Trends en resultaten in de behandeling van maagkanker dan afgelopen twee decennia in enkele Oost-Europese centrum: een cohort studie

Trends en resultaten in de behandeling van maagkanker dan afgelopen twee decennia in enkele Oost-Europese centrum: een cohort studie
Abstracte achtergrond
Een gestage daling van maagkanker sterftecijfer in de afgelopen decennia is waargenomen in West-Europa . Het is echter nog niet duidelijk of deze trend geldt voor Oost-Europa, waar de hoge incidentie van maagkanker wordt waargenomen.
Methods
Dit was een retrospectieve niet-gerandomiseerde, enkel centrum, cohort studie. Gedurende de onderzoeksperiode 557 opeenvolgende patiënten met maagkanker waarin curatieve operatie werd uitgevoerd voldeden aan de inclusiecriteria. De onderzoekspopulatie werd verdeeld in twee groepen op basis van twee gelijke perioden: 01-01-1994 - 31-12-2000 (groep I - 273 patiënten) en 01-01-2001 - 31-12-2007 (groep II - 284 patiënten). Primaire (vijf-jaars overlevingskans) en secundaire (postoperatieve complicaties, 30-dagen mortaliteit en duur van het verblijf in het ziekenhuis) eindpunten werden geëvalueerd en vergeleken.
Resultaten
tarief van postoperatieve complicaties was vergelijkbaar tussen de groepen, met uitzondering van Grade III (Clavien-Dindo beoordelingssysteem voor de indeling van chirurgische complicaties) complicaties die tegen aanzienlijk lagere tarieven in groep II (26 (9,5%) versus 11 (3,9%), p = 0,02) waargenomen. Opnameduur significant was (p = 0,001) korter (22,6 ± 28,9 versus 16,2 ± 17.01 dagen) en de 30-dagen mortaliteit was significant (p = 0,02) lager (15 (5,5%) versus 4 (1,4%)) in groep II. Vertaald tarieven van maagkanker sterfte waargenomen in beide groepen (92,3% vs. 90,7%). Echter survival analyse significant onthulde (p = 0,02) beter overall 5-jaarsoverleving in groep II (35,6%, 101 van de 284) dan in groep I (23,4%, 64 van de 273). Er was geen verschil in 5-jaarsoverleving bij het vergelijken van verschillende TNM stadia.
Conclusies
Maagkanker behandelresultaten arme ondanks dalende vroege postoperatieve sterfte, verkorting van verblijf in het ziekenhuis en een verbeterde totale overleving over de tijd blijven. Prognose van de behandeling van maagkanker hangt vooral af van het stadium van de ziekte. Ontbreken van screening en gebrek aan klinische symptomen in een vroege maagkanker leiden tot omstandigheden waarin de meeste patiënten met een vergevorderd stadium van de ziekte een mediane overleving van minder dan 30 maanden kan verwachten zelfs na chirurgie met curatieve.
trefwoorden
maagkanker Complicaties Survival Mortality Achtergrond
Hoewel een gestage daling van maagkanker sterftecijfers in de afgelopen decennia is waargenomen, maagkanker nog steeds de vierde meest voorkomende vorm van kanker en is de tweede belangrijke oorzaak van kanker overlijden wereldwijd slechte overlevingskansen [1]. Terwijl de incidentie van maagkanker in Noord-Amerika, Afrika, Zuid- en West-Azië dalen, prijzen in Noord-Oost-Azië, oostelijk deel van Zuid-Amerika en Oost-Europa hoog blijven [1-3]. Chirurgie blijft de belangrijkste en potentieel curatieve behandelingsmethode voor resectable maagkanker. Gezien de locatie en grootte van de tumor en invasie naar aangrenzende organen, routinematig standaard radicaal totale of subtotale gastrectomie met lymfadenectomie of meerdere organen resecties uitgevoerd [4-6]. De totale 5-jaars overleving van patiënten met gevorderde resectable maagkanker verschilt tussen verschillende landen en verschillende centra, maar over het algemeen varieert van 10% tot 30% [5, 7, 8]. Eerdere studies hebben aangetoond dat leeftijd, lymfeklieren en levermetastasen, ziektestadium en tumorgrootte belangrijke voorspellende factoren voor overleving bij patiënten met resectabel maagcarcinoom [9-11]. Het is echter niet zeker duidelijk of deze voorspellende factoren zijn hetzelfde in alle regio's en waarom incidentie van maagkanker zijn nog steeds hoog in de regio Oost-Europa.
Het doel van deze single center studie was om de klinisch beloop te vergelijken en resultaten, zoals postoperatieve complicaties, de duur van het verblijf in het ziekenhuis en mortaliteit, meer dan twee verschillende perioden.
Methods
Dit was een retrospectieve niet-gerandomiseerde, enkel centrum, cohort studie. Het verzamelen van gegevens werd uitgevoerd bij de afdeling Chirurgie, de Litouwse University of Health Sciences met behulp van speciaal ontwikkeld en onderhouden databank van 01-01-1994 tot 31-12-2007. Tijdens deze periode ondergingen 708 patiënten radicale gastrectomie. Vijfhonderd zevenenvijftig opeenvolgende patiënten werden opgenomen in de studie volgens de volgende inclusiecriteria: (1) histologisch bewezen maagdarmkanker; (2) de diagnose op basis van de UICC TNM staging indeling; (3) curatieve D1 en D2 gastrectomy uitgevoerd; (4) beschikbaar volledige medisch dossier; (5) postoperatieve follow-up. Patiënten met een bewezen verre metastasen en bij wie slechts palliatieve operatie werd uitgevoerd, werden uitgesloten van de studie. De studie bevolking was verdeeld in twee groepen op basis van twee gelijke perioden: 01-01-1994 - 31-12-2000 (groep I - 273 patiënten) en 01-01-2001 - 31-12-2007 (groep II - 284 patiënten). Gedurende de eerste tijdperiode patiënten met maagkanker werden behandeld volgens de richtlijnen van die tijd. Gestandaardiseerd protocol werd geïntroduceerd in het jaar 2001: preoperatieve evaluatie en zorg (preoperatieve computertomografie (CT) staging, profylactisch antibiotica), chirurgische behandeling en postoperatieve zorg (profylaxe van trombo-embolische aandoeningen; vroege mobilisatie, op dag 2 na de operatie patiënten mochten drinken heldere vloeistof, op postoperatieve dag 3 de zachte voeding liet; plaatsing afvoer was naar keuze van de chirurg). De Kaunas Regional Research Ethics Committee Biomedical ingestemd met de studie (protocol nr. BE-2-10) en liet het gebruik van door de overheid beschikbaar database. Alle patiënten gaven schriftelijk toestemming. De primaire uitkomstmaat werd gemeten als de vijf jaar te overleven. De maag-kanker-gerelateerde overleving, de tarieven van de postoperatieve complicaties, de duur van het verblijf in het ziekenhuis en 30-daagse sterfte werden beschouwd als secundaire uitkomsten. De uitkomsten werden bestudeerd om de voortgang bij maagkanker behandeling resultaten in de tijd te evalueren.
Chirurgische procedure
Alle chirurgische procedures waren gebaseerd op de intentie om te genezen. De omvang van de chirurgische procedure werd gepland op basis van pre-operatieve en intra-operatieve, lichamelijke conditie van de patiënt. Gezien de locatie van de tumor, routinematig standaard totale (adenocarcinoom waarbij het proximale derde van de maag) of subtotalen (adenocarcinoom van de distale en middelste derde van de maag) gastrectomie met D1 of D2 lymfadenectomie en een Roux-en-Y reconstructie werd uitgevoerd . Chirurgische procedures en de definitie van lymfadenectomie genoemd de Japanse Classificatie van maagcarcinoom [12]. Gecombineerde multiorgan resecties uitgevoerd in gevallen van gevorderde tumoren die in de pancreas en milt. Operatie werd beschouwd als een curatief als er geen macroscopisch residuele tumor na de operatie en resectie marges waren histologisch duidelijke (R0).
Postoperatieve natuurlijk
Postoperatieve complicaties werden geclassificeerd volgens Clavien-Dindo beoordelingssysteem voor de indeling van chirurgische complicaties ( Grade I -. V) [13]
Verschillende voornamelijk fluorouracil (5-FU) gebaseerde adjuvante chemotherapie regimenten waren inconsistent postoperatief gebruikt in de periode van 1994 tot 2000. Overwegende dat de patiënten in de periode 2001-2007 als een standaard kreeg een gecombineerde 5-FU en leucovorine adjuvante chemotherapie of gelijktijdige chemoradion behandeling (5-FU en leucovorine met 45 Gy doses straling) in meer gevorderde gevallen van kanker.

Statistische analyse Statistische analyse werd uitgevoerd met SPSS 14.0 voor Windows (SPSS Inc. ., Chicago, USA)
. De gegevens worden gepresenteerd als gemiddelde ± standaard deviatie of mediaan en range. De cumulatieve overleving werd bepaald met de Kaplan-Meier-methode en univariate vergelijkingen tussen de groepen werd uitgevoerd met de log-rank-test. De onafhankelijke prognostische factoren werden onderzocht door Cox regressie-analyse. Ter vergelijking tussen groepen, de Mann-Whitney test of een Student's t-test werden gebruikt waar nodig. P < 0,05 werd beschouwd als statistisch significant.
Resultaten
Zevenhonderd en acht patiënten met bewezen adenocarcinoom onderging een subtotaal of totale gastrectomie en D1 en D2 lymphadenectomy opzet curatieve tussen 1994 en 2007. Honderd eenenvijftig patiënten waren niet beschikbaar voor 5 jaar follow-up. De meest voorkomende waargenomen reden van het niet beschikbaar zijn is verhuizen naar het buitenland. Gegevens van 557 patiënten die werden opgevolgd postoperatief geanalyseerd. De verdeling van patiënten tussen groepen en subgroepen wordt getoond in figuur 1. Er waren geen significante verschillen tussen de groepen in geslacht en leeftijd. Het aantal ouderen (> 65 jaar) patiënten was vergelijkbaar (50,5% vs. 52,8%). Totale gastrectomie was statistisch significant vaker uitgevoerd in groep I (29,3%) dan in groep II (18,3%). D2 lymfadenectomie werd vaker uitgevoerd dan D1 lymfadenectomie in beide groepen (Tabel 1). Maagkanker in een vroeg stadium (IA - IIA) werd vaker gediagnosticeerd in groep II dan in groep I en in latere stadia (IIB - IIIC) vaker in Groep I. statistisch significant verschil werd alleen gevonden bij het vergelijken van de fasen III B-IIIC. Significant meer patiënten werden gediagnosticeerd met een lagere trap van de primaire tumor (stadium T) van groep II (13,7% versus 7,7% in T1 fase (P = 0,04) en 35,6% versus 15,4% voor T2 fase (P = 0,0001)). Integendeel groep I meer patiënten werden gediagnosticeerd in T4 fase (33,7% versus 9,9%, p = 0,0001) (Tabel 2). Figuur distributie 1 patiënt tussen groepen en subgroepen.
Tabel 1 kenmerken van patiënten
Parameter
Groep I Gids groep II
P-waarde
Geslacht
Man
155 (56,8%)
164 (57,7%)
0,944
Vrouw
118 (43,2%)
120 (42,3%)
0,938
Age
63,2 ± 12,7
64,3 ± 12,1
0,331
≤ 65
135 (49,5%)
134 (47,2%)
0,767
> 65
138 (50,5%)
150 (52,8%)
0,772
Procedure
Totale gastrectomie
80 (29,3%)
52 (18,3%) 0.019
Subtotaal gastrectomie
193 (70,7%)
232 (81,7%)
0,273
D1 lymphadenectomy
7 (2,6%)
5 (1,8%)
0,572
D2 lymphadenectomy
266 (97,4%)
279 (98,2%)
0,952
Totaal
273
284
Tabel 2 Staging van de ziekte
Parameter
Groep I
groep II
P-waarde
Pathologische stadium
T1
21 (7,7%)
39 (13.7 %)
0,042
T2
42 (15,4%)
101 (35,6%)
0,0001
T3
118 (43,2%)
116 (40,8%)
0.775
T4
92 (33,7%)
28 (9,9%)
0,0001
N-stadium
N0
86 (31,5%)
91 ( 32,0%)
0,931
N1
68 (24,9%)
87 (30,6%)
0,276
N2
92 (33,7%)
73 (25,7% )
0.133
N3
27 (9,9%)
33 (11,6%)
0,589
TNM Stage
IA
18 (6,6%)
30 (10,6%)
0.135
IB
30 (11,0%)
47 (16,5%)
0.114
IIA
43 (15,8%)
61 (21.5 %)
0,165
IIB
51 (18,7%)
47 (16,5%)
0,586
IIIA
58 (21,2%)
65 (22,9%)
0,765
IIIB
51 (18,7%)
24 (8,5%)
0,002
IIIC
22 (8,1%)
10 (3,5%)
0,044
Bij het analyseren van postoperatieve verloop van de ziekte kortere ziekenhuisopname (16.20 ± 17.01 versus 22.61 ± 28.96 dagen, p = 0,001) en lagere 30-dagen mortaliteit (1,4% versus 5,5%, p = 0,0173) werd geïdentificeerd in groep II. Tijdens postoperatieve periode 6 patiënten (2,2%) van groep I en met 7 patiënten (2,5%) van groep II naadlekkage geïdentificeerd. Echter graad van postoperatieve complicaties was vergelijkbaar tussen beide groepen. Alleen Graad III (Complicaties die chirurgische, endoscopische of radiologische interventie) complicaties waren statistisch significant vaker genoemd in groep I (9,5% versus 3,9%, p = 0,017) (tabel 3) .table 3 postoperatieve beloop en uitkomsten
Parameter

Groep I Gids groep II
P-waarde
Ziekenhuis verblijf (dagen)
22.61 ± 28.96
16.20 ± 17.01
0.001
Complicaties *
55 (20,1%)
42 (14,8%)
0,187
I
13 (4,7%)
15 (5,4%)
0,848
II
8 (2,9%)
6 (2,1%)
0,598
III
26 (9,5%)
11 (3,9%)
0.017
IV verhuur 4 (1,5%)
5 (1,7%)
1.000
V verhuur 4 (1,5%)
5 (1,7%)
1.000
30- dagen mortaliteit
15 (5,5%) verhuur 4 (1,4%)
0.017 pagina Home -. Volgens Clavien-Dindo beoordelingssysteem voor de indeling van chirurgische complicaties Ondernemingen de survival analyse bleek hoger mediaan totale overleving (maanden) in groep I (48,40 ± 65,966 vs. 43,78 ± 39,736). Maar Groep I patiënten worden waargenomen voor een langere periode en op lange termijn overlevenden onder hen kon dit resultaat beïnvloeden. In tegenstelling bij het analyseren van 1 jaar en 5-jaarsoverleving, aanzienlijk hogere overlevingskans waargenomen in groep II (71,5% vs. 50,2% en 35,6% versus 23,4%). Patiënten met een meer geavanceerde T stadium en betrokken lymfeklieren hadden slechtere 5-jaars overleving prognose in vergelijking met patiënten met een vergevorderd les T stadium en er geen lymfeklieren betrokkenheid. Echter statistisch significant verschil werd alleen gevonden bij de analyse van lymfeklieren betrokkenheid (p < 0,05).
In beide groepen de oorzaken van sterfte waren vergelijkbaar; de meeste patiënten overleden aan maagkanker (92,3% vs. 90,7%). Er was geen verschil in 5-jaarsoverleving bij het vergelijken van verschillende TNM stadia tussen beide groepen (tabel 4). Maar in de vroege stadia (IA - IIA) overlevingspercentage was hoger te vergelijken met een vergevorderd stadium (IIB - IIIC) (figuur 2 en 3) .table 4 Postoperatieve survival analyse
Parameter
Groep I

Groep II
P-waarde
Totale overleving (maanden)
48,40 +/- 65.966
43,78 +/- 39,736
0,319
1-jaars overleving rate
137 (50,2%)
203 (71,5%)
0.013 Pagina 2-jaar overlevingskans
110 (40,3%)
150 (52,8%)
0.083
5-jaarsoverleving
64 (23,4%)
101 (35,6%)
0.021
IA
11 (61,1%)
25 (83,3%)
0,644
IB
22 (73,3%)
33 (70,2%)
1.000
IIA
17 (39,5%)
23 (37,7%)
1.000
IIB
7 (13,7%)
13 (27,7%)
0,221
IIIA
7 (12.1%)
5 (7,7%)
0,552
IIIB
0 Pagina 2 (8,3%)
0,111
IIIC
0
0 -
Deaths
209 (76,6%)
183 ( 64,4%)
0.210
Maagkanker gerelateerd
193 (92,3%)
166 (90,7%)
0,942
Andere oorzaken
16 (7,7%)
17 (9,3%)
0,717
Figuur 2 Algehele overleving (in maanden) na de operatie volgens TNM stadium (groep I).
Figuur 3 Totale overleving (in maanden) na de operatie volgens TNM stadium (groep II).
Discussies
De incidentie van maagkanker in Oost-Europa blijft hoog na Oost-Azië en Zuid-Amerika. De hoogste maagkanker incidentie in de Europese Unie (EU) is gemeld in Litouwen [14]. In deze single-institutionele studie presenteren we case series van groot academisch ziekenhuis in Litouwen het verhogen van een vraag: is er een aanzienlijke vooruitgang op het gebied van de behandeling succes en de overleving bij patiënten met maagkanker en behandeld met curatieve chirurgie na verloop van tijd? Om wijzigingen, positieve of negatieve tendensen de twee groepen op de achtergrond van het moment van de operatie werden gecreëerd verduidelijken.
Meeste van demografische gegevens, Clinicopathologische kenmerken in onze studie zijn vergelijkbaar met de gepresenteerde uit andere Europese landen groepen. Helaas blijft maagkanker vaak gediagnosticeerd in een vergevorderd stadium in Litouwen, wat leidt tot een slechte prognose. Na diagnose van maagkanker is een bekend probleem bij patiënten uit westerse landen. Hundahl et al. [7] Verenigde Staten (US) bericht 65% van maagkanker presenteren in een gevorderd stadium (T3-T4) met bijna 85% van de tumoren vergezeld lymfeklieren aandoening op het moment van de operatie. De gegevens zijn zeer dicht bij ons (T3-T4 - 63,6%; N + 68,2%). Echter hogere maagkanker incidentie in Litouwen leidt tot nog meer eigenlijke probleem Ondernemingen De interessant verschil geconstateerd tussen onze gegevens en studies gedaan in West-Europa -. Gebrek aan toenemende incidentie van de bovenste derde maagkanker. In tegendeel, we hadden zelfs meer distale en middelste derde tumoren en groter deel van de patiënten ondergingen subtotaal gastrectomy in groep II. Hoewel we deze factor geanalyseerd in onze studie konden hoge prevalentie van Helicobacter pylori infectie bij Litouwen (78,5% in het jaar 1999 en 69,7% in het jaar 2005) worden gerelateerd aan de hoge incidentie van maagkanker [15].
De totale incidentie van direct-operatie gerelateerde postoperatieve complicaties in onze studie (anastomose of duodenale stomp lekkage) < 3% is vergelijkbaar met de meerderheid van de gepubliceerde gegevens [16-18]. De snelheid en de kwaliteit van postoperatieve complicaties (met uitzondering van Graad III complicaties) in onze studie was vergelijkbaar in beide groepen; Maar na 30 dagen mortaliteit en in-verblijf in het ziekenhuis daalde aanzienlijk in groep II. Deze resultaten moeten worden beschouwd als een gevolg van meer gedetailleerde preoperatieve patiënten selectie, gestandaardiseerd operatietechniek en verbeterde perioperatieve verzorging tijd. Ondernemingen De totale 5-jaars overleving was iets hoger in groep II, echter onder resterende 40% in hele cohort. Hoe hoger overlevingspercentage mogelijk veroorzaakt door een hoger percentage van vroege opsporing (gestandaardiseerd protocol van diagnose) van maagkanker (meer T1, T2 tumoren, minder IIIB, IIIC podia in groep II), peri-operatieve zorg verbetering ten opzichte van de tijd en de mogelijkheden van palliatie procedures in gevallen van terugkerende ziekte. De meest voorkomende oorzaak van falen van de behandeling in ons onderzoek was peritoneale herhaling en de verspreiding van de ziekte. Gelijkaardige data worden door andere auteurs [19, 20]. Waargenomen 5-jaars overleving in vroege stadia (IA 61,1% vs. 83,3% en IB 73,3% vs. 70,2%) van maagkanker lager dan in Oost-Europese landen, maar is vergelijkbaar met de door de West-Europese landen de gegevens vergelijkbare periode [21, 22].
Ten aanzien van de chirurgische techniek en de omvang van lymfklierdissectie, werd het zeer gestandaardiseerd ten opzichte van vorig jaar 15. De patiënten in onze studie vooral onderging gastrectomie met een Roux-en-Y reconstructie en D2 lymphadenectomy (97,4% vs. 98,2%). Er is controverse over de omvang van lymfklierdissectie rond de Europese centra in de afgelopen tien jaar, wijzend op de hogere postoperatieve morbiditeit na D2 dissectie, maar de meeste deskundigen wijzen erop dat uitgebreide lymfadenectomie zou kunnen worden uitgevoerd met een acceptabele morbiditeit en mortaliteit door gespecialiseerde chirurgen in grote- volume centra [23-25].
Conclusies
Ondanks enkele positieve veranderingen in de vroege postoperatieve sterfte, verblijf in het ziekenhuis en de algehele overleving over de tijd, maagkanker behandelresultaten arm blijven. Prognose van de behandeling van maagkanker hangt vooral af van het stadium van de ziekte. Ontbreken van screening en gebrek aan klinische symptomen in een vroege maagkanker leiden tot omstandigheden waarin de meeste patiënten met een vergevorderd stadium van de ziekte een mediane overleving van minder dan 30 maanden kan verwachten zelfs na curatieve operatie. De meest efficiënte manier om meer belangrijke vooruitgang in de behandeling van kanker van de maag te bereiken moet vooral concentreren op eerdere diagnose, wanneer de overleving resultaten na radicale chirurgie zijn veel belovend.
Originele ingediende dossiers verklaringen
Authors 'voor beelden
Hieronder staan de links naar het originele de auteurs ingediende dossiers voor afbeeldingen. 'Originele bestand voor figuur 1 12893_2014_538_MOESM2_ESM.tif Authors' 12893_2014_538_MOESM1_ESM.pdf Auteurs originele bestand voor figuur 2 12893_2014_538_MOESM3_ESM.tif Authors 'originele bestand voor figuur 3 Concurrerende belangen Ondernemingen De auteurs verklaren dat ze geen concurrerende belangen.
Authors' bijdragen
AM, PI, RM, AP, DB, MK, ZE verzameld, geanalyseerd en geïnterpreteerd de gegevens. AM, AM, ZD opstellers van het onderzoek concept en ontwerp, onder toezicht van de studie, geanalyseerd en geïnterpreteerd de gegevens. AM, PI, ZD opstellers van het manuscript. Alle auteurs gelezen en goedgekeurd het definitieve manuscript.

• Invloed van neoadjuvant chemotherapie met PELF-protocoll versus chirurgie alleen in de behandeling van gevorderde maag carcinoma
• Identificatie van serum proteoom handtekeningen van lokaal gevorderde en gemetastaseerde maagkanker: een pilotstudie