OPMERKING Ik ben geen arts en de informatie die volgt is niet bedoeld als medisch advies. Het is geschreven om u een idee te geven van hoe ik mijn operatie overleefde en enkele dingen die ik onderweg nuttig vond. Alle medisch advies moet worden ingewonnen bij uw arts. Als u vragen heeft over deze informatie, neem dan contact op met uw arts. Uw arts is uw bron van medisch advies en zijn/haar aanwijzingen moeten boven alles worden opgevolgd.
Ik had al enkele dagen acute pijn voordat ik naar het ziekenhuis ging, maar ik negeerde de pijn totdat het zo was geworden dat ik opgerold in bed lag met hevige krampen en me niet kon bewegen. Dit was mijn grootste fout. Ik had een paar dagen eerder naar een dokter moeten gaan en misschien was mijn lot anders geweest.
Op 3 oktober 1995 kwam ik in het ziekenhuis met een acuut geval van geperforeerde diverticulitis en peritonitis. De buikvliesontsteking, een ernstige infectie in de buik, probeerde mijn organen te vernietigen. Als gevolg hiervan kreeg ik uiteindelijk een colostoma.
Op 2 januari 1996 keerde ik terug naar het ziekenhuis om de (colostomie terug te draaien. Ik werd op 7 januari 1996 naar huis gestuurd voor herstel.
Op 14 januari 1996 was ik terug in het ziekenhuis met complicaties als gevolg van het falen van het opnieuw hechten van de dikke darm, en opnieuw had ik een buikinfectie. Ik werd nauwlettend in de gaten gehouden en kreeg antibiotica tot 17 januari 1996, toen de ommekeer volledig was mislukt en ik opnieuw buikvliesontsteking had. Er werd nog een colostoma gedaan en er werd een langere tijd voorgeschreven om het weefsel te laten genezen voordat we een nieuwe poging tot omkering zouden ondernemen.
Op 3 september 1996 keerde ik weer terug naar het ziekenhuis om een ommekeer te laten doen. Deze keer ging alles zoals het moest en ik ben goed op weg om mijn leven te hervatten zoals ik het kende voordat dit allemaal begon.
Het is belangrijk op te merken dat ik tijdens mijn procedures enkele van de beste beschikbare artsen en specialisten had. Soms, als je te horen krijgt dat er 5% kans van slagen is, is er een reële kans dat het jou overkomt, maar je kunt je er niet door laten weerhouden. Ik voel me goed dat ik artsen had die om me gaven en die openlijk informatie met me wilden delen. Dit is niet altijd het geval, dus u moet erop aandringen geïnformeerd te worden. Alleen door geïnformeerd te zijn, kunt u verantwoorde beslissingen nemen en beschikt u over de feiten die u nodig heeft voor een succesvol en snel herstel.
Kortom, ik ben er geweest, en dat heb ik ook gedaan!
Ik schrijf dit in de hoop dat mijn ervaringen iemand anders zullen helpen door soortgelijke ervaringen heen te komen zonder de onzekerheid die voortkomt uit het niet weten wat te verwachten. Wie kan je beter vertellen wat je kunt verwachten dan iemand die dit zelf heeft meegemaakt.
In eenvoudige bewoordingen is een colostoma wanneer de dikke darm in tweeën wordt gesneden en het uiteinde dat naar de maag leidt, door de buikwand wordt gebracht en aan de huid wordt bevestigd. Het uiteinde van de dikke darm dat naar het rectum leidt, wordt afgesloten en wordt slapend. Dit staat bekend als een "Hartmann's colostoma". Er zijn andere soorten colostomieprocedures, maar deze is de meest voorkomende.
Gewoonlijk wordt een colostoma uitgevoerd voor infectie, verstopping of in zeldzame gevallen ernstig trauma van de dikke darm. Dit is geen operatie die lichtvaardig moet worden opgevat. Het is echt heel ernstig en vereist de aandacht van zowel de patiënt als de arts. Een colostoma wordt vaak uitgevoerd zodat een infectie kan worden gestopt en/of het aangetaste colonweefsel kan genezen. Het alternatief voor de colostoma is vaak behoorlijk grimmig, de dood. Wees gewoon blij dat je er bent. Het is belangrijk dat u zich realiseert dat u, op enkele uitzonderingen na, kunt uitkijken naar het terugdraaien van de colostoma.
De operatie duurt meestal tussen de twee en vier uur, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad, infectie en de ernst van het trauma als dat het geval is. De meeste redenen voor een colostoma zijn:diverticulitis, andere inflammatoire darmaandoeningen of kanker.
Het is normaal om de buik te openen met een incisie van net onder de riemlijn tot net onder het borstbeen. Dit geeft open toegang tot de interne organen. Als u een infectie heeft, zal de arts de verontreinigingen opzuigen en wegspoelen totdat u schoon bent.
Uw dikke darm wordt opgehaald en geïnspecteerd om het slechte gebied te lokaliseren. Het slechte gebied wordt vervolgens verwijderd en het rectale uiteinde van de dikke darm wordt afgesloten. Het uiteinde van de dikke darm dat uit de maag komt, wordt schoongemaakt en door de buikwand gebracht via een andere incisie om een opening te maken voor de dikke darm om gas en ontlasting te verdrijven in een colostomiezak die op de huid is verzegeld (met verschillende kleefstoffen) en vervangen naar behoefte. Nadat de dikke darm op zijn plaats is gehecht, wordt de eerste incisie gehecht of geniet aan elkaar en het hele gebied wordt afgeplakt om de hechtingen of nietjes te beschermen. Een colostomiezak wordt aangebracht op het gebied waar de dikke darm door de buik komt. Dit gebied wordt een stoma genoemd.
Tijdens de operatie wordt er een katheter geplaatst om de urine af te voeren. Dit blijft meestal een paar dagen zitten. U heeft ook een intraveneuze (IV) lijn voor medicijnen en vloeistoffen. Dit blijft een aantal dagen zitten.
Het herstelproces is voor een groot deel wat u er zelf van maakt. Je kunt rondhangen met een slecht gevoel, wat je herstel zal vertragen of vertragen, of je kunt beginnen met het proces waardoor je opstaat en het ziekenhuis verlaat. Het is volkomen normaal om je slecht te voelen over je verblijf in het ziekenhuis en over je toestand, maar het verslaat de alternatieven. Je zult je aanpassen en je kunt op een redelijk normale manier met elkaar opschieten en genieten van het leven als je dat wilt. Terwijl ik mijn stomazak had, ontdekte ik dat ik nog steeds op mijn motor kon rijden, nog steeds in het bos kon wandelen, nog steeds kon zwemmen, nog steeds kan varen en kamperen, ik kon zelfs rondhangen met mijn vrienden en frivole dingen doen en mezelf vermaken. Het punt dat ik echt wil maken, is dat het feit dat je een stomazak draagt, geen reden is om de dingen die je graag doet op te geven of om een kluizenaar te worden. Geniet van het leven dat je door deze operatie hebt mogen leven en kijk uit naar de toekomst. HOUD JE GEVOEL VOOR HUMOR! Er zijn veel operaties die erger zijn en er zijn veel ziektes die erger zijn.
Stap één van herstel is om de aanbevelingen van uw arts nauwkeurig op te volgen. Je eerste fase is lopen en hoesten. Wandelen en hoesten helpen om je maag tot rust te brengen en je longen te zuiveren. Ik merkte dat ik mezelf kon dwingen veel te lopen omdat ik wist dat ik mijn spieren moest opbouwen. U begint waarschijnlijk met korte ritjes vanuit uw bed en over een dag of twee zou u 10 tot 15 minuten per keer moeten kunnen lopen (meer is beter). Doe het rustig aan en overdrijf in het begin niet. Tijdens mijn eerste operatie duurde het twee dagen voordat ik 10 minuten kon lopen, en tijdens mijn laatste operatie liep ik 9 uur na mijn operatie. Blijf proberen.
Uit bed komen is het halve werk. Ik ontdekte dat als ik de bovenkant van het bed recht omhoog zou tillen en de onderkant van het bed helemaal naar beneden zou laten zakken, ik naar buiten kon zwaaien en van de rand van het bed kon glijden. De eerste paar dagen is dit erg oncomfortabel, maar onthoud dat je buik -of jij- is opengesneden, je binnenste rondom is bewogen, je buikspieren nutteloos lijken en je waarschijnlijk gewoon wilt gaan liggen en met rust gelaten worden. Sorry, maar je moet jezelf dwingen op te staan als je beter wilt worden.
Na een paar dagen zal het lopen gemakkelijker worden, maar wees niet bang om pijnstillers te vragen als je denkt dat je het nodig hebt. Rond dag vijf zul je merken dat het niet zo moeilijk is om uit bed te komen en dat je wandelingen veel langer duren. Herstel vanaf dit punt is slechts vastberadenheid. Wees vastberaden.
Als u eenmaal redelijk mobiel bent en een beetje gas doorgeeft, begint u in een routine te vervallen en herstelt u zo goed dat de verpleegsters u willen spenen van sommige of al uw medicijnen en IV's verwijderen. Dit is goed. Voel niet dat je afhankelijk bent van hen of die vorm van pijnbestrijding. Pijn kan met succes onder controle worden gehouden met pillen en het is tijdens dit ontwenningsproces dat u zult ontdekken welk type pillen voor u het beste werkt. Wees niet verlegen, vertel de verpleegsters en uw arts als de pillen die u gebruikt niet werken en geef hen de kans om iets anders te proberen om uw pijn te verlichten.
Het belangrijkste is nu om uit het ziekenhuis te komen en terug naar huis te gaan, waar je bij je familie en/of je spullen kunt zijn.
Blijf nu je thuis bent regelmatig (vaak) wandelen. Thuis lopen is net zo belangrijk als in het ziekenhuis. Hoe meer je wandelt, hoe sneller je je beter gaat voelen. Neem alle medicijnen wanneer het hoort, de dokter heeft ze niet voorgeschreven als oefening, hij heeft ze voorgeschreven omdat ze onderdeel zijn van je hersteltherapie en hij verwacht dat je ze neemt.
Zodra u zich wat sterker begint te voelen, kunt u proberen de pijnstillers een beetje te verminderen, zodat u er niet te afhankelijk van wordt. Je zult merken dat je ze na een paar weken niet meer nodig hebt en als je je oefeningen hebt gedaan, kom je redelijk goed rond. Het lijkt ongeveer zes weken te duren voordat alles goed voelt. Ik heb mijn eigen bedrijf en ik had niet de luxe om vrij te nemen van mijn werk, dus ik moest licht werken nadat ik ongeveer een week thuis was geweest. Na twee en een halve week werkte ik op ongeveer 80% en na vijf weken werkte ik normaal. Nogmaals, het is belangrijk om jezelf niet te veel in te spannen en als je moe wordt, rust te nemen of een dutje te doen. Uw herstelhouding zal voor het grootste deel uw herstelsnelheid bepalen. Het lijkt alsof het ongeveer 2 1/2 maand duurde voordat ik de hele dag doorging en niet aan pijntjes dacht. Na ongeveer 4 maanden voelde ik me echt goed (normaal). Ik begrijp dat het bij zo'n zware operatie waarschijnlijk ongeveer een jaar duurt om echt te herstellen en alles normaal te laten zijn.
U merkt misschien dat uw incisies een beetje lekken of bloeden. Dit is niet ongebruikelijk en het zou niet lang moeten duren, maar raadpleeg altijd uw arts als u het niet zeker weet of als u zich er niet prettig bij voelt. Houd je incisies altijd schoon.
Een paar weken na uw operatie zal uw arts uw hechtingen of nietjes verwijderen. U merkt misschien dat het gebied rond de incisie hard en onregelmatig is. Maak je hier geen zorgen over, de tijd zal ervoor zorgen. Na een paar maanden zullen de klontjes en oneffenheden egaliseren en wordt de harde plek minder hard. Zoals het gezegde luidt "Time Heals All Wounds", zit er veel waarheid in. Je kunt een lotion met vitamine E en lanoline proberen om de huid te verzachten en jeuk te verminderen als je arts het goedkeurt.
Er zijn verschillende soorten stomazakjes. Sommige vastbinden, sommige plakken. Ik gaf de voorkeur aan het stick-on-type omdat ze minder gedoe nodig hadden. Ik probeerde het type riem en het was ongemakkelijk rond mijn buik. U bent het er misschien niet mee eens. De draagzak past over de stoma en een riem gaat om je heen om hem op zijn plaats te houden. Het stick-on zakje past over de stoma en wordt vastgehouden door een wax die aan je blijft plakken. De stick on bag vereist meer aandacht tijdens de installatie. Voor beide zakjes moet u het gebied van de huid rond de stoma scheren. Ik heb ongeveer vijf centimeter rond de stoma geschoren. De reden dat je dit gebied moet scheren is tweeledig. De ene is voor sanitaire doeleinden en de andere is, als je de stick on bag gebruikt, heb je niet het gevoel dat je de haren eruit trekt als je de zak na een paar dagen verwijdert. Het is al erg genoeg als de haartjes na een paar dagen de kans hebben gekregen om een beetje te groeien en zich vast te hechten aan de was. Je kunt dit niet stoppen, je kunt het alleen minimaliseren. Tijdens het scheren rond de stoma kunt u de stoma aanraken met het scheerapparaat en kan de stoma gaan bloeden. Dit kan ook voorkomen als u de stoma iets te agressief wast. Maak je geen zorgen, de stoma is erg gevoelig en bloedt gemakkelijk als hij wordt gesloopt of ingepikt. De stoma heeft hiervoor geen pijnsensoren dus je moet goed opletten en goed opletten wat je doet. Als de bloeding ernstig is of niet stopt, neem dan contact op met uw arts of roep medische hulp in. Meestal is het bloeden minimaal en stopt het vrij snel.
Nadat u het stomagebied heeft geschoren en gewassen, bent u klaar om een nieuw zakje te plaatsen. Als je de strap-on-stijl kiest, maak je hem vast en ben je klaar. Als u de stick-on-stijl kiest, moet u het wasgebied op maat snijden voor uw stoma. Het aanleggen van de stoma is niet erg moeilijk. De doos waarin de tas kwam, heeft een stuk karton met een reeks gaten erin. Zoek het gaatje dat het beste bij uw stoma past, maar de randen van de stoma niet afknelt. Plaats het geselecteerde gat over de achterkant van de zak en noteer het gebied dat moet worden verwijderd. Verwijder met een schaar. Trek de beschermhoes van de was en doe een dun druppeltje stomapasta rond de uiterste rand van het gaatje dat u zojuist hebt gesneden. Dit werkt als een afdichting en een vloeistofbarrière. Gebruik niet te veel, want hoe meer pasta je gebruikt, hoe minder wax er aan je blijft plakken. Breng de zak aan op een schone, droge huid zodat de opening voor het aftappen van de zak recht naar beneden hangt, dit vergemakkelijkt het schoonmaken tussen veranderingen. Klem de onderkant van een van beide zakken vast en je bent klaar. Dit klinkt ingewikkeld, maar dat is het niet nadat je het een paar keer hebt gedaan. U zou de zak in ongeveer 5 tot 7 minuten moeten kunnen verwisselen. Neem altijd een extra tas mee, VOOR HET GEVAL. Ze passen gemakkelijk in een achterzak of tas en in geval van nood zul je blij zijn dat je ze bij je hebt.
Nu komt het moeilijkste:de tas opruimen. Dit is in eerste instantie geen prettige taak. Als je gevoelig bent zul je het niet leuk vinden, maar je zult er wel aan wennen. Toen ik mijn eerste tas verwisselde, dacht ik dat ik zou kokhalzen van de geur. Je bent dichter bij de maag en de geur is niet goed. Ik kreeg een zwemneusplug van de sportwinkel, zodat ik hem niet hoefde te ruiken. Na een paar weken raak je eraan gewend en heb je er geen last meer van. Het kan zijn dat u eerst gas uit de zak moet laten ontsnappen. Je geeft nog steeds gas door, maar nu gaat het in de zak en blaast het langzaam op als een ballon. Om het gas af te voeren, kantelt u de onderkant van de zak omhoog om een luchtdoorgang te bieden om het gas te laten ontsnappen, maar niet de ontlasting, als die er is, en drukt u zachtjes op de zak totdat deze leegloopt. Als er genoeg ontlasting is om te legen, gebruik het gas dan in uw voordeel. Ik ging achterstevoren op het toilet zitten, zodat ik een beter schot op de kom had. Open de klem aan de onderkant van de zak, houd de zak naar beneden, oefen lichte druk uit op de bovenkant van de zak en laat het gas de kruk naar beneden en naar buiten duwen. Hierna kunt u een goede spuitfles gebruiken om de zak schoon te maken. Veeg de onderkant af met een stukje toiletpapier, monteer de klem en je bent klaar. Het klinkt misschien moeilijk, maar dat is het niet en na een paar keer heb je het onder de knie. Je zult versteld staan hoe lang een rol toiletpapier meegaat.
Soms zul je merken dat het gebied onder de wax op je tas jeukt. U kunt hier niet veel aan doen, behalve de zak verwijderen en eraan krabben. Een manier om dit te verlichten is door druk uit te oefenen op de plek die jeukt.
Een andere gedachte over het verwisselen van je tas is om het te doen voordat je gaat eten of ruim daarna. De reden hiervoor is dat wanneer je maag vol is, je buik uitzet. Als u de zak onder deze conditie aanbrengt, zult u merken dat wanneer deze uitzetting weg is, uw huid kleiner wil zijn en de zak dit niet toelaat, waardoor het een beetje ongemakkelijk wordt. Zorg er ook voor dat u rechtop staat wanneer u de tas installeert, zodat u de huid niet vouwt. Staand en zittend buigt de tas voldoende zonder dat deze extra dimensies een rol gaan spelen.
U zult waarschijnlijk een aantal situaties tegenkomen die u misschien niet had voorzien en ik zal proberen er zoveel mogelijk te herinneren als ik me kan herinneren en u vertellen hoe ik ze heb opgelost of overwonnen.
Buitenzak: De eerste aanwijzing is een veelbetekenende geur - negeer het niet. Controleer het en vervang de zak indien nodig. Eerder stelde ik voor om een reservetas mee te nemen, daarom. In bijna een jaar tijd had ik dit maar twee keer meegemaakt, maar het reserveonderdeel was een echte redder in nood. Een opmerking:de tas die je als reserve bij je hebt, moet het gat al hebben om te passen, zodat je er niet mee hoeft te rommelen in een rustruimte.
Gas door: Pas op, het is niet altijd stil. Je krijgt een raar gevoel in je maag, leert het te herkennen, en dit kan je tot 15 seconden van tevoren op de hoogte stellen, niet erg veel, en soms krijg je geen bericht vooraf. Ik behandelde dit met gevoel voor humor en niemand was ooit beledigd, hier is hoe. Gewoon glimlachen en zeggen "excuseer me, maar ik ben onlangs geopereerd en daar heb ik nog niet veel controle over". Ik veronderstel dat je een speld in de bovenkant van de zak zou kunnen steken om het gas te ontlasten, maar ik heb het nooit geprobeerd, je zou het eens kunnen proberen.
Zwemmen en douchen met de tas aan: Water is niet de beste vriend van de tassen. Wat er gebeurt, is dat de was het water vanaf de zijkant absorbeert en als de was lang genoeg aan voldoende water wordt blootgesteld, verandert de was in een zachte, stopverfachtige substantie. Het blijft niet lang zitten. Als je gaat zwemmen, houd het dan op ongeveer 45 minuten en houd een reservetas klaar om te installeren als je klaar bent. DENK ERAAN:De stoma en uw incisies kunnen niet tegen zonlicht zoals uw huid, dus u wilt deze gebieden niet meer dan nodig blootstellen aan direct zonlicht. Ik heb het nog nooit meegemaakt, maar ik denk dat het behoorlijk pijnlijk kan zijn om op deze plekken zonnebrand te krijgen en dat het andere problemen kan veroorzaken. Ik gebruikte een flodderig zwempak en trok het over de stoma en de zak. Dat leek de truc te doen en het bedekte het gebied zodat het niemand anders zou storen.
Grootte kruk: Ik ontdekte dat ruwvoer, salades en dergelijke tot de meest efficiënte voedingsmiddelen behoren en de minste hoeveelheid ontlasting produceren, terwijl fastfoodrestaurants de meeste ontlasting produceren in verhouding tot de inname. Je kunt kijken wat je eet en in de gaten houden hoe lang het duurt voordat verschillende voedingsmiddelen zijn verwerkt en hoe efficiënt ze zijn, en je eigen mentale notities bijhouden. Dit lijkt misschien niet belangrijk, maar dat is het wel. Je wilt geen varkensvlees en bonen 5 uur voordat je naar een stille kerkdienst gaat. Evenmin zou u een fastfoodlunch willen eten als u een lange reis plant. U kunt uw eten aanpassen aan de geplande activiteit en zo gênante situaties en ongemakken tot een minimum beperken.
$5,00 per tas: Met belasting kosten mijn colostomiezakken iets minder dan $ 5,00 per stuk. Dit kan duur worden als u ze te vaak verandert. Ongeveer elke 3 tot 5 dagen is de levensduur van een zak als je voorzichtig bent. Houd de zak schoon en let op het buigen van de was langs huidplooien of het gebied van de taillelijn. Als er buiging optreedt, wordt de was zachter tot het punt waarop het eruit zal blazen. Zorg ervoor dat de zak niet meer dan halfvol zit met ontlasting, en laat de zak niet meer dan halfvol gas geven. Als het bij deze punten komt, maak het dan leeg.
Tasreinigingsadapter voor uw gootsteen: U kunt een adapter voor uw spoelbakkraan kopen waarmee u een tuinslang kunt bevestigen. Waterbedwinkels hebben plastic exemplaren. Bouwmarkten hebben duurzamere metalen exemplaren. Je kunt dan een kleine slang aan de kraan aanpassen, waardoor je de zak kunt schoonmaken, maar gebruik niet te veel druk. Ik was in staat om een gootsteensproeier voor het spoelen van gerechten aan mijn badkamergootsteen aan te passen en dit gaf me een aan / uit-hendel om de waterstroom beter te regelen. Als ik klaar was met het schoonmaken van de zak, haalde ik de slang uit de gootsteen, maakte hem schoon en bergde hem op. Behalve de 1/4"-adapter op de kraan was niemand wijzer. Ik vond alles wat ik nodig had bij een plaatselijke ijzerhandel en het kostte ver onder de $ 20,00.
Uw rectum: U zult merken dat u misschien nog steeds rectaal wilt elimineren. Ik vroeg me dit in eerste instantie af. Hoe kan het rectum functioneren als het in wezen "uit de lus" is. Ik heb geleerd dat het rectum nog steeds slijm produceert en dat het op een bepaald moment moet elimineren wat het heeft opgehoopt. Meestal is dat niet veel, maar het is normaal. Bij mijn eerste colostoma heb ik in de eerste maand vier of vijf keer slijm verwijderd en daarna niets meer. Bij mijn tweede colostoma kwam het ongeveer elke 7 of 8 dagen regelmatig voor. Ik zou veronderstellen dat een van beide normaal is. Schrik gewoon niet als het gebeurt. Vraag uw arts als u het niet zeker weet.
Dit is een beslissing die u en uw arts moeten nemen. Als u besluit een omkering te ondergaan, zult u merken dat de operatie en het herstel erg op de eerste lijken. Veel wandelen maar over het algemeen minder ziekenhuis- en hersteltijd. Ik merkte vanaf het begin minder pijn en een betere mobiliteit. Als uw arts dit zal doen, is het de moeite meer dan waard; onthoud echter dat het geen fluitje van een cent is. Bereid u op deze operatie voor door te sporten en uw gewicht op peil te brengen (raadpleeg uw arts). Wees zo fysiek fit en zo mentaal voorbereid als je kunt. Dit maakt de operatie gemakkelijker en het herstel sneller en tot op zekere hoogte minder pijnlijk.
Slechts een paar gedachten ter afsluiting. U heeft een zware operatie ondergaan, luister naar uw arts. Dit is niet het einde van de wereld, maar je zult er mee moeten dealen. Behandel uw herstel serieus en wees vastberaden. Als je je slecht voelt, denk dan een week terug en je zult je niet zo slecht voelen. U hoeft de pijn niet te verduren, daarom heeft uw arts u een recept gegeven. Tijd en beweging kunnen je beste vrienden worden. Ten slotte, en misschien wel het belangrijkste, HOUD JE GEVOEL VOOR HUMOR. Er kunnen dagen zijn dat je alleen gevoel voor humor hebt.
Veel succes met je spoedig herstel en mooie toekomst!
Preventie van darmkanker is makkelijker dan je zou denken
Colorectale kanker is een van de dodelijkste van alle kankers. Meer dan een miljoen Amerikanen leven met colorectale kanker en 55.000 Amerikanen sterven jaarlijks aan darmkanker - meer dan prostaat- o
Voeding en niet-coeliakie-tarwegevoeligheid
Het lijdt geen twijfel dat gluten, tarwe en koolhydraten als geheel een slechte reputatie hebben gekregen in de media. Voor mensen met coeliakie is het medisch noodzakelijk om gluten te vermijden. Vee
Spijsverteringsziekte bij een tweede blik
Heb je die gekke fotos gezien die je oog helemaal voor de gek houden? Het ene moment is het een oude vrouw... Dan focus je wat harder en plotseling verschijnt er een jonge vrouw voor je ogen. Veel
