Het gen-reductie-effect van aangetroffen in de maag cancers

het gen-reductie-effect van aangetroffen in de maag kankers
Abstracte achtergrond
Het niveau van verlies van heterozygositeit (LOH) chromosomale verliezen chromosomale verliezen die een gen dosis vermindert en oefent een cel nadelig effect staat bekend als een parameter voor de genetische organisatie van maagkanker is. Deze studie onderzocht of de cel-schadelijke effect geïnduceerd met het gen reductie was een snelheidsbeperkende factor voor de LOH evenementen in twee verschillende histologische types van maagkanker, de diffuse- en intestinale-types.
Methods Ondernemingen De pathologische specimens verkregen uit 145 maagkanker patiënten werden onderzocht op het niveau van de LOH gebruik van 40 microsatelliet merkers op acht-kanker-geassocieerde chromosomen (3p, 4p, 5q, 8p, 9p, 13q, 17p en 18q).
Resultaten
Most van de kankergeassocieerde chromosomen bleken te behoren tot de gen-arme chromosomen en een enkele maag-specifieke genen die sterk werden uitgedrukt bevatten. Een basislijn-niveau LOH met één of geen chromosoom was frequent in diffuse-type maagkanker. De chromosoom 17 met een relatief hoge dichtheid van genen is vaak verloren intestinale type kanker maar niet bij diffuse type kankers. Een hoog niveau LOH met vier of meerdere chromosomen neiging frequent in de maagkanker met intestinale en gemengde differentiatie zijn. Ziekterecidief was gebruikelijk maagkanker met een hoog niveau LOH via zowel de hematogene (38%) en niet-hematogene (36%) routes, en de basislijn-niveau LOH gevallen door het niet-hematogene route (67%).
Conclusies
de cel-negatief effect van gen-reductie wordt meer getolereerd in intestinale-type maagkanker dan in diffuse-type kanker, en het verlies van een hoge dosis genen geassocieerd met hematogene metastase.
Achtergrond
maagkanker ondergaan hypermutaties in eenvoudige repeatsequenties en onevenwichtige chromosomaal verlies en deze genetische veranderingen worden gedetecteerd als een microsatelliet instabiliteit (MSI) en verlies van heterozygositeit (LOH), respectievelijk met zeer polymorfe microsatelliet merkers [1-4]. De pathobiological gedrag en prognose van maagkanker zijn geassocieerd met het niveau van LOH en de aanwezigheid van MSI [3-6]. De diepte van de invasie en lymfeklieren metastase aanzienlijk gevorderd in het geval van kleine kankers met een hoog niveau LOH en deze histologische parameters heeft de neiging om lineair worden gerelateerd aan de omvang van kanker voor de low-level LOH gevallen [7]. Omdat een microsatelliet genotype eveneens gedetecteerd in de gehele chirurgische weefsels alsmede de endoscopische biopsie monster [3, 7], is het mogelijk om de waarschijnlijkheid van terugval van ziekte te voorspellen en bepalen de juiste resectie procedure op basis van de microsatelliet analyse van een voorbehandeling biopsie weefsel. Ondernemingen de twee treffers hypothese is voorgesteld dat chromosomaal verlies en puntmutatie leiden tot de biallele inactivatie van tumorsuppressorgenen [8]. Chromosomale verliezen die een schadelijk effect kunnen hebben op celgroei minder getolereerd dan chromosomale winst en de twee genetische treffers die een groeivoordeel kan kanker progenitor cellen tegen letale gebeurtenissen LOH [9, 10]. Daarnaast hebben eerdere studies voorgesteld de gemethyleerde gen controle gebieden steeds minder gemethyleerd in een LOH-level-afhankelijke wijze maagkanker [11, 12] via een dosering compensatiemechanisme dat een dosis gen of transcriptie ondersteunt tijdens volgende celcyclus [9 ]. Met betrekking tot de dosering compensatiemechanisme kan chromosomaal gain en LOH-geassocieerde demethylatie resultaat van dosis-compenserende genetische en epigenetische reactie op een verlaging van de dosis chromosomale [11-14]. Daarom is de LOH bewegingen samen met een cel-schadelijk effect en een dosis-respons compenserende naast tumorsuppressorgen inactivering waarschijnlijk de pathobiological gedrag van kanker progenitorcellen te bepalen.
Maagkanker zijn onderverdeeld in twee verschillende histologische types dat is, de diffuse- en intestinale-type [15, 16]. Diffuse-type kankers komen vaak voor bij jonge leeftijd patiënten die niet over een precancereuze laesie, terwijl intestinaal-type kankers komen vaak voor in de oude leeftijd patiënten in verband met de voorstadia van intestinale metaplasie dat intestinale klieren [17] lijken. Ervan uitgaande dat de uit merg afgeleide stamcellen zich aanpassen aan het maagweefsel-omgeving [18], de nieuw vastgestelde stamcellen, die potentieel onsamenhangende en invasieve bij jonge individuen ontwikkelen tot diffuse type kanker. Intestinale-type kankers vaak voor bij de oude leeftijd patiënten die langdurig aanpassing van stamcellen nieuw vast aan het maagweefsel milieu. In dit verband kan een bepaalde LOH gebeurtenis invloed afzonderlijke doses van transcriptie tussen diffuse- en intestinale type maagkanker dat verschillende genexpressiepatronen stellen.
In deze studie werden de correlaties tussen de LOH gebeurtenissen en pathobiological gedrag van maagkanker in termen van de mobiele nadelige effecten van gen verminderen. De acht-kanker geassocieerde chromosomen onderzochten we hadden een lage dichtheid van genen en geen maag-specifieke genen, wat kan resulteren in een lichte cel-bijwerkingen van LOH. De LOH events waren frequent in de darm-type maagkanker, waarbij het verlies van een chromosoom een ​​lage dosis van transcriptie zou beïnvloeden en oefenen een milde cel-nadelige effect.
Methoden
Selectie van de gevallen
Honderd en vijfenveertig patiënten met maagkanker die een curatieve chirurgische resectie ondergingen tussen februari 1996 en juni 2003 werden geïncludeerd in deze studie. De clinicopathologic en radiologische informatie werd verkregen door de herziening van de gedetailleerde dossiers van de patiënten. Honderd en zestien gevallen zijn geanalyseerd door multifocale genetisch onderzoek van de heterogene tumorplaatsen [3]. De overige 29 patiënten werden onderzocht met behulp van een enkele weefsel blok van elke tumor. Ondernemingen De microscopische glaasjes werden beoordeeld en vervolgens een tumor site die representatief zijn voor de histologische functie was gekozen. Histologisch type maagkanker werd gedefinieerd als intestinale (glandulaire, samenhangende of vast), diffuus en gemengd volgens de indeling Lauren [15, 16] en de mate van differentiatie werd gegradeerd volgens de WHO classificatie. De tumor locaties beschouwd waren de cardia, lichaam en antrum. De clinicopathologic tumorstadium werd bepaald volgens de Tumor-Node-metastase (TNM) criteria [19]. De meeste maagkanker patiënten (140 van 145, 97%) had R0 gastrectomie en D2 of meer uitgebreide lymfadenectomie ondergaan. Een globale gemiddelde van 28,6 (mediaan: 33) lymfeknopen werden verwijderd samen met het monster. Geen van de patiënten kreeg preoperatieve chemotherapie en bestraling.
Follow-up van gegevens op herhaling en de overleving
Een combinatietherapie van intraveneuze mitomycine, fluorouracil en cytarabine (MFC), gevolgd door orale fluorouracil werd toegediend als een standaard postoperatieve adjuvante behandeling volgens het oordeel van de arts over de algehele prognose van elk geval. Tijdens de follow-up periode, een lichamelijk onderzoek, laboratoriumtests, borst radiografie, abdominale echografie of computertomografie, en gastrofiberscopy werden elke 3 of 6 maanden uitgevoerd en terugkeer van de ziekte werd histologisch bevestigde, indien mogelijk. Wanneer meer dan één herhaling plaats op het eerste moment van falen werd waargenomen, werden de individuele herhalingen afzonderlijk geteld. Herhaling plaats werd onderverdeeld in hematogene uitzaaiing waarbij de longen, lever of andere verre organen en niet-hematogene metastase die nodale betrokkenheid en peritoneale verspreiding inbegrepen. Gastric overblijfsel kankers werden uitgesloten van de herhaling patroon analyse. Ondernemingen De totale overlevingstijd werd berekend vanaf de datum van de chirurgische resectie totdat de dag van de laatste follow-up contact of kanker-gerelateerde dood. De gegevens over patiënten die door andere oorzaken stierven werd gecensureerd op het moment van de dood. Statistische analyse werd uitgevoerd in april 2007. De gemiddelde follow-up periode van alle overlevende patiënten was 40 maanden (range: 5-96 maanden) en werd voltooid door 98% van de ingeschreven patiënten. Tijdens de survival analyse, waren 50 patiënten overleden als gevolg van hun kanker en 12 patiënten was gestorven aan andere oorzaken.
Tissue microdissectie en DNA-amplificatie
Vijf seriële 7 urn dikke secties van elkaar in formaline gefixeerde in paraffine ingebedde weefselmonster werden van paraffine ontdaan en kort gekleurd met hematoxyline en eosine. Eén tumorcel-rijke nadruk werd gekozen door microscopisch onderzoek en een tumor oppervlakte variërend van 5 mm tot 7 mm diameter werd handmatig ontleed onder een stereomicroscoop (vergroting × 40) met een chirurgische scalpel. De gemicrodissecteerde weefsel stukken werden microscopisch onderzocht of de inhoud tumorcel was > 70%, die was bevestigd aan een verschil in de genetische inhoud tussen de normale en tumorweefsels weerspiegelen [3, 7].
Ongeveer 1000 gemicrodisseceerde tumorcellen werden in 20 ui DNA extractiebuffer (0,5% Tween-20 , 1 mM EDTA pH 8,0, 50 mM Tris pH 8,0, 0,5 mg /ml proteinase K) bij 37 ° C gedurende 24 uur. Formaline gefixeerde in paraffine ingebed weefsel DNA neigt slecht worden geamplificeerd met PCR bij oudere monsters. De meeste DNA's werden geëxtraheerd binnen vijf jaar na de bereiding van de pathologische monsters, waarin het DNA voor PCR kwaliteit garandeert. De hoeveelheid DNA, met verschillende eigenschappen, van het weefsel lysaat werd bepaald op basis van de PCR bandintensiteit met 5-10 ng /ul van het DNA, dat werd geamplificeerd middels een microsatelliet primerset, D19S226
(forward: 5' - CCA GCA GAT TTT GGT GTT GTC TA - 3 '; omgekeerde: 5' - ACA GAG CCA GAG CCA GTA GGA GT - 3 '; amplicongrootte: 164 bp). De PCR-amplificatie werd uitgevoerd onder een hot-start staat met behulp van een radio-isotoop (α- 32P dCTP, PerkinElmer, Boston, MA, USA) zoals eerder beschreven [3, 7]. Kort samengevat, in totaal 10 ui PCR mengsel onderging 32 cycli van seriële amplificatiestap die voor 50 sec, een primer-specifieke annealing temperatuur gedurende 50 sec en 72 ° C gedurende 1 min bestond uit 94 ° C. Het radioisotoop gemerkte microsatelliet sequenties werden gescheiden op een 6% polyacrylamide gel die 7 M ureum bevatte en zij werden gevisualiseerd door herhaalde blootstelling van elk autoradiogram en gebruiken radioluminograph scanner (BAS 2500, Fuji Photo Film Co. Ltd., Kanakawa, Japan) .
Analyse van microsatelliet allelen Ondernemingen de richtlijnen voor het maken van de status van LOH en MSI zijn uitgewerkt in eerdere studies die dezelfde panel van microsatelliet markers [7] gebruikt. Als referentie type van het microsatelliet allelen, we pakte de dinucleotide herhalen markers die varieerden van 88 bp tot 247 bp amplicon grootte en dat had een heterozygote frequentie > 50%. De zeer polymorfe microsatelliet merkers op 8 kankergeassocieerde chromosomen (3p, 4p, 5q, 8p, 9p, 13q, 17p en 18q), die vaak last van LOH bij maagkanker [3, 7, 20], werden gebruikt om de verhoging aantal heterozygote allelen op elke arm (Figuur 1A). De vijf microsatelliet merkers op elke chromosoom-arm liet de heldere PCR banden van de heterozygote allelen en overspannen de gehele lengte van de acht chromosomen [3, 5]. Om de chromosomale reductie mogelijk te maken werd het chromosomale verlies toegewezen wanneer de LOH gebeurtenis bij meer dan twee microsatelliet merkers op een chromosomale arm [13]. Veertig paren microsatelliet primers werden in totaal 22 reactiebuizen en waarvan elk één (4 mengsels) of twee (18 mengsels) primersets die verschillend formaat amplicons overspannen tegelijk annealing temperatuur. De resulterende eenduidige microsatelliet bands gewezen op de hoge specificiteit van de multiplex PCR aandoening, die nuttig zijn voor kleine hoeveelheden gemicrodissecteerde pathologische weefsels was. Figuur 1 De PCR-gebaseerde microsatellietanalyse (A) en de genetische classificatie van maagkanker (B). Representatieve autoradiografieën van de monsters die door PCR-gebaseerde microsatellietanalyse (A) en de genetische indeling van de intestinale-type en diffuse type maagkanker basis van verlies van heterozygositeit (LOH) en microsatelliet instabiliteit (MSI) (B) werden onderzocht. (A) De linker gelelektroforese toont hoogfrequente MSI op meer dan 40% van de 15 homozygote markers. De juiste gelelektroforese toont op hoog niveau LOH waarbij chromosomen 3p, 4p, 5q, 9p, 13q, 17p en 18q. De normale (N) en overeenkomstige tumor (T) DNA's worden boven elke allelische band aangegeven. De asterisk geeft MSI en LOH. De genomische DNA gemicrodissecteerde van formaline ingebed in paraffine gefixeerd weefsel werd versterkt en gelabeld door [α-32P] dCTP in de hete start conditie van multiplex PCR. Een totaal van 80 microsatelliet amplicons van elk monster werden gelijktijdig uitgevoerd op twee sequentiegels. (B) Een panel van 40 microsatelliet merkers op acht met kanker geassocieerde chromosomen, LOH werd uitgelegd in de heterozygote markers indien 40% of minder van de homozygote merkers vertoonden MSI. De omvang van het chromosomale verliezen, zoals gescoord volgens het aantal LOH-positieve chromosomen, werd verdeeld in hoog-niveau (LOH-H) en lage (LOH-L) verliezen voor zowel de darm-en diffuse-types. In geval van diffuse soort maagkanker is nul of een chromosomaal verlies ingedeeld in de basislijn-niveau (LOH-B).
Gebaseerd op dezelfde indeling van de microsatelliet genotypes die in de vorige studie (Figuur 1B) [aangebracht ,,,0],7], de allelische profielen van de 40 microsatelliet merkers werden geanalyseerd op MSI de homozygote merkers die enkele schaduw of stotteren banden in een paar normale en tumor DNA vertoonden. Omdat MSI verduistert de heterozygote allelische status worden de allelische profielen van de 40 microsatelliet sequenties eerst geanalyseerd MSI de homozygote markers. De LOH status werd bepaald op basis van de allelische verliezen in de heterozygote marker (Figuur 1B). De mate van chromosomale verliezen in elk geval werd gescoord volgens het aantal constitutionele chromosomale verliezen waarbij meerdere microsatelliet allel.
Analyse van in silico
gegevens voor het gen dichtheid en transcriptie van individuele chromosomen
A totaal 17.723 verwijzing genen geïdentificeerd in een openbare database (http:.. //genoom ucsc edu /, maart 2006 samenstel) [21] werden geanalyseerd om het aantal genen per 1-Mb nucleotiden segment berekenen. Seriële analyse van genexpressie (SAGE) gegevens van de normale maagslijmvlies werd verkregen uit een openbare database (http:.... //Www NCBI NLM nih gov /geo /"SAGE_Stomach_normal_B_antrum"). De transcriptionele activiteit van individuele genen werd berekend door het referentiegen kaart en het tot expressie gebrachte gen labels. Uitgaande van de microarray en SAGE data evalueren van de genexpressieprofielen, het aantal transcripten meegeteld SAGE gegevens bleek goed te schatten een groot verschil in de genactiviteit tussen de maag-specifieke genen en housekeeping genen [21].
Statistische analyse
Fisher's exact test en χ
2 tests werden gebruikt om de clinicopathologic functies te vergelijken met de microsatelliet genotype van de maagkanker. Waarschijnlijkheid werden berekend op basis van de Kaplan-Meier-methode en vergeleken met behulp van de log-rank test. Multivariate analyse werd uitgevoerd door de Cox proportional hazards methode met behulp stapsgewijze procedures. Waarschijnlijkheid waarden waren twee staart, met een P
waarde van minder dan 0,05 als statistisch significant worden beschouwd. De statistische softwarepakket SPSS 11.0 (SPSS Inc., Chicago, IL, USA) werd gebruikt voor gegevensanalyse.
Resultaten
Analyse van de LOH gebeurtenissen in maagkanker
meeste maagkanker (116 uit 145 gevallen) werden in een eerder multifocale analyse werd op de heterogene tumorplaatsen van een bepaald maagkanker [3]. Negentig procent van de onderzochte maagkanker bleken ofwel een vergelijkbaar LOH of MSI hebben waarover heterogene tumorplaatsen en vervolgens werd elke maagkanker onderverdeeld in een microsatelliet genotype, en geen gemengde genotype. De microsatelliet genotypen van de 27 extra gevallen werden gescoord volgens het niveau van LOH en de aanwezigheid van MSI, die in één stuk weefsel met een representatieve histologische component gedetecteerd.
Elk chromosomaal verlies werd gecorreleerd met de parameters van de clinicopathologic maagkanker (tabel 1). De meeste chromosomale verliezen (4p, 5q, 9p, 13q, 17p en 18q) werden geassocieerd met de late vorm van de ziekte (P Restaurant < 0,05). Twee of meer chromosomale verliezen werden gelijktijdig in verband met de antral locatie (9p en 18q verliezen), de darm-of mixed-type histologie (5q, 17p en 18q verliezen), en een slechte overleving (3p, 9p en 13q verlies) (P Restaurant < 0,05). 17p verlies was het meest frequent in het intestinale type kanker (67%). De 13q verlies was het meest frequent in de diffuse-type kanker (47%). Tabel 1 Relaties van de clinicopathologic kenmerken en enkele verlies chromosomale
Kenmerken

3p verlies
4p verlies
5q verlies
8p verlies
9p verlies
13q verlies
17p verlies
18q verlies
No. van de patiënten
130
47
47
51
30
50
57
77
55
Age
Mean
60
61
63
63
63
64
63
63
63
± SD
± 12.60
± 10.18
± 10.49
± 9.28
± 10.24
± 10.28
± 10.43
± 10.94
± 11.20
P
0.290
0.029
0,014
0,102
0.003
0.030
< 0,0001
0,030
Sex
Man
86
37
34
36
18
37
42
52
36
Female
44
10 | 13
15
12
13
15
25 | 19
P
0,033
0,335
0.450
0.510
0.182
0,136
0.710
1,000
Tumor locatie
Cardia
13 verhuur 4
3
5
1 2
5
8
3
Body
48
16
16
13
10 | 14
16
24
16
Antrum
69
27
28
33
19
34
36
45
36
P
0,743
0,424
0,078
0,267
0,018
0,119
0,253
0,043
histologische soort
intestinale
54
19
19
23
13
22
20
36
27
Zend
32
9
9
6
5
8
15
11
7
Mixed
44
19
19
22
12
20
22
30
21
P
0,395
0,395
0,018
0.480
0,176
0,404
0,004
0,026
tumorgrootte
Mean
5.3
5.8
5.1
4.9
5.1
4.9
5,7
5.2
5.5
± SD
± 3.01
± 2.86
± 2.64
± 2.29
± 2.42
± 2,73
± 3.02
± 2.86
± 3.13
P
0,129
0,631
0,131
0,705
0,181
0,179
0,564
0,483
Stage
I & II
64
20
21
20
14
22
21
36
24
III & IV
66
27
26
31
16
28
36
41
31
P
0,277
0,469
0.075
0,836
0,372
0,014
0,593
0,292
Herhaling
peritoneale
24
10 | 9
8
5
10 | 12
16
11
Lymfeklier
10 | 4
3
3 2
5
4
6
3
hematogene
22
13
11
14
8
11
14
15
10 | Totaal
56
27
23
25 | 15
26
30
37
24
P

0,422
0,507
0.070
0,428
0,826
0,415
0,899
0,663
Vital-status
119
42
41
47
29
44
51
68
48
Alive
70
19
21
26
16
20
24
36
27
Dead
49
23
20
21
13
24
27
32
21
P
0.021
0,152
0.330
0,402
0.019
0.019
0,094
0.389
P
minder dan de waarden 0,05 zijn aangegeven in vet afgedrukt.
een groot deel (52%) van het diffuse type maagkanker had een of geen chromosomaal verlies, die zijn geclassificeerd in een basislijn-niveau LOH (LOH-B), omdat de meeste van de intestinale -en mixed-type kanker (86%) hadden twee of meer chromosomaal verlies (figuur 2) [7]. Hoog niveau LOH gevallen met vier of meer chromosomale verliezen waren het meest frequent in de gemengde differentiatie gevallen zowel darm- en diffuus-type maagkanker (44%). Overall, 15 LOH-B (10%), 65 LOH-L (45%), 50 LOH-H (35%) en 15 MSI (10%) gevallen werden in de 145 chirurgische specimens. Figuur 2 Relaties tussen de histologische type en geen. chromosomale verliezen in de maagkanker. Histologisch type maagkanker werd gedefinieerd als de diffuse- (n = 32, bakwagen), darm- (n = 54, grijze box) en gemengd-type (n = 44, open doos), volgens Lauren classificatie.
analyse van het gen dichtheid en hoog tot expressie genen op chromosomen kankergeassocieerde Ondernemingen de dichtheid van genen per 1-Mb segment boven 100 actieve genen die sterk tot expressie werden gebracht in de maag, en de frequentie van LOH genotypes gedetecteerd in maagkanker werden geanalyseerd op elk chromosoom (tabel 2). Bij vergelijking van de acht kankergeassocieerde chromosomen onderzochten we de resterende 14 chromosomen, de dichtheid van genen (4,8 genen versus 6,9 genen per 1-Mb segment) en het gemiddelde aantal van de sterk tot expressie gebrachte genen (3,3 genen versus 5,3 genen) werden lager in de met kanker geassocieerde chromosomen dan in de andere chromosomen. Het gemiddelde aantal transcripten geschat elk gen sterk tot expressie was ook laag in de kanker-geassocieerde chromosomen (54 versus 69 transcripten per ieder gen). De individuele autosomen werden gegroepeerd in de orde van dichtheden gen. De chromosomen 2, 3, 4, 5, 8, 13 en 18 werden ingedeeld in de lage-dichtheid-gen groep van minder dan vijf genen per 1 Mb segment. De chromosomen 11, 16, 17, 19, 20 en 22 had een hoge dichtheid van genen van meer dan acht genen per 1 Mb segment. Dus van de acht-kanker geassocieerde genen die werden onderzocht, zes (chromosomen 3, 4, 5, 8, 13 en 18) was voor het gen-arme chromosomen, en de resterende twee genen was voor de tussentijdse-(het chromosoom 9 ) en hoge (het chromosoom 17) -gen-density groepen. De chromosomen 17 en 13 bevatte hoge en lage dichtheden van genen (13,4 en 2,7 genen per 1 Mb-segment), respectievelijk. Chromosoom 17 vertoonde een hoge frequentie van LOH in de LOH-L (49%), maar niet in de B-LOH gevallen (13%). De frequentie van chromosoom 13 verlies was vergelijkbaar in de LOH-L (25%) en LOH-B gevallen (27%). Tabel 2 Het gen dichtheid, sterk tot expressie gebrachte genen en LOH niveau van individuele chromosomen geschat maag kankerachtige en kankerachtige weefsels

No. van genen per een 1-Mb segment *
Top 100 sterk uitgedrukt genen
(Aantal transcripten per gen) *
Niveau van LOH (%) §




Baseline
(n = 15)
Low
(n = 65)
High
(n = 50)
Kanker-geassocieerde chromosomen
3
4,9
3 (76)
1 (7)
18 (28)
28 (56) verhuur 4
3,6
5 (53) Pagina 2 (13)
12 (18)
33 (66)
5
4.4
4 (44)
0 (0)
14 (22)
37 (74)
8
4.1
3 (32)
0 (0)
9 (14)
21 (42)
9
5.2 verhuur 4 (60)
1 (7)
15 (23)
34 (68)
13
2.7 Pagina 2 (121) verhuur 4 (27)
16 (25)
37 (74)
17
13,4
5 (42)
2 (13)
32 (49)
43 (86)
18
3.2
0 (0)
1 (7)
18 (28)
36 (72)
Gemiddelde waarden
4.8
3.3 (54)
Andere chromosomen 1
7,7
8 (47) 2
4.7
9 (132)
6
5.8
7 (39)
7
5,2
6 (45)
10 | 5.0 Pagina 2 ( 37)
11
8,9
9 (85)
12
7.3
10 (62)
14
5,3
6 (43)
15
5.3 Pagina 2 (90)
16
8,6
3 (34)
19
19,8
8 (61)
20
8.3 Pagina 2 (76)
21
5.1
1 (268)
22
8.4
1 (55)
Gemiddelde waarden
6,9
5.3 (69) pagina Home het aantal transcripten van 17.723 genen werd geanalyseerd met de eerder gepubliceerde gegevens [21].
§De details worden beschreven in de materiaal en methode sectie.
Relatie tussen de clinicopathologic kenmerken en microsatelliet genotypen Ondernemingen de 145 maagkanker werden geanalyseerd op de relatie tussen het niveau van LOH en clinicopathologic kenmerken (Tabel 3). Zowel de LOH-H en LOH-B maagkanker werden vaak geassocieerd met een hoog risico fenotypes zoals lymfatische invasie (P
= 0,006), veneuze invasie (P
= 0,005), een vergevorderd stadium (P
< 0,0001), recidief (P
= 0,023) en een slechte overleving (P Restaurant < 0,0001), terwijl de LOH-L en MSI maagkanker werden gecorreleerd met goed en matige differentiatie (P
= 0,033) en een vroege tumor stadium (P Restaurant < 0,0001). De twee genotypen in verband met een hoog-risico-fenotype waren verschillend volgens de anatomische plaats van optreden en het patroon van herhaling. De LOH-H gevallen vaker voorkwamen in de antrale deel (70%) en ze terugkeerden tot hematogene verspreiding naar de lever, longen en andere organen op afstand (38%), evenals niet-hematogene metastase zoals peritoneale zaaien en nodale betrokkenheid ( 36%). De meeste LOH-B gevallen waren aanwezig in het hart en lichaamsgedeelte (94%) en ze terugval in de peritoneale holte (67%), en niet in verder gelegen organen (13%). Het begin leeftijd van de LOH-B (45 jaar) en LOH-H (65 jaar) gevallen was significant verschillend (P Restaurant < 0,0001) .table 3 Relaties tussen de microsatelliet genotypes en de clinicopathologic kenmerken van maagkanker
Kenmerken

hoog risico genotypes


laag risico genotypes

P
waarde

(%)
LOH H (%) *
LOH-B (%) *
P
waarde
LOH-L (%) *
MSI (%) *
P
waarde

No. van de patiënt
145
50
15
65
15
Leeftijd (jaar) Restaurant < 0,0001
0,038
0.710
Mean
61
65
45
60
67
SD
± 12,5
± 9,8
± 12,7
± 11,6
± 9.8
Sex
0,118
0.008
0,393
Man
90 (62)
36 (72)
7 (47)
43 (66) verhuur 4 (27)
Vrouw
55 (38)
14 (28)
8 (53)
22 (34)
11 (73)
tumorgrootte
0,247
0,502
0,394
Mean
5,34
5.3
6,34
5.0
5.6
SD
± 2,94
± 2.62
± 3.77
± 3.10
± 2.33
Differentiatie
0,052
0,094
0,033
Well
11 (8)
3 (6)
8 (12)
Matige
53 (36)
17 (34)
1 (7)
25 (39)
10 (67)
Poor
81 (56)
30 (60)
14 (93)
32 (49)
5 (33)
Tumor locatie Restaurant < 0,0001
0,037
0,791
Cardia
13 (9)
3 (6) verhuur 4 (27)
6 (9)
Body
50 ( 35)
12 (24)
10 (67)
26 (40) Pagina 2 (13)
Antrum
82 (56)
35 (70)
1 (6)
33 (51)
13 (87)
Lauren indeling Restaurant < 0,0001
0,016
< 0,0001
Intestinale
58 (40)
19 (38)
0 (0)
35 (54) verhuur 4 (27)
Zend
32 (22 )
9 (18)
15 (100)
8 (12)
0 (0)
Mixed
55 (38)
22 (44)
0 (0)
22 (34)
11 (73)
groeipatroon
0.600
< 0.0001 Restaurant < 0,0001
Expanding
20 (14)
1 (2)
1 (7)
9 (14)
9 (60)
Infiltratieve
70 (48 )
32 (64)
10 (67)
28 (43)
Mixed
55 (38)
17 (34) verhuur 4 (26)
28 (43)
6 (40)
lymfatische invasie
1,000
0,771
0.006 verhuur No
44 (30)
9 (18)
3 (20)
34 (52)
5 (33)
Ja
101 (70)
41 (82)
12 (80)
31 (48)
10 (67)
veneuze invasie
0,351
0,113
0.005 verhuur No
112 (77)
35 (70)
8 (53)
54 (83)
15 (100)
Ja
33 (23)
15 (30)
7 (47)
11 (17)
Tumor stadium
0,757
0,763
< 0,0001
Vroege
75 (52)
16 (32)
6 (40)
42 (65)
11 (73)
Geavanceerd
70 (48 )
34 (68)
9 (60)
23 (35) verhuur 4 (27)
Herhaling
0.035
0,517
0.023
Niet-

• Het effect van lactulose op de tolerantie van de maag voeden in de lange termijn IC-patiënten
• Veranderde expressie van een vermeende voorlopercellen cel marker DCAMKL1 in de rat maagslijmvlies in de wedergeboorte, metaplasie en dysplasie