Wat is irrigatie van de hele darm?

Irrigatie van de hele darm is de zelden gebruikte techniek die de hele darm reinigt om ongewenste of giftige stoffen uit het maagdarmkanaal te verwijderen. De techniek wordt gedaan door een buis van de neus naar de darm (nasogastrische buis) in te brengen.

Gewoonlijk wordt een groot volume niet-absorbeerbare oplossing, polyethyleenglycol-elektrolyt genaamd, via de buis toegediend om de darmen te reinigen. De techniek wordt meestal uitgevoerd om patiënten voor te bereiden op een darmoperatie of bij patiënten die een overdosis van bepaalde stoffen of medicijnen hebben.

Wanneer is irrigatie van de hele darm nodig?

Irrigatie van de hele darm wordt soms uitgevoerd omdat het aanzienlijke risico's bij patiënten met zich meebrengt. Deze procedure wordt uitgevoerd voor de onderstaande voorwaarden:

Voorafgaand aan een darmoperatie
Inname of overdosis van een significante of levensbedreigende hoeveelheid medicijnen of medicijnen met aanhoudende afgifte (kaliumchloride met aanhoudende afgifte)
Inname van een significante of levensbedreigende hoeveelheid medicijnen die niet worden geadsorbeerd door actieve kool (AC), of een situatie waarin geen andere darmreinigingsmethoden geschikt zijn (bijv. ijzersupplementen, overdosis lood of lithium vreemd lichaam)
Inname van illegale drugs
Inslikken van pleisters op de hele huid (bijv. fentanylpleister of clonidinepleister)
Inname van meerdere waterparels of gelparels zonder tekenen van darmobstructie

Wanneer mag een irrigatietechniek met de hele darm niet worden toegepast?

De hele darm irrigatietechniek mag niet worden toegepast bij patiënten:

Wie werkt niet mee
Bij wie geen neusbuis kan worden geplaatst
Met ongecontroleerd braken
Die een verminderde bewuste toestand of risico-inschatting hebben, wat wijst op de mogelijkheid van een verminderde bewuste toestand of aanval in de volgende vier uur
Met darmobstructie
Wie worden geïntubeerd en geventileerd (dit is een relatieve contra-indicatie omdat grote hoeveelheden vloeistof het kanaal kunnen vullen en langs de buismanchet kunnen stromen, wat leidt tot aspiratie)
Met onstabiele vitale functies

Wat gebeurt er tijdens irrigatie van de hele darm?

Irrigatie van de hele darm kan tot zes uur duren.

Een verpleegkundige of zorgverlener moet de patiënt en zijn vitale functies tijdens de procedure kunnen controleren.
Vóór de procedure wordt meestal voldoende polyethyleenglycol-elektrolyt gereed gehouden.
Er wordt een neussonde ingebracht van de neus naar de maag.
De patiënt krijgt intraveneus metoclopramide toegediend om braken te minimaliseren en de maaglediging te verbeteren.
Geactiveerde kool (AC) wordt door de neus-maagsonde gestuurd (voor de niet-metalen inname).
Vervolgens wordt een polyethyleenglycol-elektrolytoplossing door de maagsonde gestuurd met een snelheid van 2 L per uur (kinderen 25 ml/kg/uur).
De patiënt moet op een commode zitten omdat hij diarree kan hebben.
De techniek moet doorgaan tot zes uur of totdat de ontlasting helder is.
De procedure moet mogelijk worden stopgezet als de patiënt een opgezette buik of verlies van darmgeluiden heeft.
Bij sommige patiënten kan een abdominale röntgenfoto worden gemaakt om de effectiviteit van decontaminatie van radio-opake stoffen zoals ijzer- en kaliumzouten te beoordelen.
Zodra de techniek is voltooid, wordt de buis verwijderd en heeft de patiënt mogelijk voldoende rust en bewaking nodig.

Wat zijn de complicaties van irrigatie van de hele darm?

Irrigatie van de hele darm is een riskante techniek die de volgende complicaties kan hebben:

Misselijkheid, braken en opgeblazen gevoel in de buik
Ernstige diarree
Anale irritatie
Vloeistof of ongewenste stoffen in de luchtwegen die leiden tot ademhalingsproblemen
Verwonding aan het spijsverteringskanaal of organen door de buis
Zwelling van lippen
Allergische reacties

In zeldzame gevallen, als er niet voldoende zorg wordt besteed, is de dood ook een mogelijkheid tijdens irrigatie van de hele darm.

maag vraag

Baby Center

Buikpijn

Wat is irrigatie van de hele darm?