Afbeeldingen ter illustratie van buiktyfusBuiktyfus is een acute koortsziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Salmonella typhi. Het wordt verspreid door besmet voedsel en water. Hoewel het in de VS ooit heel gewoon was, is het tegenwoordig erg zeldzaam. De meeste gevallen zijn bij mensen die buiten de VS hebben gereisd. Wereldwijd treft de ziekte 13 miljoen mensen. Mensen die naar gebieden reizen waar veel buiktyfus voorkomt, moeten het vaccin krijgen voordat ze de VS verlaten. Reizigers moeten de CDC-website raadplegen voor specifieke aanbevelingen, afhankelijk van de landen die ze van plan zijn te bezoeken (http://wwwn.cdc.gov/ reizen/).
Meer informatie over reisvaccinaties »
Buiktyfus is een acute infectieziekte die gepaard gaat met koorts die meestal wordt veroorzaakt door de Salmonella typhi bacteriën. Salmonella paratyphi , een verwante bacterie die meestal tot een minder ernstige ziekte leidt, kan ook buiktyfus veroorzaken. De uitwerpselen van menselijke dragers van de bacterie kunnen water of voedsel besmetten en de ziekte verspreidt zich vervolgens naar andere mensen in het gebied. Buiktyfus is zeldzaam in industriële landen, maar blijft een belangrijk probleem voor de volksgezondheid in ontwikkelingslanden.
De incidentie van buiktyfus in de Verenigde Staten is sinds het begin van de twintigste eeuw afgenomen. In 2014 rapporteerden medische professionals ongeveer 300 gevallen aan de CDC, voornamelijk bij mensen die recentelijk naar endemische gebieden waren gereisd. Dit is in vergelijking met de jaren 1920, toen er meer dan 35.000 gemelde gevallen waren in de VS, met een sterftecijfer van 20%.
In de vroege jaren 1900 veroorzaakte een gezonde drager genaamd Typhoid Mary (haar echte naam was Mary Mallon) verschillende uitbraken in de omgeving van New York City; ze was besmet, werkte als kokkin en verspreidde de ziekte als gevolg daarvan naar anderen.
Een recente uitbraak trof vluchtelingen op het eiland Manus, Papoea-Nieuw-Guinea.
De daling van het aantal gevallen in de Verenigde Staten is het resultaat van verbeterde milieuhygiëne, vaccinatie en behandeling met antibiotica. Mexico en Zuid-Amerika zijn de meest voorkomende gebieden voor Amerikaanse burgers om buiktyfus op te lopen. India, Pakistan en Egypte zijn ook bekende gebieden met een hoog risico voor het ontwikkelen van deze ziekte. Wereldwijd treft buiktyfus jaarlijks meer dan 21 miljoen mensen, waarbij meer dan 200.000 patiënten aan de ziekte overlijden.
Als u naar endemische gebieden reist, dient u uw zorgverlener te raadplegen en te bespreken of u tegen buiktyfus moet worden ingeënt.
Mensen krijgen buiktyfus wanneer ze de bacteriën binnenkrijgen via besmet voedsel of water. Patiënten met een acute ziekte kunnen de omringende watervoorziening besmetten via ontlasting, die een hoge concentratie van de bacteriën bevat. Vervuiling van de watervoorziening kan de voedselvoorziening aantasten. Ongeveer 3 tot 5% van de patiënten wordt drager van de bacterie na de acute ziekte. Sommige patiënten lijden aan een zeer milde ziekte die niet wordt herkend. Deze patiënten kunnen langdurig drager worden van de bacterie. De bacteriën vermenigvuldigen zich in de galblaas, galwegen of lever en komen in de darm terecht. De bacteriën kunnen wekenlang overleven in water of gedroogd rioolwater. Deze chronische dragers hebben mogelijk geen symptomen en kunnen jarenlang de bron zijn van nieuwe uitbraken van buiktyfus.
Na de inname van besmet voedsel of water, zal de Salmonella bacteriën dringen de dunne darm binnen en komen tijdelijk in de bloedbaan terecht. Witte bloedcellen vervoeren de bacteriën naar de lever, milt en beenmerg. De bacteriën vermenigvuldigen zich vervolgens in de cellen van deze organen en komen weer in de bloedbaan terecht. Patiënten ontwikkelen symptomen, waaronder koorts, wanneer het organisme opnieuw in de bloedbaan terechtkomt. Bacteriën dringen de galblaas, het galsysteem en het lymfeweefsel van de darm binnen. Hier vermenigvuldigen ze zich in grote aantallen. De bacteriën komen in het darmkanaal en kunnen voor diagnose worden geïdentificeerd in culturen van de ontlasting die in het laboratorium is getest. Ontlastingkweken zijn gevoelig in de vroege en late stadia van de ziekte, maar het kan nodig zijn om bloedkweken uit te voeren om een definitieve diagnose te stellen.
De incubatietijd is meestal 1-2 weken en de duur van de ziekte is ongeveer 4-6 weken. De patiënt ervaart
Mensen met buiktyfus hebben meestal aanhoudende koorts tot 103 F-104 F (39 C-40 C).
Bij veel patiënten ontwikkelt zich een congestie op de borst en buikpijn en ongemak komen vaak voor. De koorts wordt constant. Verbetering treedt op in de derde en vierde week bij degenen zonder complicaties. Ongeveer 10% van de patiënten heeft terugkerende symptomen (terugval) nadat ze zich 1-2 weken beter hebben gevoeld. Recidieven komen eigenlijk vaker voor bij personen die met antibiotica worden behandeld.
Antibiotica die de Salmonella doden bacteriën behandelen buiktyfus. Voorafgaand aan het gebruik van antibiotica en intraveneuze vloeistoffen was het sterftecijfer 20%. De dood vond plaats door een overweldigende infectie, longontsteking, darmbloeding of darmperforatie. Antibiotica en ondersteunende zorg hebben het sterftecijfer teruggebracht tot 1%-2%. Met de juiste antibiotische therapie is er gewoonlijk verbetering binnen één tot twee dagen en herstel binnen 7 tot 10 dagen.
Verschillende antibiotica zijn effectief voor de behandeling van buiktyfus. Chlooramfenicol was jarenlang het eerste favoriete medicijn. Vanwege zeldzame ernstige bijwerkingen hebben andere effectieve antibiotica chlooramfenicol vervangen. De keuze van antibiotica moet worden geleid door het identificeren van de geografische regio waar het organisme is verkregen en de resultaten van culturen zodra deze beschikbaar zijn. (Bepaalde stammen uit Zuid-Amerika vertonen een significante resistentie tegen sommige antibiotica.) Ciprofloxacine (Cipro) is het meest gebruikte medicijn in de VS voor niet-zwangere patiënten. Ceftriaxon (Rocephin), een medicijn voor intramusculaire injectie, is een alternatief voor zwangere patiënten. Ampicilline (Omnipen, Polycillin, Principen) en trimethoprim (Bactrim, Septra) zijn vaak voorgeschreven antibiotica, hoewel de laatste jaren resistentie is gemeld.
Medische professionals hebben resistentie tegen meerdere geneesmiddelen gemeld en gebruiken culturen om de behandeling te begeleiden. Als er een terugval optreedt, worden patiënten opnieuw behandeld met antibiotica.
Langdurige antibiotica kunnen de dragerschapstoestand behandelen, die voorkomt bij 3% -5% van de geïnfecteerden. Vaak zal het verwijderen van de galblaas, de plaats van chronische infectie, de dragerschap genezen.
Uw huisarts kan buiktyfus diagnosticeren en behandelen. Omdat de ziekte in de Verenigde Staten zeer zeldzaam is, assisteert een specialist in infectieziekten vaak ook bij de zorg voor de patiënt met buiktyfus.
Buiktyfus is zeer besmettelijk en wordt opgelopen door de inname van de bacteriën in besmet voedsel of water. Patiënten met een acute ziekte kunnen de omringende watervoorziening besmetten via geïnfecteerde ontlasting, die een hoge concentratie van de bacteriën bevat. Het verspreidt zich niet door de lucht (door hoesten) of door aanraking (ervan uitgaande dat er geen fecale uitwisseling of eerste bacteriële inname is).
Voor degenen die naar risicogebieden reizen, zijn nu tyfusvaccins beschikbaar. De routinematige toediening van het vaccin wordt gewoonlijk niet aanbevolen in de VS. Er zijn twee vormen van het vaccin beschikbaar, een orale en een injecteerbare vorm. Mensen moeten de vaccinatie ten minste 1-2 weken (afhankelijk van het type vaccin) voorafgaand aan de reis en, afhankelijk van het type vaccin, voltooien. Het vaccin beschermt slechts 2 tot 5 jaar. Het orale vaccin is gecontra-indiceerd bij patiënten met een depressief immuunsysteem. Details van de vaccinatie en de keuze van het vaccin moeten worden besproken met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.
Zoete en pittige SCD Pumpkin Chili
Als je niet al je pompoenen in jack-o-lanterns hebt gesneden, is het tijd om ermee te koken. En wat kun je beter doen dan een grote pot met verrukkingen te maken die je dagenlang kunt eten (of gemakke
Waarom COVID-19-patiënten meer pathogene bacteriën in hun neus hebben
Onderzoekers vergeleken het neusmicrobioom van patiënten met coronavirusziekte 2019 (COVID-19), gezonde individuen, en gezondheidswerkers. Deze onderzoeken wezen op een toename van de ziekteverwekker
Hoe lang kun je leven met lupus nefritis?
Met de juiste behandeling wordt verwacht dat 80 tot 90 procent van de mensen met lupus-nefritis hun normale leven lang zal leven. Lupus nefritis (ontsteking van de nier) is een auto-immuun, chronis
