Nutsvoorzieningen, een nieuwe studie toont aan dat zwangerschap en borstvoeding de manier waarop het lichaam reageert op conventionele lupusbehandeling bij vrouwen kunnen veranderen als gevolg van onevenwichtigheden in de darmbacteriële gemeenschap, of dysbiose.
Hoofdauteurs Xin M. Luo, universitair hoofddocent immunologie bij de vakgroep Biomedische Wetenschappen en Pathobiologie, en Qinghui Mu, voorheen een postdoctoraal onderzoeker op de afdeling. Foto door Emily Koth. Afbeelding tegoed:Virginia Tech Lupus komt negen keer vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Het onvoorspelbare optreden van opflakkeringen van ziekten, of acute toename in ernst, die ernstige ziekte en weefselbeschadiging kunnen veroorzaken, hebben historisch geleid tot de aanbeveling dat vrouwen met SLE niet zwanger worden uit angst voor ernstige ziekte en overlijden. Dit is vooral zo omdat veel vrouwen na de bevalling ernstigere opflakkeringen ervaren. Dit kan leiden tot schade aan het hart, longen, nieren, huid en hersenen. Lupus nefritis is doodsoorzaak nummer 1 als gevolg van SLE bij meer dan 50% van de patiënten.
De menselijke darm bevat ongeveer 38 biljoen bacteriën, van meer dan honderd soorten. Onderzoeker Xin M. Luo zegt:“Verstoring van de darmmicrobiota bestaat in de pathogenese van veel auto-immuunziekten, inclusief lupus. Ons werk helpt de mechanismen bloot te leggen die ten grondslag liggen aan door zwangerschap veroorzaakte ziekte-uitbarstingen en biedt de mogelijkheid om nieuwe therapeutische strategieën te ontwikkelen voor zwangere vrouwen met lupus."
Er is intensief onderzoek gaande om meer te weten te komen over de oorzaak van deze verwoestende ziekte. In de huidige studie, onderzoekers keken naar het darmmicrobioom bij zwangere en zogende muizen, vergelijken met controles, om te zien of het veranderingen vertoonde die zouden kunnen helpen verklaren waarom het tijdens de zwangerschap opflakkerde. De resultaten laten zien dat zowel de samenstelling van de darmmicroflora, en het aantal verschillende soorten, vertonen drastische verschillen naargelang de patiënte zwanger is/borstvoeding geeft of niet. Vreemd, dezelfde behandelingen die de conditie van muizen zonder de ziekte verbeterden, verergerden deze bij postpartummuizen met lupus.
Zwangere muizen met lupus vertonen een verhoogd aantal Firmicutes, een van de overheersende phyla in de darm, in het bijzonder Clostridia en Lactobacillus soorten. Echter, PP lupus muizen hadden een opmerkelijke sprong in het aantal Verrucomicrobia.
De studie concentreerde zich rond de intrigerende bevinding dat het toedienen van het breedspectrum darmantibioticum vancomycine de lupussymptomen verbeterde bij muizen die niet postpartum waren, maar verergerde ze in postpartum (PP-muizen). Vancomycine-effecten weerspiegelen de effecten ervan op het darmmicrobioom, omdat het niet door de darm wordt opgenomen. Vancomycine werkte zoals verwacht bij controlemuizen, het elimineren van de meeste bacteriën maar met achterlating van Lactobacillus animalis die daardoor relatief overvloedig werd.
Vancomycine verlaagde de IL-6- en IL-7-niveaus in niet-PP-controlemuizen, ontsteking verminderen, maar niet in PP-muizen. In plaats daarvan, vancomycine in PP-muizen onderdrukte ontstekingsremmende IL-10-reacties, verminderde T-regulerende celreacties en verminderde activiteit van B-cellen die IL-10 produceren. Het verhoogde ook de productie van IFNγ, dat pro-inflammatoir is. Zo produceert het een verschuiving naar ontsteking.
Lupus-nefritis werd gemeten aan de hand van eiwitniveaus in de urine, en dit bleek verbeterd te zijn na behandeling met vancomycine bij controlemuizen maar niet bij PP. Nalevering, de PP-groepen werden snel weer normaal met of zonder vancomycine. De nierlaesies waren erger in de met PP vancomycine behandelde groep. Dus vancomycine schaadde PP-muizen met lupus maar kwam ten goede aan niet-zwangere lupusmuizen.
De wetenschappers testten naïeve en PP-muizen met wekelijkse orale sondevoeding in plaats van vancomycine, of het dier via een sonde rechtstreeks in de maag voeren, hetzelfde organisme gebruiken. Opnieuw, het voeden van dit organisme verergerde direct de symptomen bij lupus PP-muizen, maar niet bij controles.
Ze ontdekten dat L. animalis een enzym remde genaamd indoleamine 2, 3-dioxygenase (IDO). Het is bekend dat dit Treg-cellen activeert, en dit zou kunnen verklaren waarom vancomycine zulke verschillende effecten heeft op controlemuizen in vergelijking met PP-muizen.
Dit betekent, aan de wetenschappers, dat ze nieuwe manieren moeten vinden om zwangere vrouwen met lupus specifiek te behandelen. Beginnen met, ze willen onderscheid maken tussen de darmbacteriën die goed of slecht zijn voor de darmen.
Zonder precies te weten welke soorten gunstig zijn of niet, het is moeilijk om de juiste strategie te formuleren om de samenstelling van het darmmicrobioom op de juiste manier te moduleren. De bacteriën in de darm vormen een zeer complexe gemeenschap, met een veelvoud aan interacties. Bovendien, verschillende individuen vertonen verschillen in het type darmmicrobioom. De studie concludeert, "Samen, deze resultaten bieden een mogelijk mechanisme waardoor zwangerschap en borstvoeding de respons van auto-immuniteit op modulatie van darmmicrobiota kunnen verstoren."
In de toekomst, de wetenschappers willen onderzoeken hoe geslachtshormonen en darmflora zich associëren in de pathogenese van SLE. Hun onderzoek is gericht op de rol van vrouwelijke geslachtshormonen bij deze aandoening, omdat de aandoening bij vrouwen veel meer voorkomt. Lupus nefritis, of nierbetrokkenheid bij SLE, zal ook worden opgepakt om de rol van de darmbacteriën bij zwangerschapsgerelateerde verslechtering van de nierfunctie te identificeren.
De studie werd gepubliceerd in het online tijdschrift Microbioom op 16 juli, 2019.
Op geitenmelk gebaseerde formule goed voor de darmgezondheid van zuigelingen
Onderzoek toont aan dat probiotica angst en depressie kunnen helpen bestrijden
Darm- en orale microbiomen voorspellen de ernst van COVID-19
Een smalle slokdarm openen
Allergieën die verband houden met een hogere consumptie van junkfood,
Immuuncellen repareren beschadigde darm bij kinderen met IBD
Onderzoek toont aan dat darmparasieten de ernst van COVID-19 verminderen
We leren elke dag meer over de ziekte van COVID-19. Volwassenen van elke leeftijd met bepaalde onderliggende medische aandoeningen lopen een verhoogd risico op een ernstige ziekte door het virus dat C
E. coli superbacteriën verspreiden door slechte toilethygiëne,
niet door voedsel Een nieuwe studie gepubliceerd in The Lancet Infectieziekten op 22 oktober, 2019, zegt dat een veel voorkomende superbacter die meer dan 5 veroorzaakt, 000 gevallen van voedselverg
Longmicrobioom voorspelt ernst van de ziekte van COVID-19
Een nieuwe preprint research paper geplaatst op de medRxiv * server vond veranderingen in het longmicrobioom tijdens infectie met ernstig acuut respiratoir syndroom coronavirus 2 (SARS-CoV-2) invloe