Vereniging van IL-1 beta-gen polymorfisme met cachexia van lokaal gevorderde maagkanker

Vereniging van IL-1 beta-gen polymorfisme met cachexia van lokaal gevorderde maagkanker
Abstracte achtergrond
IL-1 beta is betrokken bij inflammatoire episode. Gezien de inflammatoire aard van kanker cachexie, hebben we de predictieve waarde van IL-1B-31 T /C, -511 C /T, 3954 C /T en IL-1RN VNTR gen polymorfismen op het voorkomen van cachexie geassocieerd met lokaal gevorderde maagkanker.
Methods
De studie omvatte 214 patiënten en 230 gezonde vrijwilligers. Genomisch DNA werd bereid uit perifeer bloed leukocyten. Genotypes en allel frequenties werden bepaald bij patiënten en gezonde controles gebruikt restrictiefragmentlengtepolymorfisme analyse van polymerasekettingreactie producten.
Resultaten
De totale frequentie van IL-1B-31 T, T -511, 3954 T en IL -1RN VNTR allelen bij patiënten met lokaal gevorderde maagkanker waren vergelijkbaar met die in de controlegroep. Geen significante verschillen werden gevonden in de verdeling van IL-1B-31 T, T -511 en IL-1RN VNTR tussen patiënten met en zonder cachexie. Patiënten met cachexia toonden een significant hogere prevalentie van IL-1B + 3954 T-allel dan die zonder (P
= 0,018). In een logistische regressie-analyse gecorrigeerd voor werkelijke gewicht, carcinoma locatie en het podium, de IL-1B + 3954 CT genotype was geassocieerd met een odds ratio van 2,512 (95% CI, 1,180-5,347). Voor cachexia
Conclusie
de IL-1B + 3954 T-allel is een belangrijke risicofactor voor cachexia van lokaal maagkanker. Genetische factoren bestudeerd zijn niet waarschijnlijk een belangrijke rol bij de bepaling van de gevoeligheid spelen om lokaal gevorderde maagkanker. Achtergrond
cachexia Kanker is een syndroom gekenmerkt door een opvallende gewichtsverlies, anorexia, asthenie en bloedarmoede, goed voor bij minste 20% van de sterfgevallen in neoplastische patiënten [1]. In tegenstelling tot honger, die put vetreserves vormen vetweefsel met behoud van eiwit uit de verspilling van skeletspieren, in cachexia geen vet noch eiwit wordt gespaard. Progressief gewichtsverlies is een gemeenschappelijk kenmerk van kanker is niet alleen verantwoordelijk voor de slechte kwaliteit van leven en een slechte respons op chemotherapie, maar ook korte overlevingstijd ongeacht tumormassa of de aanwezigheid van metastasen, en belemmert ook kankertherapie [2 ]. Hoewel het mechanisme van kanker cachexia grotendeels onopgelost blijft, hebben een aantal belangrijke mediatoren geïdentificeerd. Een set proinflammatoire cytokines [3], met inbegrip van TNF-α, IL-1β, IL-6 en IFN-γ [4, 5]. Bij de mens, is er steeds meer bewijs dat de gastheer cytokine reactie genetisch bepaald. Polymorfe gensequenties van bepaalde cytokinen kunnen zijn potentiële markers betreft gevoeligheid en klinische uitkomst in verschillende menselijke infectieziekten. Om echter de beste weten, geen enkele studie gericht de correlatie van cytokine polymorfismen van IL-1β gen met de waarschijnlijkheid van cachexie met lokaal gevorderde maagkanker.
IL-1β een krachtige proinflammatoire cytokine afgegeven door macrofagen systemische ontstekingsreacties. Het is niet alleen belangrijk biologisch effect, maar regelt ook ontstekingsreactie en immuunrespons door het bevorderen van andere cytokinen uitdrukkingen, zoals IL-6 en IL-12. Studies hebben constitutieve IL-1β eiwitproductie gedocumenteerd in menselijke en dierlijke kanker cellijnen waaronder sarcomen en eierstokkanker en overgangsperiode cel carcinomen. Solide tumoren waarbij IL-1β is aangetoond dat opgereguleerd omvatten borst-, colon-, long-, hoofd- en nekkanker en melanomen en patiënten met IL-1β producerende tumoren algemeen slechte prognoses. Ook is gemeld dat dit cytokine was de factor verantwoordelijk voor verhoogde eiwitafbraak bij ratten, en herhaalde toediening van IL-1 aan ratten gaf anorexia en gewichtsverlies [6]. In vivo, worden de potentieel schadelijke pro-inflammatoire effecten van IL-1β gecompenseerd door de werking van de interleukine-1 receptor antagonist (IL-1RN) [7]. Uitgebreide gegevens blijkt dat de biologische functie van uitgescheiden IL-1RN is competitief de binding van circulerende IL-1β aan celoppervlak receptoren [8, 9] en IL-1RN verhogen laat in de loop van een inflammatoire gebeurtenis te beëindigen acute ontsteking [7]. Ondernemingen de productie van IL-1β en IL-1RN zijn afhankelijk van verschillende factoren, is er steeds meer bewijs dat de genetische factoren een belangrijke rol speelt. De IL-1B en de IL-1RN genen zijn gelokaliseerd op chromosoom 2q14, binnen een 360 kb gebied. In de IL1B gen zijn er twee diallelic polymorfismen op posities -511, -31 in de promotor regio en op positie + 3954 in de vijfde exon. De IL-1RN gen heeft een penta-allel polymorfe plaats in intron 2 met variabele aantallen van een 86 bp tandem repeat sequentie. In de afgelopen jaren, in vitro en in vivo studies hebben aangetoond dat IL-1B -511 T en 3954 T allelen versterken IL-1β en IL-1RN producties en de circulerende niveaus van de twee cytokinen in mensen [10, 11]. Er werd gemeld dat proinflammatoire genotypen van de interleukine-1 loci geassocieerd met een significant verhoogd risico op een chronische hypochlorhydric respons op H. pylori en maagkanker in een Kaukasische populatie, vermoedelijk door het veranderen van IL-1β niveaus in de maag [12 13], maar een invloed van IL-1β-gen polymorfismen op de gevoeligheid van cachexia van maagkanker is niet onderzocht. Gezien de rol van IL-1β gespeeld in cachexia, wij gepostuleerd dat de polymorfismen enkele samenhang met de ontwikkeling van kanker cachexie kunnen hebben. Ondernemingen De oorzaken van cachexie worden verondersteld multifactorieel maar vooral samen met hyperkatabolisme en verlies van eetlust zijn door circulerend tumor verwante stoffen en cytokinen [14, 15]. Werken vanuit aanname wezenlijke bijdrage aan inflammatoire kankercachexia veronderstelden we dat IL-1B-31 T /C, -511 C /T, 3954 C /T en IL-1RN gen polymorfismen hebben een relatie met de ontwikkeling van cachexie geassocieerd met lokaal gevorderde maagkanker. We hebben ook nagegaan of het gen polymorfismen bestudeerd werden geassocieerd met de gevoeligheid voor lokaal gevorderde maagkanker.
Methods
Studiepopulatie
Het protocol door de lokale ethische commissie werd goedgekeurd, en geïnformeerde toestemming werd verkregen van elk van de patiënt of een naast familielid. Alle opeenvolgende patiënten met lokaal gevorderde maagkanker vanaf 1 juni 2004 aan 1 juni 2006 werden prospectief beschouwd. Om in aanmerking te komen voor inschrijving, alle van de proefpersonen moesten Chinese Han bevolking. De uitsluitingscriteria waren de volgende: (1) anorexia nervosa; (2) pylorus obstructie; (3) belangrijke gastro-intestinale aandoeningen, chronisch nierfalen, diabetes en HIV; (4) leverinsufficiëntie, peritoneale, bekken en metastasen op afstand; (5) consanguine paring. Onmiddellijk na de toelating en voor elke medische of chirurgische procedure was begonnen, werden de patiënten onderzocht op de aanwezigheid van anorexia, gewichtsverlies, roken en drinken toestand van het water. De controles werden gerekruteerd uit het ziekenhuis aanwezigen in twee centra zonder familiegeschiedenis van maagkanker. Ze werden gevonden met de patiënten voor leeftijd en geslacht, zonder enige kwaadaardige ziekten en besmettelijke aandoeningen.
Informatie over roken en het drinken van de status van het water werd verkregen door het interview. We hebben niet de voeding geschiedenissen, zoals de details van vlees of vis consumptie. We omschreven "huidige" als personen die huidige rokers, "ex" waren als degenen die in het verleden hadden gerookt, en "nooit" als degenen die nog nooit op enig moment in hun leven had gerookt.
Gewichtsverlies tijdens de procedure 6 maanden werd uitgedrukt als een percentage van het gebruikelijke gewicht en patiënten werden verdeeld in 2 groepen volgens de ernst van gewichtsverlies: Non-groep cachexie, gewichtsverlies ≤ 10%; Cachexia groep, > 10%.
Beoordeling van H pylori-status
14C-UBT test werd twee keer voor ingeschreven patiënten en controles herhaald door een team van gespecialiseerde medewerkers. Geen van de deelnemers aan de studie ooit behandeld voor H. pylori uitroeiing.
DNA-extractie
genoom DNA werd gezuiverd uit 5 ml perifeer bloedmonsters via Wizard Genomic DNA Purification Kit (Promega) volgens de aanwijzingen van de fabrikant.
IL-1B + 3954 C /T polymorfisme
Dit werd onderzocht met restrictiefragment lengte polymorfisme analyse van polymerasekettingreactie producten zoals eerder bestudeerd [16].
IL-1B-31 T /C
Forward , TCTTTTCCCCTTTCCTTTAACT; achteruit, GAGAGACTCCCTTAGCACCTAGT [17] (Nanjing Bio Eng Co.). PCR-omstandigheden: 10 min bij 95 ° C; 40 cycli van 30 sec bij 72 ° C, 15 sec bij 95 ° C, 20 sec bij 52 ° C (BIO-RAD, Japan). PCR producten werden geknipt door restrictie endonuclease Alul (Promega) en gevisualiseerd door elektroforese op een 2,5% agarose gel gekleurd met 0,1% ethidiumbromide. C-allel:: allelen werden als volgt gecodeerd 234 bp; T-allel. 150 bp en 84 bp
IL-1B-511C /T
Forward, 5-TGGCATTGATCTGGTTCATC-3, achteruit, 5-GTTTAGGAATCTTCCCACTT-3 [18] (Nanjing Bio Eng Co.). PCR-omstandigheden: 95 ° C 1 minuut; 30 cycli van 95 ° C 30 sec, 55 ° C 30 sec, 72 ° C 30 sec; 70 ° C 7 min (BIO-RAD, Japan). PCR producten werden geknipt door restrictie endonuclease Aval (Promega) en gevisualiseerd door elektroforese op een 2,5% agarose gel gekleurd met 0,1% ethidiumbromide. T:: 304 bp, C: allelen werden als volgt gecodeerd. 190 en 114 bp
IL-1RN VNTR
Forward, 5-CTCAGCAACACTCCTAT-3, achteruit, 5-TCCTGGTCTGCAGGTAA-3 [19] (Nanjing Bio Eng Co.). PCR-omstandigheden: 94 ° C gedurende 4 minuten, 32 cycli van 94 ° C gedurende 1 min, 50 ° C gedurende 1 minuut, 72 ° C gedurende 1 min; 72 ° C gedurende 10 min (BIO-RAD, Japan). PCR producten werden geanalyseerd door elektroforese op een 2% agarose gel gekleurd met ethidiumbromide. Allelen 1-5 (IL1RN * 1-IL1RN * 5) werden gedetecteerd op basis van hun grootte ten opzichte van een 100 bp DNA ladder: allel 1 (vier herhalingen) 410 bp; allel 2 (twee herhalingen) 240 bp; allel 3 (vijf herhalingen) 500 bp; allel 4 (drie herhalingen) 325 bp. Allel 5 (zes herhalingen; 595 bp) werd niet waargenomen in de studiepopulatie
Statistische analyse
Beschrijvende gegevens van continue variabelen werden gerapporteerd als gemiddelde ± SD en getest door Student's t-test
door SPSS 11.0.. De verschillen in allel frequentie tussen groepen werden onderzocht op statistische significantie met chi-kwadraat test of Fisher exact test, indien nodig. Analyse werd ingevuld door SAS 6.12, en een 2 staart P
. ≪ 0,05 werd genomen om de betekenis te duiden
Resultaten
Hardy-Weinberg evenwicht
Binnen elke studiegroep, het genotype distributies waren in overeenstemming met die voorspeld door de Hardy-Weinberg evenwicht (tabel 1 en tabel 2.). tabel 1 Hardy-Weinberg-evenwicht analyse bij patiënten met kanker en controles.


Cancer (n = 214)
Contr. (N = 230)


Observed

Expected

Observed

Expected

IL-1β-31
CC
48
45.3
53
49.8
CT
101
95,1
108
114,4
TT
75
73,6
69
65,8
P
0.980
0,835
IL-1β-511
CC
55
50,1
56
49,3
CT
97
106,8
101
114,4
TT
62
57,1
73
66,3
P
0,638
0,454
IL-1β + 3594
CC
178
179,5
201
201,9
CT
36
33
29
27,2
TT
0
1.5
0
0.9
P
0,442
0,619
IL-1RN VNTR
1/1
157
156,5
168
167
02/01
45
54
50
58,8
2/2
5
3.5
6
4.2
1/3
5
0 verhuur 4
0
1/4 2
0 2
0
P
0,089 0,135

genotypen niet afwijken van de Hardy -. Weinberg evenwicht
Tabel 2 Hardy-Weinberg-evenwicht analyse in Non-cachexia-groep en cachexia groep


Non-cachexia (n = 123)
cachexia (n = 91)


Observed

Expected

Observed

Expected

IL-1β-31
CC
26
24.1
12
12.7
CT
57
60,7
44
42,6
TT
40
38,1
35
35,7
P
0. 889
0,976
IL-1β-511
CC
31
27,8
24
22,3
CT
55
61,4
42
45,4
TT
37
33,8
25

• Fase I studie van imatinib, cisplatine en 5-fluoruracil of capecitabine in geavanceerde slokdarm en de maag adenocarcinoom
• Pylorussparende loop duodeno-enterostomie met sleeve gastrectomie - voorlopige results