Stomach Health >> Maag Gezondheid >  >> Q and A >> maag vraag

Functionele dyspepsie

Functionele dyspepsie is een chronische aandoening van gevoel en beweging (peristaltiek) in het bovenste spijsverteringskanaal. Peristaltiek is het normale neerwaarts pompen en knijpen van de slokdarm, maag en dunne darm, die begint na het slikken. We noemen deze stoornis functioneel omdat er geen waarneembare of meetbare structurele afwijkingen zijn gevonden die aanhoudende symptomen kunnen verklaren. Mogelijk hoort u andere termen die worden gebruikt om deze aandoening te beschrijven, zoals niet-ulcusdyspepsie, pseudo-ulcussyndroom, pyloro-duodenale prikkelbaarheid, nerveuze dyspepsie of gastritis. Verschillende schattingen suggereren dat 20-45% van de Canadezen deze aandoening heeft, maar slechts een klein aantal zal een arts raadplegen.

De oorzaak van functionele dyspepsie is onbekend; er zijn echter verschillende hypothesen die deze aandoening kunnen verklaren, hoewel geen enkele er consequent mee kan worden geassocieerd. Overmatige zuursecretie, ontsteking van de maag of twaalfvingerige darm, voedselallergieën, invloeden van levensstijl en voeding, psychologische factoren, bijwerkingen van medicijnen (bijv. van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, zoals aspirine, ibuprofen en naproxen), en Helicobacter pylori infectie hebben allemaal hun voorstanders gehad.

Symptomen van functionele dyspepsie

De gestoorde beweeglijkheid die aanwezig is bij functionele dyspepsie leidt tot een versterkt gevoel in de bovenste darm (viscerale hyperalgesie). Dit komt door een ongecoördineerde en zelfs ineffectieve lediging van het bovenste spijsverteringskanaal, met als gevolg symptomen van pijn, volheid en een opgeblazen gevoel, en het onvermogen om maaltijden af ​​te maken. Andere veel voorkomende symptomen zijn brandend maagzuur, een zure smaak in de mond, overmatig boeren, misselijkheid en soms braken. Kenmerkend is dat deze klachten sporadisch zijn, slecht gelokaliseerd en zonder consistente verzwarende of verlichtende factoren. De overgrote meerderheid van degenen met functionele dyspepsie ervaart meer dan één symptoom, dat kan komen en gaan. Soms kunnen de symptomen gedurende enkele weken of maanden ernstiger zijn en dan gedurende enige tijd afnemen of geheel verdwijnen.

Diagnose van functionele dyspepsie

In het verleden zouden sommige artsen een maagzweer hebben vastgesteld bij een persoon die klaagde over pijn in de bovenbuik (epigastrische) en misselijkheid. Nu, met behulp van onderzoeksinstrumenten zoals gedetailleerde bariumröntgenstralen of gastroscopie, kunnen artsen snel een diagnose van een maagzweer uitsluiten. Na het testen van personen met deze symptomen, zullen twee keer zoveel mensen geen maagzweer hebben als wel een.

Een arts komt tot een diagnose van functionele dyspepsie wanneer er geen bewijs is van structurele ziekte en er minstens drie maanden zijn geweest van een of meer van de volgende (met het begin minstens zes maanden eerder):

  • hinderlijke volheid na de maaltijd (postprandiale)
  • vroege verzadiging
  • epigastrische pijn
  • epigastrische verbranding

De rol van onderzoeken en testen bij functionele dyspepsie wordt vaak verkeerd begrepen. De huidige technologie kan dysmotiliteit niet bevestigen en er is geen definitieve diagnostische test voor functionele dyspepsie. Alle conventionele testen leveren normale resultaten op; een normaal resultaat op röntgenfoto's of gastroscopie betekent echter niet dat er niets aan de hand is. Dit tekort aan testen kan leiden tot woede of frustratie bij personen die symptomen blijven ervaren.

Management van functionele dyspepsie

Aanpassingen in voeding en levensstijl

Hoewel er geen bewijs is dat specifieke voedingsmiddelen rechtstreeks verband houden met functionele dyspepsie, is het zinvol om voedingsmiddelen te beperken of te vermijden waarbij een symptoomeffect op individuele basis duidelijk is. Sommige mensen hebben verhoogde symptomen gemeld bij het consumeren van overmatige hoeveelheden melk, alcohol, cafeïne, vet of gefrituurd voedsel, munt, tomaten, citrusvruchten en sommige kruiden. Er is echter geen vaste regel, omdat irriterend voedsel van persoon tot persoon kan verschillen. Het vermijden van grote porties tijdens de maaltijd en het eten van kleinere, frequentere maaltijden is belangrijk om de beweeglijkheid van de bovenste darm te normaliseren. Na de maaltijd kan het helpen om minstens twee uur niet te gaan liggen.

Mensen met overgewicht kunnen verlichting vinden als ze afvallen, omdat de overtollige massa druk op het spijsverteringskanaal kan uitoefenen en de functie ervan kan beïnvloeden. Het kan ook helpen om het hoofdeinde van het bed ongeveer 15 cm hoger te zetten, maar zorg ervoor dat u dit doet door de matras of het bedframe te ondersteunen en niet door kussens te gebruiken. Het gebruik van kussens kan leiden tot rug- of nekpijn en het toegenomen buigen kan de maag samendrukken en de symptomen van functionele dyspepsie zelfs verergeren.

Medicijnen

Er zijn twee belangrijke benaderingen voor de behandeling van functionele dyspepsie met medicijnen:het neutraliseren van zuur en het blokkeren van de productie ervan.

Voor het neutraliseren van zuur kunnen vrij verkrijgbare medicijnen zoals Maalox®, Tums® en Pepto-Bismol® de symptomen onderdrukken. Een ander product, Gaviscon®, neutraliseert maagzuur en vormt een barrière om het opstijgen van zuur in de slokdarm te blokkeren. Sommigen vinden dat deze niet-voorgeschreven maagzuurremmers snelle, tijdelijke of gedeeltelijke verlichting bieden, maar ze voorkomen geen brandend maagzuur. Raadpleeg uw arts als u langer dan drie weken maagzuurremmers gebruikt.

Twee klassen medicijnen die de zuursecretie onderdrukken zijn histamine-2-receptorantagonisten (H2 RA's) en protonpompremmers (PPI's).

  • H2 RA's  werken door het effect van histamine te blokkeren, dat bepaalde cellen in de maag stimuleert om zuur te produceren. Deze omvatten cimetidine (Tagamet®), ranitidine (Zantac®), famotidine (Pepcid®) en nizatidine (Axid®). H2 RA's zijn allemaal op recept verkrijgbaar en sommige zijn verkrijgbaar in een niet-receptplichtige formulering met een lagere dosis.
  • PPI's  werken door een enzym te blokkeren dat nodig is voor de zuursecretie en hebben het beste effect wanneer het op een lege maag wordt ingenomen, een half uur tot een uur vóór de eerste maaltijd van de dag. PPI's omvatten omeprazol (Losec®), lansoprazol (Prevacid®), pantoprazol-natrium (Pantoloc®), esomeprazol (Nexium®), rabeprazol (Pariet®) en pantoprazol-magnesium (Tecta®). Dubbele PPI-capsules met vertraagde afgifte, in de vorm van dexlansoprazol (Dexilant®), leveren de medicatie met twee tussenpozen. PPI's zijn naar voren gekomen als de meest effectieve therapie voor het verlichten van symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven, evenals voor het genezen en voorkomen van schade aan de slokdarm. In Canada zijn PPI's alleen op recept verkrijgbaar. Langdurige en meervoudige dagelijkse dosis PPI-therapie kan gepaard gaan met een verhoogd risico op osteoporose-gerelateerde fracturen van de heup, pols of wervelkolom.

Behandelingen die reflux verminderen door de druk van de onderste slokdarmsfincter (LES) en neerwaartse samentrekkingen van de slokdarm te verhogen, zijn metoclopramide en domperidonmaleaat. Een op planten gebaseerd prokinetisch middel, Iberogast®, helpt de spijsverteringsmotiliteit te reguleren en de symptomen te verbeteren.

Alle hierboven besproken medicijnen hebben specifieke behandelingsregimes, die u nauwlettend moet volgen voor een maximaal effect. Gewoonlijk kan een combinatie van deze maatregelen de symptomen van zure reflux met succes beheersen.

Functionele dyspepsie Outlook

Functionele dyspepsie is een veel voorkomende, al lang erkende aandoening met een aantal symptomen in de bovenbuik. Hoewel het diagnosticeren van deze aandoening soms een uitdaging kan zijn, vanwege de variabele aard van de symptomen, is de prognose voor functionele dyspepsie goed. Er is geen bewijs dat het leidt tot kanker of een andere ernstige ziekte. Er zijn meerdere theorieën over de oorzaak, maar een kleine verstoring van de spiermotiliteit is het meest waarschijnlijk. Een succesvolle therapie omvat doorgaans discretie over het dieet en korte medicijnkuren.

Wilt u meer weten over functionele dyspepsie?

We hebben verschillende gerelateerde artikelen die nuttig kunnen zijn:

  • H. pylori en halitose (slechte adem)
  • Biopsychosociale aspecten van functionele GI-stoornissen
  • Koolwater kan helpen bij dyspepsie en constipatie
  • Kinderen en functionele GI-problemen
  • Functionele dyspepsie
  • Functionele dyspepsie:sterk verbonden met andere ziekten
  • Hiatus Hernia
  • Iberogast®
  • Beproefde natuurlijke remedies voor spijsverteringsstoornissen