Impact van een aanvullende ziektekostenverzekering op maagkanker zorg in Korea: een cross-sectional study

Impact van een aanvullende ziektekostenverzekering op maagkanker zorg in Korea: een cross-sectionele studie
Abstracte achtergrond
Korea bereikt universele ziektekostenverzekering dekking in slechts 12 jaar; echter, heeft de financiering onvoldoende regering geleid tot hoge betalingen out-of-pocket en op zijn beurt een vraag naar aanvullende particuliere ziektekostenverzekering (PHI). Aanvullende PHI biedt een vast bedrag van de uitkeringen in geval van kritieke ziekte (bijvoorbeeld kanker of een beroerte), chirurgie, of ziekenhuisopname. In deze studie hebben we geprobeerd om factoren die de beslissing om aanvullende PHI te kopen en onderzoek naar de effecten van PHI over diverse aspecten van de kankerzorg te beïnvloeden te identificeren.
Methods
In een cross-sectionele studie van 391 patiënten met maagkanker, we verzamelde gegevens over de demografische en klinische variabelen, dekking door PHI op het moment van de diagnose, en patiënten 'kanker zorg ervaringen van een operatie databases en de patiënt vragenlijsten. Twee afzonderlijke multivariate logistische regressiemodellen werden gebruikt 1) om te bepalen of verschillende sociodemografische en klinische variabelen de aankoop van aanvullende PHI, en 2) om te bepalen of er een verschil in verschillende meetinstrumenten tussen individuen met en zonder PHI.
Results
We bestudeerden 187 patiënten (49,6%), die onder PHI vielen op het moment van diagnose. Onderwerpen die voor PHI neiging om jonger te zijn (AOR = 5,01, 95% C.I. = 2,05-12,24), en meer opgeleid (AOR = 2,67, 95% C.I. = 1,04-6,86). Aanvullende PHI dekking was significant geassocieerd met financiële onafhankelijkheid (AOR = 2,07, 95% CI = 1,19-3,61)., Maar niet met de andere aspecten van kanker zorg, zoals de toegang tot de gezondheidszorg, de kwaliteit van de zorg, de communicatie en de autonomie van de patiënt
conclusie
Onze bevindingen tonen aan dat aanvullende PHI noch fungeert als een vangnet voor kwetsbare patiënten, noch verbetert kanker zorg ervaring, behalve voor het behoud van de financiële onafhankelijkheid van de begunstigden. achtergrond
Veel ontwikkelingslanden, aangespoord door de snelle economische groei , worden geconfronteerd met een toenemende publieke aspiraties voor een betere en betaalbare gezondheidszorg. Bijvoorbeeld, wanneer de gezondheidszorg bovenaan de lijst van de bezorgdheid in China [1], de Chinese regering bracht een ontwerp van hervorming van de gezondheidszorg plannen op 14 oktober, 2008. Deze ambitieuze plannen gericht op veilige, effectieve, gemakkelijke en betaalbare basiszorg te bieden voor alle burgers in 2020 [2]. Bij een poging om de universele dekking te bereiken, de belangrijkste vraag is hoe de stijgende kosten van de gezondheidszorg te financieren. Ondanks de toegenomen uitgaven, heeft de dekking door de Chinese overheid gedaald en out-of-pocket betalingen zijn gestegen, wat impliceert dat er onvoldoende middelen beschikbaar zijn [3, 4]. In de tussentijd is de vraag naar particuliere ziektekostenverzekering (PHI) intenser en de markt, met name met betrekking tot de aanvullende verzekering, is drastisch uitgebreid [5].
Zuid-Korea heeft soortgelijke versnelde economische ontwikkeling in het kader van een autoritair politiek regime en heeft universele dekking bereikt door middel van het programma National Health Insurance (NHI) in slechts 12 jaar. Zo heeft Zuid-Korea het onderwerp van aanmerkelijk belang voor veel ontwikkelingslanden, met name die met lage en middelhoge inkomens [6]. De Koreaanse regering begonnen met de invoering van verplichte sociale ziektekostenverzekering voor industriële arbeiders in grote bedrijven in 1977, dan is stapsgewijs uitgebreid dit programma om zelfstandige burgers te dekken en uiteindelijk de hele bevolking in 1989 [7]. Aan de andere kant heeft de Koreaanse regering niet in staat om de kosten voor gezondheidszorg te beheersen, en de Koreaanse NHI is momenteel een financieel tekort [8, 9]. Als de overheid zet een hogere prioriteit aan de uitbreiding van de bevolking dekking, heeft de NHI een beleid van 'lage premies, beperkte voordelen en hoge co-betalingen' gehandhaafd. Ondernemingen De premiehoogte in Korea was relatief laag als 2006, met een gemiddelde van 4,48% van het looninkomen en de ziektekostenverzekering voordeel pakket opgenomen diagnostische tests, medicijnen en medische materialen, behandelingen en chirurgie, revalidatie en ziekenhuisopname. Veel diensten, vooral dure, niet onder de NHI pakket. Bovendien is de co-betaling bedroeg uniform 20% voor klinische zorg, zonder plafond, en 35% tot 50% voor het ziekenhuis poliklinische zorg [6]. Deze tarieven leiden tot substantiële out-of-pocket betalingen in Korea, goed voor 37% van de totale kosten van de gezondheidszorg in 2004 [10] en meer voor ernstige ziekten (bijv., Ongeveer 50% van kanker) [11]. Beperkte dekking en overmatige co-betalingen hebben geleid tot een relatief lage tevredenheid (dat wil zeggen 47,0%) met de NHI [12] en de snelle groei van de PHI markt [13, 14]. Als de overheid niet toe tot schadevergoeding plannen, de meeste bestaande PHI plannen waren ziekte-specifieke producten, die een vast bedrag van de uitkeringen te verstrekken in geval van kritieke ziekte (bijvoorbeeld kanker of een beroerte), chirurgie, of ziekenhuisopname [14].
Onlangs is er intensief debat over aanmoediging van de regering van PHI in Korea geweest. Deze controverse verhoogd wanneer de Koreaanse regering een plan om de medische sector als een industrie te ontwikkelen in 2003. Voorstanders van het plan voorgestelde beweren dat de particuliere sector wordt gedreven door de behoefte om klanten aan te trekken, en is dus in staat om de efficiëntie te verbeteren en kwaliteit van de gezondheidszorg, verhoging van tevredenheid van de patiënt, en de verlichting van de financiële lasten als gevolg van NHI. Maar critici van dit plan beweren dat de potentiële voordelen van PHI nog niet zijn aangetoond en de particuliere sector kan onbedoeld bijdragen aan een hogere NHI uitgaven van aansporen de vraag van patiënten. Critici zijn ook bezorgd dat PHI kan leiden tot onbillijkheden die verder de maatschappelijke disharmonie tussen de Koreanen zou verdiepen en creëren een gevoel van ongerijmdheid [6, 15]. Tot nu toe heeft dit debat gevoerd over de theoretische ideeën, in plaats van op concrete bewijzen.
Hoewel een beperkt aantal studies de rol van PHI op kanker zorg in de Verenigde Staten [16, 17], de unieke Amerikaanse gezondheidszorg hebben onderzocht systeem en verschillende socio-economische achtergrond maken het moeilijk om de bevindingen toegepast in ontwikkelingslanden. Dus zochten we naar factoren die de beslissing om aanvullende PHI in Korea te kopen, en onderzoek naar de effecten van PHI over verschillende aspecten van kanker zorg, waaronder toegang tot de gezondheidszorg, de kwaliteit van de zorg, communicatie, autonomie van de patiënt, en financiële en sociale onafhankelijkheid beïnvloeden identificeren .
methoden
onderzoeksopzet
We voerden een cross-sectionele studie in 2004 tot de verschillende aspecten van de kankerzorg bij maagkanker patiënten te onderzoeken. Tot voor kort, maagkanker was de meest gediagnosticeerde maligniteit in Korea, goed voor 20% van de nieuwe gevallen van kanker in 2002 [18].
De patiënten werden geselecteerd uit twee onafhankelijke instelling op basis van de maag chirurgie databases bij het National Cancer Center en de Samsung medisch Centrum in Korea. Beide databases hebben zeer gelijkaardige data structuren die klinische informatie, zoals leeftijd bij diagnose, ziekte stadium, tumor vooruitgang, type operatie (met inbegrip van de omvang van lymfklierdissectie), de geschiedenis van de behandeling van kanker, en herhaling. Patiënten die met stadium werden gediagnosticeerd I tot III maagkanker stadium tussen 2001 en 2002, en bleef ziekte-vrij op het moment van de enquête, werden beschouwd in aanmerking komen voor deelname aan deze studie. Patiënten werden uitgesloten van de studie als ze een voorgeschiedenis van andere vormen van kanker had.
Potentieel in aanmerking komende patiënten werden uitgenodigd om deel te nemen aan het onderzoek via de telefoon, en degenen die ingestemd met deelname werden gemaild de vragenlijst, toestemmingsformulieren en een postage- betaalde retourenvelop. Onderwerpen die de vragenlijst binnen een maand heeft terug een herinnering kaart ontvangen en werden gebeld door een onderzoek medewerker, die het doel van het onderzoek en de deelname eisen toegelicht. Proefpersonen die geïnteresseerd zijn gebleven werden gevraagd om een ​​geïnformeerde toestemming te tekenen, en volledig zijn en de terugkeer van de vragenlijst. Proefpersonen die niet gekozen tot deelneming werden gevraagd om redenen te geven. De oorspronkelijke studie design en wervingsprocedures zijn eerder elders [19] beschreven. Het onderzoek werd goedgekeurd door de Institutional Review Boards van beide medische centra.
Metingen
We gebruikten een vragenlijst om informatie over sociodemografische en klinische kenmerken, waaronder diverse aspecten van kanker zorg te verzamelen. Sociodemografische variabelen leeftijd, geslacht, burgerlijke staat, opleidingsniveau, inkomen van het huishouden, woonwijk, religieuze status en de status van de werkgelegenheid voor en na de diagnose. Klinische gegevens opgenomen variabelen, zoals comorbiditeit, roken en drinkgewoonten (dat wil zeggen, voor en na de diagnose). De proefpersonen werden gevraagd of ze waren bedekt door PHI op het moment van de diagnose, en hoe behulpzaam ze vond het PHI.
Om de effecten van PHI bepalen, werd kankerzorg beoordeeld vanuit verschillende invalshoeken. 'Toegang tot gezondheidszorg' en 'kwaliteit van zorg' werden objectief als subjectief beoordeeld. 'Stage bij diagnose' werd gebruikt als een objectieve maatstaf om tijdige toegang tot de gezondheidszorg [16] te beoordelen, en 'problemen met het ontvangen van een operatie na de diagnose' werd beoordeeld subjectief met behulp van een patiënt vragenlijst. 'Leidraad compliance "werd gebruikt als een objectieve maatstaf voor de kwaliteit van de zorg. Patiënten werden geacht te zijn behandeld volgens de Koreaanse maagkanker Society (KGCS) richtlijnen [20] als ze werden gediagnosticeerd met stadium I en geopereerd (ongeacht chemotherapie) of als ze werden gediagnosticeerd met stadium II of ziekte III en ontvingen adjuvante chemotherapie (met of zonder radiotherapie). We hadden niet eens het concept van de over-behandeling, als het aan onze onderzoeksvragen niet relevant was. 'Algemene tevredenheid van zorg' werd gebruikt als een subjectieve maatstaf voor de kwaliteit van de zorg. Autonomie van de patiënt werd beoordeeld door te vragen proefpersonen om te beoordelen 'de mate van hun eigen betrokkenheid bij de besluitvorming' en 'de mate dat hun behandeling plannen terug te vinden hun eigen mening.' 'Betaling van de behandeling kosten door zichzelf' (dat wil zeggen, niet met een beroep op financiële steun van een familielid of vriend) en 'onderhoud baan na de behandeling van kanker' werden gebruikt om financiële en sociale onafhankelijkheid te beoordelen, respectievelijk. Posten opgenomen in de vragenlijst in detail worden beschreven in de Aanvullende bestandsinformatie 1.
Statistische analyse
We gebruikten een univariate en standaard multivariate logistische regressie model om te bepalen of de verschillende sociodemografische en klinische variabelen van invloed op de aankoop van aanvullende PHI in Korea. De resultaten worden weergegeven als odds ratio's (OR) en de gecorrigeerde odds ratio (AOR). Een afzonderlijke multivariate logistisch regressiemodel werd gebruikt om verschillen in verschillende uitkomstmaten tussen personen met en zonder PHI PHI beoordelen. Schattingen werden gecorrigeerd voor mogelijke verstorende variabelen, zoals leeftijd bij diagnose, opleidingsniveau, religie, inkomen, woonwijk, en de status van de werkgelegenheid op het moment van de diagnose. Alle statistische toetsen waren tweezijdig en P Restaurant < 0,05 werd beschouwd als statistisch significant.
Resultaten
Studie deelnemers
Hospital dossiers leverde 855 patiënten die een curatieve operatie voor maagkanker had ondergaan tussen 2001 en 2002, en we waren in staat om contact op te nemen 774 patiënten huishoudens via de telefoon. Echter, waren 83 patiënten overleden en 97 weigerden deel te nemen aan de studie als gevolg van tijdgebrek, het onvermogen om mondeling of schriftelijk (dat wil zeggen, niemand beschikbaar om hen te helpen was) te communiceren, of de studie werd beschouwd als een ongemak of een overtreding van privacy.
van de resterende 594 patiënten, 165 niet de vragenlijst terug. Van de resterende 429 patiënten, 6 werden uitgesloten voor het niet invullen van de vragenlijst en 32 werden uitgesloten omdat ze niet langer ziektevrij. Zo 391 proefpersonen deel aan het onderzoek (dat wil zeggen 52,8% van de 740 in aanmerking komende patiënten).
Gemiddeld respondenten was 54,5 jaar oud (± 10,6 jaar). De meeste respondenten waren mannen, gediagnosticeerd met stadium I ziekte en onderging subtotaal gastrectomie. In vergelijking met patiënten die niet reageerden op de vragenlijst, respondenten waren meer kans te worden mannelijke, jonger, en de diagnose in een eerder stadium (tabel 1) .table 1 Kenmerken van responders en non-responders.

responders
(N = 391) verhuur No (%) *
non-responders
(N = 349)
Nee (%) *
p
Leeftijd (jaar)
54,5 (± 10,6)
57,0 (± 11,6) Restaurant < 0.01
Sex Restaurant < 0.01
Man
285 (72,9)
216 (61,9)
Vrouw
106 (27,1)
133 (38,1)
Tijd sinds bediening (maanden)
27.5 (± 3.4)
27,6 (± 3,2)
NS
Stage Restaurant < 0.01
Ia
201 (51,7)
162 (46,6)
Ib
76 (19,5)
58 (16,7)
II
73 (18,8)
59 (17,0)
IIIa
30 (7.7)
51 (14,7)
IIIb
9 (2.3)
18 (5.2)
Tumor vooruitgang
NS
Vroege
233 (59,6)
158 (40,4)
Geavanceerd
158 (40,4)
169 (48,4)
Operation
NS
Subtotaal gastrectomy
306 (78,3)
268 (78,6)
Totaal gastrectomie
85 (21,7)
74 (21,4)
Dissection
NS
D1
8 (2.1 )
8 (2.3)
D2
378 (96,7)
336 (96,3) overige
5 (1.3)
5 (1.4)
Afkortingen: NS , niet significant; D1, beperkte lymfadenectomie van de perigastric knooppunten; D2, uitgebreide lymfadenectomie.
* Met uitzondering van de leeftijd in jaren en sinds operatie, die worden uitgedrukt als gemiddelde ± standaarddeviatie.
Factoren in verband met de aankoop van particuliere ziektekostenverzekering
In univariate analyses, patiënten die waren jongere (OR = 6,39, 95% CI 4,00-10,18), beter opgeleide (OR = 3,08, 95% CI = 2,01-4,74), religieuze (OR = 1,57, 95% CI = 1,01-2,46), werkzaam op het moment van diagnose (OR = 2,85, 95% CI = 1,81-4,46), het verdienen van een hoger inkomen (OR = 3,54, 95% CI = 2,22-5,64), en wonen in een stedelijk gebied (OR = 2,08, 95% CI = 1,27 - 3,40) waren eerder aanvullende PHI ten tijde van de diagnose. Multivariate analyse toonde aan dat jongere leeftijd (AOR = 5,01, 95% CI = 2,05-12,24) en het hoger onderwijs (AOR = 2,67, 95% CI = 1,04-6,86) waren onafhankelijk factoren voor het hebben van PHI (tabel 2) .table 2 Determinanten van met aanvullende particuliere ziektekostenverzekering.

PHI Status *


verhuur No PHI
(N = 190),%
PHI
(N = 187),%
Univariate OR (95% CI)

Gecorrigeerd OR ** (95% CI)
leeftijd bij diagnose Restaurant > 51 jaar
154 (67,2)
75 (32,8)
≤ 50 jaar
36 (24.3)
112 (75,7)
6,39 (4,00-10,18)
5,01 ( 2,05-12,24)
Martial Status
Ongehuwde
25 (55,6)
20 (44,4)
Getrouwd
161 (49,5)
164 (50,5)
1,27 ( 0,68-2,38)
0,51 (0,15-1,71)
Onderwijs
Midden school of onder
102 (65,8)
53 (34,2)
High school of daarbuiten
83 ( 38.4)
133 (61,6)
3,08 (2,01-4,74)
2,67 (1,04-6,86)
Werkgelegenheid bij diagnose verhuur No
83 (66,4)
42 (33.6 )
Ja
100 (41,0)
144 (59,0)
2,85 (1,81-4,46)
2,76 (0,91-8,33)
Religie verhuur No religie
65 (58.0)
47 (42,0)
Het hebben van een religie
123 (46,8)
140 (53,2)
1,57 (1,01-2,46)
2,30 (0,91-5,83)
Maandelijks gezinsinkomen Restaurant < $ 2200 USD < 88 (66,7)
44 (33,3) Restaurant > $ 2200 USD < 69 (36,1)
122 (63,9)
3,54 (2,22-5,64)
2,21 (0,87-5,60)
Comorbidity
Ja
77 (53,4)
67 (46,5) verhuur No
113 (48.5)
120 (51,5)
1,22 (0,81-1,85)
0,65 (0,26-1,62)
roken bij diagnose
Ja
80 (47,6)
88 (52,3) verhuur No
78 (51,7)
73 (48,3)
0,85 (0,55-1,32)
1,19 (0,46 - 3.04)
Alcohol bij diagnose
Ja
101 (49,0)
105 (51,0) verhuur No
56 (52,8)
50 (47,2)
0,86 (0,54 - 1,37)
1,91 (0,71-5,12)
Woonwijk Rural
57 (64,0)
32 (36,0)
Urban
131 (46,1)
153 (53,9)
2,08 (1,27-3,40)
2,41 (0,68-8,49)
* Onder een totaal van 391 respondenten, 14 verzuimd aan te geven of ze hadden particuliere ziektekostenverzekering
** Standard multivariate. logistische regressie werd uitgevoerd met behulp van alle variabelen in univariate analyse.
Impact van de particuliere ziektekostenverzekering op kankerzorg
Onder de 187 patiënten die door PHI vielen op het moment van de diagnose, bijna alle (dat wil zeggen, 185 proefpersonen) antwoordde dat PHI was zeer behulpzaam en behulpzaam. Slechts twee mensen aangegeven dat PHI was niet behulpzaam (tabel 3) .table 3 impact van een aanvullende ziektekostenverzekering over verschillende aspecten van de kankerzorg ervaring.
Toegang tot de gezondheidszorg
Univariate OR (95% CI)
Gecorrigeerd OR (95% CI)
stadium bij diagnose
II - IIIb
Ia - Ib verhuur No PHI
61 (32.3)
128 (67,7)
Na PHI
48 (25,8)
138 (73,8)
1,37 (0,86-2,15)
1,66 (0,93-2,99)
Moeilijkheid ontvangen chirurgie verhuur No
Yes verhuur No PHI
113 (61,4)
71 (38,6)
Na PHI
115 (62,8)
68 (37.2 )
0,94 (0,62-1,44)
1,09 (0,59-1,74)
Kwaliteit van kankerzorg
Behandeling volgens de richtlijnen verhuur No
Yes verhuur No PHI
28 (15.2)
156 (84,8)
Na PHI
16 (8.8)
165 (91,2)
1,85 (0,96-3,55)
2,43 (0,98-6,04)
algemene tevredenheid met zorg verhuur No
Yes verhuur No PHI
28 (15.1)
157 (84,9)
Na PHI
28 (15.1)
157 (84,9)
1,00 (0,57-1,77)
1,21 (0,58-2,52)
Communicatie & autonomie van de patiënt
Betrokkenheid bij besluitvorming verhuur No
Yes verhuur No PHI
71 (38,8)
112 (61,2)
Na PHI
79 (42,7)
106 (57,3)
0,85 (0,56-1,29)
0,77 (0,45-1,30)
Reflectie van een eigen mening in de besluitvorming verhuur No
Yes verhuur No PHI
124 ( 67,8)
59 (32,2)
Na PHI
121 (66,5)
61 (33,5)
1,06 (0,69-1,64)
1,03 (0,59-1,79)
Financiële & sociale onafhankelijkheid
Betaling van de behandeling kosten door zichzelf verhuur No
Yes verhuur No PHI
109 (57,4)
59 (31,6)
Na PHI
81 (42,6)
128 (68,4)
2,92 (1,92-4,45)
2,07 (1,19-3,61)
onderhoud baan na de behandeling van kanker verhuur No
Yes verhuur No PHI
29 (29.3)
70 (70,7)
Na PHI
26 (18.3)
116 (81,7)
1,85 (1,01-3,39)
0,93 (0,43-1,99)
* Aangepast door standaard logistische regressie voor mogelijke verstorende variabelen (bijvoorbeeld leeftijd bij diagnose, opleidingsniveau, religie, inkomen, woonwijk, en de status van de werkgelegenheid op het moment van de diagnose).
** N = 253, het hebben van een baan bij het moment van diagnose directe toegang tot gezondheidszorg
Na PHI was niet significant geassocieerd met eerdere stadium van de ziekte bij diagnose (AOR = 1,66, 95% CI = 0,93-2,99). of moeilijkheden ontvangen chirurgie (AOR = 1,09, 95% CI = 0,59 -. 1,74)
Kwaliteit van kankerzorg
hebben van PHI was niet significant geassocieerd met de waarschijnlijkheid van een behandeling volgens KGCS richtlijnen (AOR = 2,43, 95% CI = 0,98-6,04). Daarnaast werd PHI niet in verband gebracht met de algemene tevredenheid over de zorg (AOR = 1,21, 95% CI = 0,58-2,52).
Communicatie en autonomie van de patiënt
hebben van PHI was niet significant geassocieerd met de patiënt betrokkenheid bij de besluitvorming proces (AOR = 0,77, 95% BI = 0,45-1,30) of reflectie van de eigen mening van de patiënt in het besluitvormingsproces (AOR = 1,03, 95% CI = 0,59-1,79)
Financiële en sociale onafhankelijkheid Patiënten met PHI waren meer geneigd zijn om hun eigen medische rekeningen te betalen, in plaats van afhankelijk van familieleden (OR = 2,92, 95% CI = 1,92-4,45). Deze vereniging bleef significant zelfs na correctie voor mogelijke verstorende variabelen (AOR = 2,07, 95% CI 1,19-3,61) door standaard multiple logistische regressie-analyse. Bij de patiënten die werkzaam waren op het moment van diagnose van kanker (dat wil zeggen, n = 253), die met een PHI werden meer kans om te blijven werken na de behandeling van kanker (OR = 1,85, 95% CI = 1,01-3,39). Echter, deze associatie verdween na multivariate correctie (AOR = 0,93, 95% CI = 0,43-1,99).
Discussie
Voor zover wij weten is dit de eerste studie naar de effecten van aanvullende PHI over kanker zorg ervaren door te onderzoeken Korean patiënten. Onze bevindingen tonen aan dat oudere, minder opgeleide, armer, en /of werkloze mensen met kanker zijn minst waarschijnlijk worden gedekt door PHI. Dit roept veel problemen met betrekking tot ongelijkheid, omdat deze groepen mensen zijn over het algemeen meer kwetsbaar voor ernstige financiële lasten wanneer ze worden getroffen door ernstige ziekten zoals kanker. Deze onderwerpen kunnen ervoor kiezen PHI niet te kopen omdat ze niet kunnen veroorloven. Als alternatief kunnen deze onderwerpen zijn uitgesloten van PHI. Bij het ontbreken van een goed uitgeruste underwriting systeem worden premies meestal bepaald door leeftijd en geslacht, en betalingen worden, ongeacht de werkelijke medische rekeningen vast. Er is dus geen financiële prikkel voor de PHI PHI bedrijven met een hoog risico bevolkingsgroepen te bevorderen. Sterker nog, bijna alle patiënten die ouder zijn dan 60 jaar of reeds bestaande voorwaarden zijn uitgesloten van PHI dekking om negatieve selecties te voorkomen.
Onze bevindingen komen overeen met een eerdere Koreaanse studie, waaruit bleek dat jongere, hoog opgeleid, rijker en werkzaam patiënten waren de meeste kans om PHI dekking [21] hebben. Soortgelijke bevindingen zijn gerapporteerd in Taiwan, waar PHI dient een aanvulling op de verplichte NHI dekking [22]. De Medigap plan, dat aanvullende verzekering voor Medicare begunstigden in de VS biedt, is de kans groter te worden gekocht door oudere patiënten die relatief jonger, rijker, beter opgeleid en in betere gezondheid [23]. Bij elkaar genomen, is het onwaarschijnlijk dat aanvullende PHI functioneert als een adequaat vangnet voor kwetsbare bevolkingsgroepen.
Interessant is dat de meeste overlevenden van kanker sprak zijn waardering uit voor de bijstand van aanvullende PHI dekking. Dit resultaat moet met voorzichtigheid worden geïnterpreteerd, omdat deze onderwerpen zijn de winnaars van de "jackpot" verzekering. Er is gesuggereerd dat aanvullende PHI wil over-verzekeren (en soms underinsure) Korean patiënten. De gemiddelde voordelen toegekend aan nieuw gediagnosticeerde patiënten met kanker tussen 2001 en 2005 was ongeveer $ 20.000 USD (dat wil zeggen 19 miljoen KRW, met een wisselkoers van 900-1000 tijdens die periode) [24], terwijl de co-betalingen in de loop van het jaar van de diagnose zijn vaak lager dan $ 10.000 USD. Dit zou kunnen verklaren waarom veel overlevenden van kanker ervaren PHI als gunstig, en waarom zijn ze meer kans dan andere patiënten om hun eigen medische rekeningen te betalen.
Onze bevindingen wijzen erop dat, afgezien van financiële onafhankelijkheid, PHI heeft geen significante invloed op de toegang tot de gezondheidszorg , autonomie van de patiënt of de patiënt tevredenheid. Aldus patiënten PHI blijken soortgelijke behandeling als mensen zonder PHI. Dit in tegenstelling tot andere studies die hebben gesuggereerd dat PHI verbetert gezondheidszorg toegankelijkheid [16, 25] en beïnvloedt de kwaliteit van de zorg [26].
Onze bevinding dat PHI geen significante gunstige invloed op kankerverpleging is enigszins teleurstellend, omdat eerdere studies hebben consequent aangetoond dat PHI verhoogt het gebruik en de uitgaven van de gezondheidszorg in Korea. Die eerdere gegevens zijn een indicatie van verzekeringen effecten of moral hazard, althans in de ambulante instellingen [24, 27, 28]. Echter, onze bevindingen zijn niet verwonderlijk als de mechanismen van PHI in Korea nader worden onderzocht. In tegenstelling tot PHI bedrijven in de VS, die de primaire dekking voor het grootste deel van de bevolking en vergoeden patiënten voor gemaakte kosten, hoeft PHI bedrijven in Korea geen toegang tot medische gegevens, en kan niet regelgeving voor de patiëntenzorg (bv op te leggen, met betrekking tot de toegang tot de gezondheidszorg , dekking van de dienst en de kwaliteit van de zorg). Zo, onze resultaten suggereren dat de uitbreiding van PHI dekking zal niet verbeteren het Koreaanse gezondheidszorg.
Onze studie heeft een aantal beperkingen. Door het uitvoeren van een retrospectieve survey of ziektevrije overlevenden van maagkanker, onze resultaten onder voorspanning herinneren we konden ervaringen van de patiënt te beoordelen tijdens de feitelijke behandelingsperiode. Ook patiënten met gevorderde ziekte of recidief werden niet opgenomen in onze analyse, die kan hebben bijgedragen tot de relatief hoge tevredenheid. Voorts kan een mogelijke selectie vertekening het gevolg zijn van onze lage respons (dat wil zeggen 52,8%). Echter aanpassing via de neiging weegmethode [29] toonde geen significante verschillen onze bevindingen (gegevens niet getoond), wat suggereert dat de respondenten behoren vertegenwoordigd de gehele populatie aanmerking. Last, aangezien deze gegevens werden verkregen uit een algemene kankeroverleving enquête, waren we niet in staat om specifieke details met betrekking tot de patiënt PHI dekking, zoals het type van de plannen en het bedrag van de uitkeringen te bepalen. Vanwege de unieke eigenschappen van PHI in Korea, deze gegevens zijn niet vereist voor de interpretatie van de resultaten.
Conclusie
Onze bevindingen waardevolle lessen voor ontwikkelingslanden gericht op universele gezondheidszorg dekking te bereiken in een korte tijd. Beleidsmakers kunnen gemakkelijk worden verleid om aanvullende PHI te bevorderen om de overheid lasten te verlichten, in de veronderstelling PHI zal een gunstig effect hebben op de gezondheidszorg prestaties uit te oefenen. Echter, onze bevindingen tonen aan dat aanvullende PHI noch fungeert als een vangnet voor kwetsbare patiënten, noch verbetert kanker zorg, behalve voor het behoud van de financiële onafhankelijkheid van de begunstigden. verzekering kanker verslechterde de financiële stabiliteit van PHI bedrijven, het stoppen van de verkoop in 2006 [30], en de ontwikkeling van diverse PHI plannen is aan de gang sinds de Koreaanse regering liet vrijwaring-type ziektekostenverzekering in 2005. Toekomstige studies zijn nodig om te bepalen hoe nieuwe private openbare interacties van invloed kan zijn in de gezondheidszorg prestaties in Korea.
verklaringen
Dankwoord
Dit werk werd ondersteund door het National Cancer Center Grants 04101502 en 0710731-3.
Electronic aanvullend materiaal
12913_2009_1004_MOESM1_ESM.doc Aanvullende bestandsinformatie 1 : Appendix. Artikelen die worden gebruikt in de vragenlijst en operationele definities. (DOC 32 KB) Concurrerende belangen Ondernemingen De auteurs verklaren dat ze geen concurrerende belangen.

• Klinische implicaties van metastatische lymfeklier-verhouding in de maag cancer
• Case report: zeldzaam geval van mechanische ileus als gevolg van verstikking door maag-stimulator electrodes