthese van neuropeptiden betrokken bij neuronale afweermechanismen (NPY, GAL, nNOS Lenk). Deze gegevens zijn in overeenstemming met het feit dat het regenereren van sympathische neuronen tijdelijk neerwaarts reguleren van de expressie van bepaalde neurotransmitters vooral TH [32] en beginnen om neurotransmitters die betrokken zijn bij de verdediging en overleving [31] te produceren.

NPY is in opkomst als regulator van ontsteking betrokken bij autoimmuniteit, astma, kanker en vele gastro-intestinale stoornissen, zoals melabsorption, korte darm, inflammatoire darmziekte en pancreatitis. NPY, een anti-inflammatoir peptide, deel aan de ontstekingsreactie door de rekrutering van ongerijpte dendritische cellen en door een Th2-polarisatie [49]. NPY kan ook worden betrokken bij de ontstekingsreactie door differentiatie van T-helpercellen, monocyten mediator release, natural killer [NK] cel activatie, en immuuncel herverdeling wat bevestigt eerdere berichten over bidirectionele overspraak tussen zenuwstelsel en het immuunsysteem in het maag-darmkanaal [62, 63 ]. Deze bevindingen komen overeen met die van eerdere studies waarbij het aantal NPY-positieve sympathische neuronen waren verhoogd bij verscheidene pathologische aandoeningen, waaronder proliferatieve enteropathie, varkens colitis [4, 28]. Verder experiment in menselijke afgeschilderd een toename van NPY- IR zenuwuiteinden in het slijmvlies tijdens chronische gastritis veroorzaakt door Helicobacter pylori
[62]. Dit suggereert dat NPY belangrijk neuroprotectieve factor, die de rol in overleving en regeneratie van beschadigde neuronen in ontsteking speelt. Interessant is dat NPY ook worden uitgescheiden door sommige immunocyten, hetgeen erop kan wijzen dat NPY is direct betrokken bij neurogene ontsteking [64]. Echter, de exacte functie van NPY in neuronale respons tijdens ASA-geïnduceerde gastritis bij varkens onverklaard en vergt nader onderzoek.

Het meest opmerkelijke verschil in immuhistochemical fenotype van getraceerd neuronen was een zeer toegenomen aantal gegalvaniseerd immunoreactieve cellen lichamen in ASA- groep dieren. Galanine is ongetwijfeld bezig met de regulatie van ontstekingsprocessen. Inderdaad, galanine wordt beschouwd als een regulator van pro-inflammatoire cytokines, omdat de toediening van galanine toegenomen productie van TNF-α, IL-1α en IL-8 in humane keratinocyten in fysiologische toestand [65]. Tot dusverre heeft de toename van galanine expressie neurale structuren zowel autonome en enterische zenuwstelsel, waargenomen gedurende chemisch geïnduceerde colitis [4, 51] en proliferatieve enteropathie [28] bij varkens, chronische diverticulitis in human [66] en enterische Salmonella infectie in muizen [67]. Interessant Talero et al.

• PLoS ONE: clinicopathologische Kenmerken en Survival Resultaten van Primary Signet Ring Cel carcinoom in de maag: retrospectieve analyse van de Single Center Database
• PLoS ONE: geconjugeerd linolzuur Aanvulling onder een vetrijk dieet moduleert Maag Protein Expression en darmflora in het volwassenenonderwijs Mice