Dengue-koorts is een door muggen overgedragen ziekte die symptomen kan veroorzaken zoals spierpijn, hoofdpijn, koorts en huiduitslag. 
Primaire symptomen van dengue verschijnen drie tot 15 dagen na de muggenbeet en omvatten de volgende:
Andere bijbehorende symptomen zijn:
Veel getroffen mensen klagen over lage rugpijn.
Lees meer over dengue-koortssymptomen en -signalen »
Dengue-koorts is een door muggen overgedragen ziekte die symptomen kan veroorzaken zoals spierpijn, hoofdpijn, koorts en huiduitslag. 
Foto van Aedes albopictus mug Dengue-koorts is een ziekte die wordt veroorzaakt door een familie van virussen die worden overgedragen door geïnfecteerde muggen. Het is een acute, plotseling optredende ziekte die gewoonlijk een goedaardig verloop heeft met symptomen zoals hoofdpijn, koorts, uitputting, ernstige spier- en gewrichtspijn, gezwollen lymfeklieren (lymfadenopathie) en huiduitslag. De aanwezigheid van koorts, jeukende uitslag en hoofdpijn (de "dengue-triade") is kenmerkend voor dengue. Andere tekenen van knokkelkoorts zijn bloedend tandvlees, hevige pijn achter de ogen (retro-orbitaal) en rode handpalmen en voetzolen.
Dengue (uitgesproken als DENG-gay) kan iedereen treffen, maar is meestal ernstiger bij mensen met een aangetast immuunsysteem. Omdat een van de vijf serotypen van het denguevirus dengue-koorts veroorzaakt, is het mogelijk om meerdere keren dengue-koorts te krijgen. Een aanval van dengue veroorzaakt echter een levenslange immuniteit tegen dat specifieke virale dengue-serotype waaraan de patiënt werd blootgesteld.
Dengue heeft andere namen, waaronder 'breekbeenkoorts' of 'dandy-koorts'. Slachtoffers van dengue hebben vaak verdraaiingen vanwege de intense pijn in de gewrichten, spieren en botten, vandaar de naam breekbeenkoorts. Van slaven in West-Indië die knokkelkoorts kregen, werd gezegd dat ze dandy fever hadden vanwege hun houding en manier van lopen.
Dengue hemorragische koorts is een meer ernstige vorm van de virale ziekte. Symptomen zijn onder meer hoofdpijn, koorts, huiduitslag en tekenen van bloeding (bloeding) in het lichaam. Petechiën (kleine rode vlekken of paarse vlekken of blaren onder de huid), bloedingen in de neus of het tandvlees, zwarte ontlasting of gemakkelijk blauwe plekken krijgen zijn allemaal mogelijke tekenen van bloeding. Deze vorm van knokkelkoorts kan levensbedreigend zijn en zich ontwikkelen tot de meest ernstige vorm van de ziekte, dengueshocksyndroom.
Dengue-koorts treft tropische gebieden over de hele wereld. Volgens de Centers for Disease Control (CDC) komt het dengue-virus veel voor in de tropen en subtropen (subtropische gebieden). Recent hebben zich uitbraken voorgedaan in het Caribisch gebied, waaronder Puerto Rico, de Amerikaanse Maagdeneilanden, Cuba en Midden-Amerika. Gevallen zijn ook geïmporteerd via toeristen die terugkeren uit gebieden met wijdverbreide knokkelkoorts, waaronder Tahiti, Singapore, de Stille Zuidzee, inclusief de Filippijnen, Zuidoost-Azië, West-Indië, India en het Midden-Oosten (vergelijkbaar in distributie naar de delen van de wereld die malaria en gele koorts herbergen). Dengue is nu de belangrijkste oorzaak van acute koortsziekte bij Amerikaanse reizigers die terugkeren uit het Caribisch gebied, Zuid-Amerika en Azië.
Het virus dat knokkelkoorts veroorzaakt, wordt op een persoon overgedragen via een Aedes-muggenbeet. De door vectoren overgedragen dengue-virusinfectie verspreidt zich via de beet van een gestreepte Aedes aegypti en Aedes albopictus mug die eerder een besmet persoon heeft gebeten. De mug gedijt goed tijdens regenseizoenen, maar kan het hele jaar door broeden in met water gevulde bloempotten, plastic zakken en blikjes. Eén muggenbeet kan de ziekte veroorzaken.
Het virus is niet besmettelijk en kan zich niet rechtstreeks van mens op mens verspreiden. Het wordt overgedragen door muggen, dus er moet een pad zijn van persoon naar mug naar een andere persoon. Een mug bijt een met dengue besmet persoon en raakt besmet met dengue. Die mug bijt dan een andere persoon en geeft de dengue-virusinfectie door aan die persoon. De volledige levenscyclus van het virus omvat de Aedes mug als vector (zender) en de mens als infectiebron.
Het vermijden van muggen is belangrijk om knokkelkoorts te voorkomen. In de dengue-endemische tropische en subtropische gebieden moet u lichtgekleurde shirts met lange mouwen en een lange broek of broek dragen, insectenwerende middelen gebruiken, indien mogelijk binnen blijven of slapen in airconditioning en indien mogelijk klamboe over het bed gebruiken.
Dengue is geen door teken overgedragen ziekte. Alleen de beet van een geïnfecteerde mug kan dengue overdragen.
Na te zijn gebeten door een mug die het virus draagt, varieert de incubatietijd van knokkelkoorts van 3 tot 15 (meestal 5 tot 8) dagen voordat de tekenen en symptomen van knokkelkoorts stapsgewijs verschijnen.
Koorts, huiduitslag en hoofdpijn zijn de meest voorkomende symptomen en tekenen van knokkelkoorts. Dengue-koorts begint met niet-specifieke griepachtige symptomen van koude rillingen, hoofdpijn, pijn in de achterkant van de ogen die kan verergeren bij het bewegen van de ogen, verlies van eetlust, onwel voelen (malaise) en lage rugpijn.
Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg kunnen een bloedtest gebruiken, de DENV Detect IgM Capture ELISA, om mensen met knokkelkoorts te diagnosticeren. Medische professionals stellen gewoonlijk de diagnose knokkelkoortsinfectie wanneer een patiënt de typische klinische symptomen en tekenen van hoofdpijn, hoge koorts, oogpijn, ernstige spierpijn en petechiale uitslag vertoont en in het verleden in een gebied is geweest waar knokkelkoorts endemisch is . Dengue-koorts kan moeilijk te diagnosticeren zijn omdat de symptomen ervan overlappen met die van vele andere virale ziekten en tropische ziekten, zoals het West-Nijlvirus en chikungunya-koorts.
Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg kunnen een bloedtest gebruiken, de DENV Detect IgM Capture ELISA, om mensen met knokkelkoorts te diagnosticeren. De FDA merkt op dat de test ook een positief resultaat kan geven wanneer een persoon een nauw verwant virus heeft, zoals de ziekte van West-Nijl.
Rust- en drinkvloeistoffen zijn effectieve huismiddeltjes tegen knokkelkoorts. Omdat een virus knokkelkoorts veroorzaakt, zijn er geen specifieke antibiotica om het te behandelen. Antivirale medicijnen zijn ook niet geïndiceerd voor knokkelkoorts. Voor typische dengue houdt de behandeling zich bezig met de verlichting van de symptomen en tekenen. Huismiddeltjes zoals rust en vochtinname (orale rehydratie) zijn belangrijk. Gebruik alleen pijnstillers zoals aspirine en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) onder toezicht van een arts vanwege de mogelijkheid van verergering van bloedingscomplicaties. Acetaminophen (Tylenol) en codeïne kunnen worden gegeven voor ernstige hoofdpijn en voor gewrichts- en spierpijn (myalgie).
Patiënten die in het ziekenhuis zijn opgenomen voor dengue kunnen IV-vloeistoffen krijgen.
In verschillende klinische onderzoeken hebben onderzoekers aangetoond dat Carica papaya bladextract (papayablad) is een effectieve behandeling voor knokkelkoorts.
Dengue-koorts wordt vaak behandeld met pijnstillers en vloeistoffen. Een eerstelijnszorgverlener (PCP), zoals uw huisarts of internist, kan uw knokkelkoortssymptomen behandelen. Een kinderarts kan uw kind behandelen. Als de symptomen ernstig zijn, kunt u een arts voor spoedeisende hulp raadplegen op de afdeling spoedeisende hulp van een ziekenhuis.
Als uw arts niet bekend is met de behandeling van knokkelkoorts of als uw symptomen ernstig zijn, kunt u een specialist in infectieziekten of een arts voor reisgeneeskunde raadplegen.
De acute fase van dengue met koorts en spierpijn (myalgie) duurt ongeveer één tot twee weken. Een gevoel van zwakte (asthenie) en vermoeidheid gaan gepaard met herstel, en volledig herstel duurt vaak enkele weken.
De prognose voor dengue is meestal goed. De ergste symptomen van de ziekte duren doorgaans 1 tot 2 weken, en de meeste patiënten zullen binnen enkele extra weken volledig herstellen.
Typische dengue-infectie is dodelijk in minder dan 1% van de gevallen; de meer ernstige hemorragische dengue is echter in 2,5% van de gevallen dodelijk. Als dengue hemorragische koorts niet wordt behandeld, kan het sterftecijfer (sterfte) oplopen tot 20%-50%.
Kinderen lopen een groter risico op hemorragische dengue. Dengue hemorragische koorts (DHF of dengue hemorragische koorts) is een specifiek syndroom dat de neiging heeft om kinderen onder de 10 jaar te treffen. Deze complicatie van ernstige knokkelkoorts veroorzaakt buikpijn, bloeding (bloeding) en instorting van de bloedsomloop (shock). DHF wordt ook wel Filippijnse, Thaise of Zuidoost-Aziatische hemorragische koorts of dengueshocksyndroom genoemd.
DHF begint abrupt met aanhoudende hoge koorts en hoofdpijn. Er zijn luchtweg- en darmklachten met keelpijn, hoesten, misselijkheid, braken en buikpijn. Shock treedt op 2 tot 6 dagen na het begin van de symptomen met plotselinge collaps, koele, klamme ledematen (de romp is vaak warm), zwakke pols en blauwheid rond de mond (circumorale cyanose).
Bij DHF is er bloeding met gemakkelijk blauwe plekken, rode of paarse bloedvlekken in de huid (petechiën), bloed opspugen (hematemesis), bloed in de ontlasting (melena), bloedend tandvlees en neusbloedingen (epistaxis). Longontsteking komt vaak voor en er kan sprake zijn van een ontsteking van het hart (myocarditis).
Patiënten met DHF moeten de eerste paar dagen nauwlettend worden gevolgd, omdat shock kan optreden of plotseling kan terugkeren (dengueshocksyndroom). Medische professionals zullen cyanotische (met een blauwachtige verkleuring van de huid en slijmvliezen) patiënten zuurstof geven. Vasculaire collaps (shock) vereist onmiddellijke vloeistofvervanging. Bloedtransfusies kunnen bloedingen onder controle houden.
Het sterftecijfer (sterftecijfer) met DHF is aanzienlijk. Met de juiste behandeling schat de Wereldgezondheidsorganisatie een sterftecijfer van 2,5%. Zonder de juiste behandeling stijgt het sterftecijfer echter tot 20%. De meeste sterfgevallen komen voor bij kinderen. Vooral baby's jonger dan 1 jaar lopen het risico te overlijden aan DHF.
Het onder controle houden van muggenpopulaties in stedelijke gebieden kan het aantal knokkelkoortsinfecties helpen verminderen. Het Dengvaxia-vaccin kan worden toegediend als een reeks van drie doses bij mensen van 9-45 jaar. In april 2016 keurde de WHO Sanofi Pasteur's Dengvaxia (CYD-TDV) goed, een levend recombinant tetravalent vaccin tegen knokkelkoorts. Dengvaxia kan worden toegediend als een reeks van drie doses bij mensen van 9-45 jaar die in gebieden wonen waar dengue endemisch is.
In klinische onderzoeken in Latijns-Amerika en Azië waarbij meer dan 40.000 kinderen en adolescenten betrokken waren, beschermde Dengvaxia 66% van de mensen van 9 jaar en ouder tegen dengue. Dengvaxia was zeer effectief in het beschermen tegen ernstige dengue, die fataal kan zijn, het voorkomen van 93% van de ernstige gevallen en het verminderen van ziekenhuisopnames als gevolg van dengue met 80%.
Gezondheidsfunctionarissen keurden Dengvaxia aanvankelijk in 2015 goed voor gebruik in Mexico, de Filippijnen, Brazilië en El Salvador. In mei 2019 keurde de Amerikaanse Food and Drug Administration het gebruik van Dengvaxia goed voor de preventie van dengue veroorzaakt door alle serotypes van het denguevirus (DENV-1, DENV-2, DENV-3 en DENV-4 - soms ook wel aangeduid als DEN-1, DEN-2, DEN-3 en DEN-4) bij mensen van 9 tot 16 jaar met een door laboratoriumonderzoek bevestigde eerdere dengue-infectie en die in endemische gebieden wonen. In de VS is dengue endemisch in de gebieden van Amerikaans Samoa, Guam, Puerto Rico en de Amerikaanse Maagdeneilanden.
Verschillende andere vaccins tegen dengue ondergaan klinische proeven, maar er is nog geen goedgekeurd voor gebruik.
"Dengue", centra voor ziektebestrijding en -preventie
http://www.cdc.gov/Dengue/
Omgaan met spijsverteringsproblemen na een hysterectomie
Wanneer moet je een ontlastingverzachter gebruiken versus een laxeermiddel
Is een aangedane ontlasting een noodgeval?
Wat is erger, hepatitis A, B of C?
12 veelvoorkomende oorzaken van diarree die de meeste mensen niet weten
Wat is laparoscopische ventrale mesh rectopexy?
De SCD Intro Diet Chicken Soup:hoe je het goed maakt en waarom je het moet eten!
De Intro Diet Chicken Soup is de basis van het SCD Intro Diet. Ik wilde dit bericht samenstellen om je op weg te helpen met het introductiedieet. Het meeste van dit materiaal komt rechtstreeks uit een
Waarom zou u een bloedtransfusie nodig hebben?
Definitie en feiten van bloedtransfusie Een bloedtransfusie is de overdracht van bloed of bloedproducten van de ene persoon (donor) in de bloedbaan van een andere persoon (ontvanger ). Bloedtran
Endoscopy vs. colonoscopie
Endoscopy vs. colonoscopie:wat is het verschil? Soms zijn endoscopen cameras op lange buizen, maar de laatste jaren heeft de technologie artsen in staat gesteld cameras in kleine pillen te monteren o