Stomach Health >> Maag Gezondheid >  >> Q and A >> Buikpijn

Anatomie en functie van de lever

Leverdefinitie en feiten

De lever is een groot, vlezig orgaan dat aan de rechterkant van de buik zit. De lever heeft twee grote delen, de rechter en de linker lobben genoemd.

  • De lever is een essentieel orgaan dat veel functies in het lichaam heeft, waaronder het maken van eiwitten en bloedstollingsfactoren, het produceren van triglyceriden en cholesterol, glycogeensynthese en galproductie.
  • De lever is een groot orgaan dat aan de rechterkant van de buik zit.
  • De lever is het grootste inwendige orgaan van het lichaam.
  • Er kunnen veel verschillende ziekteprocessen in de lever plaatsvinden, waaronder infecties zoals hepatitis, cirrose (littekens), kanker en schade door medicijnen of toxines.
  • Symptomen van een leverziekte kunnen zijn:
    • geelzucht,
    • buikpijn en zwelling,
    • verwarring,
    • bloeden,
    • vermoeidheid, en
    • gewichtsverlies.
  • Alcohol kan giftig zijn voor de lever (hepatotoxisch), vooral in hoge doses, en langdurig alcoholmisbruik is een veelvoorkomende oorzaak van leverziekte.
  • De lever is betrokken bij het metaboliseren van veel gifstoffen, waaronder medicijnen en medicijnen, chemicaliën en natuurlijke stoffen.

Leverziekte Vroege symptomen, tekenen, typen en behandeling

De lever heeft veel functies in het lichaam. Wanneer het beschadigd is, kan het een leverziekte veroorzaken. Tekenen en symptomen van een leverziekte zijn afhankelijk van de oorzaak, maar kunnen zijn:

  1. Zwakte en vermoeidheid
  2. Gewichtsverlies
  3. Misselijkheid
  4. Overgeven
  5. Geelzucht (gele huid en ogen)
Klik voor meer leverziekten, vroege symptomen, tekenen, behandeling en typen »

Wat is de lever? Wat is de functie ervan?

De belangrijkste taak van de lever is om het bloed dat uit het spijsverteringskanaal komt te filteren, voordat het naar de rest van de lichaam.

De lever heeft meerdere functies. Het maakt veel van de chemicaliën die het lichaam nodig heeft om normaal te functioneren, het breekt stoffen in het lichaam af en ontgift ze en het fungeert ook als opslageenheid.

Hepatocyten (hepar =lever + cyte =cel) zijn verantwoordelijk voor het maken van veel van de eiwitten (eiwitsynthese) in het lichaam die nodig zijn voor veel functies, waaronder bloedstollingsfactoren en albumine, die nodig zijn om vocht in het circulatiesysteem te houden. De lever is ook verantwoordelijk voor de productie van cholesterol en triglyceriden. Koolhydraten worden ook geproduceerd in de lever en het orgaan is verantwoordelijk voor het omzetten van glucose in glycogeen dat zowel in de lever als in de spiercellen kan worden opgeslagen. De lever maakt ook gal aan die helpt bij de vertering van voedsel.

De lever speelt een belangrijke rol bij het ontgiften van het lichaam door ammoniak, een bijproduct van het metabolisme in het lichaam, om te zetten in ureum dat door de nieren in de urine wordt uitgescheiden. De lever breekt ook medicijnen en drugs af, waaronder alcohol, en is verantwoordelijk voor het afbreken van insuline en andere hormonen in het lichaam.

De lever slaat ook vitamines en chemicaliën op die het lichaam als bouwstenen nodig heeft. Deze omvatten:

  • vitamine B12,
  • foliumzuur,
  • ijzer nodig om rode bloedcellen te maken,
  • vitamine A voor het gezichtsvermogen,
  • vitamine D voor calciumopname, en
  • vitamine K om het bloed goed te laten stollen.

Is de lever een klier of een orgaan?

De lever is een van de vitale organen van het lichaam, verantwoordelijk voor honderden chemische acties die het lichaam nodig heeft om te overleven. Het is ook een klier omdat het chemicaliën afscheidt die door andere delen van het lichaam worden gebruikt. Om deze redenen is de lever zowel een orgaan als een klier; in feite is het het grootste inwendige orgaan in het lichaam.

Wat zijn de symptomen en tekenen van een leverziekte?

De lever is een groot orgaan en een aanzienlijke hoeveelheid leverweefsel moet worden beschadigd voordat een persoon symptomen van ziekte ervaart. Symptomen kunnen ook afhangen van het type leverziekte.

  • De ontsteking van hepatitis kan gepaard gaan met pijn in het rechter bovenkwadrant van de buik, misselijkheid en braken. Dit kan ook worden gezien bij mensen met galstenen.
  • Mensen kunnen geelzucht hebben (met een geeloranje huidskleur) omdat de lever bilirubine (het normale afbraakproduct van oude rode bloedcellen) niet kan metaboliseren.
  • Er kan een neiging zijn om overmatig te bloeden of gemakkelijk blauwe plekken te krijgen, omdat de lever niet in staat is om voldoende bloedstollingsfactoren aan te maken.
  • Vermoeidheid, zwakte, gewichtsverlies en kortademigheid door spierverspilling; vanwege het onvermogen van de lever om eiwitten te produceren.
  • Omdat de lever betrokken is bij het metabolisme van geslachtshormonen, kunnen gynaecomastie (vergroot borstweefsel bij mannen) en impotentie optreden.
  • Bij een leverziekte in het eindstadium kunnen ascites (vochtophoping in de buikholte) en zwelling van de benen optreden als gevolg van onvoldoende productie van albumine door de lever.
  • Er kunnen ook problemen zijn bij het metaboliseren van ammoniak, waardoor de niveaus in het bloed stijgen, wat resulteert in verwarring als gevolg van encefalopathie (encefala=hersenen + pathy=disfunctie).

Hoe ziet de lever eruit? Waar bevindt het zich in het lichaam?

De lever is het grootste inwendige orgaan van het lichaam en bevindt zich in het rechter bovenste kwadrant van de buik, onder het diafragma en wordt beschermd door de ribben rechtsonder.

De lever is verdeeld in twee lobben en heeft een rijke bloedtoevoer die wordt verkregen uit twee bronnen:

  1. de poortader levert bloed uit het maagdarmkanaal (maag, darm, dikke darm) en milt, en
  2. de leverslagader levert bloed vanuit het hart.

De galboom beschrijft een systeem van buizen die gal verzamelen, gebruikt om voedsel te verteren, en het afvoeren naar de galblaas of de darm. Intrahepatische kanalen bevinden zich in de lever (intra=inside + hepar=lever) terwijl extrahepatische kanalen zich buiten de lever bevinden.

Leverziekte veroorzaakt (leververvetting, cirrose, hepatitis en infecties)

Veel ziekten kunnen de lever direct aantasten of als gevolg van een ziekte of ziekte die in een ander orgaan begint.

Vette leverziekte

  • Vette leverziekte, veroorzaakt door ophoping van cholesterol en triglyceriden in de lever, is niet geassocieerd met alcoholmisbruik. Leververvetting wordt ook wel niet-alcoholische leververvetting (NAFLD) en niet-alcoholische steatohepatitis (NASH) genoemd.

Cirrose

  • Levercirrose beschrijft een aandoening van littekenvorming in de lever die niet omkeerbaar is en kan leiden tot leverfalen.
  • Alcoholmisbruik veroorzaakt levercirrose en is de meest voorkomende oorzaak van leverziekte in Noord-Amerika.

Hepatitis

Hepatitis is een infectie van de lever die leverontsteking veroorzaakt.

  • Hepatitis A wordt vaak verspreid door slechte hygiënische gewoonten, waaronder slecht handen wassen, en kan worden overgedragen door voedselverwerkers. Het heeft de neiging zichzelf te beperken.
  • Hepatitis B en hepatitis C worden verspreid door contact met geïnfecteerde lichaamsvloeistoffen.
  • Hepatitis D wordt verspreid in combinatie met hepatitis B en heeft het B-virus nodig om in het lichaam te overleven en leverschade te veroorzaken.
  • Hepatitis E is een door voedsel of water overgedragen infectie.
  • Er zijn vaccinaties beschikbaar om hepatitis A en hepatitis B te voorkomen.

Infecties

Infecties kunnen de lever aantasten, waaronder:

  • Epstein Barr-virus dat infectieuze mononucleosis veroorzaakt
  • Adenovirus
  • Cytomegalovirus
  • Toxoplasmose
  • Rocky Mountain Spotted Fever

Veroorzaken van leveraandoeningen (medicijnen, toxines, genetica, kanker en andere)

Medicijnen of door geneesmiddelen veroorzaakte leverontsteking

Leverontsteking is een relatief vaak voorkomende bijwerking van medicijnen. Enkele veel voorgeschreven medicijnen zijn de volgende:

  • acetaminophen zonder recept (Tylenol, Panadol) maar ook in voorgeschreven pijnstillers (hydrocodon/acetaminophen (Lortab, Vicodin, Norco)
  • Statines (medicijnen die worden gebruikt om een ​​verhoogd cholesterolgehalte in het bloed onder controle te houden)
  • Antibiotica (amoxiciilin-clavulinezuur [Augmentin, Augmentin XR], nitrofurantoïne [Macrodantin, Furadantin, Macrobid], tetracycline, isoniazide)
  • methotrexaat (Trexall, Rheumatrex)
  • disulfiram (Antabusel)
  • Kruidenremedies, bijvoorbeeld kava kava, mahuang, smeerwortel

Gifstoffen

  • Giftige paddenstoelen kunnen de lever beschadigen en leverfalen veroorzaken.
  • Alcohol in grote doses kan giftig zijn voor de lever en na verloop van tijd de lever beschadigen.
  • Aflatoxinen geproduceerd door bepaalde schimmels zijn giftig voor de lever
  • Industriële chemicaliën kunnen toxines zijn die de lever aantasten, zoals arseen en tetrachloorkoolstof

Genetische aandoeningen

Genetische aandoeningen kunnen de lever aantasten, voorbeelden hiervan zijn:

  • Hemochromatose met abnormale ijzeropslag
  • Ziekte van Wilson met abnormale koperopslag
  • Ziekte van Gilbert met abnormaal bilirubinemetabolisme

Kanker

  • Primaire leverkankers ontstaan ​​rechtstreeks uit cellen in de lever.
  • Gemetastaseerde leverziekte beschrijft kanker die ontstaat uit een ander orgaan en de lever binnendringt

Afwijkingen van de galstroom uit de lever

Afwijkingen in de galstroom uit de lever kunnen leiden tot leverontsteking, bijvoorbeeld:

  • Galstenen (de meest voorkomende ziekte)
  • Primaire biliaire cirrose
  • Primaire scleroserende cholangitis.

Afname van de bloedstroom die uit de lever stroomt

Een afname van de bloedstroom die uit de lever stroomt, kan ervoor zorgen dat de lever verstopt en ontstoken raakt. Twee voorbeelden zijn:

  • Congestief hartfalen (CHF) is een aandoening waarbij het hart niet sterk genoeg is om al het ontvangen bloed rond te pompen, en dat bloed kan terugstromen naar de lever.
  • Budd Chiari-syndroom is een ziekte waarbij zich bloedstolsels vormen in de leveraderen, waardoor het bloed de lever niet kan verlaten.

Wat zijn bloedonderzoeken voor de leverfunctie?

De lever bevindt zich in de buik, maar de zorgverlener zal het hele lichaam willen onderzoeken om te kijken naar de gevolgen van een leverziekte.

  • De buik kan worden gepalpeerd om een ​​vergrote lever te voelen. Naarmate het groeit, kan de leverrand onder de rechter ribmarge worden gevoeld. Een ontstoken lever bij acute hepatitis kan gevoelig zijn, maar een lever die cirrotisch, klein en gekrompen is, kan mogelijk niet worden gevoeld.
  • Als leverziekte een overweging is, kan de beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg ook een vergrote milt voelen en beoordelen of er overtollig vocht in de buik aanwezig is (ascites), wat misschien wijst op de aanwezigheid van portale hypertensie.
  • De huid, inclusief de sclera van de ogen, kan worden beoordeeld op kleur op zoek naar geelzucht. Spinnevi, of angiomata, zijn een verzameling bloedvaten onder de huid en kunnen normaal zijn, maar in de juiste setting kan dit duiden op een leverziekte.
  • Als de persoon in de war is (hepatische encefalopathie), kan de arts proberen om asterixis illegaal te maken of te flappen tijdens het lichamelijk onderzoek. Deze mensen zijn misschien niet in staat hun polsen gespannen te houden wanneer hun armen gestrekt worden, maar zien in plaats daarvan hun polsen ritmisch klapperen.
  • Er kunnen bloedonderzoeken worden besteld om de diagnose te helpen stellen. De niveaus van leverenzymen kunnen leverontsteking aan het licht brengen. Bij patiënten met een leverziekte in het eindstadium kan de lever echter opbranden en kunnen de enzymen normaal zijn, zelfs bij een ernstige ziekte. Andere bloedonderzoeken die geschikt kunnen zijn, zijn onder meer een volledig aantal bloedcellen (CBC), screening op het hepatitisvirus en bloedstollingstesten (een gevoelige manier om de functie te meten, aangezien de lever verantwoordelijk is voor de aanmaak van de eiwitten die betrokken zijn bij het bloedstollingsmechanisme).
  • Soms kan echografie nuttig zijn bij het beoordelen van de anatomie van de lever en dit kan leiden tot andere tests, waaronder een CT-scan om de anatomie en structuur van de lever en de omliggende weefsels verder te beoordelen.

Wat is een leverbiopsie? Is het pijnlijk?

Meestal kunnen leveraandoeningen worden gediagnosticeerd door geschiedenis, lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek. Soms, als de diagnose onduidelijk is of om de mate van leverbeschadiging te beoordelen, kan een leverbiopsie nodig zijn.

Met behulp van een zeer dunne naald zal een gastro-enteroloog of hepatoloog (twee soorten leverspecialisten) of een interventionele radioloog een zeer fijne naald door de huid en in de lever brengen om een ​​klein stukje weefsel op te halen. Dit kan vervolgens onder de microscoop worden onderzocht door een patholoog om de diagnose te stellen. Deze procedure wordt uitgevoerd onder steriele omstandigheden om infectie te voorkomen, en een plaatselijke verdoving wordt in de huid geïnjecteerd om de kans op pijn te verminderen.

Als er bezorgdheid is over slechts één deel van de lever, in plaats van een ziekte die het hele orgaan zou aantasten, kan een echografie worden gebruikt om de naald in de juiste positie te brengen.

Kan een leverziekte worden voorkomen?

  • Matig alcoholgebruik om het risico op de meest voorkomende oorzaak van leverziekte in Noord-Amerika te verkleinen.
  • Het risico op hepatitis B en hepatitis C kan worden verminderd door de blootstelling aan lichaamsvloeistoffen te minimaliseren.
  • Zoals eerder vermeld, zijn er vaccinaties beschikbaar voor hepatitis A en B.
  • Houd een gezond gewicht en eet een uitgebalanceerd dieet om het risico op het ontwikkelen van een leververvetting te verminderen.

Welke soorten artsen behandelen leverziekte?

  • Ziekten van de lever kunnen worden behandeld door specialisten in de eerste lijn of interne geneeskunde.
  • Gastro-enterologen zijn specialisten die zich richten op de spijsverteringsorganen en de lever.
  • Een hepatoloog is een specialist die zich uitsluitend bezighoudt met de lever.
  • Afhankelijk van het exacte type leverziekte, kunnen andere specialisten betrokken zijn bij de zorg voor patiënten met een leverziekte, waaronder specialisten op het gebied van infectieziekten, chirurgen, oncologen, intensive care-specialisten, hematologen en specialisten op het gebied van spoedeisende geneeskunde.