Positieve associatie tussen Interleukine-8 -251A > T polymorfisme en de gevoeligheid voor de maag carcinogenese: een meta-analysis

positieve associatie tussen Interleukine-8 -251A > T polymorfisme en gevoeligheid voor maagkanker: een meta-analyse
De abstracte Achtergronden Ondernemingen De associaties tussen polymorfismen van interleukine-8 (IL-8) gen en maagkanker zijn uitgebreid onderzocht in de afgelopen jaren. Echter, de resultaten blijven tegenstrijdige plaats sluitend
Methods
Een meta-analyse van 18 studies in aanmerking werd uitgevoerd om de associatie van IL-8 -251A >evalueren.; T polymorfisme met een risico op maagkanker. Een systematisch literatuuronderzoek van Medline, Embase en Web of Science, CNKI databases werd uitgevoerd. Statistische analyse werd uitgevoerd met behulp van de Revman 5.1 software en de Stata 12.0 software.
Resultaten
Van de 293 unieke studies geïdentificeerd met behulp van onze criteria, 18 studies voldeed aan onze inclusiecriteria en werden opgenomen in de meta-analyse. Deze studies cumulatief gemeld 5.321 gevallen en 6465 controles. De gecombineerde resultaten gebaseerd op alle studies toonden aan dat de IL-8 -251A > T polymorfisme is geassocieerd met het risico van maag- carciongenesis (A vs. T: OR: 1,14 [1,02, 1,26], p
= 0,02), vooral maagkanker (A vs. T: OR: 1,15 [1,03, 1,29] , P
= 0,02), maar niet in verband met het risico van precancerous laesie (A vs. T: OR: 1,09 [0,99, 1,20], P
= 0,08). Analyse gestratificeerd naar etniciteit lijkt misschien dat IL-8 -251A > . T polymorfisme is gevoelig voor maagkanker in Aziatische bevolking, maar niet in de Kaukasische populatie
conclusies Home Onze meta-analyse resultaten tonen dat IL-8 -251A > T polymorfisme significant geassocieerd met een verhoogd risico op maagkanker in Aziatische bevolking, met name bij maagkanker. Verdere grote en goed opgezette studies zijn nodig om deze conclusie te bevestigen.
Trefwoorden
Interleukine-8 Maagkanker Precancereuze laesies Meta-analyse Achtergronden
Hoewel het aantal gevallen van maagkanker recentelijk is afgenomen in verschillende landen, is het nog steeds een ernstig gezondheidsprobleem en blijft 's werelds vierde gemeenschappelijke maligniteit en de tweede belangrijke oorzaak van kanker overlijden [1-3]. Momenteel zijn veel epidemiologische studies aangetoond dat maagkanker een multifactoriële etiologie en co-gemoduleerd door verschillende factoren, zoals Helicobacter pylori infecties
, levensstijl, sociaal-economische status, en omgevingsfactoren [4]. Bovendien zijn genetische factoren steeds meer erkend als voornaamste veroorzakers maagkanker risico [5], hoewel niet goed gekend. Misschien de genen betrokken bij maagkanker gemuteerde die nauw celgroei en apoptose controleren, waardoor cellen het vermogen om binnen te dringen en metastaseren verwerven. Daarom identificeren van biomarkers significant gerelateerd aan de ontwikkeling en groei van maagkanker en opheldering van de moleculaire mechanismen voor kankerpreventie en regelstrategie zijn essentieel voor een betere behandeling maag.
Chemotactische cytokinen, geproduceerd door tumorcellen en endotheelcellen, speelt een belangrijke rol bij kanker, zoals toenemende angiogenese stimulerende tumorprogressie, verbetering tumorcel migratie en vergemakkelijken ontwijking van immune surveillance [6, 7]. Als lid van de chemokine familie, is interleukine-8 (IL-8) bekend om zijn leukocyt chemotactische eigenschappen en tumorigene en pro-angiogene activiteiten [8]. In vivo en in vitro experimenten in melanoom [9], en borst [10], ovariale [11], prostate [12], endometrial [13], en darmkanker [14] hebben aangetoond een directe correlatie tussen IL-8 niveaus en tumorprogressie [8]. Bovendien is gerapporteerd dat expressie van IL-8 in maagkanker monsters was significant hoger dan in overeenkomstige normale maagslijmvlies [15], en wordt geassocieerd met hechting, migratie en invasie bij maagkanker [15]. Derhalve is het redelijk te afleiden dat IL-8 speelt een rol bij de vorming en progressie van maagtumor.
IL-8-gen, dat zich op chromosoom 4q12-21 bevat vier exons en drie introns en tentoonstellingen functionele polymorfismen vijftien ervan zijn gekenmerkt [16]. Onder deze polymorfismen aanwezigheid van IL-8-251 A > T in het promotorgebied oefent de grootste invloed op IL-8 productie en wordt geassocieerd met het risico van prostaatkanker [17], borst [18], oraal [19], colorectale kanker [20] en Kaposi-sarcoom [21]. Om beter te begrijpen dit probleem, voerden we een bijgewerkte systematische review en meta-analyse van alle in aanmerking komende case-control studies om inzicht te krijgen in de samenhang tussen IL-8 -251A >bieden; T polymorfisme en de gevoeligheid voor de maag carcinogenese, die ons begrip van de precieze rol van IL-8-gen in de etiologie van maagkanker kunnen bevorderen.
Resultaten
Zoekresultaten
Van de 293 unieke studies geïdentificeerd met behulp van onze zoekmachine criteria, 18 case-control studies voldeed aan onze inclusiecriteria en werden opgenomen in de meta-analyse [22-39]. Deze studies cumulatief gemeld 5.321 gevallen en 6465 controles. Het jaar van publicatie van de betrokken studies varieerden van 2004 tot 2012. Uitgebreid zoeken stappen in figuur werden beschreven 1. Figuur 1 Stroomdiagram van de studie selectie. (CNKI, Chinese Nationale Kennisinfrastructuur). Ondernemingen De kenmerken van de opgenomen studies Ondernemingen De belangrijkste kenmerken van de studies opgenomen in de meta-analyse zijn weergegeven in tabel 1. Onder deze studies werden zes studies uitgevoerd in blanke populatie [ ,,,0],22-25, 31, 32], elf studies in Aziatische populaties [26-29, 33-35, 37-39], en één onderzoek bij gemengde populatie [36]. Tien studies gebruikt ziekenhuis op basis van controles, terwijl de andere acht studies gebruikt populatie-gebaseerde controles (community populaties). De meeste studies geven aan dat de verdeling van genotypen in controles was consistent met Hardy-Weinberg-evenwicht (HWE) en het onderwerpen van controles werden gevonden voor leeftijd en geslacht. Alle gevallen werden histologisch of pathologically.Table 1 Baseline kenmerken van de 18 in aanmerking komende studies voor het analyseren van IL-8-251 A >bevestigd; T polymorfisme
Studies
Jaar
Land
Afkomst
Bron van de controles
aantal controles

Aantal geval
genotyperingsmethode
HWE
Burada F
2012 | Roemeens
blanke
HB
242
105
Real-time PCR
0,386
Canedo P
2007
Portugal
blanke
PB
693
401
Taqman
0.460
Crusius JB
2008
Europese
blanke
HB
1139
428
Real-time PCR
0,706
Kamangar F
2006
Finland
blanke
PB
207
112
Taqman
0,055
Kang JM
2009
Korea
Aziatische
HB
322
645
RFLP
0,226
Lee WP
2005
Taiwan
Aziatische
HB
308
461
RFLP
0,143
Liu J
2009
China Aziatische
HB
137
417
Taqman
0,145
Lu w
2005 producten China
Aziatische
PB
300
250
DHPLC
0,516
Ohyauchi M
2005
Japan
Aziatische
PB
346
212
Directe sequentie-analyse
0,549
Savage SA
2004 in Polen
blanke
PB
429
88
SBE
0.885
Savage SA
2006 in Polen
blanke
PB
428
287
Taqman of MGB Eclipse
0,391
Shirai K
2005
Japan
Aziaten
HB
468
181
RFLP
0.830
Song B
2010
China Aziatische
HB
190
208
RFLP
0.389
Taguchi Een
2005
Japan
Aziatische
HB
252
611
RFLP
0,994
Vinagre RM
2011
Brazilië vakantie Mixed
HB
103
102
RFLP
0,151
Ye BD
2009
Korea
Aziatische
HB
206
399
RFLP
0,553
Zeng ZR
2005
China Aziatische
PB
196
206
PCR-RDB
0,022
Zhang LW
2010
China Aziatische
PB
504
519
PCR-RFLP
0,754
PB
, populatie-gebaseerde controles; HB
, ziekenhuis op basis van controles. HWE
, Hardy-Weinberg evenwicht. PCR
, polymerasekettingreactie; RFLP
, restrictiefragment lengte polymorfisme; SBE
, enkele base uitbreiding; PCR-RDB
, reactie- polymerase chain reverse dot blot
Kwantitatieve gegevens synthese
Tabel 2 toonde de samenvatting odds ratio (OR) die betrekking hebben IL-8-251 A >.; T om de maag carcinogenese risico op basis van 5321 gevallen en 6.465 controles in alle 18 studies.Table 2 Voornaamste resultaten van de IL-8-251 A > T polymorfisme met het risico op maagkanker op basis van OR en 95% CI
Genotype vergelijking
OR [95% CI]
Z (P-waarde)
Heterogeniteit van de studie ontwerp
Model

χ2
I2
Overall analyse (5321 gevallen, 6.465 controles )
A-allel versus T-allel
1,14 [1,02, 1,26]
2,33 (0,02)
59.55
71%
Random
Aziatische
1,20 [1,06, 1,36 ]
2,87 (< 0,01)
29.42
66%
Random
blanke
0,95 [0,85, 1,07]
0,87 (0,38) 7,38

32%
Random
AA vs AT + TT (dominant model)
1,17 [0,98, 1,38]
1,78 (0,07)
40.15
58%
Random
Aziatische
1,28 [1.02, 1.61]
2,11 (0,04)
24.53
59%
Random
blanke
0,92 [0,79, 1,08]
1,02 (0,31)
6,42
22%
Vaste
AA + AT vs TT (recessief model)
1,18 [1,02, 1,36]
2,21 (0,03)
50,59
66%
Random
Aziatische
1,26 [1,08, 1,47]
2,86 (< 0,01)
23.13
57%
Random
blanke
0,90 [0,78, 1.03]
1,53 (0,13) 5,29

70%
Random
AA vs TT (homozygote vergelijking)
1,26 [1,02, 1,57]
2,10 (0,04)
52.95
6%
Vaste
Aziatische
1,40 [1,08, 1,83]
2,50 (0,01)
27.43
64%
Random
blanke
0,87 [0,73, 1,05]
1,48 (0,14) 7,62

34%
Vaste
AT vs TT (heterozygoot vergelijking)
1,14 [1,00, 1,31]
1,97 (0,05)
39,34
57%
Random
Aziatische
1.21 [1.09, 1.35]
3,55 (< 0,01)
18.92
47%
Random
Kaukasische
0,91 [0,78, 1,05]
1,29 (0,20) 3,64

0%
Vast
Maagkanker analyse (4513 gevallen, 6.465 controles)
Een allel versus T-allel
1.15 [1,03, 1,29]
2,43 (0,02)
63,29
73%
Random
Aziatische
1,23 [1,07, 1,40]
2,94 (< 0,01)
32.40
69%
Random
blanke
0,95 [0,84, 1,07]
0,85 (0,40) 7,46

33%
Random
AA vs AT + TT (dominant model)
1,17 [0,98, 1,39]
1,75 (0,08)
40.38
58%
Random
Aziatische
1,28 [1,01, 1,63]
2,02 (0,04)
25.37
61%
Random
blanke
0,92 [0,79, 1,09]
0,95 (0,34) 6,31

21%
Vaste
AA + AT vs TT (recessief model)
1,21 [1,03, 1,43]
2,36 (0,02)
58,32
71%
Random
Aziatische
1,32 [1,09, 1,59]
2,88 (< 0,01)
29.51
66%
Random
blanke
0,90 [0,78, 1,03]
1,55 (0,12) 5,40

7%
Vaste
AA vs TT (homozygote vergelijking)
1,29 [1.02, 1.62]
2,17 (0,03)
56,20
70%
Random
Aziatische
1,46 [1,09, 1,95]
2,52 (0,01)
30,52
67
Random
blanke
0,87 [0,72, 1.05]
1,44 (0,15) 7,65

35%
Vaste
AT vs TT (heterozygoot vergelijking)
1,18 [1,01, 1,38]
2,14 (0,03)
47.23
64%
Random
Aziatische
1,27 [1,06, 1,52]
2,57 (0,01)
25.47
61%
Random
blanke
0.90 [0,78, 1,05]
1,33 (0,18) 3,68

0%
Vaste
Precancereuze laesies analyse (808 gevallen, 1.288 controles)
A-allel vs T-allel
1.09 [0.99, 1.20]
1,66 (0,08) 2,98

0%
Vast
AA vs AT + TT (dominant model)
1.15 [0,85, 1,56]
0,90 (0,37) 1,92

0%
Vaste
AA + AT vs TT (recessief model)
1,21 [0.99, 1.49]
1,84 (0,07) 1,42

0%
Vast
AA vs TT (homozygote vergelijking)
1,27 [0,91, 1,76]
1,42 (0,16) 2,37

0%
Vast
AT vs TT (heterozygoot vergelijking)
1,19 [0,96, 1,48]
1,59 (0,11) 0,69

0%
Vaste
Totaalanalyse
Achttien studies betrof de correlaties tussen IL-8-251 A > T polymorfisme en maagkanker. De heterogeniteit uiteraard bestond onder de meeste genetische modellen, die een gevolg is van het verschil in etniciteit, land, de bron van de controles en genotype methoden zou kunnen zijn, dus random effects model werd uitgevoerd om de resultaten te bundelen. Door allelische vergelijking werden A-allel genotypes geassocieerd met maagkanker, met een gepoolde OR van 1,14 (95% CI: 1,02-1,26; p
= 0,02) (Figuur 2). Er waren ook significante associaties in de recessieve model (AA + AT versus TT) (OR = 1,18, 95% CI: 1,02-1,36, P
= 0,03), en homozygote vergelijking (AA versus TT) (OR = 1,26, 95% CI: 1,02-1,57, P
= 0,04), respectievelijk, maar niet in de dominante model (AA vs AT + TT) (OR = 1,17, 95% CI = 0,98-1,38; p = 0,07
) en de heterozygote vergelijking (AT versus TT) (OR = 1,14, 95% CI: 1,00-1,31, P
= 0,05) (tabel 2). In de gestratificeerde analyse naar etniciteit, vonden we dat de maag carcinogenese risico aanzienlijk werd verhoogd in de Aziatische bevolking jonger dan allel vergelijking (OR = 1,20, 95% CI: 1,06-1,36, P Restaurant < 0,05), dominant model (OR = 1,28 , 95% CI: 1,02-1,61, P
= 0,04), recessief model (OR = 1,26, 95% CI: 1,08-1,47, P Restaurant < 0,01), homozygote vergelijking (OR = 1,40, 95% CI: 1,08-1,83, P
= 0,01), en heterozygote vergelijking (OR = 1,21, 95% CI: 1,09-1,35, P Restaurant < 0,01). Echter geen significante associatie tussen deze polymorfismen en maagkanker risico werd waargenomen bij alle vergelijkingsmodellen bij blanken populatie (Tabel 2). Figuur 2 Algemene OR van de associatie tussen IL-8-251A > T polymorfisme en het risico van maagkanker (allelische model).
Subgroepanalyse
In de subgroep analyse, evalueerden we de betekenis bij patiënten met maagkanker of precancereuze laesie, respectievelijk. In de maagkanker groep, vonden we dat mensen met een A-allel hadden significant hogere maagkanker risico (OR = 1,15, 95% CI: 1,03-1,29, P
= 0,02) (figuur 3). De resultaten gaven ook het aanzienlijke risico onder de drie modellen (recessief model: OR = 1,21, 95% CI: 1,03-1,43, P
= 0,02; homozygote vergelijking: OR = 1,29, 95% CI: 1,02-1,62, P
= 0,03; heterozygote vergelijking: OR = 1,18, 95% CI: 1,01-1,38, P
= 0,03), terwijl er geen significant risico werd waargenomen onder dominante model (OR = 1,18, 95% CI: 1,01-1,38, P
= 0,03). Bovendien vonden we dat de maag risico op kanker aanzienlijk werd verhoogd in de Aziatische bevolking jonger dan allel vergelijking (OR = 1,23, 95% CI: 1,07-1,40, P Restaurant < 0,01), dominant model (OR = 1,28, 95% CI: 1,01-1,63, P
= 0,04), recessief model (OR = 1,32, 95% CI: 1,09-1,59, P Restaurant < 0,01), homozygote vergelijking (OR = 1,46, 95% CI: 1,09-1,95 , P
= 0,01), en heterozygote vergelijking (OR = 1,27, 95% CI: 1,06-1,52, P
= 0,01). Echter geen significante associatie tussen deze polymorfismen en maag kankerrisico werd waargenomen bij alle vergelijkingsmodellen bij blanken populatie (Tabel 2). Figuur 3 OR van de associatie tussen IL-8-251A > T polymorfisme en het risico op maagkanker (allelische model). Ondernemingen De informatie over de associatie tussen IL-8-251 A > T polymorfisme en gastrische prekankerletsels verkrijgen waren vier artikelen in dit onderzoek geëvalueerde (figuur 4). Geen opmerkelijke vereniging werd gepresenteerd tussen IL-8-251 A > T polymorfisme en de aanwezigheid van de maag precancereuze letsels onder de allel vergelijking (OR = 1,09, 95% CI: 0,99-1,20, P
= 0,08), dominant model (OR = 1,15, 95% CI: 0,85-1,56, P
= 0,37), recessief model (OR = 1,21, 95% CI: 0,99-1,49, P
= 0,07), homozygote vergelijking (OR = 1,27, 95% CI: 0,91-1,76, P
= 0,16), en heterozygote vergelijking (OR = 1,19, 95% CI: 0,96-1,48, P
= 0,11). Figuur 4 OR voor de associatie tussen IL-8-251A > T polymorfisme en het risico van maag precancereuze letsels (allelische model).
Publicatie vooringenomenheid
Begger's trechter plot en lineaire regressie-test Egger's werden uitgevoerd om de publicatie vertekening van opgenomen studies te beoordelen. De vorm van de trechter plots leek symmetrisch in het allel vergelijkingsmodel (P
= 0,484) (Figuur 5). -test Egger's heeft ook geen significant statistisch bewijs van publicatie vooringenomenheid onder de allel vergelijking model (P
= 0,05), die een laag risico van publicatie bias in deze meta-analyse gaf te tonen. Figuur 5 Begger's trechter plot van de meta-analyse van IL-8-251A > T polymorfisme met maag carcinogenese onder allel model. Elk punt staat een aparte studie voor de aangegeven vereniging. Inloggen [OF], natuurlijke logaritme van de OR. Horizontale lijn, de gemiddelde grootte van het effect. Let op:. Trechter perceel met pseudo 95% betrouwbaarheidsgrenzen werd gebruikt
Discussie
De pathogenese van maagkanker gaat omgevingsfactoren, moleculaire signaalwegen, en gastheer genetische factoren [40]. De rol van de cytokine-gen polymorfismen is momenteel een hot topic in de maag kankeronderzoek. Genoombrede associatiestudies hebben verschillende genetische loci geassocieerd met gevoeligheid voor de maag carcinogenese geïdentificeerd. Onlangs heeft een groeiend aantal studies hebben gesuggereerd dat SNPs van IL-8 251 allel, die zich op de promotersequentie van de IL-8-gen, kan worden geassocieerd met maag- tumorigenese [41]. De resultaten zijn tegenstrijdig. Daarom is het de moeite waard het uitvoeren van een meta-analyse van alle geldige studies nauwkeuriger schatting van deze specifieke associatie onderzoeken Ondernemingen De onderhavige meta-analyse samengevat de correlatie tussen de IL-8-251 A >.; T polymorfisme en gevoeligheid voor maagkanker in 18 studies. De resultaten suggereerden dat de AA en AT genotypen van IL-8 -251A > T polymorfisme geassocieerd blijkt te zijn met een totale verhoogd risico op maagkanker en wordt ontdekt als een risicofactor van maagkanker. Subgroepanalyse naar etniciteit liet ons toe om te zoeken naar mogelijke etnische verschillen in de vereniging. In de Aziatische bevolking, is het A-allel geassocieerd met een verhoogd risico op maagkanker en maagkanker basis van vergelijking allel, dominant model, recessief model vergelijking homozygoot en heterozygoot vergelijking. Voor de Kaukasische populatie, IL-8 -251A > T polymorfisme was niet geassocieerd met een verhoogd risico op maagkanker en maagkanker. Het A allel lijkt dominant te zijn, maar in het prekankerlaesie subgroep werd geen betekenis genoteerd voor alle modellen. De mogelijke reden zou kunnen zijn dat genetische risicofactoren verschillen maagkanker en precancerous lesions.The IL-8-promotor wordt geschat op 1500 bp. Verscheidene rapporten hebben aangetoond tussen IL-8-gen polymorfismen en menselijke ziekten, en ze zijn gericht op het A /T polymorfisme op -251 stroomopwaarts van de transcriptionele startplaats. IL-8 -251A > T polymorfisme is geassocieerd met veranderde transcriptie niveaus van IL-8 door het reguleren van de transcriptionele activiteit van het gen en bleek gevoeligheid beïnvloeden een groot aantal ziekten. In de huidige analyse, vonden we een algemene stijging van de maag carcinogenese van één of twee allel varianten in vergelijking met wild allel T en homozygote TT genotype. Na indeling in dominante en recessieve erfelijke modellen, het dominante model (AA vs. AT + TT) (P
= 0,07) en de recessieve model (AA + AT vs. TT) (P
= 0,02) in beide gevallen werd toegenomen (1,18 maal) kans op maagkanker. Hoewel de precieze rol van IL-8 -251A > T polymorfisme in de ontwikkeling van maagkanker is onbekend, een plausibel mechanisme dat de mutaties van IL-8-gen gentranscriptie kan toenemen na binding aan de hoge affiniteit celoppervlak receptor, die uiteindelijk toeschrijven aan de correlatie tussen IL-8 en maagkanker risico.
In feite werden 18 onderzoeken uitgevoerd zoals maagkanker subgroep, terwijl slechts 4 studies werden uitgevoerd als precancereuze letsels subgroep. We vonden dat de gepoolde effect onderzoeken van maagkanker gerapporteerde significante associatie tussen IL-8 -251A > T polymorfisme en risico op maagkanker. Daarbij toonde het gepoolde effect van studies bij patiënten met precancerous lesions geen significant verschil zien, kan de redenen waarom worden afleiden vele elementen en meerdere mechanismen van maagkanker en prekankerlaesie ziekte. Zoals bekend, zijn er twee mechanismen die het maagslijmvlies ontwikkelt tot carcinoom, zowel vanaf chronische gastritis. Een mechanisme is via precancereuze letsels, zoals maag-atrofie, intestinale metaplasie en adenomateuze dysplasie leidt tot intestinale-type carcinomen gekenmerkt door klier formatie; de andere is via hyperplastic of de novo veranderingen leiden tot diffuse-type carcinomen gekenmerkt door geïsoleerde kankercellen met een infiltratieve groei. Echter, onze resultaten toonden aan dat IL-8 -251A > T polymorfisme was alleen geassocieerd met maag risico op kanker, maar niet met precancereuze laesie. Zo, onze meta-analyse suggereerde dat genetische risicofactoren verschillen tussen maagkanker en precancereuze letsels.
Daarnaast resultaten verschilden toen stratificatie van de gegevens door etniciteit. Associaties tussen IL-8 -251A > T polymorfisme en maagkanker en maagkanker waren over het algemeen sterker in de Aziatische dan de blanke bevolking. Deze discrepantie van onze meta-analyse kan de complexe multifactoriële etiologie van maagkanker weerspiegelen.
Onze resultaten moet voorzichtig worden geïnterpreteerd, omdat een aantal beperkingen bestaan ​​in deze huidige meta-analyse. Eerst werden enige gepubliceerde studies van het meta-analyse. Daarom kan de publicatie bias opgetreden, hoewel het gebruik van een statistische toets niet vertoonde. Ten tweede, het aantal opgenomen studies was relatief klein met slechts ongeveer 5321 gevallen. Bovendien kunnen andere klinische factoren zoals leeftijd, ethiek, en de verschillende chemokuren in elke studie leiden tot vertekening. Bepalen of deze factoren de resultaten van deze meta-analyse van invloed zou verder onderzoek nodig. Ten derde, kan het effect van onze meta-analyse worden overschat, omdat veel studies waren retrospectief cohort studies die een hoog risico van de rapportage vooroordelen gehad. Daarom zijn er meer goed opgezette studies met grote steekproeven nodig om het precieze effect van IL-8 -251A >nader te onderzoeken; T polymorfisme in de maag carcinogenese. Tenslotte de studies in deze meta-analyse werden uit verschillende populaties, is het mogelijk dat demografische factoren onze resultaten kunnen verwarren.
Conclusies
Ondanks bovenstaande beperkingen meta-analyse resultaten tonen dat IL-8 -251A > T polymorfisme significant geassocieerd met een verhoogd risico op maagkanker, met name bij maagkanker. Toch maag carcinogenese is een multifactoriële en werkwijze van meerdere stappen, zodat onze resultaten voorzichtig door een adequaat ontworpen prospectieve studies, en grotere klinische proeven moeten worden onderzocht met de algemeen aanvaarde beoordelingsmethoden.
Materialen en methoden
Search strategie Hotels A systematisch literatuuronderzoek van MEDLINE (bijgewerkt tot en met juni, 2013), Embase (bijgewerkt tot en met juni, 2013), en web of Science (bijgewerkt tot en met juni, 2013), en CNKI (Chinese National Kennisinfrastructuur) databases werd uitgevoerd door twee studie onderzoekers ( DC en YH) onafhankelijk van elkaar voor alle relevante artikelen. Sleutelwoorden gebruikt in het onderzoek opgenomen "Interleukin-8", "IL-8", "CXCL8", "maagkanker", "maagkanker", "prekankerlaesie", "polymorfisme", "SNP", "genvariant" "genmutatie" en "maagtumor"
In- en uitsluiting criteria
studies in aanmerking komen voor opname in deze meta-analyse moet voldoen aan de volgende criteria:. (a) case-control studies of cohort studies gericht op samenwerking tussen IL-8-251 A > T polymorfisme en risico van de maag carcinogenese; (B) patiënten hebben pathologisch of histologisch bevestigd maagkanker en /of precancereuze letsels; (C) De studies omvatten het aantal gevallen en controles voor diverse genotypen. De uitsluitingscriteria van de meta-analyse waren: (a) dierstudies; (B) meta-analyses, brieven, reviews of redactionele opmerkingen; (C) studies met dubbele gegevens of onvolledige datum. Wanneer een individu auteur diverse artikelen verkregen uit dezelfde patiëntenpopulatie gepubliceerd, werd alleen de nieuwste en meest complete artikel in de analyse opgenomen.
Data extractie
informatie zorgvuldig werd uit alle in aanmerking komende publicaties. De volgende gegevens werden verzameld van elke studie: naam van de eerste auteur, de publicatiedatum, land, etniciteit, bron van de controles, genotyperingsmethode, totale aantal gevallen en controles, het aantal gevallen en controles voor elke IL-8-251 A > T polymorfisme, en P
waarde voor HWE. Er werd een poging gedaan om contact met auteurs als de presentatie van gegevens onvolledig was of als het nodig was om een ​​schijnbaar conflict of inconsistentie in het artikel op te lossen. Eventuele geschillen werden opgelost door consensus.
Statistische analyse
recensie manager 5.1-programma door de Cochrane Library en Stata (Version12.0, Stata Corporation) werden gebruikt om alle statistische analyses uit te voeren. De associatie werd geëvalueerd met gebruik van de allelische vergelijking (A versus T), en de dominante model (AA versus AT + TT), het recessieve model (AA + AT versus TT), de homozygote vergelijking (AA versus TT) en heterozygote vergelijking (AT versus TT), respectievelijk. Twee modellen van de bundeling van gegevens voor dichotome uitkomsten werden uitgevoerd: de random-effects model en de vaste effecten model. De samengevoegde statistische analyse is bepaald met de vaste effecten model, maar een willekeurig effect model werd uitgevoerd wanneer de P
waarde van heterogeniteit test was <, 0,1 (of I 2 > 50%). De odds ratio (OR) en 95% betrouwbaarheidsinterval (BI) werden berekend voor elke studie, en de gecombineerde OR en 95% betrouwbaarheidsinterval werden berekend voor alle in aanmerking komende studies. OF was het percentage van de blootgestelde populatie bij wie de ziekte in het deel van de blootgestelde populatie bij wie de ziekte in een case-control study ontwikkeld heeft ontwikkeld. De betekenis van de gecombineerde OR werd bepaald door de Z-test, waarbij P
< 0,05 werd significant geacht. Heterogeniteit veronderstelling werd beoordeeld door de chisquare gebaseerde Q-test en werd beschouwd als statistisch significant P Restaurant <te zijn; 0.10. De mogelijke publicatie vertekening werd beoordeeld door Begg's trechter plot en test Egger's [42, 43]
Afkortingen
IL-8.
Interleukine-8
OR:
Odds verhouding
verklaringen
Dankwoord Inloggen Deze studie werd ondersteund door Liaoning Natuurwetenschappen Fonds, de provincie Liaoning, China (Topic No: 201102257)..
Authors 'originele ingediende dossiers voor afbeeldingen
Hieronder staan ​​de links naar de auteurs oorspronkelijke ingediende dossiers voor afbeeldingen. 'Originele bestand voor figuur 1 12935_2013_475_MOESM2_ESM.tiff Authors' 12935_2013_475_MOESM1_ESM.tiff Auteurs originele bestand voor 'originele bestand voor figuur 3 12935_2013_475_MOESM4_ESM.tiff Authors' figuur 2 12935_2013_475_MOESM3_ESM.tiff Auteurs originele bestand voor figuur 4 originele bestand 12935_2013_475_MOESM5_ESM.tiff Authors 'voor figuur 5 tegenstrijdige belangen Ondernemingen de auteurs verklaren dat ze geen concurrerende belangen. bijdragen
Authors '
DC bedacht en ontwierp de studie. DC en YH opstellers van het manuscript. WZ en YM verzamelde de gegevens. DC voerde de data-analyse. Alle auteurs hebben gelezen en goedgekeurd het definitieve manuscript.

• Lauren indeling gecombineerd met HER2-status is een betere prognostische factor in het Chinees maagkanker patiënten
• Gestreepte gastric bypass - vier jaar follow-up in een prospectieve multicenter analysis