Een disfunctie in de verbinding tussen de hersenen en de darm kan een bijdragende factor zijn bij het prikkelbare darm syndroom (PDS).
IBS is verre van eenvoudig, en onderzoekers kijken verder dan de darmen en naar het complexe communicatiesystemen die de darmen met de hersenen verbinden om IBS te proberen te begrijpen.
Communicatie tussen alle delen van ons lichaam vindt plaats door het doorgeven van informatie van zenuw zenuwen.
Deze communicatie vindt plaats langs de volgende wegen:
Het perifere zenuwstelsel is verder onderverdeeld in twee delen:
Het enterisch zenuwstelsel (ENS) is een onderdeel van het autonome zenuwstelsel dat verantwoordelijk voor het reguleren van het spijsverteringsproces. De ENS regelt de beweeglijkheid (beweging van spieren), de afscheiding van vocht en de bloedstroom. De disfunctie van het darmstelsel is een belangrijke factor bij IBS.
Communicatie is tweerichtingsverkeer als het gaat om de hersenen en het spijsverteringsstelsel . Verschillende paden verbinden de hersenen en de darmen met informatie die continu heen en weer stroomt. Deze nauwe band is het duidelijkst te zien in onze reactie op stress (waargenomen dreiging), wat suggereert dat dit communicatienetwerk erg belangrijk is voor ons voortbestaan.
Onderzoekers vinden bewijs dat disfunctie langs deze op- en neergaande paden kan bijdragen aan de buikpijn, constipatie en/of diarree die de symptomen zijn van IBS. Zenuwen in de darm die overmatige gevoeligheid ervaren, kunnen veranderingen in de hersenen veroorzaken.
Gedachten, gevoelens en activering van delen van de hersenen die te maken hebben met angst of opwinding kan overdreven darmreacties stimuleren. Een storing kan ook worden gevonden langs de vele verschillende paden die de hersenen en de darmen met elkaar verbinden. Een disfunctie in het communicatiesysteem tussen hersenen en darmen verstoort het vermogen van het lichaam om homeostase te handhaven, een toestand waarin alle systemen soepel werken.
Het middel waarmee de ene zenuwcel met de andere communiceert, is via chemicaliën die neurotransmitters worden genoemd. Een uiterst belangrijke neurotransmitter voor het functioneren van de spijsvertering is serotonine (5-HT). Geschat wordt dat tot 95 procent van de serotonine in het menselijk lichaam in het spijsverteringskanaal wordt aangetroffen. Serotonine wordt beschouwd als een essentieel onderdeel van het communicatiesysteem tussen de hersenen en de darmen. Serotonine lijkt een rol te spelen bij de beweeglijkheid, gevoeligheid en afscheiding van vloeistoffen. Beweging, pijngevoeligheid en de hoeveelheid vocht in de ontlasting - u begrijpt waarom serotonine een focus is geweest voor IBS-onderzoekers.
Er zijn verschillen gevonden in serotoninespiegels tussen patiënten met diarree en patiënten met diarree constipatie hebben. in één onderzoek hadden patiënten met diarree een hoger dan normaal serotoninegehalte in hun bloed na een maaltijd, terwijl patiënten die last hadden van constipatie een lager dan normaal serotoninegehalte hadden. Dit verschil ligt ten grondslag aan de inspanningen om een medicijn te ontwikkelen dat ofwel verhoogt of verlaagt de serotoninespiegels door zich te richten op specifieke receptorplaatsen (5-HT3 en 5-HT4) om IBS te behandelen. Er zijn verschillende nieuwe medicijnen in deze categorie om IBS-D en IBS-C te behandelen.
Een nieuwere onderzoeksrichting voor IBS is een focus op een klasse van eiwitten die serotonineheropnametransporteurs worden genoemd. (SERT's). SERT's zijn verantwoordelijk voor het verwijderen van serotonine nadat het is vrijgegeven. Er zijn aanwijzingen dat er verschillen zijn in SERT-activiteit wanneer PDS of ontsteking aanwezig is. Een gedachtegang is dat het teveel aan serotonine het proces van homeostase verstoort, waardoor het spijsverteringsstelsel niet normaal functioneert.
Hoe kunt u uw nieuwe kennis vertalen naar een beter beheer van uw PDS? Het is duidelijk dat je niet de macht hebt om je serotoninespiegels rechtstreeks te beïnvloeden. Er zijn echter twee gebieden waar uw acties een directe invloed hebben op het communicatiesysteem tussen de hersenen en de darmen.
Door het gebruik van ontspanningsoefeningen kun je actief werken aan het uitschakelen van de stressreactie , waarin darmveranderingen tot stand komen als reactie op gedachten en gevoelens. U kunt ook rekening houden met de gastrocolische reflex waarbij de samentrekkingen van de dikke darm worden gestimuleerd door het eten van een grote maaltijd of vet voedsel wanneer u beslist welk voedsel u gaat eten. Voor diarree is het beter om kleinere maaltijden te eten, terwijl voor constipatie een grote maaltijd de voorkeur heeft om de stoelgang op gang te brengen.
Het begrip dat de problemen in PDS veel verder gaan dan het hebben van een "gevoelige maag" kan helpen u verschillende strategieën te ontwikkelen om deze problemen aan te pakken.
Uw onvervreemdbare recht op een goede gezondheid en geluk
“We beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend, dat alle mensen gelijk zijn geschapen , dat ze door hun Schepper zijn begiftigd met bepaalde onvervreemdbare rechten, waaronder leven, vrijheid en he
Kun je PDS hebben zonder pijn?
Heeft uw zorgverlener u verteld dat u het prikkelbaredarmsyndroom heeft, maar heeft u niet het soort verlammende pijn waarvan u anderen hoort zeggen dat ze hebben met IBS? Je kunt je afvragen of het m
Vet ontsteken:hoe u de grote notenfout kunt vermijden
Om de laatste gratis video van vandaag te beginnen – ik moet je bedanken… We hebben zoveel positieve feedback en erg aardige woorden gekregen van de videos die we voor je hebben gemaakt. En dat stel
