Het specifieke koolhydraatdieet wordt ondersteund door 124 jaar onderzoek en testen

In de vroege jaren 1900 waren onderzoekers koortsachtig bezig om de rol van vetten, eiwitten en koolhydraten bij coeliakiepatiënten te begrijpen.

In eerste instantie werd getheoretiseerd dat eiwit het probleem was; dan was dik de slechterik. Maar na 30 jaar onderzoek beginnen de theorieën te convergeren naar één enkele macronutriënt:koolhydraten .

Het begon allemaal met het rapport van Dr. Samuel Gee uit 1888 "Over de coeliakie", waarin hij duidelijk verschillende belangrijke feiten over zijn patiënten opmerkte, waaronder:

 'als de patiënt al kan worden genezen, moet het via een dieet zijn', dat koemelk 'het minst geschikte voedsel is' en dat "zeer zetmeelrijk voedsel, rijst, sago, maïsmeel, zijn ongeschikt." [1]

Pas in 1921 verscheen het volgende grote puzzelstukje... 

Dat is het moment waarop Dr. John Howland van de Vanderbilt Clinic zijn presidentiële toespraak hield voor de American Pediatric Society, met daarin de paper 'Prolonged Intolerance of Carbohydrates'. Daarin verklaarde hij:

“Uit klinische ervaring is gebleken dat van alle elementen van voedsel, koolhydraten degene zijn die rigoureus moeten worden uitgesloten; dat met dit sterk verminderd, de andere elementen bijna altijd goed worden verteerd…” [2]

Interessant genoeg was de partner van Dr. Howland Dr. Sidney V Haas, die ook erg geïnteresseerd was in het helpen van mensen met spijsverteringsproblemen. Ze hielpen allebei Dr. Holt, die met Dr. Herter samenwerkte, in 1908 om het artikel "On Infantilism From Chronic Intestinal Infection" te schrijven en zeiden:

"Tijdelijke recidieven komen zeer vaak voor in de loop van deze ziekte, zelfs als er grote zorg aan wordt besteed om ze te voorkomen. De meest voorkomende van dergelijke terugvallen is de poging om de groei te stimuleren door het gebruik van grotere hoeveelheden koolhydraten.”

Dr. Haas zag de onmiddellijke en blijvende resultaten bij patiënten met een eiwitrijk dieet

Maar hij was gefascineerd door het idee om een ​​koolhydraatbron te vinden die aanvaardbaar was. In november 1923 presenteerde Dr. Haas 8 patiëntcasestudy's aan de New York Academy of Medicine in het artikel "The Value of Banana in the Treatment of Celiac Disease." Hij toonde:

"8 patiënten die waren genezen door een eiwitrijk dieet vergelijkbaar met Howland's plus banaan en ander fruit en sommige groenten die koolhydraten leverden in een vorm die goed gedragen werd zelfs bij gevorderde gevallen van coeliakie” [3] 

Dit is het eerste verslag van wat we nu kennen als het Specifieke Koolhydraten Dieet (SCD) dat met succes coeliakie behandelt.

Gelukkig voor ons heeft Dr. Sindney Haas een boeiend verslag van dit onderzoek zoals het zich ontwikkelde in de jaren 1950 in zijn boek Management of Coeliakie . Het boek werd gepubliceerd in 1951 en schetste de eerste volledige versie van het Specifieke Koolhydraten Dieet. Daarin maakte hij onderscheid tussen een koolhydraatarm dieet (zoiets als het Atkins-dieet) en het specifieke koolhydraatdieet. Het verschil zat in de details van welke koolhydraten waren toegestaan. Op SCD werden alleen die van niet-zetmeelrijke groenten, fruit en een kleine hoeveelheid melksuiker die over was na fermentatie geschikt geacht om te eten.

Dr. Haas heeft met succes meer dan 600 coeliakiepatiënten behandeld met behulp van dit specifieke koolhydraatdieet, meldend dat:

"Er is volledig herstel zonder terugvallen, geen sterfgevallen, geen crisis, geen pulmonale betrokkenheid en geen groeiachterstand" nadat deze patiënten ten minste een dieet hadden gevolgd een jaar[4].

Wauw, dus ik voel de behoefte om te pauzeren en dit allemaal te laten bezinken, geen drugs, geen terugvallen ... opmerkelijk.

Het ongelukkige is dat we niet weten hoeveel andere inflammatoire darmziekten hij heeft behandeld met zijn Specifieke Koolhydraten Dieet.

Kort daarna wordt het spoor van het specifieke koolhydraatdieet donker

Voordat Dr. Haas in 1964 overleed, behandelde hij in 1958 een patiënt genaamd Judy Gottschall. Haar moeder Elaine Gottschall vertelde over Judy's slechte gezondheid,

"Drie jaar voordat door specialisten werd vastgesteld dat ze ongeneeslijke colitis ulcerosa had en haar toestand verslechterde... talloze andere medische benaderingen waren niet succesvol geweest en een operatie leek op handen."

Dr. Haas zette Judy op het Specifieke Koolhydraten Dieet en ze was binnen twee jaar symptoomvrij. Elaine was zo dankbaar en gemotiveerd dat ze de rest van haar leven wijdde aan het bestuderen en verbeteren van de behandeling van de spijsvertering via een dieet. Elaine Gottschall, een biochemicus, publiceerde in 1987 "Food and Gut Reaction". Dit was de eerste editie van het boek dat nu Breaking the Vicious Cycle:Intestinal Health Through Diet heet. waarvan meer dan 1 miljoen exemplaren zijn verkocht (tegen 2005).

In haar boek demonstreerde ze niet alleen hoe coeliakie kan worden behandeld met SCZ, maar veel ziekten zoals de ziekte van Crohn, colitis ulcerosa, diverticulitis, cystische fibrose en chronische diarree kunnen ook worden geholpen door het specifieke koolhydraatdieet [5]. Ze bevorderde de theorie van Dr. Haas door uit te leggen hoe en waarom alleen eenvoudige monosacharide-koolhydraten goed worden verdragen wanneer het spijsverteringskanaal is beschadigd. Ze voegde ook secties toe over hersenverbinding en hoeveel mensen melding maakten van een verbeterde hersenfunctie en de succesvolle behandeling van autistische stoornissen.

Helaas, net toen het internet en het vermogen om deze belangrijke boodschap te verspreiden op het punt stond te exploderen, verloren we een leider in de spijsvertering toen Elaine in 2005 stierf. Maar net zoals we een spijsverteringsleider verloren, stapte een andere op. Aan de andere kant van de vijver (Europa) was Dr. Natasha Campbell-McBride hard aan het werk om een ​​manier te vinden om haar jonge autistische zoon te helpen. Haar boek, Gut and Psychology Syndrome (GAPS), werd gepubliceerd in 2004.

Het is ontworpen als een uitgebreid behandelplan voor darm- en hersenaandoeningen

Het dieetgedeelte van het boek is gebaseerd op het eerdere werk dat met het SCD-dieet is gedaan. Vervolgens sloot ze een paar extra voedingsmiddelen uit, waaronder zuivel- en industriële zaadoliën. GAPS is veel meer een behandelprotocol dan een dieet (onthoud dat het dieetdeel 95% SCD is). Ik zeg dit omdat ze zeer specifieke supplementen, ontgiftingsmethoden, enscenering van toegestane voedingsmiddelen en extra potentieel therapeutische voedingsmiddelen (bijvoorbeeld sap) aanbeveelt. Het wordt sinds de introductie met succes gebruikt in de autismegemeenschap en de spijsverteringsgemeenschap.

Misschien was het timing, misschien is het angst, maar sommige leden van de SCD-gemeenschap lijken misplaatste gevoelens te hebben jegens de GAPS-gemeenschap. In veel opzichten deed Dr. Campbell-McBride wat Elaine deed voor Dr. Haas; ze voegde nieuwe stukjes onderzoek aan de puzzel toe, verspreidde de acceptatie van het dieet en hielp duizenden, zo niet miljoenen, meer mensen zich beter te voelen.

Als je de afgelopen 30 jaar het onderzoek en de acceptatie van echte diëten hebt gevolgd, zul je ook een nieuwere trend opmerken:paleolithische diëten. De meest populaire versie hiervan heet The Paleo Diet of The Primal Diet en beide hebben verbluffende resultaten opgeleverd bij bijna elke moderne ziekte. Een van de originele Paleo-dieetboeken, Stone Age Diet:Based on In-Depth Studies of Human Ecology and the Diet of Man ,  is geschreven door gastro-enteroloog Walter L. Voegtilin. In zijn boek noteerde hij positieve resultaten bij patiënten die leden aan spijsverteringsproblemen zoals colitis, de ziekte van Crohn, het prikkelbare darm syndroom en indigestie.

Het beste aan het succes van deze diëten is…

Ze versterken en voegen alleen maar toe aan het onderzoek dat het gebruik van natuurlijke voedingsdiëten zoals het Specifieke Koolhydraten Dieet voor de behandeling van spijsverteringsproblemen ondersteunt. Deze diëten gaan verder dan klinisch en biochemisch onderzoek en voegen de lens van evolutionaire biologie toe om onze eetgewoonten te sturen. Dit sluit perfect aan bij SCD. We geloven zelfs dat SCD slechts een variatie op Paleo is. Eentje die speciaal is afgestemd op mensen met spijsverteringsklachten.

Maar hoe zit het met _____ eten? Het is niet legaal op _____ (natuurlijk voedingsdieet), U zegt...

Oh stop er al mee, elk van deze diëten is voor 90% hetzelfde en ze hebben dezelfde doelen. Het is tijd om te stoppen met dogmatisch te zijn en progressief te worden. De wetenschap gaat verder en daarom zou de best mogelijke oplossing ook moeten zijn voor mensen die lijden aan de vreselijke symptomen van deze spijsverteringsziekte. Wat de wetenschap en casestudy's nu onthullen, is dat we nog steeds werk te doen hebben. Beginnend met deze fundamentele werken en het integreren van gedragspsychologie, het laatste onderzoek en de feedback van duizenden mensen, kunnen de systemen nog steeds worden verbeterd, het genezingsproces verkort en de remissietijden langer worden. Onze ervaring leert dat iedereen een aangepast, echt voedseldieet heeft, dus dat betekent dat je alles moet testen. Denk niet in termen van:"Nou, ze zeiden dat het goed was." Zoek het uit voor uw specifieke geval.

Onthoud dat de principes van het Specifieke Koolhydraten Dieet meer dan 124 jaar geleden begonnen , en als we dat feit bekijken door de lens van de Paleo-gemeenschap, zien we dat het wordt ondersteund door 10.000 tot miljoenen jaren aan antropologische gegevens. De basisbehoeften van echt voedsel van hoge kwaliteit dat giftig is, vol eiwitten en vetten en weinig koolhydraten bevat, blijft hetzelfde.

Het is tijd om de echte voedselgroepen te verenigen. Wat denk je, kunnen we allemaal vrienden zijn?

– Steve

Citaten:

1. [Pagina 8] Haas, Sidney Valentine; Haas, Merrill P. (2011). Het beheer van coeliakie. Literaire licenties. ISBN 1-258-19621-2.
2. [Pagina 17] Haas, Sidney Valentine; Haas, Merrill P. (2011). Het beheer van coeliakie. Literaire licenties. ISBN 1-258-19621-2.
3. [Pagina 18] Haas, Sidney Valentine; Haas, Merrill P. (2011). Het beheer van coeliakie. Literaire licenties. ISBN 1-258-19621-2.
4. Haas, Sidney Valentine; Haas, Merrill P. (2011). Het beheer van coeliakie. Literaire licenties. ISBN 1-258-19621-2.
5. Gottschall, Elaine, G. (1994). De vicieuze cirkel doorbreken:Intestinal Health Through Diet (Herziene uitgave red.). Kirkton Press. ISBN 0-9692768-1-8.

• Beste moeder, 7 stappen om het risico op borstkanker te verminderen
• Het grote geheel:helende doelen stellen