Endoscopische therapie is onderzocht en gebruikt bij de behandeling van talrijke aandoeningen en situaties die verband houden met IBD, inclusief vernauwingen, fistels/abcessen, colitis-geassocieerde neoplasie, postoperatieve acute of chronische lekken, en belemmeringen. De endoscopische therapeutische modaliteiten omvatten ballondilatatie, stricturotomie, stentplaatsing, fistulotomie, fistel injectie en knippen, sinusotomie, endoscopische mucosale resectie (EMR), en endoscopische submucosale dissectie (ESD).
Met een beter begrip van het ziekteproces en het verloop van IBD, verbeterde langetermijnimpact van medische therapie, en vooruitgang in endoscopische technologie, het panel voorziet dat interventionele IBD een geïntegreerd onderdeel wordt van de multidisciplinaire benadering van patiënten met complexe IBD.
In de afgelopen decennia, Er zijn snelle vorderingen gemaakt in de medische en chirurgische therapie voor zowel de ziekte van Crohn (CD) als colitis ulcerosa (UC). Bijvoorbeeld, de beschikbaarheid en het toenemende gebruik van antitumornecrosefactor (TNF), anti-integrine, en het is aangetoond dat anti-interleukine-biologische geneesmiddelen resulteren in een diepe klinische remissie die verder gaat dan verbetering van de symptomen. Deze medische behandelingen verminderen ook het risico op bijwerkingen die verband houden met IBD, waardoor ziekenhuisopname en chirurgie voor sommige patiënten worden vermeden. Er wordt onderzoek gedaan naar extra agenten.
Echter, de langetermijnimpact van het juiste gebruik van deze nieuwere middelen op het natuurlijke beloop van IBD is niet duidelijk. In aanvulling, het langdurig gebruik van deze immunosuppressiva kan gepaard gaan met verschillende bijwerkingen, variërend van infectie en verhoogd risico op bepaalde maligniteiten tot een paradoxale auto-immuunrespons. Verder, een aanzienlijk aantal patiënten met CD of UC heeft nog steeds een chirurgische ingreep nodig voor medisch refractaire ziekte of ziektegerelateerde bijwerkingen zoals vernauwingen, fistels, abcessen, en colitis-geassocieerde neoplasie (CAN).
De gebruikelijke chirurgische behandelingsmodaliteiten voor CD of colitis ulcerosa omvatten darmresectie, anastomose, stoma constructie, strictuurplastiek, en restauratieve proctocolectomie met ileale pouch-anale anastomose (IPAA). Hoewel de chirurgische benadering een onmiddellijke oplossing van symptomen en verlichting van mechanische of neoplastische bijwerkingen biedt, het wordt vaak geassocieerd met postoperatieve bijwerkingen en terugkeer van de postoperatieve ziekte. De huidige onvervulde behoeften in het beheer van IBD omvatten de beschikbaarheid van therapeutische benaderingen voor mechanische bijwerkingen die de limieten van farmacologische middelen kunnen overstijgen en minder invasief zijn dan chirurgie.
Therapeutische endoscopie kan een unieke brug vormen tussen medische en chirurgische behandelingen. Endoscopische behandeling van mechanische en neoplastische bijwerkingen kan de noodzaak van chirurgische resectie helpen verminderen of uitstellen en helpen bij de behandeling van postoperatieve bijwerkingen, als een operatie wordt uitgevoerd. Momenteel, vier hoofdgebieden van IBD zijn vatbaar voor endoscopische behandeling:vernauwingen, fistels of abcessen, KAN, en IBD-chirurgie-geassocieerde bijwerkingen.
Om tegemoet te komen aan de groeiende behoefte aan endoscopische behandeling bij complexe IBD, een panel van nationale en internationale experts op het gebied van gastro-enterologie, IBD, geavanceerde endoscopie, GI-radiologie, GI-pathologie, GI-onderwijs, en darmchirurgie vormden in 2018 vrijwillig een subspecialisatiegroep, de Global Interventional IBD Group, coördineren van klinische, leerzaam, en onderzoeksactiviteiten. Deze zelfbenoemde groep omvat een mix van IBD-specialisten met expertise in endoscopie en endoscopisten met expertise in IBD. In aanvulling, de groep bestaat ook uit IBD-pathologen en IBD-specialisten met expertise in abdominale beeldvorming. Het huidige artikel is een standpuntbepaling van de groep, gebaseerd op de momenteel beschikbare literatuur en de gecombineerde expertise van haar leden. Dit werk zal naar verwachting worden voortgezet en uitgebreid.
De helft van de gebruikte medicijnen beschadigt darmbacteriën,
Studie onthult antivirale effecten van curcumine
Voedselreacties worden bepaald door het darmmicrobioom,
Onderzoekers vinden nieuwe manier om te beschermen tegen ziekte in MS-model
Type 1 diabetes gekoppeld aan darmmicrobioom en genetische factoren
Darm- en orale microbiomen voorspellen de ernst van COVID-19
Mensen met IBS-symptomen die waarschijnlijk een laag vitamine D-gehalte hebben,
studie toont Als u een van de twee op de tien mensen bent die last heeft van symptomen van het prikkelbaredarmsyndroom (PDS), zoals een opgeblazen gevoel, maagkrampen en constipatie, het is zeer waars
Prikkelbare darmziekte verhoogt het risico op dementie
Wetenschappers hebben lang de link tussen de darm en de hersenen onderzocht. Nutsvoorzieningen, een nieuwe studie toont aan dat oudere volwassenen met chronische ontsteking van het spijsverteringskana
SARS-CoV-2-infectie verlengt virale uitscheiding en verlies van lymfocyten bij patiënten met kanker
Patiënten met kanker hebben een meer uitdagende tijd met infecties terwijl ze een behandeling ondergaan - waardoor ze een hoog risico lopen op ernstige COVID-19-ziekte en overlijden. Echter, hoe het e