Polymorfismen in ERCC1, GST's, TS en MTHFR voorspellen klinische resultaten van maagkanker patiënten die werden behandeld met platina /5-Fu-gebaseerde chemotherapie: een systematische review

polymorfismen in ERCC1, GST's, TS en MTHFR voorspellen klinische resultaten van maagkanker patiënten die werden behandeld met platina /5-Fu-gebaseerde chemotherapie: een systematische review
Abstracte achtergrond
Ondanks genetisch polymorfisme in reactie op platina /5-Fu chemotherapie bij maagkanker (GC) is onderzocht, de gerapporteerde gegevens tot nu toe zijn tegenstrijdig en kritische beschouwing is nodig voordat vertaling naar de behandeling van GC.
Methods
We voerden een meta-analyse met behulp van 20 in aanmerking komende studies naar polymorfismen van ERCC1, GST's, TS en MTHFR onderzoeken in het voorspellen van de klinische uitkomsten (response rate, de algehele overleving en toxiciteit) van GC patiënten behandeld met platina /5-FU gebaseerde chemotherapie. De vereniging werd gemeten met behulp van willekeurige /fixed effect odds ratio's (OR's) of hazard ratio (HRS), gecombineerd met hun 95% betrouwbaarheidsintervallen (CI's) op basis van heterogeniteit van de studies '. Statistische analyse werd uitgevoerd met de software STATA 9.0-pakket.
Results verhuur No significant verband gevonden tussen respons en genetische polymorfisme in TS, MTHFR, ERCC1, GSTM1 en GSTP1. Echter, respons was hoger in GSTT1 (+) genotype vergeleken met GSTT1 (-) genotype (T- /T +: OR = 0,67, 95% CI: 0,47-0,97). en GSTP1 GG /GA [(GG + met betrekking tot de lange termijn resultaten, konden we een significante langere overall survival in TS 3R /3R [:: HR = 1,29, 95% CI 1,02-1,64 (2R2R + 2R3R) /3R3R] observeren AG) /AA: HR = 0,51, 95% CI: (0,39, 0,67)] genotypes. Bovendien werd significant verband aangetoond tussen toxiciteit en genetische polymorfisme in TS, MTHFR en GSTP1 in opgenomen studies.
Conclusie
Polymorfismen van ERCC1, GSTs, TS en MTHFR waren nauw geassocieerd met klinische resultaten van GC patiënten behandeld met platina /5-Fu-gebaseerde chemotherapie. Studies met grote steekproef met behulp van de methode van multi-variant analyses kunnen ons helpen om overtuigender gegevens te geven over de vermeende vereniging in de toekomst.
Sleutelwoorden
Maagkanker genetisch polymorfisme Chemotherapie Meta-analyse Achtergrond
In de hele wereld, maagkanker (GC) blijft een van de belangrijkste oorzaken van kanker-gerelateerde sterfgevallen wereldwijd [1]. Chirurgie is de primaire modaliteit voor het beheer van een vroeg stadium en lokaal gevorderde ziekte. Maar zelfs na gastrectomie, veel patiënten met recidief lokaal recidief of verre metastase [2]. Bovendien, ongeveer 20-30% van de patiënten inoperabele ziekte bij diagnose. Daarom is de meerderheid van de patiënten hebben een systemische therapie op enig moment in hun ziekte.
Palliatieve chemotherapie voor geavanceerde GC algemeen als standaardbehandeling is geaccepteerd tientallen jaren. En recente studies hebben aangetoond dat peri-operatieve adjuvante chemotherapie (pre- of post-operatieve) overleving en kwaliteit van leven bij patiënten kan verbeteren met GC [3]; echter verwachte overleving van de gevorderde ziekte over het algemeen slecht (minder dan 1 jaar). Tot nu, 5-fluorouracil (5-FU) en platina zijn de meest voorkomende medicijnen voor GC zowel adjuvans en geavanceerde instellingen, hoewel er geen standaard combinatietherapieën [4]. Daarnaast hebben Werkzaamheid van een aantal nieuwe middelen (zoals paclitaxel, oxaliplatin en capecitabine) niet getoond definitieve klinisch voordeel of superioriteit oudere medicijnen bij patiënten met gevorderde GC [5-7]; en bij sommige patiënten therapie resulteert in ernstige toxiciteit onvoorspelbare zonder tumorrespons. Derhalve teneinde het onderscheiden van patiënten bij wie een bepaalde therapie een echt voordeel zal uitoefenen toelaten, is het cruciaal om factoren respons op fluorouracil /platina relevante factoren en aanleg voor het ontwikkelen van ernstige toxiciteit identificeren. In dit verband, farmacogenetica, een onderzoeksveld identificeren van erfelijke genetische variabiliteit die van invloed kunnen behandelresultaten, kan een op maat gesneden beheer regime dat de klinische respons maximaliseert terwijl het beperken van de negatieve effecten van de behandeling mogelijk te maken [8, 9].
Een groeiende hoeveelheid bewijsmateriaal suggereert dat inter-individuele variatie in drug-metaboliserende enzymen en nucleotide excisie reparatie (NER) systeem tegen kanker werkzaamheid van het geneesmiddel van invloed kunnen zijn door het beïnvloeden van DNA-reparatie of gerelateerde enzymactiviteiten [10]. Onlangs, veel studies vindt dat de genen die betrokken zijn bij DNA ontgifting (glutathion S-transferasen, GST's) en reparatie (excisie reparatie kruis aanvulling op 1, ERCC1) de controle van de effecten van platina [11, 12], terwijl methyleen tetrahydrofolaat reductase (MTHFR) en thymidylate synthase (TS) geassocieerd zijn met 5-Fu metabolisme [11, 13]. Ondanks genetisch polymorfisme in reactie op platina /5-Fu chemotherapie bij GC gerapporteerd [14], data dusver gerapporteerd zijn tegenstrijdig en kritische beschouwing is nodig voordat vertaling naar de behandeling van GC. Daarom is een systematische review uitsluitend nodig is om een ​​uitgebreid en up-to-date overzicht over mogelijke rollen voor genetische polymorfismen in GC behandeling.
In deze studie hebben we onderzocht literatuur bestaande en voerde een meta-analyse om polymorfismen van onderzoeken ERCC1, GST's, TS en MTHFR in het voorspellen van de klinische resultaten van GC de patiënten behandeld met platina /5-Fu-gebaseerde chemotherapie.
methoden
Search strategie Hotels A-computer-aided zoek naar de Pubmed /Medline en Embase was uitgevoerd om relevante en beschikbare gepubliceerde artikelen met behulp van de volgende zoektermen te identificeren: maagkanker /carcinoma /tumor /tumor /gezwellen, maagkanker /carcinoma /tumor /tumor /neoplasma, polymorfisme /polymorfismen en chemotherapie. De bovengrens van search datum werd niet beperkt, en de ondergrens was januari 2012. Zowel vrije tekst en mesh zoeken naar trefwoorden in dienst waren. De taal die de papieren in was niet beperkt werden geschreven. . Om meer potentieel relevante studies, literatuurlijsten identificeren van geselecteerde studies door middel van elektronische zoeken werden met de hand doorzocht
In- en uitsluiting criteria
De opname criteria van deze meta-analyse waren als volgt: 1) pathologisch bevestigd GC met een meetbare laesie; 2) er geen andere ongecontroleerde medische aandoening; 3) patiënten die geen andere adjuvante behandeling, zoals radiotherapie of immunotherapie; 4) klinische resultaten [responspercentage (RR), de totale overleving (OS) of toxiciteit) over genetische polymorfismen [ERCC1-118, GST's (GSTM1, GSTP1-105 of GSTT1), TS 5'-onvertaald gebied of MTHFR-667] in GC patiënten die werden behandeld met platina /5-Fu-gebaseerde chemotherapie werden gemeld Ondernemingen de uitsluitingscriteria waren:. 1) opgenomen patiënten met andere dan de maag carcinoma; 2) in vitro onderzoek; 3) studies waren niet origineel onderzoek, zoals overzichtsartikel; 4) platina /5-Fu werden niet opgenomen in de chemotherapeutische regimes. We opgenomen literatuur met de grootste steekproefgrootte voor herhaalde publicaties
Data extractie
Twee auteurs (Zhen Wang en Jun-Qiang Chen) opgehaalde gegevens onafhankelijk van alle in aanmerking komende studies met vooraf gedefinieerde tabellen, welke items opgenomen als volgt: a. De eerste auteur, publicatie tijd, land en etniciteit van de patiënten, moleculaire marker, steekproefgrootte, evaluatiecriteria, chemotherapeutische behandelingen en klinische resultaten (RR, OS en toxiciteit). Indien nodig werden de auteurs van de originele literatuur contact beschikbare gegevens. Meningsverschillen werden opgelost door consensus.
Statistische analyse
Hazard ratio (HRS) en hun 95% betrouwbaarheidsintervallen (CI's) voor OS werden verkregen uit elke primaire studie. In het geval dat de gegevens werden niet rechtstreeks opgenomen in het primair rapporten berekenden we HR en hun 95% KI's uit het voortbestaan ​​krommen met behulp van gepubliceerde methodologie [15, 16]. Kaplan-Meier curves van opgenomen studies werden gelezen door Engauge Digitizer versie 2.11 (gratis software downloaden via http:. //SourceForge netto). HR berekening spreadsheet is vrij gedownload van http:.. //Www trialsjournal com /content /aanvullende /1745-6215-8-16-s1 xls.. De odds ratio (OR) voor RR en HRs voor OS werden berekend op basis van een fixed-effect model voor het eerst met behulp van STATA 9.0-pakket. Heterogeniteit tussen de opgenomen studies werd getest met behulp van χ 2-test (significant geacht indien P Restaurant < 0,10). Als heterogeniteiten aanwezig waren, een van de volgende maatregelen werd gebruikt om te proberen te verklaren: (1) subgroepanalyse; (2) gevoeligheidsanalyse; of (3) random-effect model voor meta-analyse. Alle P
waarden waren tweezijdig en alle kredietinstellingen hadden een tweezijdig waarschijnlijkheid dekking van 95%.
Resultaten
Studie selectie en omschrijving
Volgens de zoekstrategie genoemd, een totaal van 224 literaturen werden opgeleverd: 130 in PubMed en 94 in EMBASE. Door te bladeren de titels en samenvattingen, vonden we dat veel artikelen waren irrelevant en sommige waren duplicately geïdentificeerd, aldus 69 artikelen bleef voor potentiële integratie en werden in full-text versie verkregen. Na het bekijken van de volledige tekst, werden 49 literatuur uitgesloten. De belangrijkste redenen voor uitsluiting studies waren als volgt: studietype (overzichtsartikelen en in vitro onderzoeken), deelnemers (opname van patiënten met andere dan de maagkanker), interventies (uitsluiting van platina /5-FU bij het chemotherapeutische behandelingen) en repetitieve publicatie. Tenslotte 20 studies (2189 patiënten) werden in aanmerking komen voor opname [11, 14, 17-34]. Het proces van selectie studie werd vermeld in figuur 1. Figuur 1 QUORUM stroomdiagram studies.
Onder de 20 opgenomen studies, het aantal TS, MTHFR, ERCC1 en GST polymorfisme studie was 10 (952 patiënten), 9 (988 patiënten), 10 (1080 patiënten) en 10 (1187 patiënten), respectievelijk. De steekproefomvang varieerde 25-200 en de publicatie tijd was van 2002 tot 2011. De deelnemers waren Aziatische en Europese. De belangrijkste kenmerken van de 20 opgenomen studies werden opgenomen in Tabel 1.Table 1 Kenmerken van de studies opgenomen in de systematische review
Study (referentie)
Patiënten
moleculaire marker

etniciteit (land)
Beoordelingscriteria
steekproefomvang
chemotherapeutische behandelingen
Outcomes
Goekkurt 2006, [11]
Patiënten met geavanceerde GC
TS, GST's, MTHFR, ERCC1-118
Europese (Duitsland)
RECIST
52
5-FU + cisplatine + leucovorin
RR en OS
Ruzzo 2006 [14]
Patiënten met geavanceerde GC
TS, GST's, MTHFR, ERCC1-118
Europese (Italië) overige
175
fluorouracil /cisplatine
RR en OS
Shim 2010 [17]
Patiënten met terugkerende of uitgezaaide GC
GST's
Aziatische (Korea)
RECIST
200
Paclitaxel /docetaxel + cisplatine
RR en OS vakantiepark 2011 [18]
Patiënten met uitgezaaide GC
ERCC1-118
Aziatische (Korea)
RECIST
108
S-1 + cisplatine
RR en OS
Han 2010 [19]
Patiënten met terugkerende of uitgezaaide GC
TS, ERCC1-118
Aziatische (Korea)
RECIST
38
5-Fu + leucovorin + oxaliplatin
RR en OS
Stocker 2009 [20]
Neoadjuvante chemotherapie voor lokaal gevorderde GC zonder metastasen op afstand
ERCC1-118
Europese (Duitsland) overige
178
5-Fu + leucovorine + cisplatine
RR en OS
Seo 2009 [21]
Patiënten met terugkerende of uitgezaaide GC
TS, GST's, ERCC1-118
Aziatische (Korea)
RECIST
94
5-Fu + oxaliplatine /irinotecan
RR, OS en toxiciteit
Liu 2011 [22]
Patiënten met geavanceerde GC
GST's, ERCC1-118
Azië (China)
NR
126
5-FU + leucovorine + oxaliplatin
OS
Ott 2008 [23]
Neoadjuvante chemotherapie voor lokaal gevorderde GC zonder metastasen op afstand
GST's
Europese (Duitsland) overige
139
5-Fu + leucovorine + cisplatine
RR en OS
Li 2010 [24]
Patiënten met geavanceerde GC
GST's
Aziatische (China) overige
92
5-Fu + oxaliplatin
RR, OS en toxiciteit
Lu 2004 [25]
Patiënten met geavanceerde GC
MTHFR
Aziatische (China)
WHO
75
5-Fu + leucovorine
RR en toxiciteit
Huang 2009 [26]
Patiënten met GC na curatieve chirurgie
GST's, ERCC1-118
Azië (China)
NR
102
5-Fu + leucovorine + oxaliplatin
OS
Shitara 2010 [27]
Patiënten met inoperabele GC
TS, MTHFR
Azië (Japan)
NR
132
5-Fu et al.
OS en toxiciteit
Huang 2009 [28]
Patiënten met GC na curatieve chirurgie
TS, MTHFR
Azië (China)
NR
116
5-Fu + leucovorine et al.
OS
Ishida 2002 [29]
Patiënten met GC na de operatie
TS
Azië (Japan)
NR
51
5-Fu et al.
OS
Keam 2008 [30]
Patiënten met recidiverende of gemetastaseerde GC
GST's, ERCC1-118
Aziatische (Korea)
WHO
73
5-Fu + leucovorine + oxaliplatin
RR en OS
Goekkurt 2009 [31 ]
Patiënten met geavanceerde GC
TS, GST's, MTHFR, ERCC1-118
Europese (Duitsland) overige
134
5-Fu + leucovorin + oxaliplatin /cisplatine
RR, OS en toxiciteit
Ott 2006 [32]
Neoadjuvante chemotherapie voor patiënten met lokaal gevorderde GC
TS, MTHFR
Europese (Duitsland) overige
135
5- Fu + cisplatine
RR en OS
Ott 2011 [33]
Neoadjuvante chemotherapie voor patiënten met lokaal gevorderde GC
MTHFR
Europese (Duitsland) overige
144
5-Fu + leucovorine + cisplatine
OS
Lee 2005 [34]
Patiënten met geavanceerde GC
TS, MTHFR
Aziatische (Korea)
NR
25 | 5-Fu et al
OS
GC:. maagkanker; Anderen: evaluatiecriteria die in de originele papieren werden beschreven; NR: niet melden; RR: respons; OS:. Totale overleving
Vereniging tussen TS, MTHFR polymorfisme en 5-FU gebaseerde chemotherapie
responspercentage (RR)
Vijf studies (534 patiënten) meldde de associatie tussen TS polymorfisme en RR [11, 14, 19, 31, 32]. P
waarde van de heterogeniteit test was 0,471 en een fixed-effect model werd gebruikt. De gepoolde analyse toonde aan dat er geen significant verschil tussen de RR van patiënten met de 3R /3R genotype en die van patiënten met 2R /3R en 2R /2R genotype [(2R2R + 2R3R) /3R3R: OR = 0,92, 95% CI : 0,62-1,37]. Gezien het feit dat RR zou kunnen worden beïnvloed door etniciteit, evaluatiecriteria en het doel van de chemotherapie, voerden wij subgroepanalyse. En geen verband waargenomen tussen TS polymorfisme en RR met de methode van subgroep analyse (Tabel 2). Tabel 2 De associatie tussen TS polymorfisme en klinische resultaten
Study (referentie)
RR (n /N)
OS (HR, 95% CI)
toxiciteit
Goekkurt 2006 [11]
3R3R: 3/12; 2R2R + 2R3R: 9/32
NR
NR
Ruzzo 2006 [14]
3R3R: 22/61; 2R2R + 2R3R: 48/114
NR
NR
Han 2010 [19]
3R3R: 16/28; 2R2R + 2R3R: 5/10
NR
NR
Seo 2009 [21]
NR
NR
NSS
Shitara 2010 [27]
NR
(2R2R + 2R3R) /3R3R: 1,28 (0,85, 1,96)
NSS
Huang 2009 [28]
NR
(2R2R + 2R3R) /3R3R: 1,54 (0,879, 2,698)
NR
Ishida 2002 [29]
NR
(2R2R + 2R3R) /3R3R: 1,26 (0,81, 1,95)
NR
Goekkurt 2009 [31]
3R3R: 17/33; 2R2R + 2R3R: 35/101
NR
graad 3/4 leukopenie: P
= 0,047
Ott 2006 [32]
3R3R: 10/41; 2R2R + 2R3R: 23/94
2R2R /3R3R: 0,33 (0,22, 0,51); 2R3R /3R3R: 0,52 (0,37, 0,74)
NR
Lee 2005 [34]
NR
(2R2R + 2R3R) /3R3R: 1,16 (0,68, 1,99)
NR
gecombineerde analyse (OR /HR, 95CI%) golfreizen of: (2R2R + 2R3R) /3R3R
(2R2R + 2R3R) /3R3R
___
Totaal: 0,92 (0,62, 1,37);
Totaal: 1,29 (1,02, 1,64)
RECIST subgroep: 0,93 (0,33, 2,63);
Alle studies meldde de gegevens waren Aziatische
Anderen subgroep: 0,92 (0,60, 1,41);
Palliatieve subgroep : 1,16 (0,68, 1,98)
Aziatische subgroep: 0,75 (0,18, 3,19);
Adjuvant subgroep: 1,33 (1,02, 1,73)
Europese subgroep: 0,94 (0,62, 1,41)
Palliatieve subgroep: 0,90 (0,58, 1,40)
Neoadjuvante subgroep: 1,00 (0,43, 2,36)
RR: respons; OS: algehele overleving; OR: odds ratio; HR: hazard ratio; NR: niet melden; NSS. Geen statistische significantie
Data van 5 opgenomen studies (571 patiënten) toepassing voor het analyseren van de relatie tussen MTHFR polymorfisme en RR [11, 14, 25, 31, 32]. P
waarde van heterogeniteit test was minder dan 0,1 en een random-effect model gebruikt. Gecombineerde analyse toonde aan dat er geen significant verschil tussen de RR patiënten met C /C genotype en die van patiënten met de C /T en T /T genotype [(CT + TT) /CC: OR = 1,12, 95% CI: 0,49 -2,55]. Om de bronnen van heterogeniteit verkennen, voerden wij subgroepanalyse. De resultaten van subgroep analyse toonde dat er geen significante associatie behalve Aziatische en WHO subgroepen, waarbij één opgenomen studies [25] een aanzienlijk hoger RR in C /T of T /T genotype vergeleken met de C /C genotype (OR = 7,1, 95% CI: 1,5-33,53; tabel 3). Tabel 3 De associatie tussen MTHFR polymorfisme en klinische resultaten
Study (referentie)
RR (n /N)
OS (HR, 95% CI)
toxiciteit
Goekkurt 2006 [11]
CC: 10/28; CT + TT: 3/22
NR
NR
Ruzzo 2006 [14]
CC: 13/34; CT + TT: 57/141
NR
NR
Lu 2004 [25]
CC: 24/02; CT + TT: 20/51
NR
misselijkheid /braken: P
= 0,002
Shitara 2010 [27]
NR
TT /(CT + CC): 0,57 (0,33 , 0,97)
NSS
Huang 2009 [28]
NR
TT /(CT + CC): 0,595 (0,349, 1,012)
NR
Goekkurt 2009 [31]
CC: 18/59; CT + TT: 34/75
NR
NSS
Ott 2006 [32]
CC: 16/50; CT + TT: 17/85
CT /CC: 1.8 (1,13, 2,88); TT /CC: 0,93 (0,54, 1,62)
NR
Ott 2011 [33]
NR
CT /CC: 0,8 (0,50, 1,36); TT /CC: 0,5 (0,18, 1,49)
NR
Lee 2005 [34]
NR
CT /CC: 0,91 (0,58, 1,43); TT /CC: 1,16 (0,65, 2,08)
NR
gecombineerde analyse (OR /HR, 95CI%) golfreizen of: (CT + TT) /CC
CT /CC (totaal): 1.10 (0,67, 1,79);
___
Totaal: 1,12 (0,49, 2,55); RECIST subgroep: 0,28 (0,07, 1,20);
CT /CC (Aziatische subgroep): 0,91 (0,58, 1,43);
WHO subgroep: 7.1 (1.5, 33.53);
CT /CC (Europese subgroep ): 1,21 (0,54, 2,67);
Anderen subgroep: 1,05 (0,51, 2,16);
CT /CC (Palliatieve subgroep): 0,91 (0,58, 1,43);
Aziatische subgroep: 7.1 (1.5, 33.53);
CT /CC (Neoadjuvante subgroep): 1,21 (0,54, 2,67) TT /CC (totaal): 0,94 (0,65, 1,37);
Europese subgroep: 0,85 (0,41, 1,77)
TT /CC (Aziatische subgroep): 1,16 (0,65, 2,08);
Palliatieve subgroep: 1,40 (0,55, 3,60);
TT /CC (Europese subgroep): 0,81 (0,50, 1,33);
Neoadjuvante subgroep : 1,12 (0,49, 2,55)
TT /CC (Palliatieve subgroep): 1,16 (0,65, 2,08);
TT /CC (Neoadjuvante subgroep): 0,81 (0,50, 1,33)
RR: respons; OS: algehele overleving; OR: odds ratio; HR: hazard ratio; NR: niet melden; NSS:. Geen statistische significantie
totale overleving (OS)
Vijf studies (459 patiënten) meldde de associatie tussen TS polymorfisme en OS [27-29, 32, 34], maar de door Ott et al gerapporteerde gegevens. kan niet worden gebruikt voor gecombineerde analyse [32], waaruit bleek dat 2R /2R of 2R /3R genotype significant geassocieerd met een gunstige OS (2R2R /3R3R: HR = 0,33, 95% CI: 0,22-0,51; 2R3R /3R3R: HR = 0,52, 95% CI: 0,37-0,74). Daarom werden van 4 Aziatische studies (324 patiënten) werden [27-29, 34]. P
waarde van de heterogeniteit test was 0,909 en een fixed-effect model werd gebruikt. Meta-analyse toonde aan dat een significant langere OS is in het 3R /3R genotype waargenomen vergeleken met 2R /2R of 2R /3R genotype [(2R2R 2R3R +) /3R3R: HR = 1,29, 95% CI: 1,02-1,64; Tabel 2. (Extra file 1: figuur S1). Bij het overwegen van het doel van chemotherapie, vonden we significante associatie in adjuvant subgroep maar geen betekenis palliatieve subgroep (tabel 2).
Data van 5 opgenomen studies (552 patiënten) golden voor het analyseren van de relatie tussen MTHFR polymorfisme en OS [27 , 28, 32-34], maar de door Shitara et al gerapporteerde gegevens. en Huang et al. kan niet gebruikt worden voor gecombineerde analyse [27, 28]. Beide studies patiënten met TT genotype had een langere OS opzichte van de C /T of C /C genotype; hoewel het verschil niet statistisch significant in de studie van Huang et al. (Tabel 3). Daarom werden opgenomen van 3 studies (323 patiënten) werden samengevoegd [32-34]. Meta-analyse toonde geen significante relatie werd gezien tussen MTHFR polymorfisme en OS (CT /CC: HR = 1,10, 95% CI: 0,67-1,79; TT /CC: HR = 0,94, 95% CI: 0,65-1,37). Daarnaast duidde subgroep analyse geen significant verschil (tabel 3) tonen. (Extra file 2: Figuur S2)
toxiciteit
Omdat verschillende beoordelingscriteria werden gebruikt en zeer weinig studies meldde de resultaten, hebben we niet de gegevens te combineren. Drie studies (360 patiënten) meldde de associatie tussen TS polymorfisme en toxiciteit [21, 27, 31]. Twee studies vonden geen significante genetische type werd waargenomen in combinatie met TS polymorfisme [21, 27]; maar Goekkurt et al. gemeld dat dragers van ten minste één haplotype 3R waren lager risico met graad 3/4 leukopenie met een OR van 0,12 (95% CI: 0,02-0,88). [31]
Data van 3 opgenomen studies (341 patiënten) waren van toepassing voor het analyseren van de associatie tussen MTHFR polymorfisme en toxiciteit [25, 27, 31]. Twee studies vonden geen significant verband tussen de MTHFR polymorfisme en toxiciteit [27, 31]; echter Lu et al. Gemeld dat MTHFR TT werd geassocieerd met een hogere frequentie van hematologische toxiciteit (misselijkheid /braken) [25].
Vereniging tussen ERCC1, GST's polymorfisme en platina gebaseerde chemotherapie
responspercentage (RR)
zeven studies (674patients) evalueerde de associatie tussen ERCC1 polymorfisme en RR [11, 14, 18, 19, 21, 30, 31]. Alle patiënten ondergingen palliatieve chemotherapie. P
waarde van de heterogeniteit test was 0,696 en een fixed-effect model werd gebruikt. De gepoolde OR voor RR was 0,77 (95% CI: 0,54-1,11 Tabel 4), die suggereerde dat er geen significant verband tussen ERCC1 polymorfisme en RR. Subgroep analyse werd uitgevoerd op basis van etniciteit en evaluatiecriteria. De gepoolde OR was 0,56 (95% CI: 0,32-0,97) voor de Europese subgroep en 0,56 (95% CI: 0,32-1,00) voor "Overige" subgroep, die suggereerde dat RR was significant hoger in C /C genotype in vergelijking met C /T of T /T genotype. Het verschil was niet statistisch significant in Aziatische, RECIST of subgroep WHO (tabel 4). Tabel 4 De associatie tussen ERCC1 polymorfisme en klinische resultaten
Study (referentie)
RR (n /N)
OS (HR, 95% CI)
toxiciteit
Goekkurt 2006 [11]
CC: 2/5; CT + TT: 11/44
NR
NR
Ruzzo 2006 [14]
CC: 21/38; CT + TT: 49/137
NR
NR vakantiepark 2011 [18]
CC: 35/64; CT + TT: 23/44
TC /CC: 0,94 (0,556, 1,587); TT /CC: 1,918 (0,748, 4,919)
NR
Han 2010 [19]
CC: 12/23; CT + TT: 9/15
NR
NR
Stocker 2009 [20]
NR
CT /CC: 0,72 (0,40, 1,31); TT /CC: 1,07 (0,59, 1,95)
NR
Seo 2009 [21]
CC: 11/42; CT + TT: 7/33
NR
NSS
Liu 2011 [22]
NR
(CT + TT) /CC: 2,388 (1,448, 3,937)
NR
Huang 2009 [26]
NR
(CT + TT) /CC: 1.072 (0.620, 1.855)
NR
Keam 2008 [30]
CC: 17/40; CT + TT: 15/33
(CT + TT) /CC: 1.251 (0,68, 2,302)
NR
Goekkurt 2009 [31]
CC: 9/21; CT + TT: 43/113
NR
NSS
gecombineerde analyse (OR /HR, 95CI%) golfreizen of: (CT + TT) /CC
HR: (CT + TT) /CC
___
Totaal (Palliatieve chemotherapie): 0,77 (0,54, 1,11);
Totaal: 1.5 (0.90, 2.49)
Palliatieve subgroep: 1,77 (0,94, 3,33);
RECIST subgroep: 0,89 (0,52, 1,53);
Adjuvant subgroep: 1,07 (0,62, 1,85);
WHO subgroep: 1,13 (0,45, 2,85);
Alle studies meldde de gegevens waren
Anderen subgroep: 0,56 (0,32, 1,00);
Aziatische
Aziatische subgroep. 0,98 (0,61, 1,59);
Europese subgroep: 0,56 (0,32, 0,97)
RR: respons; OS: algehele overleving; OR: odds ratio; HR: hazard ratio; NR: niet melden; NSS. Geen statistische significantie
zes studies (794 patiënten) evalueerde de associatie tussen GSTM1 polymorfisme en RR [11, 14, 17, 21, 23, 31]. P
waarde van de heterogeniteit test was 0,734 en een fixed-effect model werd gebruikt. De gepoolde OR van RR was 1,16 (95% CI: 0,85-1,58; tabel 5), waaruit bleek dat er geen significante associatie tussen RR patiënten met genotype M- en die van patiënten met de M + genotype. Subgroepanalyse naar etniciteit, evaluatiecriteria en chemotherapie doel deed ook significante associatie (tabel 5) niet te laten zien. Tabel 5 De associatie tussen GST's polymorfismen en klinische uitkomsten
Study (referentie)
RR (n /N)
OS (HR, 95% CI)
toxiciteit
Goekkurt 2006 [11]
GSTM1: M-: 9/32; M +: 4/18
NR
NR
GSTP1: AA: 7/30; GA + GG: 6/18
GG /(GA + AA): 0,65 (0,43, 1,00)
NR
GSTT1: T-: 8/38; T +: 5/12
NR
NR
Ruzzo 2006 [14]
GSTM1: M-: 36/78; M +: 34/97
NR
NR
GSTP1: AA: 20/87; GA + GG: 50/88
GG /AA: 0,58 (0,43, 0,80)
NR
GSTT1: T-: 6/21; T +: 64/154
GA /AA: 0,54 (0,40, 0,74)
NR
NR
Shim 2010 [17]
GSTM1: M-: 48/124; M +: 29/76
M /M +: 1,10 (0,80, 1,51)
NR
GSTP1: AA: 46/133
AG /AA: 1,12 (0,79, 1,58)
NR
GA + GG: 31/67
GG /AA: 0,76 (0,33, 1,77)
NR
GSTT1: T-: 40/106; T +: 37/94
T- /T +: 0,77 (0,57, 1,06)
Seo 2009 [21]
GSTM1: M-: 12/49; M +: 26/6
NR
NR
GSTP1: AA: 10/47; GA + GG: 8/28
NR
NR
GSTT1: T-: 8/39; T +: 10/36
NR
NR
Liu 2011 [22]
GSTP1: NR
(GG + AG) /AA: 0,53 (0,36, 0,80)
NR
Ott 2008 [23]
GSTM1: M-: 15/52; M +: 13/60
M /M +: 1,38 (0,92, 2,08)
NR
GSTP1: AA: 12/55; GA + GG: 21/77
AG /AA: 0.80 (0.55, 1.15)
NR
GSTT1: T-: 23/05; T +: 24/87
GG /AA: 0,95 (0,53, 1,71)
NR
T- /T +: 1,09 (0,69, 1,72)
Li 2010 [24]
GSTP1: AA : 17/44; GA + GG: 29/41
(GG + AG) /AA: 0,44 (0,25, 0,78)
SS
Huang 2009 [26]
GSTM1: NR
M /M +: 1,425 (0,822, 2,469)
NR
GSTP1: NR
(GG + AG) /AA: 0,471 (0,252, 0,878)
NR
Keam 2008 [30]
GSTP1: AA: 22/44; GA + GG: 10/29
(GG + AG) /AA: 0,621 (0,452, 1,606)
NR
Goekkurt 2009 [31]
GSTM1: M-: 26/72; M +: 26/62
NR
NR
GSTP1: AA: 26/64; GA + GG: 26/69
NR
SS
GSTT1: T-: 23/05; T +: 47/111
T- /T +: 1,94 (1,14, 3,32)
NR
gecombineerde analyse (OR /HR, 95CI%)
GSTM1 (OR), M /M + Totaal: 1,16 (0,85, 1,58)
GSTM1 (HR), M /M + Totaal: 1,23 (0,98, 1,55)
___
RECIST subgroep: 1,07 (0,66, 1,74)
Aziatische subgroep: 1,17 ( 0,89, 1,55)
Anderen subgroep: 1,23 (0,82, 1,84)
Europese subgroep: 1,38 (0,92, 2,07)
Aziatische subgroep: 1,04 (0,62, 1,74)
Palliatieve subgroep: 1.10 (0.80, 1,51)
Europese subgroep: 1,24 (0,84, 1,82)
Adjuvant subgroep: 1,42 (0,82, 1,47)
Palliatieve subgroep: 1,04 (0,73, 1,49)
Neoadjuvante subgroep: 1,38 (0,92, 2,07)
Neoadjuvante subgroep: 1,59 (0,86, 2,92)
GSTP1 (HR), (GG + AG) /AA, Totaal: 0,51 (0,39, 0,67)
GSTP1 (OR), (GG + AG) /AA
Palliatieve subgroep: 0,52 (0,39, 0,70)
Adjuvant subgroep: 0,47 (0,25, 0,88)
Totaal: 1,63 (0,98, 2,70) Leer Alle studies meldde de gegevens waren Aziatische
. RECIST subgroep: 1,60 (0,98, 2,60)
GSTP1 (HR), GG /AA, Totaal: 0,66 (0,51, 0,85)
WHO subgroep: 0,53 (0,20, 1,38)
Anderen subgroep: 2.1 (0,93 , 4,74)
Aziatische subgroep: 0,76 (0,33, 1,76)
Aziatische subgroep: 1,51 (0,72, 3,16)
Europese subgroep: 0,65 (0,49, 0,85)
Europese subgroep: 1,74 (0,77, 3,91 )
Palliatieve subgroep: 0,60 (0,45, 0,80)
Palliatieve subgroep: 1,67 (0,93, 2,99)
Neoadjuvante subgroep: 0,95 (0,53, 1,71)
Neoadjuvante subgroep: 1,34 (0,60, 3,03)
GSTP1 (HR), AG /AA, Totaal: 0,78 (0,51, 1,20)
GSTT1 (OR), T- /T + Totaal: 0,67 (0,47, 0,97)
RECIST subgroep: 0,79 (0,49, 1,27 )
Aziatische subgroep: 1,12 (0,79, 1,58)
Anderen subgroep: 0,53 (0,29, 0,97)
Europese subgroep: 0,65 (0,44, 0,95)
Aziatische subgroep: 0,87 (0,52, 1,43)
Palliatieve subgroep: 0,77 (0,38, 1,58)
Europese subgroep: 0,51 (0,29, 0,88)
Neoadjuvante subgroep: 0,80 (0,55, 1,16)
Palliatieve subgroep: 0,67 (0,45, 0,99)
GSTT1 (HR), T- /T + Totaal: 1,14 (0,68, 1,90)
Neoadjuvante subgroep: 0,73 (0,24, 2,18)
Aziatische subgroep: 0,77 (0,56, 1,05)
Europese subgroep: 1,43 (0,81 , 2,51)
Palliatieve subgroep: 1,19 (0,48, 2,94)
Neoadjuvante subgroep: 1,09 (0,69, 1,72)
RR: respons; OS: algehele overleving; OR: odds ratio; HR: hazard ratio; NR: niet melden; SS:. Statistische significantie
Data van 8 studies (959 patiënten) worden gebruikt voor het evalueren van de associatie tussen GSTP1 polymorfisme en RR [11, 14, 17, 21, 23, 24, 30, 31]. P
waarde van heterogeniteit test was minder dan 0,1 en een random-effect model gebruikt. De gepoolde OR van RR was 1,63 (95% CI: 0,98-2,70; tabel 5), hetgeen suggereerde dat patiënten met G /G of A /G genotype hadden een hogere RR tegenover A /A genotype, hoewel het verschil niet statistisch significant. Het resultaat was niet veranderd met de methode van subgroepanalyse naar etniciteit, evaluatiecriteria en chemotherapie doel (Tabel 5).
Gegevens van 6 onderzoeken (794 patiënten) vindt GSTT1 [11, 14, 17, 21, 23, 31]. P
waarde van de heterogeniteit test was 0,664 en een fixed-effect model werd gebruikt. Gecombineerde analyse suggereerde dat RR hoger bij T + genotype vergeleken met T genotype (T /T +: OR = 0,67, 95% CI: 0,47-0,97; Tabel 5). Bij gebruik van de methode van de subgroep analyse werd het resultaat veranderd in Aziatische, RECIST en neo-adjuvant subgroepen, maar niet veranderd in Europese of "Others" subgroepen (tabel 5).
Totale overleving
Vijf studies (587 patiënten ) evalueerde de associatie tussen ERCC1 polymorfisme en OS [18, 20, 22, 26, 30], maar de studies van Park et al. en Stocker et al.

• Familiaire maagkanker: detectie van een erfelijke oorzaak helpt om de etiologie te begrijpen
• Het optimaliseren van de diagnostische vermogen met de maaglediging scintigrafie op meerdere tijdstippen