Voedselvergiftiging veroorzaakt vaak maagkrampen.In bepaalde gevallen moet u voedselvergiftiging met medicijnen behandelen. Uw arts kan antibiotica aanbevelen, maar deze werken alleen als u een bacteriële infectie heeft. Als u een parasitaire infectie heeft, kan uw arts medicijnen tegen parasieten voorschrijven.
U kunt mogelijk voedselvergiftiging behandelen met vrij verkrijgbare voedselvergiftigingsmedicatie van uw apotheek, waaronder:
Als u bloederige diarree of koorts heeft, zijn dit tekenen dat u een bacteriële of parasitaire infectie heeft. Gebruik geen geneesmiddelen tegen diarree, omdat deze uw infectie kunnen verergeren. U mag deze geneesmiddelen ook niet aan kinderen geven. Praat met een arts over uw symptomen.
Lees meer over de behandeling van voedselvergiftiging »
Voedselvergiftiging is een door voedsel overgedragen ziekte. Inname van voedsel dat een toxine, chemische stof of infectieus agens bevat (zoals een bacterie, virus, parasiet of prion) kan nadelige symptomen in het lichaam veroorzaken. Die symptomen kunnen alleen verband houden met het maagdarmkanaal dat braken of diarree veroorzaakt, of ze kunnen andere organen betreffen, zoals de nier, hersenen of spieren.
Meestal veroorzaken de meeste door voedsel overgedragen ziekten braken en diarree die meestal van korte duur zijn en vanzelf verdwijnen, maar uitdroging en elektrolytafwijkingen kunnen optreden. Het Center for Disease Control and Prevention (CDC) schat dat jaarlijks ongeveer 48 miljoen mensen ziek worden door voedselgerelateerde ziekten, wat resulteert in 128.000 ziekenhuisopnames en 3.000 doden.
Volgens de CDC worden in 2018 de meest voorkomende onverdraaglijke ziekten in de Verenigde Staten elk jaar veroorzaakt door:
Voedselvergiftiging en buikgriep kunnen al dan niet hetzelfde zijn, afhankelijk van of de veroorzaker wordt overgedragen door besmet voedsel, of dat de agens wordt overgedragen door niet-voedselmechanismen zoals lichaamsafscheidingen. De meeste beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg stellen buikgriep gelijk aan virale gastro-enteritis.
Buikgriep is een niet-specifieke term die een ziekte beschrijft die gewoonlijk binnen 24 uur verdwijnt en die gewoonlijk wordt veroorzaakt door het adenovirus, het Norwalk-virus of het rotavirus (het rotavirus komt het meest voor bij kinderen).
Als er veel gevallen van virale gastro-enteritis optreden in een situatie waarin veel mensen hebben gegeten, kan dit zeker als voedselvergiftiging worden beschouwd. Het Norwalk-virus is verantwoordelijk voor veel gevallen van uitbraken van door voedsel overgedragen ziekten op cruiseschepen.
Voedselvergiftiging veroorzaakt meestal
Dit kan aanzienlijke hoeveelheden vochtverlies en diarree veroorzaken, samen met misselijkheid en braken kan het moeilijk maken om verloren vocht aan te vullen, wat leidt tot uitdroging. In ontwikkelingslanden waar besmettelijke epidemieën diarree veroorzaken, sterven duizenden mensen door uitdroging.
Zoals opgemerkt in het bovenstaande gedeelte, kunnen andere orgaansystemen worden geïnfecteerd en aangetast door voedselvergiftiging. Symptomen zijn afhankelijk van welk orgaansysteem erbij betrokken is (bijvoorbeeld encefalopathie als gevolg van een herseninfectie).
Dikke darm en dunne darm hebben een tussenliggende incubatie van ongeveer 1 tot 3 dagen.
Infecties van de dikke darm of dikke darm kunnen bloederige, slijmerige diarree veroorzaken die gepaard gaat met krampachtige buikpijn.
Diarree als gevolg van een infectie van de dunne darm is meestal niet bloederig, maar infecties kunnen tegelijkertijd zowel de dunne als de dikke darm aantasten.
Hemorragische E. coli 0157:H7 en Yersinia enterocolitica infectie hebben een lange incubatietijd van 3 tot 5 dagen.
Sommige "voedselvergiftigingen" zijn mogelijk niet te wijten aan gifstoffen of chemicaliën in voedsel, maar aan infectieuze agentia die het voedsel toevallig besmetten. E. coli O157:H7 (hemorragische E. coli) komt meestal voor wanneer besmet voedsel wordt gegeten, maar het kan zich ook verspreiden via
Chemische en bacteriële infecties hebben een korte incubatietijd van minder dan 16 tot 24 uur
Door op 'Verzenden' te klikken, ga ik akkoord met de algemene voorwaarden en het privacybeleid van MedicineNet. Ik ga er ook mee akkoord e-mails van MedicineNet te ontvangen en ik begrijp dat ik me op elk moment kan afmelden voor MedicineNet-abonnementen.
Parasieten
Bacteriën
Virus
Protozoën
Prion
Andere ziekten kunnen betrekking hebben op chemische toxines die worden geproduceerd in bepaalde voedingsmiddelen die slecht worden gekookt of bewaard. Bijvoorbeeld, scombroid- en schaaldiervergiftiging zijn te wijten aan een grote afgifte van histamine-chemicaliën uit de vis wanneer deze wordt gegeten. Scrombroid-vergiftiging veroorzaakt symptomen die lijken op die van een allergische reactie, en zijn
Scombroid-vergiftiging wordt soms verward met een allergie voor schaaldieren.
Pasgeborenen, ouderen en anderen met een gecompromitteerd immuunsysteem lopen een groter risico om ziek te worden met Listeria infecties. Zwangere vrouwen lopen ook een hoger risico op Listeria infecties, en om infecties te voorkomen en om te voorkomen dat de infectie aan de foetus wordt gegeven.
Zwangere vrouwen wordt aangeraden deze voedingsmiddelen te vermijden om het risico op het oplopen van een Listeria te verkleinen. infecties.
de meest voorkomende oorzaken voedselvergiftiging kunnen te wijten zijn aan infecties veroorzaakt door
Er zijn meer dan 200 infectieuze oorzaken. Soms zijn het niet de bacteriën die het probleem veroorzaken, maar eerder het gif dat bacteriën in het voedsel produceren voordat het wordt gegeten. Dit is het geval met Stafylokokken voedselvergiftiging en met botulisme.
Sommige "voedselvergiftigingen" zijn mogelijk niet te wijten aan gifstoffen of chemicaliën in voedsel, maar aan infectieuze agentia die het voedsel toevallig besmetten. E. coli O157:H7 (hemorragische E. coli ) komt meestal voor wanneer besmet voedsel wordt gegeten, maar het kan zich ook verspreiden via
Er zijn veel oorzaken van voedselvergiftiging. Soms worden ze geclassificeerd door hoe snel de symptomen beginnen na het eten van mogelijk besmet voedsel. Zie dit als de incubatietijd vanaf het moment dat voedsel het lichaam binnenkomt totdat de symptomen beginnen.
Meestal wordt de diagnose voedselvergiftiging gesteld door anamnese en lichamelijk onderzoek. Vaak geeft de patiënt vrijwillig de diagnose als ze voor medische zorg komen. Bijvoorbeeld:"Ik werd ziek na het eten van aardappelsalade tijdens een picknick", of "Ik dronk een eiwitshake van rauwe eieren."
De beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg kan vragen stellen over de symptomen, wanneer ze zijn begonnen en hoe lang ze hebben geduurd. Een beoordeling van systemen kan helpen om richting te geven over welk type infectie aanwezig is. Een patiënt met gevoelloze voeten en zwakte kan bijvoorbeeld worden gevraagd of ze onlangs ingeblikt voedsel voor thuis hebben geopend.
Reisgeschiedenis kan nuttig zijn om te zien of de patiënt in de buurt van een beek of meer heeft gekampeerd en het potentieel heeft om besmet water te drinken, of dat hij onlangs het land uit is gereisd en ander voedsel heeft gegeten dan normaal, zoals rauwe eieren of wild.
Lichamelijk onderzoek begint met het nemen van de vitale functies van de patiënt (bloeddruk, hartslag en temperatuur). Klinische tekenen van uitdroging zijn onder meer een droge, gespannen huid, ingevallen ogen, een droge mond en gebrek aan zweet in de oksels en liezen. Bij zuigelingen kunnen, naast het bovenstaande, subtiele tekenen van uitdroging zijn:een slechte spierspanning, slecht zuigen en verzonken fontanel.
Routinematige bloedonderzoeken worden meestal niet besteld, tenzij er bezorgdheid is over iets meer dan braken en diarree. Bij patiënten met aanzienlijke uitdroging kan de beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg het elektrolytgehalte in het bloed en de nierfunctie controleren. Als er bezorgdheid bestaat over het hemolytisch-uremisch syndroom, kan een volledig bloedbeeld (hemogram, CBC) worden besteld om de rode bloedcellen, witte bloedcellen en het aantal bloedplaatjes te controleren. Als er bezorgdheid bestaat over hepatitis, kunnen leverfunctietests worden besteld.
Ontlastingsmonsters kunnen nuttig zijn, vooral als er bezorgdheid bestaat over infecties veroorzaakt door Salmonella, Shigella , en Campylobacter , de gewone niet-reizigersdiarree. Dit is met name het geval wanneer de patiënt bloederige diarree heeft, waarvan wordt aangenomen dat deze het gevolg is van een infectie. Als er bezorgdheid bestaat over een parasitaire infectie, kunnen ontlastingsmonsters ook worden onderzocht op de aanwezigheid van parasieten. Sommige parasieten zijn mogelijk heel moeilijk te zien onder de microscoop, waaronder Cyclospora , omdat het zo klein is.
Afhankelijk van de vermoedelijke oorzaak van de voedselvergiftiging, zijn er enkele immunologische tests (bijvoorbeeld detectie van Shiga-toxines) die de CDC aanbeveelt. Cyclospora DNA kan in de ontlasting worden gedetecteerd met behulp van moleculaire tests die polymerasekettingreactie (PCR) worden genoemd. Andere methoden kunnen worden gebruikt (bijvoorbeeld detectie van prionen in weefselmonsters).
De sleutel tot thuiszorg is om de persoon gehydrateerd te houden. Het drinken van veel water of een uitgebalanceerde elektrolytoplossing zoals Gatorade of Pedialyte is meestal voldoende om het lichaam met vocht aan te vullen. Een persoon kan een aanzienlijke hoeveelheid vocht verliezen met een episode van diarree en/of braken, en deze vloeistoffen moeten worden vervangen. Mensen die tekenen van uitdroging vertonen, zoals minder plassen, duizeligheid of droge slijmvliezen, vooral bij jongeren of ouderen, moeten een arts raadplegen.
De eerste en belangrijkste complicatie van voedselvergiftiging is uitdroging. Voedselvergiftiging kan leiden tot aanzienlijk verlies van lichaamsvocht en veranderingen in de elektrolytenspiegels in het bloed.
Als de getroffen persoon onderliggende medische aandoeningen heeft die medicatie vereisen, kan aanhoudend braken het moeilijk maken om die medicijnen door te slikken en te verteren.
Andere complicaties van voedselvergiftiging zijn specifiek voor het type infectie. Sommige worden vermeld in de oorzaken van voedselvergiftiging, zoals HUS, TTP of encefalopathie.
Listeria is een bacteriesoort die de twee meest dodelijke uitbraken heeft veroorzaakt van voedselvergiftiging in de geschiedenis van de Verenigde Staten. In 1985 werd een uitbraak in Californië herleid tot het eten van een soort verse kaas, en in 2011 Listeria voedselvergiftiging werd teruggevoerd op een meloenboerderij en verwerkingsbedrijf in Colorado.
Listeria wordt meestal geassocieerd met
Met een helder vloeibaar dieet en rust, verdwijnen de meeste infecties vanzelf binnen 24 uur. Neem contact op met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg als braken en diarree gepaard gaan met een of meer van de volgende symptomen:
Gelukkig zijn de meeste gevallen van voedselvergiftiging zelfbeperkend en verdwijnen ze binnen een paar uur tot een paar dagen en de getroffen persoon keert terug naar de normale functie.
Afhankelijk van de oorzaak van de infectie en de onderliggende medische toestand van de patiënt, kan de infectie aanzienlijke orgaanschade en zelfs de dood veroorzaken.
Preventie van door voedsel overgedragen ziekten begint thuis met de juiste voedselbereidingstechniek.
Oorzaak van glutenintolerantie? Geen gluten.
Diëtisten verheugen zich! Wetenschap redt de dag. De oorzaak van glutenintolerantie is NIET gluten. De volgende keer dat uw klant verwijst naar Wheat Belly, kunt u hem of haar verwijzen naar dit feite
Een type darmbacteriën kan het risico op darmkanker verhogen
Nieuw onderzoek gepresenteerd op de NCRI-kankerconferentie van 2019 heeft aangetoond dat mensen met een bepaald type bacteriën in hun ingewanden meer kans hebben om darmkanker te ontwikkelen.
Onderzoek toont aan dat darmparasieten de ernst van COVID-19 verminderen
We leren elke dag meer over de ziekte van COVID-19. Volwassenen van elke leeftijd met bepaalde onderliggende medische aandoeningen lopen een verhoogd risico op een ernstige ziekte door het virus dat C
