Simpel gezegd, dunne darm bacteriële overgroei (SIBO) is een overgroei van normale bacteriën in de dunne darm. Het zijn geen pathogene bacteriën, maar reguliere bacteriën die ofwel via de bovenkant van het spijsverteringsstelsel zijn binnengedrongen (mond en neus bijvoorbeeld) of vanuit de onderkant van het spijsverteringsstelsel omhoog zijn gemigreerd; de dikke darm.
Waarom is dit problematisch? Het is niet de bedoeling dat de dunne darm grote aantallen bacteriën bevat, omdat het doel van de dunne darm is om de voedingsstoffen uit ons voedsel te absorberen, niet om ze door bacteriën te laten afbreken. Wanneer de bacteriën in de dunne darm overgroeien, wordt het normale evenwicht verstoord en kunnen veel mensen pijnlijke symptomen ervaren.
SIBO treft miljoenen mensen over de hele wereld, maar is nog steeds een relatief onbekende aandoening en wordt vaak jarenlang, zo niet tientallen jaren gediagnosticeerd. Een studie gepubliceerd in het American Journal of Gastroenterology in 2003 toonde aan dat 84% van de patiënten met het prikkelbare darmsyndroom (PDS) SIBO had . Vooraanstaand SIBO-onderzoeker en gastro-enteroloog, Dr Mark Pimentel van Cedars Sinai in Los Angeles zegt 'het grootste deel van IBS is eigenlijk SIBO'.
Tot 20% van de Amerikanen en 1 op de 5 Australiërs heeft het prikkelbaredarmsyndroom. PDS is de meest voorkomende spijsverteringsklacht ter wereld. Velen van hen zullen het hebben vanwege SIBO.
Het menselijke spijsverteringsstelsel is één lange, doorlopende buis, verdeeld in secties, die begint bij de mond en eindigt bij de anus. Het ondersteunt het complexe proces van het verteren van voedsel door het om te zetten in voedingsstoffen die het lichaam gebruikt voor energie en uiteindelijk om te overleven. Het oude gezegde 'je bent wat je eet' is gedeeltelijk waar, want we zijn niet alleen wat we eten, maar ook wat we opnemen.
De spijsvertering vindt plaats voordat we zelfs maar onze eerste hap eten. Wanneer we beginnen na te denken over eten, beginnen met koken of kijken hoe ons voedsel wordt bereid, sturen de hersenen signalen naar het spijsverteringskanaal om ons klaar te maken voor voedsel. Onze speekselklieren gaan speeksel produceren, wat ons helpt ons voedsel af te breken. Bij de eerste hap voedsel neemt onze speekselproductie toe en helpen onze tanden en tong ons om op ons voedsel te kauwen, wat de eerste stap is in het afbreken van ons voedsel voor de spijsvertering. Speeksel bevat enzymen die ons voedsel helpen afbreken. Daarom is het zo belangrijk om ons voedsel grondig te kauwen om een betere spijsvertering te bevorderen.
Zodra we slikken, passeert ons voedsel onze slokdarm door een reeks spiersamentrekkingen, peristaltiek, voordat het bij de maag aankomt. De onderste slokdarmsfincter gaat open om voedsel in de maag te laten komen en sluit vervolgens weer om het daar te houden. Wanneer deze sluitspier niet correct werkt, kunnen mensen GERD of brandend maagzuur ervaren, doordat voedsel terugkomt in de slokdarm.
De maag fungeert niet alleen als een zakje voor voedsel, maar geeft ook meer spijsverteringsenzymen en zuren vrij om de vertering van voedsel verder te verbeteren, door het te veranderen in een dikke zure pasta die chymus wordt genoemd.
Terwijl de chymus klaar is om te worden verwerkt, duwen peristaltische golven het naar de pylorische sluitspier, de poort tussen maag en dunne darm. Het gaat kort open, zodat er een kleine hoeveelheid doorheen kan en het proces van absorptie in de dunne darm begint. Al het voedsel gaat niet in één keer door, omdat dit het systeem zou overspoelen en geen beheersbaar volume zou zijn om de absorptie van te maximaliseren.
De pylorische sluitspier fungeert als een eenrichtingspoort en voorkomt dat de chymus vanuit de dunne darm terug in de maag terugvloeit.
De maag is een belangrijk verdedigingssysteem tegen de bacteriën en pathogene organismen die we binnenkrijgen, en de meeste worden op dit punt vernietigd. Als je niet voldoende enzymen of zuren hebt, kunnen bacteriën overleven en naar de dunne darm gaan.
De dunne darm is het werkpaard van het spijsverteringsstelsel, omdat hier de meeste van onze voedingsstoffen worden opgenomen. Het is ongeveer 6 meter lang (20 voet) en is verdeeld in drie secties:de twaalfvingerige darm, jejunum en ileum. De twaalfvingerige darm is voornamelijk verantwoordelijk voor de verdere afbraak van de chymus, ondersteund door enzymen uit de pancreas en gal uit de lever, terwijl het jejunum en ileum voornamelijk verantwoordelijk zijn voor de opname van voedingsstoffen in de bloedbaan via de villi en microvilli.
Deze vingerachtige structuren in de dunne darm helpen ons onze voedingsstoffen op te nemen. Elke villus (enkelvoud villi) heeft microvilli die het bedekken, waardoor het oppervlak van de dunne darm wordt vergroot. Elke overgebleven chymus gaat dan door naar de dikke darm.
Omdat het de rol van de dunne darm is om voedingsstoffen uit voedsel op te nemen, heeft het hiervoor geen hulp van bacteriën nodig en moet het een relatief steriele omgeving zijn. Als we grote aantallen bacteriën in de dunne darm hebben, concurreren ze met ons om ons voedsel en verstoren ze de spijsvertering en opname. Dit is de reden waarom mensen met SIBO ongemakkelijke symptomen kunnen ervaren en tekortkomingen kunnen ervaren - hun dunne darm is hier niet uitgerust om met bacteriën om te gaan.
Het proces van het verplaatsen van materie naar de dikke darm wordt motiliteit genoemd. Het migrerende motorcomplex (MMC), of sweeper wave, duwt overgebleven afval en andere materie zoals bacteriën langs de dunne darm en ruimt deze op zodat deze niet stilstaat. Dit proces is sterk afhankelijk van een netwerk van zenuwen, spieren en hormonen, en vindt plaats in nuchtere toestand (dwz niet wanneer u eet) elke 90 minuten en 's nachts en wordt vaak verstoord bij SIBO-patiënten. Daarom wordt intermitterend vasten, geen tussendoortjes en 4-5 uur tussen de maaltijden aanbevolen voor SIBO-patiënten.
De klep tussen de dunne darm en de dikke darm wordt de ileocecale klep genoemd en werkt als een eenrichtingssysteem dat voorkomt dat materie in de dikke darm opnieuw in de dunne darm terechtkomt.
Het duurt 3-5 uur voordat de chymus volledig uit de maag en dunne darm is geleegd en in de dikke darm is terechtgekomen.
De dikke darm is ongeveer 1,5 meter lang (5 voet) en sluit aan op de dunne darm en het rectum, en is verdeeld in de blindedarm, de opgaande colon, de transversale colon, de dalende colon en de sigmoid colon.
Het herbergt biljoenen bacteriën. De primaire functie van de dikke darm om de opname van voedingsstoffen en water te voltooien, bepaalde vitamines te synthetiseren, ontlasting te vormen en deze uit het lichaam te verwijderen.
De bacteriën die in de darmen leven, worden het darmmicrobioom genoemd en het microbioom van elke persoon is uniek voor hen.
Chyme komt de blindedarm binnen vanuit de dunne darm en beweegt zich langzaam een weg door de dikke darm door een proces van peristaltiek, waarbij water wordt geabsorbeerd, zodat het verandert van een vloeibare toestand naar een vaste toestand. Als de stof te snel beweegt, wordt er niet genoeg water opgenomen en kan dit leiden tot uitdroging en diarree. Als de materie te langzaam beweegt, kan er te veel vloeistof worden opgenomen, waardoor de ontlasting te vast wordt en constipatie ontstaat.
Feces bestaat meestal uit onverteerde voedseldeeltjes, bacteriën, oude epitheelcellen van het maagdarmslijmvlies, anorganische zouten en water. Wanneer het het rectum bereikt, stuurt het een signaal naar de hersenen om het te laten weten dat het geleegd moet worden. We kennen deze sensatie vaak als een behoefte om te poepen. We kunnen vrijwillig de drang om te poepen onder controle houden door vast te houden totdat we een toilet kunnen bereiken. De ontlasting wordt dan door de anus en uit het lichaam geleid.
"Ik weet hoe het is om te leven met SIBO en pijnlijke darmproblemen"
Rebecca Coomes
Ik heb het grootste deel van mijn leven met darmproblemen geworsteld en vermoed dat ik vanaf mijn vroege kinderjaren SIBO had. Ik weet hoe isolerend het kan zijn om met deze pijnlijke en onzichtbare problemen te leven. Ik weet hoe frustrerend het kan zijn als het voelt dat niemand begrijpt wat je doormaakt. En ik weet hoe moeilijk het kan zijn om de juiste medische hulp te krijgen. Daarom heb ik The Healthy Gut ontwikkeld, zodat ik mensen zoals jij kan helpen. Ik wil niet dat je nog een moment langer lijdt. The Healthy Gut heeft de tools en ondersteuning die je nodig hebt om goed te leven met SIBO en daarbuiten.
Rebecca Coomes , SIBO-patiënt, oprichter van The Healthy Gut, presentator van The Healthy Gut Podcast en auteur van de SIBO Cookbooks
Hier zijn twee afleveringen van The Healthy Gut Podcast. De eerste is een interview met vooraanstaande SIBO Dr Pimentel over wat SIBO eigenlijk is. De tweede is de levensechte SIBO-reis van Sharon Treadgold. Mijn fans vertellen me regelmatig hoeveel mijn podcasts hen hebben geleerd over SIBO en darmgezondheid. Ik garandeer je dat ze jou ook zullen helpen.
Share136 Delen Pin15 Tweet151 aandelen
Een glutenvrij dieet starten
Hoe u colitis ulcerosa op natuurlijke wijze kunt behandelen en voorkomen
3 ondergewaardeerde redenen voor een maaltijdplan (en waarom ik het vermijd)
Familiale adenomateuze polyposis (Gardners-syndroom)
De onzichtbare laboratoriumjas:5 mythes over marketing
4 valstrikken die ervoor zorgen dat we vals spelen met onze voeding (en hoe we ze kunnen verslaan)
Wat te eten als u pancreatitis heeft
Naast het maken van insuline, het hormoon dat uw lichaam gebruikt om de bloedsuikerspiegel te reguleren, produceert een gezonde alvleesklier enzymen die uw lichaam helpen bij het verteren en gebruiken
Hoe ernstig is colitis ulcerosa?
De mogelijke complicaties van colitis ulcerosa zijn bloedingen, ontsteking van andere organen, toxisch megacolon, uitdroging en darmkanker. De levensverwachting van patiënten met ulcerosa is meesta
De risico's van darmkanker en de beschermende maatregelen die u kunt nemen
Kanker is een angstaanjagend woord en een ongelooflijk veel voorkomende ziekte, met schattingen die suggereren dat tegen 2040 het totaal aantal nieuwe gevallen zal stijgen tot bijna 30 miljoen per jaa